Gospodarka Villowa

[Don Pedrosso]

Zwolennikiem gospodarki typu villa był Kato. Miał być to średniej wielkości majątek nastawiony na jeden rodzaj produkcji. Taka posiadłość miała liczyć od 25 do 60 ha. Z dalszym rozwojem gospodarki villowej spotykamy się wiek później, kiedy to światło dzienne ujrzał traktat Warrona. Należy tutaj wspomnieć, iż Nobilowie mieli ogromne posiadłości, mające niekiedy wiele setek hektarów, jednak nie były to latyfundia, których przewagę nad tymi pierwszymi możemy zaobserwować w II-IV w. n.e.

Czy gospodarka villowa była lepsza od latyfundiów? Jak wyglądał by Rzym, gdybyśmy mieli przez cały jego okres doczynienia w większości z gospodarką villową? Wszak latyfundia w znaczniej mierze przyczyniły się do jego upadku.

[Explore]

Latyfundia nie przyczyniały się bezpośrednio do upadku Rzymu, bo pod względem gospodarczym, znacznie ją napędzały (były ogromnym producentem). Mimo to była to pewna forma tworzenia się państwa w państwie. Latyfundyści byli obrzydliwie bogaci, a zwykle posiadali przy tym coraz większą władzę (lub wpływ na władzę). Osobiście uważam, że gospodarka villowa była dostatecznie efektywna (gospodarstwa nie były karłowate, wystarczały w zupełności na zaspokojenie potrzeb własnych i całkiem niezły dochód ze sprzedaży), a przy tym posiadacze tego typu gospodarstw nie mieli, aż tak znacznych ambicji dot. władzy. Mimo to gospodarstwa typu Villa czasem przekształcały się w latyfundia. Rola tych ostatnich mogła być postrzegana na dwa sposoby: z jednej strony likwidowała, przez wchłonięcie, chłopskie gospodarstwa karłowate z których wyżywić się mogła rodzina właściciela, bez możliwości dużej sprzedaży płodów rolnych, ale z drugiej strony część rolników, która odsprzedawała ziemie latyfundystom, przechodziła w skład proletariatu i była na utrzymaniu państwa. W wyniku tworzenia się latyfundiów powstała też warstwa kolonów, pracujących na ziemi pana. Tego typu struktura społeczno - gospodarcza była podstawą ustroju feudalnego, powstałego w średniowieczu.

[Don Pedrosso]

Latyfundia nie przyczyniały się bezpośrednio do upadku Rzymu, bo pod względem gospodarczym, znacznie ją napędzały (były ogromnym producentem).

Z tego co mi wiadomo latyfundia doprowadziły do tego, iż miasta rzymskie zaczęły podupadać.

Gospodarka villowa była bardzo dobrym pomysłem- hamowało to ambicje dotyczące władz jak kolega wyżej wspomniał a ponadto jako dodatkowy plus wymieniłbym jeszcze to, iż specjalizowano się w jednym rodzaju upraw.

[dzionga]

CYTAT

Latyfundia nie przyczyniały się bezpośrednio do upadku Rzymu, bo pod względem gospodarczym, znacznie ją napędzały (były ogromnym producentem).

Z tego co mi wiadomo latyfundia doprowadziły do tego, iż miasta rzymskie zaczęły podupadać.

To zależy od okresu, bo początkowo latyfundia faktycznie napędzały gospodarkę rzymską, ale chciałabym zwrócić uwagę na czas, kiedy skończono prowadzić wojny, co w konsekwencji doprowadziło do zmniejszenia liczby niewolników i nieopłacalności uprawy ogromnych połaci ziemi. Latyfundia zaczęły upadać, a to dalej doprowadziło do agraryzacji miast. Poza tym w V w. bardziej opłacało się sprowadzać tanie produkty z basenu M. Śródziemnego (np. oliwa z Azji Mniejszej, Syrii, Hiszpanii) co jest kolejną przyczyną upadku latyfundiów. No i oczywiście zmniejszanie się liczby ludności w Italii.

[Capricornus]

Latyfundia nie przyczyniały się bezpośrednio do upadku Rzymu,

Latyfundia przyczyniły się do upadku miast rzymskich i tu nie ma, o czym dyskutować jest to fakt.

Jeżeli latyfundia były w pełni samowystarczalne to automatycznie sporo rzemieślników miejskich straciło zbyt na swoje produkty a część poważnie musiała tą produkcję ograniczyć.

[Explore]

Latyfundia przyczyniły się do upadku miast rzymskich i tu nie ma, o czym dyskutować jest to fakt.

Jeżeli latyfundia były w pełni samowystarczalne to automatycznie sporo rzemieślników miejskich straciło zbyt na swoje produkty a część poważnie musiała tą produkcję ograniczyć.

Prawda.

Poza tym, jak już mówiłem, część rolników, którzy odsprzedawali ziemię latyfundystom, przechodziła w skład proletariatu.

Dlatego też uznałem, że gospodarka Villowa była o wiele lepsza dla państwa. Nie ograniczała produkcji rzemieślniczej, skupiała się na jednym z tworzonych produktów, nie zajmowała aż tak dużych terenów, nie wpływała znacząco na negatywne przemiany społeczne w cesarstwie.