Kanały w Powstaniu Warszawskim

[Albinos]

Odpowiedź można wziąć na logikę. Ciężko ranny wymaga tego, aby go transportować w odpowiedni sposób. Nie będzie w stanie sam iść, trzeba go nieść. A kanały nie są nie wiadomo jakich rozmiarów (jasne, są takie co mają powyżej 2 metrów wysokości i 1,5 metra szerokości, ale są też takie, gdzie wysokość wynosiła 1,3 metra, a szerokość 0,8 metra), w wąskim kanale gdzie trzeba iść na kolanach nie dałoby rady przenieść kogoś takiego. Blokowałby jedynie przejście dla innych, spowalniał marsz. A jednak przemieszczanie się kolumn w kanałach wymagało dyscypliny i trzymania się razem. Jeśli ktoś nie znał kanałów - a nie znała ich większość Powstańców - łatwo było zabłądzić. Poza tym w kanałach wymagana była cisza. A nie da się zmusić kogoś cierpiącego do tego, żeby nie jęczał. Trasy kanałowe przechodziły pod pozycjami niemieckimi. Niemcy pilnowali włazów, nasłuchiwali czy ktoś nie idzie. Rzecz brutalna, ale tak było - ciężko ranny stanowił dla uciekających kanałami jedynie kłopot, i to mogący sprowadzić na nich nieszczęście. No i nie wiadomo ilu takich ciężko rannych przeżyłoby kanały. Zdrowi ledwo wytrzymywali, a co dopiero ciężko ranni.

[Tomasz N]

No i nie wiadomo ilu takich ciężko rannych przeżyłoby kanały. Zdrowi ledwo wytrzymywali, a co dopiero ciężko ranni.

A ilu przeżyłoby jeszcze z tydzień bez gangreny uwzględniając specyficzną "septykę" zawartości kanałów.

[Albinos]

No to już takie efekty dość dalekosiężne biorąc pod uwagę zagrożenia związane z samym marszem kanałami. Z drugiej strony to ciekawe, ile osób, które ranne schodziły do kanałów, zmarło z powodu zakażenia wywołanego przez jakieś świństwa w kanałach. A tych rannych (lżej, ale jednak) trochę w kanałach było. No ale to rzecz w zasadzie nie do zbadania.