Wołyń

[Don Pedrosso]

Okręg Wołyń jest bardzo ciekawym tematem do rozmowy i grzechem byłoby go pominać. W 1940 roku mamy na jego terenie masowe aresztowania przez NKWD. W listopadzie 1941 roku zaczyna działać tutaj II odcinek Wachlarza. W sierpniu 1942 roku obszar ten zostaje wydzielony jako nr 3 Okręg Wołyński. We wrzesniu komendantem zostaje Kazimierz Bąbiński "Luboń" a Okręgowym Delegatem Rządu jest Kazimierz Banach "Jan Linowski". Z czym musieli się zmagać? Jakie były realne możliwośći mobilizacyjne?

[1234]

We wrzesniu komendantem zostaje Kazimierz Bąbiński "Luboń" a Okręgowym Delegatem Rządu jest Kazimierz Banach "Jan Linowski". Z czym musieli się zmagać?

Głównie sami ze sobą, aż Rowecki a potem Bór musieli interweniować.

[Don Pedrosso]

Głównie sami ze sobą, aż Rowecki a potem Bór musieli interweniować.

Czy kolega mógłby rozwinąć? Chodzi o PKB?

[1234]

Między innymi. Nie nalezy zapominac, kim był Banach w czasach, kiedy nie bywał Delegatem i na kim opierała się Delegatura (ba, sam Rowecki pisał, ze na wschodzie tylko ROCH dysponuje jaką taką organizacją). No i tradycyjnie stosunek do Ukraińców: Bąbiński był za formowaniem oddziałów partyzanckich, Banach uważał, że te oddziały zajmują się głównie prowokowaniem Ukraińców (akurat było co nieco na rzeczy), co prowadzi do krwawych odwetów na bezbronnej ludności (bo partyzanci jutro pójdą gdzie indziej, a wieś zostanie) i domagał się zaprzestania formowania klasycznych oddziałów partyzanckich, a przekazywania broni samoobronom.

Przy czym prywatnie zakładam, że dla jednego i drugiego niebagatelne znaczenie miało odpowiednie "uszykowanie się" do przejęcia władzy po wojnie.

[Wolf]

[

quote="1234]Między innymi

Zmagać to musieli się głównie z wrogością większości ludności Wołynia(Polaków było tu przed wojną 16% według najbardziej optymistycznych polskich danych urzedowych-a w roku 1943 już znacznie mniej)-dominujący liczebnie na Wołyniu(i nie tylko na Wołyniu bo w stanisławowskim i tarnopolskim także)Ukraińcy nie życzyli sobie powrotu polskich rządów na Zachodniej Ukrainie. Na Wołyniu było jesienią 1943 około 35-40 tysięcy członków zbrojnych grup i odziałów UPA i SKW co wielokrotnie przewyższało stany liczebne AK-organizacji mniejszości polskiej na Wołyniu zaś ludność polska zwłaszcza na terenach wiejskich i tak już osłabiona wywóżkami lat 1940-1941 podlegała w 1943 roku masowej likwidacji przez UPA uciekając do miast i miasteczek pod opiekę Niemców i Węgrów względnie tworząc samoobrony-największa była w Przebrażu..

[ Dodano: 2008-11-29, 09:10 ]

[

quote="Don Pedrosso]Okręg Wołyń jest bardzo ciekawym tematem do rozmowy i grzechem byłoby go pominać. W 1940 roku mamy na jego terenie masowe aresztowania przez NKWD.

A potem przejęcie dowodzenia okręgiem ZWZ przez oficera NKWD...

Pózniejszego współtowarzysza "konspiracyjnej" podróży Okulickiego do strefy sowieckiej-do Lwowa i jego działalności "konspiracyjnej" tamże ........

Ta tragifarsa jest z reguły przemilczana w polskiej historiografii.

Jakie były realne możliwośći mobilizacyjne?[/quote

]

Polska mniejszość na Wołyniu,plus kadra dowódcza i ochotnicy przerzuceni zza Bugu plus polscy policjanci w służbie niemieckiej(batalion nr 103 niemal w komplecie,ponad połowa batalionu nr 202,plus wiejskie posterunki i polskie odpryski z pozostałych batalionów policji ) którzy zwalczali Ukraińców,z reguły starali się chronić ludność polską a potem na przełomie 1943/ 1944 zdezerterowali z bronią w ręku stanowiąc do 20% stanów osobowych 27 wołyńskiej DP AK.

[Don Pedrosso]

Bojówki UPA były istotnie dużym problemem, który spędzał sen z powiek. Akcje antypolskie swoje apogeum osiągnęły w 1943 roku. W tym czasie stworzono ok. 100 ośrodków samoobrony, największymi z nich były: Przebraże, Huta Stepańska. Istotnym faktem jest również to, iż 19 lipca 1943 roku podporządkowano Państwowy Korpus Bezpieczeństwa dowództwu wojskowemu.