Tajemnice dziejów Polski

[Tofik]

Tytuł: Tajemnice dziejów Polski

Autor: Jerzy Besala, Saturnin Sobol, Lech Chmielewski

Wydawnictwo: Publicat

Rok wydania: 2007

Ilość stron: 656

ISBN: 9788324514878

Skończyłem Tajemnice dziejów Polski autorstwa Jerzy Besala, Saturnin Sobol, Lech Chmielewski i mam co do nich mieszane uczucia.

- Besala na str. 20 pisze, że Bolesławowi Śmiałemu groził bunt Władysława, tymczasem nie ma na to mocnych dowodów, nie można tego odrzucić, ale od razu przyjmować za pewnik też nie,

- na str. 21 pisze, że Bolesława obłożono klątwą, na to też nie ma poważnych dowodów źródłowych poza późnymi kronikami,

- na str. 31 pisze, że Kazimierz Sprawiedliwy po wygnaniu Mieszka Starego zajął również Wielkopolskę. Jest to nieprawdą lub niedokładnym sformułowaniem, bo Wielkopolskę zajął najstarszy syn Starego, Odon,

- na str. 42 pisze, że w 1386 r. (w wielu 12 lat) Jadwiga mogła mieć już 180 cm, ja osobiście nigdy nie widziałem takiego przypadku, a wiadomo, że dzisiaj ludzie są wyżsi niż 620 lat temu,

- na str. 43 pisze, że Władysław Jagiełło w 1386 r. miał 36 lat, wg najnowszych ustaleń historyków Jagiełło prawdopodobnie miał wówczas 26 lat,

- na tej samej stronie pisze, że Jagiełło założył najwspanialszą dynastię w dziejach Polski - IMHO najlepsi byli Piastowie,

- na str. 56 pisze, że Zygmunt III Waza był oschły, zimny i milczący co jest nieprawdą, bo np. wg komtura Pucciego było zupełnie inaczej,

- na str. 59 pisze, że uważał się za Niemca i Niemcami się otaczał... Nie uważał się za Niemca, co najwyżej za Szweda, a pod koniec życia miał powiedzieć, że RON to jego ojczyzna, poza tym w jego kręgu przeważali Polacy i Szwedzi (Skarga, o. Pakosz, Bojanowski itp.),

- na str. 126 pisze, że Radziwiłł kontaktował się ze Szwedami od marca 1655 r., a gotów unię był zerwać już w maju. Niestety nie podaje dowodów (zwłaszcza na to drugie),

- na str. 129 pisze, że to on przekupił Sicińskiego, ale na to też nie ma żadnych dowodów,

- na str. 221 pisze, że Długosz opisywał zamach na Przemysła II ćwierć wieku po opisywanych wydarzeniach, co jest oczywiście nieprawdą (proszę spojrzeć na lata życia tego kronikarza),

- na str. 407 Sobol pisze, że Poniatowski sprzeciwił się - w czasie elekcji - wejściu wojsk rosyjskich (by przypieczętować jego elekcję) "na pokaz" - a jaki ma na to dowód?

- na str. 411 pisze o przystąpieniu do Targowicy, a IMHO szans na dłuższą obronę i wyciągnięcia coś z tej wojny, nie było,

- na str. 412 pisze, że abdykacja była złą decyzją, a co dawało pozostanie na tronie?

- na str. 414 pisze, że Zieleńce były znaczącą bitwą, w której pobito znaczne siły wroga, tymczasem Zieleńce nic nie przyniosły, oprócz powstania Virtuti Militari, a także wojska rosyjskie w tej bitwie były mniejsze od polskich,

- niewspomnienie o Markuszowie w kontekście tego, co działo się z Pepim po królewskim przystąpieniu do konfederacji targowickiej, to duży błąd,

- Besala zadaje wiele pytań, niestety wielokrotnie bez próby odpowiedzi,

- Sobol niezmiernie chwali Jana Zamoyskiego ze wszystkiego co robił,

- uważa również Żółkiewskiego za znakomitego wodza (którym IMHO nie był, patrz Cecora, czy Orynin, czegoś znakomitego w jego zwycięstwach też moim zdaniem nie można odnaleźć) i dalekowzrocznego polityka (tutaj kłania się sprawa moskiewska),

- pan Chmielewski nie ma zbyt dużego talentu literackiego, sprawy herbów są opisane bardzo nudnie,

- rozdziały nie mają zbyt wiele stron, co powoduje, że poszczególne sprawy są bardzo pobieżnie opisane.

Jedyna mocna strona tej książki to to, że można się co nieco z niej dowiedzieć o dziejach polskich i litewskich rodów arystokratycznych po 1795 r.