Capricornus

Inkowie umieli wytapiać żelazo? Ciekawostka, możesz zapodać coś więcej na ten temat? Bo kłuci się to z wszelkimi opracowaniami naukowymi.

I to niby ma świadczyć o homoseksualizmie? To chyba jednak nadinterpretacja tego zapisu.

Sodomia była nawet karana śmiercią. A skąd ten wniosek?

Pałasz był używany przez husarię zamiennie z koncerzem a jeśli chcesz cytatu to proszę bardzo. Pochodzą one ze strony o husarii i są autorstwa pana Radosława Sikory. „Do pierwszego, przełamującego uderzenia używał kopii, lecz po jej skruszeniu, chwytał się za inną broń (koncerz, pałasz, szablę właśnie, czy - choć najrzadziej - obuszek czy nadziak).” „To, czy i jak często husarz zdawał się właśnie na nią zależało w dużym stopniu od niego samego, od sprawności z jaką nią władał ale też od konkretnych sytuacji (np. w walce z opancerzonym przeciwnikiem lepsze jest pchnięcie pałaszem czy koncerzem niż cięcie szablą, ale do "przejechania" po wrogiej kawalerii, do wejścia we wraże ugrupowanie bez wiązania się walką pierwszego szeregu, w tłoku czy zamieszaniu bitewnym korzystniejsze jest używanie właśnie szabli).”

Krupnik - słodki likier o miodowo-korzennym smaku, sporządzany na bazie staropolskiej receptury z XVII wieku. Charakterystyczny jest fakt, iż robi się go przez cały rok, co kilkanaście dni dodając kolejny składnik. Do składników krupnika należą: naturalny miód pszczeli, przyprawy korzenne i aromatyczne naturalne ziołowe. Nazwa pochodzi od litewskiego napitku alkoholowego krupnikas - (bardziej słodkiego, mniej korzennego). Za Wikipedią.

Wpływy Arabów hiszpańskich. Mogli i stosowali, tylko raczej wewnętrznie w postaci np. nalewek, ale i czystego alkoholu, destylaty bardzo długo utrzymały swój statut lekarstwa, które pije się "na receptę". A wino chyba było po prostu tańsze i bardziej dostępne.

Tylko ten ozorek może być wieloznaczny. :tongue: A na Dalekim Wschodzie takie samo urządzenie funkcjonowało pod nazwą „buta malajskiego”. Kto, od kogo ściągnął?

I to wszystko tłumaczy. Odstępcy od wiary. Ale tu rozmawiamy o Katarach i Chrześcijaństwie. Kiedy Żyd mógł zostać heretykiem? Gdy dobrowolnie przyjął chrzest a potem wrócił do swojej wiary. Dobrowolność chrztu uznawano, kiedy niezbyt głośno protestował, gdy zanurzano go w chrzcielnicy a zawsze można było uznać, że jego krzyki były za mało przejmujące.

Nie przesadzałbym z takimi stwierdzeniami. A kto i kiedy wymyślił destylację? Arabowie stosowali alkohol w medycynie zanim dotarł do reszty Europy trochę czasu minęło, chociaż jeszcze w XVIII wiecznych podręcznikach zaleca się stosować wino a nie wyroby spirytusowe.

A można prosić coś więcej na ten temat? Czy to tylko takie hasło?

A zakonnicy w klasztorach uprawiali wszelkie zioła by za ich pomocą leczyć ludzi. Trochę to dziwnie wygląda, jakby misi sprzeciwiali się stanowisku swych zwierzchników. Ziołolecznictwo było stosowane przez cały okres średniowiecza i nie tylko, właściwie do XIX wieku cała medycyna opierała się głównie na lekach roślinnych i zwierzęcych. Ówczesne szpitale nie miały zbyt wiele wspólnego z dzisiejszymi, wtedy były bardziej przytułki dla ubogich i umieralnie, dzisiaj prędzej nazwalibyśmy je hospicjami a nie szpitalami. Początkowo faktycznie medycyną zajmowali się zakonnicy, ale z czasem ze względu na stanowisko kościoła (kościół brzydzi się krwią) ta krwawa część medycyny, czyli chirurgia trafiła w ręce rzemieślników i w ich rękach dotrwała nawet do XIX wieku przynajmniej częściowo. A to fakt, wielka rola uniwersytetów, ale znowu - chirurdzy nie studiowali cała ich wiedza pochodziła z własnego doświadczenia, pewnych opracowań medycznych i nauki w cechu. Ale bardzo rzadko, znacznie częściej jako znieczulenie stosowano upust krwi aż do omdlenia a jeszcze częściej operowano bez znieczulenia. Oraz octu i zabezpieczano rany różnego rodzaju maściami. Czego oni ich tam uczą. :roll:

Ale w XVII wieku część husarzy rezygnowała z napleczników by zmniejszyć wagę całości. A niektórzy badacze twierdzą, że kopia w wytokach trzymana była także podczas natarcia to przenosiło część ciężaru kopii z ręki na konia. Problematyczne jest też użycie kopii w walce, czy wszyscy husarze byli w nie wyposażani czy ci z pierwszych szeregów. Łuk był raczej rzadko wykorzystywany przez husarię to jednak domena lżejszych formacji, co do reszty to owszem używano, ale też nie tak często ta broń ma to do siebie, że może się „zahaczyć” o przeciwnika a to nieco utrudnia użycie jej w pędzie a do tego przede wszystkim przeznaczona była husaria, dlatego częściej w użyciu był koncerz i szabla.

Nie ma problemu, pozwoliłem sobie zażartować, gdy riv potraktował mnie jak laika.

Nie chodzi mi o konkretną datę a tylko wiek, to jest do uchwycenia. Nie ja wątpliwości nie mam albo raczej nie miałem a wszystko przez chaemuaset :evil: , który stara się zadać kłam temu, co udało mi się kiedyś przeczytać na ten temat. Tylko, od kiedy? No jak na opisywany prawie tysiąc lat średniowiecza to dosyć niewiele na temat podstawowych operacji chirurgicznych. :roll: To chyba nie jest najlepsza książka. :twisted: Może.

To żałuj, ale wszystko jeszcze przed Tobą. :roll:

Miód pitny powstaje w wyniku fermentacji alkoholowej brzeczki miodowej, to znaczy rozcieńczonego miodu pszczelego. Przez zastosowanie różnych dodatków można uzyskać miody owocowe, ziołowe i korzenne. Zależnie od stopnia rozcieńczenia miodu rozróżniamy półtoraki, dwójniaki, trójniaki i czwórniaki. Półtoraki rozcieńcza się dając 0,5 l wody na 1 l miodu; stężenie cukru w brzeczce tego miodu wynosi około 55%. Ze względu na duże zasłodzenie, fermentacja trwa bardzo długo, a dojrzewa dopiero po 5-10 latach leżakowania. Dwójniaki rozcieńczane są w stosunku jeden do jednego, to znaczy na 1 l miodu wypada 1 l wody. Stężenie cukru w brzeczce tego miodu wynosi 44%; jest to słodki napój, dojrzewa po 2-4 latach leżakowania. Trójniaki – 1 l miodu rozcieńcza się 2 l wody; stężenie cukru w brzeczce 30%. Są to miody półsłodkie, okres fermentacji ok. 8 tygodni. Nadaje się do konsumpcji po roku leżakowania. Czwórniaki rozcieńcza się 1:3, zawartość cukru w brzeczce około 24%; są to miody lekkie, wytrawne (jak na miody), zawierają do 12% alkoholu, nie odznaczają się dużą trwałością. Okres ich dojrzewania wynosi od kilku miesięcy do jednego roku. Zależnie od tego czy brzeczkę miodową poddaje się gotowaniu, czy też nie, wyróżnia się miody sycone (warzone) i nie sycone. W miodach syconych brzeczka szybciej fermentuje, dzięki czemu uzyskuje się napoje o wyższej zawartości alkoholu, łatwiej ulegające sklarowaniu. Można do ich wyrobu użyć surowca gorszej jakości, o mniej delikatnym smaku i aromacie, na przykład miodu wrzosowego, gryczanego lub spadziowego. Miody nie sycone otrzymuje się przez rozpuszczenie miodu w zimnej wodzie. Stosuje się do ich wyrobu surowce bardzo dobrej jakości – miody o silnym aromacie jak lipowy, akacjowy lub koniczynowy. Pitny miód nie sycony charakteryzuje się przyjemnym delikatnym bukietem. W warunkach domowych trudny do uzyskania ze względu na niebezpieczeństwo skażenia szkodliwą mikroflorą.

Tak tylko sporej części z wiedzy starożytnych zapomniano w czasach chaosu „wędrówki ludów” a potem trzeba było to odkrywać po raz drugi a wiedza medyczna nie była tu wyjątkiem. Twierdzisz, że w średniowieczu dokonywano amputacji a mógłbyś uściślić, w którym wieku zaczęto ten zabieg stosować? Może małe przejęzyczenie? Ja słyszałem o ospie i krowach. Krowy chorują na ospę, nieco inną odmianę niż ludzka, ale kobiety, które zajmowały się nimi łapały tą chorobę u człowieka przechodziła ona łagodnie, ale uodparniała na ospę właściwą.

A tak nawiasem mówiąc polecam „Opis obyczajów” Kitowicza. Podaje piękne opisy uczt, zwyczajów przy stole i obyczajów pijackich.

Proszę przepis: Składniki: - 3 l jasnego, lekkiego piwa - 1 l wody - 3 goździki - łyżeczka cynamonu w proszku lub kory cynamonowej - 4 żółtka - 10 dag cukru - kostka tłustego twarogu Sposób przyrządzenia: Gotujemy wodę, dodajemy do niej piwo i korzenie (goździki i cynamon), to się powinno zagotować. - - W międzyczasie trzemy żółtka z cukrem, powinna powstać pulchna masa. - - Bierzemy na chochlę odrobinę wrzątku z garnka, czekamy chwilę (aby żółtka się nie ścięły) i mieszamy z żółtkami. Jak żółtka są już dobrze roztarte można przelać je do garnka, ale NIE MOŻNA DOPUŚCIĆ ABY CAŁOŚĆ PONOWNIE SIĘ ZAGOTOWAŁA, w tym celu należy przed przelaniem żółtek wyłączyć gaz. Żółtka przelewamy cały czas mieszając, zupa powinna zgęstnieć, a nie ściąć się. - - Na koniec należy pokroić w kostki twaróg (tłusty, ale niezbyt kwaśny), i rozłożyć je na talerze. Twaróg zalewamy zupą i gotowe. Zupa ta jest słodka, więc można powiedzieć, że to swoisty rodzaj staropolskiego zabajone. Niegdyś się ją jadało na śniadania, ale w dzisiejszych czasach można to danie przyrządzić na deser. Jest tego pełno, ale ten jest możliwie najbardziej tradycyjny. Zamiast twarogu można było wrzucić jajka lub chleb albo wszystko na raz. No i jeszcze trzeba zaznaczyć, że ówczesne piwo z dzisiejszym miało niewiele wspólnego, było słabsze, mętne i kwaśne. Podlegało ono górnej fermentacji i między innymi stąd te różnice. A i jeszcze dzisiejsze piwo otrzymuje się z jęczmienia wtedy do jego produkcji używano przede wszystkim pszenicy a jęczmienia nie można było używać do wyrobu piwa pod groźbą cofnięcia praw piwowarskich.

Jedno nie wyklucza drugiego. Za heretyka można było zostać uznanym negując jakiś dogmat wiary choćby dziewictwo Maryi po urodzeniu Chrystusa. Nie wierząc w ten dogmat nadal jest się chrześcijaninem, ale przez kościół zostaje się uznanym za heretyka, to samo jest z Katarami – chrześcijanie i heretycy.

Nie tylko napojem w powszechnym użyciu wśród szlachty był taki mały posiłek na śniadanie jedzony właściwie codziennie – polewka piwna.

Spytaj Tofika. Albo z resztą, największymi uśmieszkami oznaczam żart. Panie magistrze nie musi pan mówić prawd oczywistych.

To zbyt daleko idące wnioski poza tym nie mamy danych by twierdzić, że Krzywousty w ogóle orientował się w historii by znać ten podział i na pewno nie miał map by się wzorować. Jeszcze raz powtórzę podział Polski podyktowała logika a nie jakieś obce wzorce. No nie możliwe, nie była dziedziczona?

A co niby jest takiego samego w zasadzie podziału? Lotar – najstarszy otrzymał środkową, Władysław – najstarszy otrzymał południowo – zachodnią część państwa to ma być to samo? W Polsce podział wynika przede wszystkim z logiki, wszyscy synowie otrzymali swoje dzielnice i w związku z zasadą senioratu i wydzieleniem przechodniej dzielnicy senioralnej wszystkie dzielnice dziedziczne muszą graniczyć z senioralną każdy musiał mieć do niej dostęp a seniorowi łatwiej kontrolować swoich krewnych. W Polsce największą ilością ziem cieszył się senior gdyż musiał prezentować pewną siłę, dzięki której młodsi raczej nie powinni się buntować przeciw władzy zwierzchniej. Tych elementów nie ma po traktacie w Verdun, dlatego nie widzę tu zbyt wielu podobieństw poza tym, że każdy żyjący otrzymał dzielnicę.

To datacja znalezisk czy w ogóle czy datacja odnajdywanych śladów amputacji, jeśli wszystkich znalezisk to prosiłbym jeszcze o uściślenie, kiedy pojawiają się te amputacje.