Afera Blomberga - Fritscha

[secesjonista]

Nie chciałbym być upierdliwy drogi kolego FSO, ale:

Usunięci jednego i drugiego sprawiało, że po głowie [nie wnikam czy brud został czy odpadł] dostało dwóch bardzo ważnych generałów,

Bloomberg w tym czasie nie był generałem - to dość powszechnie znany fakt.

Teraz zaś problem na sam koniec - jak z takim pasztetem iść do Sądu Koleżeńskiego

Ten pasztet kolega FSO musi zjeść sam, albowiem tego typu sprawami zajmował się Sąd Honorowy.

O co, że zdjęcia zostały spreparowane [podrobione / przerobione] przez pomagierów Himmlera i Goearinga?

Goearinga - któż zacz?

[FSO]

Witam;

secesjonista: sąd honorowy? A co on ma tu do gadania? Wedle mnie nic. Oczyszczenie z zarzutów, że dany generał czy marszałek ożenił się z panią z przeszłością? Że utrzymywał z nią stosunki? A na nim Goering i Hitler mają udawać święte oburzenie, że oni jak te lelije o niczym nie wiedzieli? Jest to sprawa z serii tych, która są rewelacyjne, bo nie zarzucają niczego nagannego, poddają w wątpliwość to co działo się dawniej, a sądzić mają osoby które same nie raz i nie dwa, korzystały z usług i towarzystwa pań młodszych, zatrudnianych jako sekretarki czy asystentki. Z jednym detalem: oni nie wchodzili w związki małżeńskie. Stąd nie było sądu, a nawet jakby był, to miałby problem co z tym fantem zrobić.

pozdr

[secesjonista]

A co tu ma do gadania Sąd Koleżeński?

[FSO]

Witam;

sąd dowolny karny czy honorowy miałby do rozmawiania, gdyby istniał paragraf mówiący, że oficerowi zabrania się pojmować za żonę, osobę pochodzącą z niższych niż on sfer społecznych, która miała wcześniej kochanków / męża, a swoje piękno dokumentowała na zdjęciach, które [najprawdopodobniej] podretuszowane wypłyną na światło dzienne. Z racji braku takiego paragrafu żaden sąd nie mógł skazać, oczyścić, osądzić Blomberga. Z racji braku takiego paragrafu on nie mógł także dochodzić tego, że obrzucono go błotem a on prawa nie złamał. Przecież nie złapano za rękę tych [czyli ludzi Himmlera i Goeringa] którzy owe zdjęcia retuszowali, a ci dwa nie przyznają się że oni kazali je wyretuszować...

pozdr

[secesjonista]

Otóż w tak zarysowanej przez kolegę sytuacji Sąd Honorowy - jak najbardziej miałby rację bytu.

Z racji braku takiego paragrafu...

De facto taki paragraf istniał, jako element zachowań kadry oficerskiej podlegający ocenie korpusu oficerskiego, kolega niezbyt dokładnie przeczytał książki Kirsta, które sam przywoływał.

Z racji braku takiego paragrafu żaden sąd nie mógł skazać, oczyścić, osądzić Blomberga.

i

Obie afery okazaly się dęte, obu oczyszczono z zarzutów

To jakaś niekonsekwencja - wreszcie był oczyszczony, czy - nie?

Już nie pojmuję toku rozumowania kolegi.

Edytowane 20 Grudzień 2010 przez secesjonista

[secesjonista]

Nicolaus von Below poczynił ciekawe uwagi co do zachowania feldmarszałka względem swej żony.

Blomberg nie chciał by informacja o ślubie została umieszczona w prasie - co było dziwnym odejściem od powszechnego obyczaju w tym zakresie. Dopiero po tłumaczeniach adiutantów, że sprawa i tak nie da się tego utrzymać w tajemnicy zgodził się na lakoniczny komunikat.

Ślub cywilny miał nader skromny charakter a wesela nie przewidziano, para udała się wprost na urlop do hotelu "Golf" w Oberhofie.

Lotniczy adiutant feldmarszałka opowiadał o dziwnym zachowaniu swego przełożonego. Choć byli w zażyłych i dobrych stosunkach, podczas wizyt w mieszkaniu Blomberga, Karl Boehm-Tettelbach miał odczucie, że ten nie kwapił się do przedstawienia mu swej poślubionej kobiety, a wręcz unika jej pokazywania.

I inna relacja von Belowa, z poprzedniego roku kiedy odwiedził dom Blomberga. Ten ostatni wydawał się przygnębiony, jego syn Axel enigmatycznie dał do zrozumienia, że chodzi o kwestie osobiste. Kwestię objaśnić miała żonie von Belowa córka feldmarszałka - Dorle, powiedziała, że ojciec chce ponownie wstąpić w związek małżeński, co nie podobało się rodzinie, a wręcz mówiła o nieszczęściu.

Czy za tymi zdarzeniami kryło się jedynie chęć ukrycia faktu pochodzenia "z prostych kręgów społecznych"?

/szerzej: N. von Below "Byłem adiutantem Hitlera" Warszawa 1990, s. 48, s. 56-61/

Edytowane 3 Marzec 2013 przez secesjonista