Auspicja w Rzymie

[TyberiusClaudius]

Auspicje były bardzo ciekawe.Odprawiał je augur. Był ubrany w trabeę żółto-niebieską pasiastą szatę, która tak jak toga musiała być dobrze udrapowana.Lituusem zakreślał kwadrat na niebie były trzy sposoby auspicjów

-piorun

-ptaki

- 3 nie pamiętam

jeśli piorun pojawił się po prawej = tak lewa= nie

jeśli ptak leciał z prawej na lewa = nie lewej na prawa = tak jeśli się pomyliłem to przepraszam zachęcam do lektury Stevena Saylora ,,Cesarstwo" tam o tym pisze.

W Rzymie było całe kolegium kapłańskie na Palatynie.

Te wróżby pomogły Remusowi i Romulusowi w ustaleniu gdzie mają stanąć pierwsze fortyfikacje.

[TyberiusClaudius]

Auspicje odprawiali kapłani zwani Augurami.Byli ubrani w specjalnie udrapowaną Trabee (żółto-niebieskie pasy). Posługiwali się Lituusem różdżką, którą zakreślali na niebie kwadrat były 3 sposoby wróżenia;

-ptaki (jeśli leciały z lewej na prawą oznaczało to przychylność bogów z prawej na lewą nieprzychylność)

- błyskawice (lewa nieprzychylność prawa przychylność)

trzeciej niestety nie pamiętam.

Jeśli chcesz się dowiedzieć więcej to zaglądnij choćby do:

Steven Saylor ,,Cesarstwo"

Chyba na samym początku jest tam o auspicjach.

Edytowane 25 Kwiecień 2014 przez secesjonista
poprawiono pisownię.

[secesjonista]

Na czym polegała różnica w funkcji urzędników z ius auspicandi:

"Rozróżniano przy tym dwa rodzaje auspicjów: auspicia imperativa, podejmowane celowo przez osoby uprawnione (urzędników z ius auspicandi) w poszukiwaniu znaków oraz auspicia oblativa, znaki zsyłane przez bogów bez zapytania (zgłaszane i interpretowane przez augurów)

(...)

Podstawowe zasady dotyczące zgłaszania nieprzychylnych znaków przez upoważnionych do tego urzędników (obnuntiatio) lub augurów (nuntiatio)

uregulowały ustawy: leges Aelia et Fufia de modo legum ferendarum".

/H. Kowalski "Cyceron, Katylina i wróżby", "Wieki Stare i Nowe", T. 1 (6), pod red. I. Panica, M.W. Wanatowicza, Katowice 2009, s. 26 i n./

Z literatury dodać można:

M. Jaczynowska "Przemiany religijne w okresie schyłku republiki rzymskiej", w: "Świat antyczny. Stosunki społeczne, ideologia i polityka, religia. Studia ofiarowane Izie Bieżuńskiej-Małowist"

[Furiusz]

A. Trawacka, Prawne aspekty urzędu cenzora w starożytnym Rzymie, Warszawa 2012 jest poruszona ta kwestia względem tego urzędu, stanowi to osobny podrozdział - niestety nie mam jej obecnie przy sobie. Cenzor był tego prawa pozbawiony - ja spotkałem się z uwagą, że jest to kwestia posiadania imperium, gdyż urzędnicy ci imperium nie posiadali.

Można jeszcze dodać poza cytowanymi przez Ciebie tekstami jeszcze jeden tekst H. Kowalskiego, Auspicja w myśli filozoficznej i działalności politycznej Marka Tulliusza Cycerona, "Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska" Sectio F, Historia t.49 (1994) s. 81 - 95 - powinno być w internecie - w każdym razie ja to tak kiedyś przeglądałem. Może znajdziesz tam coś ciekawego.

Niestety chyba obecnie nie będę bardziej pomocny.

[secesjonista]

Mnie się zdaje, że Tyberiusz nie pokusił się o zapoznanie się z tekstem podsuniętym przez Amica (wpis nr 11) inaczej by nie powtarzał (zresztą w sposób nader wyrywkowy i uproszczony) zawartych tam informacji. Poza tym wiedziałby, że kierunek miał znaczenie zależnie od gatunku, zatem z "lewej strony" mogło być znakiem pomyślnym, a w przypadku innego ptaka - niepomyślnym (jeśli chodzi o głos). Gdyby przeczytał - poznałby, że było więcej znaków niźli trzy kategorie, w tekście Amici mamy wymienione cztery kategorie a w każdej z nich po cztery rodzaje.

Chyba jednak nie zawsze auspex miał "zachód po prawej":

"Co prawda, w tych niewielu znanych nam tekstach, które informują nas o rzymskich praktykach wróżeb­nych, augur nie zawsze występuje zwrócony twarzą na zachód, jak to powinien czynić mierniczy; nie zawsze więc miał po lewicy południe, po prawicy — północ. Ale w praktyce mierniczy także nie zawsze byli tak skrupulatni i zdarzało im się, że wyznaczali cardines ze wschodu na zachód, a decimani — z północy na południe. Tak uczynili np. z ager Kampanii. Co więcej, znamy fakt, który pozwala uważać zwracanie się augura twarzą na zachód za normalne. Augur, odprawiający wróżby, określa niebo nazwą templum. Otóż wiemy, że położenie templorum ziemskich było uważane za najkorzystniejsze, gdy ich wejścia zosta­wiano po wschodniej stronie tworzonego przez nie czworokątu, tak że wchodziło się do nich mając twarz zwróconą ku zachodowi".

/S. Czarnowski "Podział przestrzeni i jej ograniczenie w religii i magii", Warszawa 1939, s. 17/

Niestety jak widać autor nie podał źródłowych szczegółów co tych "faktów, które znamy".

[TyberiusClaudius]

To było dawno, na początku mej bytności tutaj. Uzupełniając:

Augur ubrany w trabea wyznaczał swą laską, z zakrzywioną w kształcie trąbki rączką (lituus), w specjalnym miejscu na Kapitolu (auguraculum) linie od południa do północy i ze wschodu na zachód, łączył je liniami poprzecznymi, tak że otrzymywał przestrzeń kwadratową (templum), w której ustawiał namiot (tabernaculum) skierowany wyjściem na południe. Wszystkim tym czynnościom towarzyszyło odmawianie formułek modlitewnych (auguracula). Następnie augur siadał przed otworem namiotu, zakreślał laską symboliczną przestrzeń na niebie, w obrębie której miał wypatrywać wieszcze ptaki czy inne znaki od boga. Wróżby wykonywał tuż po północy lub przed południem. Nakazywał wówczas milczenie (silentium) i wśród kompletnej ciszy wpatrywał się w niebo. Znaki ujrzane po lewej stronie, były pomyślne, po prawej niepomyślne.

Dalszy fragment jutro

Edytowane 11 Grudzień 2015 przez secesjonista
poprawiono pisownię.

[TyberiusClaudius]

Najpomyślniejszym znakiem był "grom z jasnego nieba" przecinający je od lewej do prawej. Jeśli zaś je przeciął od prawej do lewej... strach się bać.

A teraz o ptaszkach. Niektóre wieszcze ptaki wróżbę niosły tylko swoim lotem, tak jak kruk czy wrona, inne zaś krzykiem jak dzięcioł, bielik, a jeszcze inne i tym i tym. Ptak lecący wysoko był lepszym znakiem niż ten lecący nisko. Krzyk kruka był pomyślny o ile ptak nadlatywał z prawej strony, jeśli jednak byłby to dzięcioł lub wrona to znak uznano by za niepomyślny.

Wróżono także z kur. Pomocnicy augura przynosili klatkę z nimi, a ten obserwował nieloty i niebo. Gdy wypuszczone kury z klatki,a te rzucały się łapczywie na ziarno, był to znak pomyślny.

Z resztą teraz widzę, że o tym już było.

Edytowane 11 Grudzień 2015 przez secesjonista
poprawiono pisownię.

[secesjonista]

To chyba wypada wpisać, skąd ów fragment we wpisie nr 21 został zaczerpnięty czy wklejony? Nieprawdaż...

[TyberiusClaudius]

????

Pochodzi z Winnczuk, Jurkiewicz "Starożytni Grecy i Rzymianie"