Skocz do zawartości
  • Ogłoszenia

    • Jarpen Zigrin

      Zostań naszym fanem. Obserwuj nas w social mediach : )   12/11/2016

      Daj się poznać jako nasz fan oraz miej łatwy i szybki dostęp do najnowszych informacji poprzez swój ulubiony portal społecznościowy.    Obecnie można nas znaleźć m.in tutaj:   Facebook: http://www.facebook.com/pages/Historiaorgp...19230928?ref=ts Twitter: http://twitter.com/historia_org_pl Instagram: https://www.instagram.com/historia.org.pl/
    • Jarpen Zigrin

      Przewodnik użytkownika - jak pisać na forum   12/12/2016

      Przewodnik użytkownika - jak pisać na forum. Krótki przewodnik o tym, jak poprawnie pisać i cytować posty: http://forum.historia.org.pl/topic/14455-przewodnik-uzytkownika-jak-pisac-na-forum/
Narya

Pojęcie rycerza

Rekomendowane odpowiedzi

Źle zrozumiałeś, Knecht w Niemczech nie oznaczał rycerza, rycerz nosił miano "ritter" oznacza to tyle co jeździec, i powołując się na angielską Wikipedię to w krajach skandynawskich słowo rycerz było zaczerpnięte z Niemiec, dla przykładu: szwedzkie Riddare, duńskie Ridder. Również polskie slowo "rycerz" najprawdopodobniej jest zaczerpnięte z zachodu, zarówno jak też i czeskie rytíř, a także fińskie Ritari. A co do Italii i Bałkan to będę musiał jeszcze trochę poszperać.

Nie do końca tyle co: "jeździec", śrwniem. "ritaere", "ritar" (dające późniejszego "Ritter") będące kalką z francuskiego "chevalier" oznaczały dokładniej: "uzbrojony jeździec".

Raczej nie przejęliśmy z Zachodu, przyjmuje się że ów apelatyw trafił do nas ze staroczeskiego.

Za to bezpośrednio z Zachodu przenikał inny apelatyw: "ryter"...

/F. Kluge "Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache" Berlin 1975, s. 602-603; A. Karszniewicz-Mazur "Zapożyczenia leksykalne ze źródła niemieckiego we współczesnej polszczyźnie"; M. Basaj, J. Siatkowski "Przegląd wyrazów uważanych w literaturze naukowej za bohemizmy" cz. XII, Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej XIV, 1974, s. 14/

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Źle zrozumiałeś, Knecht w Niemczech nie oznaczał rycerza, rycerz nosił miano "ritter" oznacza to tyle co jeździec, i powołując się na angielską Wikipedię to w krajach skandynawskich słowo rycerz było zaczerpnięte z Niemiec, dla przykładu: szwedzkie Riddare, duńskie Ridder. Również polskie slowo "rycerz" najprawdopodobniej jest zaczerpnięte z zachodu, zarówno jak też i czeskie rytíř, a także fińskie Ritari. A co do Italii i Bałkan to będę musiał jeszcze trochę poszperać.

Nie do końca tyle co: "jeździec", śrwniem. "ritaere", "ritar" (dające późniejszego "Ritter") będące kalką z francuskiego "chevalier" oznaczały dokładniej: "uzbrojony jeździec".

Raczej nie przejęliśmy z Zachodu, przyjmuje się że ów apelatyw trafił do nas ze staroczeskiego.

Za to bezpośrednio z Zachodu przenikał inny apelatyw: "ryter"...

/F. Kluge "Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache" Berlin 1975, s. 602-603; A. Karszniewicz-Mazur "Zapożyczenia leksykalne ze źródła niemieckiego we współczesnej polszczyźnie"; M. Basaj, J. Siatkowski "Przegląd wyrazów uważanych w literaturze naukowej za bohemizmy" cz. XII, Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej XIV, 1974, s. 14/

By sprawę zaciemnić...

W różnych krajach, w różnych okresach czasu używano całkiem innych określeń na rycerza pasowanego i dla opisania ogółu rycerstwa.

W Kronice tzw. Dalimila (początek XIV w.) rytieø oznacza wojownika konnego bądź osobę pasowaną. W tym okresie w Czechach nie określano przynależności społecznej.

Rycerstwo-szlachtę nazywano: vladyky, zemì nì, šlechtici.

Nie ma przekonywujących dowodów by przed 1300 r. w języku polskim znane były nazwy: "człowiek rycerski" czy "rycerstwo", używając ich zatem dla tego okresu - zdawać sobie trzeba z

ich umownego charakteru.

Ludźmi rycerskimi określano i wszystkich stanu rycerskiego, jak i czyniono czasami rozróżnienie, tak jest dokumentach z 1327 r. tyczących się zwierzchnictwa króla nad panami z Plauen, gdzie panów podzielono na: milites i militares seu armigeri.

W polskich źródłach nie każdy spośród militares obdarzony był tytułem miles.

Pojawiający się w XIV w. "człowiek rycerski" był odpowiednikiem militaris, zależnie od kontekstu w zabytkach polskich z XV w. termin miles oznaczać mógł: i każdego szlachcica, włodykę, wojownika w ogóle, a czasem i najemnika. Kiedy Siemowit IV w 1382 r. oddaje Wiznę, czyni to za zgodą: militum et militarium.

szerzej:

K.H. Roth von Schreckenstein "Die Ritterw ürde und der Ritterstand"

A. Bogucki "Czeskie nazwy rycerstwa w XIV i XV wieku", Czas. Praw-Hist. t. XL, 1988, z. 1

tegoż: "Termin miles w źródłach śląskich XIII i XIV w.", w: "Społeczeństwo Polski średniowiecznej" t. I red. S.K. Kuczyński

V. Chládková "Ze staroèéske terminologie sociálnich vztahú (rytieø)", "Slovo a Slovestnost" t. 41, 1980

J. Matuszewski "Rzekome rycerstwo niższe w najstarszym zwodzie prawa polskiego", Rocz. Hist. r. XXIII, 1957

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się

×

Powiadomienie o plikach cookie

Przed wyrażeniem zgody na Warunki użytkowania forum koniecznie zapoznaj się z naszą Polityka prywatności. Jej akceptacja jest dobrowolna, ale niezbędna do dalszego korzystania z forum.