Ulubione cytaty z książek

[dzionga]

Ja mam kilka i oczywiście znam na pamięć :

"Nie powiem nie płaczcie, bo nie wszystkie łzy są złe." Gandalf w "Powrocie Króla"

"Głupstwem jest życie, którego początku nie pamiętamy, a końca nie znamy." Rzecki w "Lalce"

"(...)jedynie samotność jest w życiu człowieka stanem graniczącym z absolutnym spokojem wewnętrznym, z odzyskaniem indywidualności." Gustaw Herling- Grudziński "Inny świat"

"Kiedyś, po latach, zarzucą nam, żeśmy walczyli nie wiedząc o co walczymy, bo walczyliśmy o Polskę, a nie wiedzieliśmy, jaka ta Polska ma być." Stanisław Broniewski ( Stefan Orsza) w "Całym życiem".

Zapomniałabym o "Wiedźminie"!

"Miecz przeznaczenia ma dwa ostrza- jednym z nich jesteś Ty."

"Młyn przeznaczenia działa, żarna losu mielą, to co przeznaczone musi się stać."

[Kadrinazi]

Kilka moich ulubionych:

Jestem twoim wrogiem, pierwszym jakiego spotkałeś, ktory jest sprytniejszy od ciebie. Nie ma nauczyciela, jest nieprzyjaciel. Tylko nieprzyjaciel może ci pokazac, jak zwyciężać i niszczyć. Odkryć twoje słabe punkty. Powiedzieć gdzie jesteś silny. Ta gra ma tylko dwie reguły: to co możesz mu zrobić i to, przed czym potrafisz go powstrzymać, by nie zrobił tobie. Od tej chwili jestem twoim wrogiem. Od tej chwili jestem twoim nauczycielem.

Orson Scott Card 'Gra Endera'

Trwoga zabija umysł. Trwoga jest małą śmiercią, ktora niesie ze sobą całkowite zapomnienie. Spojrze w oczy trwodze. Pozwolę, aby zalała mnie i przelała się przeze mnie, a kiedy odpłynie, wejrzę wewnątrz siebie i spojrzę na jej drogę. Tam, ktorędy przeszła trwoga, nie będzie już nic oprocz mnie.

Frank Herbert 'Diuna'

Obsadziliście mnie w roli,

Ktorej nie uda mi się zagrać tak,

Aby wypadło jak w życiu

William Szekspir 'Koriolan' (Akt III, sc. 2)

Nie cel jest ważny, ale bieg ku niemu, ktory jest zaiste wszystkim, co warto w życiu czynić. Nie doskonałość (...) lecz ściganie jej, cudowna samotność długodystansowca.

Waldemar Łysiak 'Francuska ścieżka'

Największym nieszczęściem człowieka czynu byłoby nie umrzeć po zamknięciu ostatniego rozdziału swoich dokonań.

Mishima Yukio 'Hagakure-nyumon'

[Narya]

Trwoga zabija umysł. Trwoga jest małą śmiercią, ktora niesie ze sobą całkowite zapomnienie. Spojrze w oczy trwodze. Pozwolę, aby zalała mnie i przelała się przeze mnie, a kiedy odpłynie, wejrzę wewnątrz siebie i spojrzę na jej drogę. Tam, ktorędy przeszła trwoga, nie będzie już nic oprocz mnie.

Frank Herbert 'Diuna'

To jest najnowsze wydanie "Diuny" czy to tłumaczenie książki, które uznało sporo krytyków za nieścisłe? Czy w tej książce "czerw" tłumaczony jest jako "robak"?

Zamiast "trwogi" powinno być "strach". Ale to i tak też jeden z moich ulubionych cytatów (w innej wszak wersji).

[Kadrinazi]

To niestety nader tworcze (Wolanie zamiast Fremenow) tłumaczenie Łozińskiego, nie mam pod ręką pierwszego tłumaczenia.

[mostostal]

Od chwili tej do końca świata, w pamięci ludzkiej będziemy żyć: my, wybrańców garść, ...kompania braci. Szekspir, Henryk V

[Don Pedrosso]

Kobiety nigdy nie chcą słyszeć prawdy. Chcą przejrzeć się w twych oczach jak w magicznym zwierciadle, a na pytanie: "Mirror, mirror on the wall, who is the prettiest of them all?" lustro ma odpowiadać: "You, my Queen". I tak właśnie świat się toczy.

A rozstanie zawsze jest dramatem. – Obróciłem na nią wzrok. – Nawet wtedy, kiedy rozstajemy się z kimś, z kim z całą pewnością być nie chcemy.

– Dlaczego tak jest? – zapytała po chwili.

Bo jesteśmy dobrymi ludźmi – odparłem. – I nie chcemy sprawiać nikomu bólu. Tyle, że nie wolno poświęcać swojego życia, by kogoś nie zranić. Mamy tylko jedno życie, więc warto je dobrze wykorzystać.

Jacek Piekara "Świat jest pełen chętnych suk".

– Widelce – powiedziałem. – Kto widział, aby chamy jadły widelcami?

Jacek Piekara "Młot na czarownice".

To prawda, że odważni nie żyją wiecznie – pozwoliłem sobie na odpowiedź. – Lecz tchórze nie żyją wcale.

Jacek Piekara "Łowcy dusz".

[Achilles]

Znam pełno cytatów, ale jakie to są? Dopiero przypomnę sobie o nich w odpowiednich sytuacjach - wypracowania itp.

Np. z ostatnio czytanych dzieł:

Tajemnicją wielkich fortum bez jawnego xródła jest zawsze jakaś zbrodna, zapomniana, bo wykonano ja schludnie - Vautrin do Rastignaca, Ojciec Goriot, Honoré de Balzac.

Pewnie Pospolitej Rzeczy

Nikt tam nie ma na pieczy. - Krótka rozprawa, Mikołaj Rej.

Ksiądz wini pana, pan księdza,

A nam, prostym, zewsząd nędza. - -,,-

Też troszkę z Antygony Sofoklesa:

Współkochac przyszłam, nie współnienawidzić.

Ale tyranów los, co z wszechmiar błogi, wolno im czynic co zechcą, i mowić.

Marne to państwo co li panu służy.

I inne.

Król Edyp

Któego oskarżasz - ty jesteś mordercą!

Ach, nieszczęsnych pokolenia!

Wasze życie to cień cienia!

[Ludwik Götten]

Miedziany jeździec patrzył na mnie z wyżyny złomu.

Gmach zbudowałem, co przestoi wieki. Na kościach zbudowany, w których tłukły się kiedyś ludzkie serca.

Czaszkami siedliskiem myśli - brukowałem drogi.

I któż ty jesteś przechodniu?

Jestem sam.

Gdzie Bóg Twój?

Nie mam boga, stoję na wichrze, sam wśród nocy.

Gdzie ojczyzna twoja?

Nie jestem związany z żadną cząstką ziemi, nawet z tą, która weźmie moje ciało.

Kto jesteś?

Człowiek-człowiek tylko.

I mówiłem sam do siebie w tę czarną noc.

Nie dasz życiu, aby skradło ciebie, aby z twojego serca, twojego mózgu budowało, co zechce.

To tylko będziesz, co sam zechcesz.

Więcej nic.

I spokojnie urągałem nocy, urągałem chłodnemu rankowi, który wstawał.

Leżeć będę pośród was, kamienie, nic nie wezmę z sobą, ale też nic nie oddam.

Jestem sam, nie proszę cię, nocy, byś mi gwiazdami świeciła.

Nie proszę cię, wietrze, byś mi nie oślepiał oczu.

Nie proszę was, kamienie, by w was biło serce.

Sam jestem i młot trzymam w ręku.

Godzę w samą twą pierś, czarna, twarda nocy.

Stanisław Brzozowski - "Płomienie"

[Regulus]

Świetny temat Akurat sobie Łysiaka odświeżam, więc coś z niego:

Prawobrzeżne orły kroiły się przez nią majchrami, miała złota potąd, inne dzidzie życzyły jej syfa od cycków po lakierowane paluchy w komisowych szpilach, a Kaśka śmiała się zębami białymi z rozpusty (nazywała chłopski interes "szczoteczką do zębów") i tańczyła przez całe życie niby nakręcona kukiełka. Czasu nie zatrzymasz, musiała dać z siebie wszystko: policzki sflaczały jak stary kartofel, ząbki wypadły, nosek zgnił, szminka nie mogła ukryć tej ruiny. Więc Kasia wzięła się za gorzałkę. Przychodzi do niej lepsza klientela, która lubi obciągnąć pół basa pod ciepłe gołąbki, bigos lub kaszankę, i jeszcze żeby drzwi były zamknięte, kiedy się dmucha damę w pościeli wykrochmalonej w sztorc; pętaki i szybkobiegacze kupują księżycową monopolkę na trawniku koło dyrekcji telefonów, choć i tam można rozcieńczyć gorącą zagrychą, a jak kogo przyciśnie mus, to i drucik wypieszczony na stojaka miał będzie.

Waldemar Łysiak, "Dobry"

To był letni dzień, koło południa, zajebisty gorąc. Bazar niby tramwaj, ścisk, że <<gdyby nie panna Jola, nie byłoby gdzie palca wetknąć>>. Baby w budkach wachlowały się, tym na ręczniaku pot kapał z cycków w gacie i dalej w pepeg, aż zaczęły zdejmować bluzki i prężyły się w halkach świeżych jak dworcowy ręcznik.

Waldemar Łysiak, "Dobry"

Są takie słowa, które potrafią otworzyć każdy pysk, słowa boleśniejsze od kopnięcia w brzuch, trzeba tylko wiedzieć jakie to słowa.

Waldemar Łysiak, "Flet z Mandragory"

Maurycy IV był tak samo głupi jak jego ojciec. Korona, berło i jabłko wystarczały mu w zupełności; rządzeniem nie lubił się zajmować, czynili to za niego jego faworyci. Całymi dniami wędrował po pałacowych ogrodach i rozmyślał o swym majestacie. Był głupi idealnie. Od czasu do czasu spotykał człowieka o podobnych zapatrywaniach, ogrodnika lub czyściciela stajni, i odbywali rozmowę w duchu jedności. Pewnego razu wdał się nawet w sprzeczkę ze starym drzewem, starszym podobno od samej stolicy. Mówiono, że klon uzyskał przewagę w dyskusji.

Waldemar Łysiak, "Flet z Mandragory"

Jeśli większość ma rację – jedzmy gówno... – Miliony much nie mogą się mylić.

Waldemar Łysiak, "Statek"

[Ludwik Götten]

Lekko grafomańskie te cytaty z Łysiaka... Dla odmiany coś autentycznie dobrego:

Gdy się obudziłem, olśniło mnie, że pośród wszelkich mądrości narodów, pomiędzy nieprzebranymi skarbami przysłów, brylantami wszechwiedzy, diamentami ostatecznego zrozumienia, nic nie da się porównać ze skromnym polskim zdaniem, które brzmi: Życie jest jak gówno na kole - raz jest w górze, raz jest w dole. Nie znam niczego w dorobku poznawczym kultur i cywilizacji, w uniwersalnym wysiłku filozofii od Sumeru poprzez Grecję, Konfucjusza, Talmud i chrześcijaństwo aż do szkoły wiedeńskiej, egzystencjalizmu i logiki formalnej, co dałoby się porównać z głębią tego stwierdzenia. Co z równą precyzją i siłą obrazowania oddałoby to, o co właściwie chodzi. Tak mnie ta myśl pocieszyła, że wstałem z łóżka i od razu się ogoliłem.

Leopold Tyrmand - "Dziennik 1954"

[Regulus]

Grafomańskie, grafomańskie... Niby dlaczego grafomańskie?

[Ludwik Götten]

Takie odniosłem wrażenie, ale to nie miejsce na dyskusję o Łysiaku. Z chęcią porozmawiam o nim w jakimś odpowiednim temacie. Jeśli poczułeś się urażony moją uwagą - wybacz.

Pozdrawiam

[4313_1481369817]

"Lizo! A cóż było wczoraj? Było to, co było. To niemożliwe, to okrutne" Biesy, Dostojewski

„W swoim ograniczonym świecie ciągle niepewnie trzymam się na nogach.” Po zmierzchu ,Murakami

"Dania jest więzieniem... Więc nim i świat jest także" Hamlet, Szekspir

"Bardzo dawno, ale nie więcej niż dwadzieścia lat temu, zamieszkałem w pewnym akademiku.

Miałem osiemnaście lat i dopiero zaczynałem studia. Nie wiedziałem nic o Tokio i po raz

pierwszy miałem mieszkać z dala od rodziny, toteż rodzice - zaniepokojeni, Ŝe sobie nie dam

rady - znaleźli ten akademik. Zapewniał wyŜywienie i różne udogodnienia, więc sądzili, Ŝe nawet

ich niedoświadczony osiemnastolatek jakoś tam sobie poradzi." Norwegian Wood, Murakami

"Jak dalej żyć, co robić?" Norwegian Wood, Murakami

"Gdybym znał tylko słowa..." Dżuma, Camus

"Czysty i gotów wzlecieć ku gwiazdom." Boska komedia, Dante

"Jam to jest! Jam Faust, jam jest równy tobie!" Faust, Goethe

"Mniej więcej w połowie wykładu, kiedy profesor rysował na tablicy, jak zbudowana była

scena w teatrze greckim, drzwi znowu się otworzyły i weszło dwóch studentów w hełmach.

Wyglądali zupełnie jak para komików. Jeden wysoki, chudy i blady, drugi niski, śniady, pyzaty, z

wąsami, które do niego nie pasowały. Wysoki niósł ulotki agitacyjne. Niski podszedł do

profesora i powiedział, że zamierza przeznaczyć drugą część wykładu na debatę polityczną.

Współczesny świat boryka się z problemami znacznie poważniejszymi niż tragedia grecka. Nie

żądał, po prostu informował. Profesor odparł, że osobiście nie uważa, aby we współczesnym

świecie istniały problemy poważniejsze niż te opisane w tragedii greckiej, ale zdaje sobie sprawę,

że jego opinia nie ma znaczenia, więc niech robią, co chcą." Murakami, Norwegian Wood

"Bohaterowie i łajdacy, fascynacja i utrata złudzeń, męczeństwo i utrata drogi życiowej, uogólnienia i szczegóły, milczenie i elokwencja, nieskończona nuda czekania i tak dalej, i tak dalej... W każdej epoce były takie rzeczy i teraz też są. I w przyszłości też pewnie będą. Lecz w naszej epoce (proszę mi wybaczyć to nieco górnolotne wyrażenie) takie rzeczy istniały bardzo barwnie, w rzeczywistości zdawało się, że są w zasięgu ręki." Folklor naszych czasów - wczesne dzieje wysokorozwiniętego kapitalizmu, Murakami

[secesjonista]

Serbski radca prawny Lucifero Andrašić, który zmienił obywatelstwo na chorwackie a nazwisko na Svjetlan Andrassy:

"Być Lucyferem to prawie tak, jak być Leninem lub Serbem".

Z rozgrywającej się w trójkącie Zagrzeb-Belgrad-Sarajewo książki złożonej z pięciu opowiadań gdzie poszczególni bohaterowie związani są z uduszeniem pewnej kosowskiej żebraczki.

/M. Jergović "Srda śpiewa o zmierzchu w Zielone Światki"/

[secesjonista]

Kiedy na Światowym Kongresie Intelektualistów w Obronie Pokoju akademik Aleksander Fadiejew zaatakował Zachodnią kulturę, co poniektórych jej twórców przyrównując do "hien i szakali" tylko miała dość odwagi by wystąpić z repliką.

Dość ekscentryczny historyk brytyjski A.J.P. Taylor zaprotestował przeciw tonowi dyskursu panującemu na Kongresie, przeciw przekłamaniom historycznym, przeciw sloganom i banałom jakby pozostałych po wcześniejszym Światowym Zlocie Młodzieży Demokratycznej.

Swe przemówienie zakończył:

"Krótko mówiąc, oto jestem i takie mam poglądy. Nie mógłbym mieć innych".

/N. Davies, R. Moorhouse "Mikrokosmos" Kraków 2002, s. 485/

Edytowane 1 Sierpień 2012 przez secesjonista