"Kodeks" dyplomaty

[Narya]

Jaki były zasady zachowania się dyplomatów? Jak należało prowadzić negocjacje? Jak wyglądały zasady dot. dyplomatów różnych państw po kongresie wiedeńskim, na którym te zasady spisano i rozpoczęła się właściwa historia dyplomacji?

[Amilkar]

Kiedy mówię może - znaczy to napewno nie. Jeśli nie to -znaczy że może , a jeśli tak - to kłamią i zwodzą, tak to leciało?

[Estera]

Bardzo ciekawy temat. Szczerze powiedziawszy trudno mi odpowiedzieć na postawione przez Ciebie Narya pytania. Mogę podzielić się swoją refleksją. Wkrótce również poszukam konkretnych odpowiedzi i literatury.

Jaki były zasady zachowania się dyplomatów?

Myślę, że wiele zależało od postaci dyplomaty. Przykładem jest tu Lannes, który miał niezwykle specyficzny styl prowadzenia negocjacji. Pisałam o tym w artykule o Lannesie. Oto fragment mojej pracy:

Ze względu na temperament okazał się pomocny również w dyplomacji. Jak zauważył Łysiak (Cesarski Poker) "metoda dyplomacji Lannesa polegała na stukaniu obcasami i końcem olbrzymiej szabli o posadzki pałaców, co czyniło wszystkich książąt europejskich, do których go posyłano, nader podatnymi na żądania Paryża." W ciekawy sposób potraktował ten oto "dyplomata" jednego posła angielskiego- zepchnął jego powóz do rowu- rzecz jasna- razem z posłem.

Podobnie negocjował Napoleon warunki pokoju kończącego wojnę z I koalicją, po sukcesie I kampanii włoskiej. Jeśli dobrze pamiętam potłukł serwis, który dyplomata austriacki otrzymał od Katarzyny II...Poza tym, używał wówczas dosadnych i obraźliwych określeń. Popisał się grą aktorską, zagrał furiata. Odniósł sukces. Przegrany dyplomata Austrii twierdził, że Bonaparte był pijany, co oczywiście nie było prawdą. Napoleon nigdy się nie upijał.

[Estera]

I jeszcze jedno: wiele zależało od okoliczności. Przykład: Berandotte był (za sprawą intryg Napoleona) pierwszym ambasadorem Francji w Austrii od czasu ścięcia Marii Antoniny. Zyskał popularność (podobno miał piękną prezencję). Jednak popularność nie pomogła mu powstrzymać gniewu elity francuskiej, która przebywała w Austrii. Ostatecznie bronił swej placówki z szablą w ręku.