Michał Boym

[Tofik]

Urodził się w 1614 r. we Lwowie, jezuita, w 1643 r. popłynął do Chin, na dwór Jung Li, cesarza z dynastii Ming, gdzie krzewił chrześcijaństwo. W 1651 r. wyruszył do papieża, jako chiński poseł. Miał prosić o wsparcie papieskie w walce Chin z Mandżurią - w zamian chrześcijanie mieliby otrzymać wsparcie przeciwko muzułmanom. Przed papieżem, m.in. w skutek intryg niektórych kardynałów, stanął 18 sierpnia 1655 r., ale z misji nic nie wyszło, a Mandżurowie zaczęli mieć przewagę. Zmarł w 1659 r. Opisywał kraj chiński, w tym np. herbatę. Co o nim sądzicie? Dlaczego jego popularność (nawet w Polsce) nie równa się popularności np. Marco Polo, skoro o Państwie Środka napisał dość dużo? Czy jego zapiski przyczyniły się do jakiegoś znacznego powiększenia wiedzy o Chinach?

[Pancerny]

Dlaczego jego popularność (nawet w Polsce) nie równa się popularności np. Marco Polo,

Może dlatego, że był jezuitą, a jego mapy, opisy zwierząt i roślinności Chin, kościół uważał za materiały wywiadowcze, i nie miał ochoty z nikim dzielić się ich zawartością.

Ale o podróżach Stanisława Łaskiego też, niewiele wiadomo.

Czy jego zapiski przyczyniły się do jakiegoś znacznego powiększenia wiedzy o Chinach?

Jeżeli dobrze pamiętam, to skorygował, na plus mapę, którą naszkicował Marco Polo.

[Bronek]

Kontakty Rzeczypospolitej z krajami zamorskimi w ogóle nie były zbyt rozwinięte, toteż zainteresowanie relacjami z dalekich stron nie było aż tak znaczne. Być może dlatego, że nie miało tak praktycznego znaczenia jak np. w przypadku Holendrów czy Anglików, wyprawiających daleko w świat swoje statki.

Jednak relacje Boyma nie były tak zupełnie nieznane- na zachodzie często korzystano z jego opisu Chin przy sporządzaniu różnego rodzaju kompilacji dotyczących tego państwa, często sięgano do jego rozpraw o florze i medycynie chińskiej. Informacji o Chinach zasięgali u Boyma znani XVII-wieczni geografowie, np. Riccioli i Kircher. Kontakty polskich jezuitów z Chinami musiały być znane w Europie (przynajmniej wśród zainteresowanych) skoro zwracano się do nich o informacje. Np. Gottfried Wilhelm Leibniz prosił o informacje na temat Chin i innych krajów azjatyckich konfratra Boyma- Smoguleckiego.

Sam Michał Boym przybrał nawet chińskie nazwisko, które brzmiało: Po-Mi-Ko-Tsze-inen.

[Tofik]

Ale o podróżach Stanisława Łaskiego też, niewiele wiadomo.

Czy to nie dziwne, że więcej Polaków słyszało o Marco Polo niż o Boymie czy Łaskim?

Kontakty Rzeczypospolitej z krajami zamorskimi w ogóle nie były zbyt rozwinięte, toteż zainteresowanie relacjami z dalekich stron nie było aż tak znaczne. Być może dlatego, że nie miało tak praktycznego znaczenia jak np. w przypadku Holendrów czy Anglików, wyprawiających daleko w świat swoje statki.

No właśnie, RON aż tak nie stawiała na rozwój floty jak Anglia czy Niderlandy.

Tak na boku, pozwolę sobie stwierdzić, że plan sojuszu chrześcijańsko - chińskiego nie należał do realniejszych. Jakoś nie widzi mi się, że tysiące chrześcijan szłoby w bój do Mandżurii tak samo jak nie widzi mi się tysiące Chińczyków walczących z muzułmanami w sojuszu z chrześcijanami. Papież mógł zapewnić poparcie chyba tylko moralne.

Edward Kiejdański ułożył listę dwunastu rozpraw Boyma dotyczących głównie przyrody i położenia geograficznego Chin. Jest tam mowa m.in. o herbacie, która wg tego jezuity miała orzeźwiać, a także rozróżniano jej dwa rodzaje: żółtą i zieloną. Zdaniem Boyma herbata mogła nawet powstrzymywać senność, czyli jakbyśmy powiedzieli dzisiaj - miała (ma) kawopodobne właściwości

[Pancerny]

Kontakty Rzeczypospolitej z krajami zamorskimi w ogóle nie były zbyt rozwinięte, toteż zainteresowanie relacjami z dalekich stron nie było aż tak znaczne.

Książę Kettler dzięki handlem ze swoimi koloniami, sprawił, że Księstwo Kurlandii i Semigalii osiągnęło największy rozwój gospodarczy w swoim krótkim istnieniu.

[Tofik]

Co ciekawe, ojciec Michała (Jerzy) był na tyle bliskim królowi Stefanowi Batoremu, sekretarzem, że król zapisał mu w testamencie niebagatelną sumę 817 zł.