Kocioł Schnee Eifel

[mch90]

Od 16 do 19 grudnia, podczas niemieckiej ofensywy w Ardenach, na wysuniętym, 15-kilometrowym płaskowyżu belgijskim Schnee Eifel znalazły się w niemieckim "kotle" 2 amerykańskie pułki piechoty: 422. pp i 423. pp, których kapitulacja 19 grudnia przeszła do historii jako oddanie się do niewoli największego amerykańskiego oddziału- ponad 7000 żołnierzy.

Jestem ciekaw, co sądzicie o tej kapitulacji? Jak oceniacie obrońców? Kto jest winny tej klęsce?

[Leuthen]

Jak pisał w swej książce o bitwie w Ardenach Franciszek Skibiński, propaganda hitlerowska ochrypła z zachwytu - w końcu nigdy dotąd jednorazowo tyle tysięcy Amerykanów nie poszło do niewoli :!: Wykorzystano ten fakt do maksimum - zdaje się, że poświęcono mu nawet kronikę filmową, pprzedstawiającą długą kolumnę maszerujących amerykańskich jeńców.

Sądzę, że tak naprawdę był to tylko duży niemiecki sukces taktyczny bardzo umiejętnie wykorzystany propagandowo - bez dalekosiężnych skutków strategicznych. No i rozwiązano potem 106 DP...

[mch90]

Jak pisał w swej książce o bitwie w Ardenach Franciszek Skibiński, propaganda hitlerowska ochrypła z zachwytu - w końcu nigdy dotąd jednorazowo tyle tysięcy Amerykanów nie poszło do niewoli :!:

Nic dziwnego. Sukces psychologiczny był olbrzymi- zwłaszcza był to olbrzymi cios dla amerykańskich żołnierzy na froncie. Kurt Vonnegut, który znalazł się wśród żołnierzy wziętych wtedy do niewoli, pisał po wojnie o "rzece upokorzonych żołnierzy".

Sądzę, że tak naprawdę był to tylko duży niemiecki sukces taktyczny bardzo umiejętnie wykorzystany propagandowo - bez dalekosiężnych skutków strategicznych.

Dalekosiężnych skutków faktycznie utrata tych dwóch pułków nie miała- niemniej były to dwa pułki i gdyby bardziej o nie zadbano (tutaj skłaniam się w stronę gen. Alana Jonesa, d-cy 106. DP), byłyby silnym wsparciem dla obrońców St. Vith tudzież innego odcinka- w okresie 16-19 grudnia każdy batalion był na wagę złota, a co dopiero pułk-dwa. No, ale właśnie, porażka ta w sporym stopniu przyczyniła się do załamania morale żołnierzy amerykańskich na froncie ardeńskim i do utrwalenia się pogłosek o niezwyciężonym Wehrmachcie idącym na nas z całą furią.

No i rozwiązano potem 106 DP...

Niedługo potem ją zresztą odtworzono, ale do końca wojny nie wzięła już udziału w walce.

[Andreas]

Symbol niemieckich zwycięstw w Ardenach, jak i amerykańskich porażek. Oczywiście, był to sukces wybitnie propagandowy, dla Amerykanów - solidny policzek, bo stracili praktycznie całą dywizję piechoty. Jedna z niewielu okazji, kiedy masowo poddawali się Amerykanie, a nie Niemcy. Niemieccy Kriegsberichterzy zrobili kolumnom jeńców zdjęcia chyba z każdej możliwej strony, żeby ukazać istniejącą potęgę niemieckiego żołnierza. Czy to oznacza, że 106. DP była jednostką do niczego? Absolutnie nie! Opór jej żołnierzy pod St. Vith tego dowodzi.

[poldas]

Z tym że tam wzięło udział 424 wojaków z tej dywizji + żołnierze z innych jednostek - 9,112 i 108 dywizji USA.

Największy szacunek to by się jednak należał gen. Clarkowi i jego sztabowi za umiejętność pozbierania do kupy rozbitków i postawienie oporu opóźniającego.

[Andreas]

Z tym że tam wzięło udział 424 wojaków z tej dywizji + żołnierze z innych jednostek - 9,112 i 108 dywizji USA.

Nie istniały dywizje o numerach 112 i 108. Ba, do dzisiaj nie istnieje 112. Dywizja, z kolei 108. to ośrodek szkoleniowy, powstały w 1946 roku, który nigdy nigdzie nie walczył.

[Furiusz]

Istnieje za to 112 Infantry Regiment i to pewnie o niego chodziło

[Andreas]

Istnieje za to 112 Infantry Regiment i to pewnie o niego chodziło

Wiem o tym, i z premedytacją tak napisałem. Istotnie, żołnierze podczas obrony St. Vith pochodzili z 3 różnych dywizji - 7. Pancernej oraz 9. i 106. Piechoty. Były też niedobitki z 28. DP, czyli 112. pułk. 108. pułku piechoty tam nie było, ponieważ walczył wówczas na Filipinach.

[poldas]

Zgoda;

Właśnie ten pułk (czy też jego resztki) miałem na myśli.

Należał on do 28 Dywizji Piechoty USA.

Pomyliłem pułk z dywizją - Dzięki za sprostowanie.