Władysław Sikorski polityk i wojskowy w II RP

[Jarpen Zigrin]

Temat o generale Sikorskim już, co prawda istnieje, ale skupia się na Sikorskim po 1939 r. Dlatego warto założyć osobny temat.

Trudno w poście otwierającym temat opisać całą działalność Władysława Sikorskiego e II RP, dlatego odniosę się tylko do kilku wydarzeń.

Pierwsza kwestia to postawa Sikorskiego podczas wojny z bolszewikami. Trzeba na wstępie oddać honor Piłsudskiemu, że w tym przypadku dokonał wyboru właściwego i postawił na Sikorskiego, co jak później się okaże było wyborem idealnym. Sikorski  został dowódcą dywizji piechoty, a następnie dowodził odcinkiem frontu litewsko-białoruskiego. Potem 6/7 sierpnia został  dowódcą 5 armii. Tam wykazał się wielkim kunsztem wojskowym i udowodnił swoje talenty. Pobił 3 armią czerwoną pod Nasielskiem, a 16 sierpnia przełamał front 3 i 15 armii odrzucając ją za Narew. Został doceniony zarówno przez gen. Weyganda jak i Piłsudskiego, który mianował go Szefem Sztabu Generalnego. Stosunki między Sikorskim i Piłsudskim nie zapowiadały, że w przyszłości staną się wielkimi przeciwnikami i to tak szybko.

Drugim mógłby być rząd Sikorskiego, ale ten ma osobny temat: https://forum.historia.org.pl/index.php?sho...c=10617&hl=

Trzecia to Sikorski jako minister w rządzie Grabskiego. Objął urząd po gen. Sosnkowskim. Swoją drogą było to spore zaskoczenie,  że Sosnkowski po paru tygodniach zrezygnował. Tę kwestię poruszyłem tutaj: https://forum.historia.org.pl/index.php?sho...=3868&st=15 Jako minister Sikorski chciał rozwiązać kwestię organizacji najwyższych władz wojskowych, jego w mojej ocenie doskonały projekt został całkowicie storpedowany przez Piłsudskiego, ale o tym także jest osobny temat: https://forum.historia.org.pl/index.php?showtopic=10620 Sikorski jako minister to nie tylko kwestia organizacji wojska, ale energiczne działania na innych płaszczyznach. Powołał do życia Korpus Ochrony Pogranicza, który zabezpieczał wschodnie granice kraju. Sukcesem ówczesnego Wojska Polskiego były manewry na Wołyniu i Pomorzu z sierpnia 1925 r. Obecni byli gen. Mac Arthur, gen. Gouraud, gen. Ironside i wielu innych. Tutaj ciekawym epizodem jest wizyta Kościałkowskiego u Piłsudskiego pokazująca po raz kolejny jak zachowywał się Piłsudski wobec każdego inaczej myślącego.

Polska posiadała wówczas trzecią pod względem gotowości bojowej i uzbrojenia armię w Europie. W ogromnej mierze to zasługa ministra Sikorskiego i głównego inspektora kawalerii gen. Rozwadowskiego. Wtedy to we Francji zakupiono 900 dział, a polskie  lotnictwo miało już 6 pułków. Ciekawostką jest to, że to więcej niż w 1939 r., to skutek odsuwania od armii tak wybitnych wojskowych.

Czwarta to postawa Sikorskiego podczas zamachu stanu dokonanego przez Piłsudskiego. Sikorski solidaryzował się z obrońcami Konstytucji i nie przyłożył ręki do rozpętanej przez Piłsudskiego wojny domowej, która kosztowała życie kilkuset naszych rodaków. Niestety Sikorski dostał wiadomość o zamachu dopiero 13 maja, gdy zamachowcy rządzili już w stolicy. Sikorski nie mógł nic zrobić i rozpoczęły się rządu Sanacji, które nie okazały się dobre dla Polski, co najlepiej widać na przykładzie rozwoju naszych sił zbrojnych (o Sanacji także są osobne tematy).

Oczywiście to tylko kilka wyjątków z życiorysu Sikorskiego, temat bynajmniej nie tylko do nich ma się ograniczać. Wszystkich zainteresowanych postacią gen. Władysława Sikorskiego serdecznie zapraszam do dyskusji.

[Jarpen Zigrin]

To 24 stycznia 1925 r. na wniosek ministra spraw wojskowych gen. Władysława Sikorskiego Rada Ministrów podjęła decyzję o budowie w Warszawie Grobu Nieznanego Żołnierza.

[secesjonista]

Ciekawy wątek to jego kontakty z poselstwem czeskim w Warszawie, a zwłaszcza potajemne spotkania z Benešem na Hradczanach.

[palatyn]

Równie ciekawe są jego kontakty i współpraca z wywiadem francuskim.

[Jarpen Zigrin]

Rozwińcie swoje wątki, byśmy mogli o nich porozmawiać : )

[secesjonista]

baa... do mego wątku nie mam praktycznie nic - prócz konstatacji, że były... i w tym tkwi ma ciekawość?

Po co

Z kim

Dlaczego

W jakim celu

...

Na jakich zasadach

Jeśli ma ktoś pod ręką:

K. Lewandowski Nieznane dokumenty o pobycie W. Sikorskiego w Czechosłowacji w 1937 Zeszty Hist.-Polit. SD 1972, nr 6,

Dokumenty z historie ceskoslovenske politiky 139-1943 Praha 1966

Edytowane 26 Styczeń 2010 przez secesjonista

[Jarpen Zigrin]

Chodzi Ci o spotkanie z Beneszem z 1940 r.? Owszem odbył takie spotkanie z prezydentem Czechosłowacji. Rozmowa dt. planowania projektu (realizacja miała nastąpić po wojnie) przyszłej konfederacji Polski i Czechosłowacji.

11 listopada 1940 r. podpisano wspólną deklarację obu rządów. Oba państwa na mocy deklaracji miały powołać komisje, które miały przygotować ramy przyszłej konfederacji. W deklaracji podkreślono, że to krok wstępny do związku państw w Europie Środkowo-Wschodniej. Strony deklaracji uważały, że może to zapewnić pokój i bezpieczeństwo w Europie. Z tym projektem Sikorski zapoznał rządy Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych i Kanady.

Jednak ostatecznie zbyt dużo ich różniło w kwestiach wyglądu konfederacji. Mimo to doszło do faktycznego zbliżenia obu krajów.

Palatynie, o jakich kontaktach mowa, proszę o konkrety, bo tak ogólnie trudno się ustosunkować.

[Jarpen Zigrin]

Znalazłem jeszcze treść deklaracji:

"Oba rządy uważają za konieczne oświadczyć uroczyście, że zamykają raz na zawsze okres dawnych uraz i sporów, biorąc pod uwagę wspólność podstawowych ich interesów, zdecydowane są po skończeniu wojny wejść ze sobą, jako państwa niepodległe i suwerenne, w ścisły związek polityczny, który by stał się podstawą nowego porządku rzeczy w Europie Środkowej i gwarancją jego trwałości. Oba państwa wyrażają ponadto nadzieję, że do tego współudziału, opartego o poszanowanie wolności narodów, zasad demokracji i godności człowieka, dołączą się także inne kraje w tej części kontynentu europejskiego"

Za: Dziennik Polski, 12 października 1940 r., Londyn

Tyle, że to dt. Sikorskiego jako polityka w trakcie II wojny światowej, a więc wydzielenie wątku będzie chyba konieczne.

[Rycerz1984]

Czwarta to postawa Sikorskiego podczas zamachu stanu dokonanego przez Piłsudskiego. Sikorski solidaryzował się z obrońcami Konstytucji i nie przyłożył ręki do rozpętanej przez Piłsudskiego wojny domowej, która kosztowała życie kilkuset naszych rodaków. Niestety Sikorski dostał wiadomość o zamachu dopiero 13 maja, gdy zamachowcy rządzili już w stolicy. Sikorski nie mógł nic zrobić i rozpoczęły się rządu Sanacji

Niestety zachowanie Sikorskiego w 1926 roku przyczyniło się do zwycięstwa zamachowców. Sikorski wzywany był natychmiast po wybuchu walk, o czym pisał potem Witos. Niestety Sikorski stwierdził, że nie może opuścić Lwowa, co wiecej, psychologicznie podszedł gen. Rozwadowskiego, oświadczył bowiem, że Lwowu zagrażają Ukraińcy, co było nieprawdą. Rozwadowski emocjonalnie związany ze Lwowem w specjalnej depeszy nakazał Sikorskiemu pozostać we Lwowie, co kłóciło się z uchwałą Rady Ministrów. Sikorski ewidentnie wykorzystał słabość Rozwadowskiego (znał go doskonale, także na stopie towarzyskiej) i w dużym stopniu przyczynił się do końcowego wyniku walk majowych. Jak zatem widać Sikorski, choć deklarował poparcie dla władz rządowych, nie chciał sie mieszać w konflikt i w bardzo sprytny sposób odmówił udzielenia wsparcia wojskom rządowym.

Edytowane 30 Styczeń 2010 przez Rycerz1984

[palatyn]

Jak rzadko zgadzam się z Rycerzem1984, że Sikorski zachował się jak tchórz.; Nie pierwszy i nie ostatni raz.

[Jarpen Zigrin]

Co do odwagi to jak to się ma do 1920 r.? To Sikorski, czy Piłsudski w dniach 11-16 opuścił pole walki, wracając dopiero kiedy Polska zaczynała mieć przewagę. To 14 sierpnia armia dowodzona przez Sikorskiego przeszła do ataku w kierunku Nasielska, gdzie wtedy był Piłsudski?

Co do postawy Sikorskiego to jeśli wierzyć Popielowi, że Sikorski otrzymał informację 13 maja, to już wiele zrobić nie mógł. 14 maja wysłał do Warszawy pułk piechoty i niepełny pułk artylerii. Pułki te dopiero 15 maja dotarły do Rzeszowa. Tam zostały także zatrzymane, gdyż nie było sensu kierować ich do stolicy opanowanej przez zamachowców.

Sikorski wysłał do Rataja akt solidarności z obrońcami konstytucyjnego porządku państwa. Potem pozbawiono go wszelkich funkcji w dniu imienin Piłsudskiego, gdyż ten nie mógł przeboleć, że Sikorski w książce pt. Nad Wisłą i Wkrą nie ukazał tak jak trzeba geniuszu Piłsudskiego - widać strasznie musiało Piłsudskiego boleć, że to nie on był autorem zwycięstwa bitwy warszawskiej, a w dodatku nie mógł przeboleć także tego, że jest tylu zdolniejszych wojskowych od niego, których zresztą systematycznie z armii usuwał - Rozwadowski, Sikorski - zastępując w dużej mierze lojalnymi, ale nie tak zdolnymi, rachunek za to dostaliśmy w 1939. Wreszcie samo zwolnienie Sikorskiego z funkcji nastąpiło niezgodnie z prawem.

[FSO]

Witam;

żeby winy nie zrzucać na Sikorskiego tylko i wyłącznie: do stolicy były wezwane także [jeszcze przed południem 12 maja] 10 pp z Łowicza, 71 pp z Ostrowia Łomżyńskiego, 57 i 58 pp z OK Poznan oraz 26 i 52 pp ze Lwowa. Z tego po stronie rządowej był jedynie 26 pp [przybył do Lwowa po zawagonowaniu], zaś 26 pp - akurat nie, gdyż dowódca oświadczyl, że wykona każdy rozkaz, jednak nie przeciwko Marszałkowi, co oznacza, że jeśli zostanie wysłany do Warszawy to przyłączy się do strony buntowników. Zaś jego dyrektywa wysłana pocztą lotniczą do Wawy: "... opisał decyzję 26 pp z dodaniem słów że uczynił to pułk najlojalniejszy i wybrany osobiście przez gen. Malczewskiego, znającego tehn pułk z niedawnych czasów, gdy był dowódcą korpusu we Lwowie, że wobec takiego stanu rzeczy, nie mógł nawet próbować lojalności 40 i 19 pp [...]. Co zaś się tyczy rozkazu również nie jest w stanie tego rozkazu wynokać, gdyż z jego odejściem, sytuacja wybitnie przychyliła się i śród społeczeństwa cywilnego na stronę Marszałka..."

To dlaczego tak potoczyły się dzialania a nie inaczej Garlicki A. [DNiPP; Z Sulejówka do Belwederu] przypisuje kiepskiej łączności strony rządowej oraz temu, że rozkazy nie dochodziły do adreasatów, czyli oddziałów z Łowicza czy Poznańskiego.

To jak zachowal się Sikorski, to jedno, pytanie inne jest istotne: czy z jednym [i tak niepewnym pułkiem] mógł "pchać" się do stolicy, w sytuacji kiedy "najwierniejsze" opowiedziały się po stronie buntowników, a inne były "i tak niepewne"?

pozdr

[pafu]

Mam pytanie jaka była rola gen. Sikorskiego w tworzeniu KOP? Może ktoś rozwinie ten wątek.

[FSO]

Witaj;

wystarczy rzut oka - na wiki: http://pl.wikipedia.org/wiki/Korpus_Ochrony_Pogranicza - po prostu Sikorski z racji tego jaki wówczas sprawował urząd [Min. Spraw Wojskowych w okresie '24 - '25] brał udział zarówno w ustalaniu tego jaką formę będzie miał ów Korpus, kto za co będzie odpowiadał itd.

pozdr

[reni77]

"... historię nie tylko piszą zwycięzcy, ale czasami ci, którzy o pewnych rzeczach chcieliby milczeć, by nie odbierać sobie blasku chwały..."

Generał Władysław Sikorski jego postac i zasługi warto sobie przypomniec...wiecej przeczytacie tutaj;

http://www.ermito.eu/zapomniany-bohater-bitwy-warszawskiej/