Atak Franco na Portugalię?

[Jarpen Zigrin]

W świetle najnowszych dokumentów, pod koniec dyktatury generała Franco, Hiszpania przygotowywała się do wypowiedzenia wojny Portugalii.

Odtajnione dokumenty zostały wczoraj opublikowane w El Pais. Znajdujemy tam informację, iż zarówno sam generał, jak i jego rząd byli "głęboko zaniepokojeni" w wyniku lewicowej rewolucji goździków w Portugalii. Zwłaszcza po tym, kiedy coraz większą rolę zaczynał w niej odgrywać komunizujący Ruch Sił Zbrojnych (MFA). Sześć miesięcy przed śmiercią generała Franco, w listopadzie 1975 roku, Arias Navarro spotkał się z Robertem Ingersollem, ówczesnym zastępcą sekretarza stanu USA. Podczas tego spotkania Waszyngton udzielił oficjalnego poparcia dla interwencji militarnej w Portugalii.

http://niewiarygodne.pl/kat,1017181,title,...ml?ticaid=56eb4

Ja się do tego ustosunkujecie? Na ile realny był taki atak i co by oznaczał dla Europy? Wreszcie czy Portugalia miała szansę z Hiszpanią w bezpośrednim starciu?

[coloman]

Franco zamierzał zastosować ,,wojnę prewencyjną'' , aby nie dopuścić do umocnienia się komunistów w Portugalii i zamienienia tego kraju w bazę ZSRR na zachodzie Europy. Chciał też wykorzystać wewnętrzne tarcia między członkami obalonej junty prawicowej a socjalistami , co wywołałoby wojnę domową. Byłoby to doskonałą okazją do udzielenia wsparcia militarnego przez ZSRR, który pod płaszczykiem ,, pomocy bratniemu narodowi'' rozszerzałby swoje wpływy. Byłaby to więc powtórka z Hiszpanii z lat 30. Gdyby na dodatek zgodnie z obietnicami wtrąciło się USA, konflikt regionalny łatwo mógł przerodzić się w kolejną wojnę światową.

Na szczęście do interwencji nie doszło, bo Franco zmarł i Hiszpania zaczęła przerabiać swój ustrój na demokrację parlamentarną. W Portugalii natomiast miał miejsce kolejny przewrót, w wyniku którego socjaliści zostali odsunięci od władzy, a w 1976 ostatecznie zlikwidowano ich Rady Rewolucyjne. Można więc powiedzieć, że wiszący w powietrzu konflikt ,,rozszedł się po kościach''.

[FSO]

Witam;

wiadomość ciekawa, mająca jeśli spojrzeć na Europę o wiele szersze konotacje polityczne. O ile USA [wówczas bodajże rządzi Nixon] bylo wstępnie "za", to samo spoleczeństwo podejście do wojen mialo conajmnie zróżnicowane, a tych niechętnych bylo dużo [jest to okres "końcówki" i traumy wietmaskiej]. Dla mnie samo popracie zza Wielkiej Wody bylo "patykiem po tej wodzie pisanym". Sama zaś Europa, bylaby podejrzewam, o wiele bardziej stonowana w swej reakcji na taką wojną, sama zaś reakcja wedlug mnie zmierzala by do tego, by "przy okazji" usunąc i jednego i drugiego czyli brunatnych z Hiszpanii a czerwonych z Portugalii.

Poza tym popracie dla dyktatur europejskich, przy gremialnym potępieniu nazizmu i hitleryzmu w Europie, bylo awykonalne, a spoleczeństwo raczej byloby po stronie portugalskiej. Choćby z tych powodów - pacyfikacja dotyczyla by obu stron, a bylaby szybka i brutalna.

pozdr

[ak_2107]

Ja się do tego ustosunkujecie? Na ile realny był taki atak i co by oznaczał dla Europy? Wreszcie czy Portugalia miała szansę z Hiszpanią w bezpośrednim starciu?

Dla mnie samo popracie zza Wielkiej Wody bylo "patykiem po tej wodzie pisanym". Sama zaś Europa, bylaby podejrzewam, o wiele bardziej stonowana w swej reakcji na taką wojną, sama zaś reakcja wedlug mnie zmierzala by do tego, by "przy okazji" usunąc i jednego i drugiego czyli brunatnych z Hiszpanii a czerwonych z Portugalii.

Nic nowego.

Na szczycie NATO w Dublinie w 1975 roku Helmut Schmidt otwarcie grozil Portugalczykom interwencja NATO

w przypadku proby opuszczenia bloku, badz zamkniecia natowskich (amerykanskich) baz w tym kraju.

Mial zagwarantowane poparcie frankistowskiej Hiszpanii. Inicjatywa interwencji w Portugalii raczej nie

wyszla od Hiszpanii lecz inspirowana byla przez USA i NATO. Ze owczesna Hiszpania zywotnie

zainteresowana byla stlumieniem rewolucji gozdzikow, istniala daleko idaca wspolnota interesow.

W Hiszpanii schronili sie rowniez organizatorzy dwoch nieudanych prob prawicowych puczow w Portugalii

po 1974 roku, a 27.9.1975 doszlo w Portugalii do ataku i zdemolowania ambasady hiszpanskiej po wykonaniu kilku wyrokow smierci na czlonkach ETA w Hizpanii.

Do interwencji nie doszlo w piewszym okresie po rewolucji glownie z braku jednolitej prawicowej, opozycji

na ktorej mogliby sie oprzec interwenci, ponadto stosunkowo szybko okazalo sie, ze komunisci nie

maja tam wiekszych szans na przejecie wladzy a reformy rewolucji gozdzikow zostaly stopniowo

zlikwidowane.

Wynik konfliktu z udzialem samej Hiszpanii spowodowalby najprawdopodobniej sytuacje patowa.

Interwencja sasiada doprowadzilaby najwyzej do konsolidacji wiekszosci sil spolecznych w Portugali

wobec zagrozenia zewnetrznego. Czy Hiszpanie stac byloby na interwencje i okupacje sasiada -

tez jest watpliwym.

Podobna sytuacja miala zreszta miejsce we Wloszech w 1976 roku, kiedy grozilo dojscie komunistow

do wladzy. Z tym, ze byl tam planowany pucz wewnetrzny inspirowany przez USA i Wielka Brytanie.

Informacja o planowanym przewrocie dotarla do opinii publicznej niedawno, w wyniku przypadkowego

opublikowania dokumentow niemieckiego MSZ.

Edytowane 26 Lipiec 2009 przez ak_2107

[secesjonista]

Dnia 23.07.2009 o 10:43, FSO napisał:

Witam;

wiadomość ciekawa, mająca jeśli spojrzeć na Europę o wiele szersze konotacje polityczne. O ile USA [wówczas bodajże rządzi Nixon] bylo wstępnie "za" (...) Dla mnie samo popracie zza Wielkiej Wody bylo "patykiem po tej wodzie pisanym".

 

Gerald Ford...

A z tym "patykiem..." to jednak nie tak pewne. Może nie "oficjalne", ale już nieoficjalne - to było możliwe. Wypada pamiętać, iż był to czas renegocjowania umów dotyczących amerykańskich baz lotniczych w: Morón de la Frontera, Saragossie, Torrejón de Ardoz i bazy morskiej w Rota.

 

Dnia 6.11.2008 o 19:17, Jarpen Zigrin napisał:

Sześć miesięcy przed śmiercią generała Franco, w listopadzie 1975 roku, Arias Navarro spotkał się z Robertem Ingersollem, ówczesnym zastępcą sekretarza stanu USA. Podczas tego spotkania Waszyngton udzielił oficjalnego poparcia dla interwencji militarnej w Portugalii.

 

Otóż z artykułu Martina Delfína (pt. "Arias quería ir a la guerra con Portugal") nie wynika by USA, poprzez Ingersollema miało udzielić oficjalnego poparcia dla zbrojnej interwencji w Portugalii. Raz - udzielenie tego typu oficjalnego poparcia nie leżało w kompetencjach Ingersollema, zwłaszcza przy takim "przełożonym" jak Henry Kissinger. Dwa -  jerozolimskie spotkanie Navarro amerykańskim dyplomatą miało charakter prywatny (: "Carlos Arias Navarro, dijo en privado a Estados Unidos en 1975 que España estaba dispuesta a ir a la guerra con Portugal").

Oczywiście w tym artykule nie ma nic na temat rozmów w listopadzie 1975 roku. Źle postawiony przecinek zmienił sens wypowiedzi ("(: "Durante una reunión celebrada en Jerusalén en marzo de 1975, Arias expuso sus inquietudes al entonces vicesecretario de Estado, Robert Ingersoll")..