Nowy model armii Olivera Cromwell'a

[Pancerny]

Wszystko co dotyczy New Model Army Olivera Cromwell'a.

Wygląd, uzbrojenie, rodzaje jednostek, taktyka walki, może jakieś nowinki ....

P.S. - Tak tylko po cichu liczę, że inicjatywę w tym temacie przejmie nasz człowiek z City of Greenwich... :roll:

[Lu Tzy]

Ekhm, ekhm...

Przykro mi bardzo, ale to nie moja dzialka...

Ergo - wywolany do tablicy, palka.... :oops:

[Estera]

Oliver Cromwell stworzył Armię Nowego Wzoru. Była to armia zdyscyplinowanych i bardzo zaangażowanych Purytanów. Z taką armią mógł odnosić sukcesy. Wpajał zasadę walki przeciw "synom Szatana". Wiara religijna odgrywała ważną rolę, ale Cromwell pamiętał również o tym, by przygotować żołnierzy od strony technicznej, że tak powiem. Znane jest powiedzenie Olivera Cromwella: "Ufaj Panu, ale proch trzymaj sucho" W odróżnieniu od wojsk zaciężnych złożona była z żołnierzy walczących o idee.

Teraz coś o żelaznobokich (Ironsides) - były to elitarne odziały konnicy, które stworzył Oliver Cromwell podczas rewolucji. Rekrutowali się spośród yeomenów i drobnych właścicieli pałających zapałem religijnym- wręcz fanatycznym. Ich siła tkwiła w karności, dyscyplinie, wyszkoleniu i samodzielności na polu bitewnym.

[Vissegerd]

Przede wszystkim zdecydowało wyszkolenie o powodzeniu wojsk Cromwell'a, prócz tego oczywiście o czym napisała nasza Droga Estera. Ten fanatyczny purytanin (strasznie go nie lubię :evil: ) poświęcił sporo energii na organizację i szkolenie armii nowego wzoru. Wśród jego zołnierzy panowała też żelazna wręcz dyscyplina, czego nie można powiedzieć np. o chevaliers księcia Ruperta.

Kolejna różnica pomiędzy Armią Nowego Wzoru a dotychczasowym wojskiem, to taka, że wcześniej wojska tworzono lokalnie (głównie lokalne milicje), które też lokalnie walczyły, niechętnie przenosząc się na inny teren. Dopiero armia Cromwell'a miała charakter ogólnokrajowy, przemieszczała się i walczyła praktycznie wszędzie. Powstała w 1645 roku, więc pod koniec pierwszej wojny domowej. Materiał żołnierski istotnie wywodził się spośród purytanów, częściowo weteranów, częściowo nowych rekrutów. Jednakże jeśli chodzi o kadrę oficerską to już różnie bywało, znaczna część nie była fanatykami religijnymi, lub po prostu traktowała służbę jako wykonywanie żołnierskiego zawodu, szczególnie wśród wyższych rang.

Początkowo wojska te liczyły ok. 22 tys. ludzi, podzielone na 11 regimentów jazdy (6600 ludzi) i 12 regimentów piechoty (14 400 ludzi) i 1 regiment dragonów (1000 ludzi) oraz artylerię. Armia była uniwersalna, można już było bez przeszkód przerzucać wojska w dowolne rejony bez obaw, że żołnierze zdezerterują bądź odmówią najzwyczajniej w świecie marszu poza swoje rodzime terytorium. Wprowadzono organizację, zaciągi, moderunek, wszystko zarządzane centralnie. Ustalono stały, dzienny żołd, 8 pensów dla piechura i 2 szylingi dla kawalerzysty. Początkowo borykano się z brakiem chętnych do służby w piechocie.

A oto skład tejże armii:

JAZDA - regimenty liczyły po ok. 600 ludzi.

1. Sir Thomas Fairfax's Lifeguard (straż przyboczna)

2. Sir Thomas Fairfax's Regiment

3. Edward Whalley's Regiment

4. Charles Fleetwood's Regiment

5. Nathaniel Rich's Regiment

6. Bartholomew Vermuyden's Regiment

7. Richard Graves's Regiment

8. Sir Robert Pye's Regiment

9. Thomas Sheffield's Regiment

10. John Butler's Regiment

11. Henry Ireton's Regiment

12. Edward Rossiter's Regiment

PIECHOTA - regimenty liczyły po ok. 1200 ludzi.

1. Sir Thomas Fairfax's Regiment

2. Robert Hammond's Regiment

3. Edward Montagu's Regiment

4. John Pickering's Regiment

5. Thomas Rainsborough's Regiment

6. Sir Philip Skippon's Regiment

7. Richard Fortescue's Regiment

8. Edward Harley's Regiment

9. Richard Ingoldsby's Regiment

10. Walter Lloyd's Regiment

11. Hardress Waller's Regiment

12. Ralph Weldon's Regiment

DRAGONI - 1000 ludzi.

John Okey's Regiment

To może tyle na razie

Pozdrawiam.

[Estera]

Oliver Cromwell posiadał talenty wojskowe i umiejętności organizacyjne. Nie wahał się poświęcić majątku, to on poniósł koszty pierwszych werbunków. Umiał narzucić dyscyplinę. Jego żołnierze byli szkoleni i słuchali godzinami kazań, modlitw i psalmów. Moim zdaniem Oliver Cromwell był spiritus movens tej armii.

Wiem, że Vissegerd pragnie jeszcze coś dodać w temacie. Zapraszamy- chętnie dowiemy się czegoś więcej o armii Cromwella

[Pancerny]

Ergo - wywolany do tablicy, palka....

Ale, się zawiodłem!!! Tak blisko jądra tematu :evil:

Tak szybko Wam nie odpuszczę. :mrgreen:

Jego żołnierze byli szkoleni i słuchali godzinami kazań, modlitw i psalmów.

Odniosłem wrażenie, czytając ten fragment, że to zbrojne ramię moherowych beretów.

I pytanka :

-- Jaki był skład społeczny armii ( o żelaznobokich Estera, już wspomniała)?

-- Czy armia ta wprowadziła jakieś nowinki taktyczne nie znane do tej pory na polach bitew?

-- Kto to byli ci "yeomeni", gdzieś czytałem o jakiejś jednostce, ale to było za Henryka VII?

W "googlach" wyskakuje mi, że to byli chłopi

[Estera]

Tak szybko Wam nie odpuszczę.

I bardzo dobrze Już odpowiadam Pancerny

Yeomeni- XV-XVIII w.- wolni, zamożni chłopi; w wyniku dzierżaw od XVI w. zwiększali znacznie areał posiadanej ziemi; byli jedną z grup społecznych wspierających rewolucję angielską (która dążyła do likwidacji przywilejów stanowych szlachty rodowej).

Co do składu:

W miarę rozrastania się szeregów zajmować w nich będą miejsca i przedstawiciele niższych warstw, szlachcie jednak ufał najbardziej, ze względu na jej "wrodzone" zalety-honor i męstwo.

Ludwik Bazylow, "1492-1648".

Co do "żelaznobokich"- był to odział złożony z różnorodnego materiału ludzkiego, jak pisze Bazylow, ale z przewagą drobnej szlachty.

Ten skład moim zdaniem wynikał z celów rewolucji i jej przebiegu.

[marcin29]

Na irlandzkim forum historyczno-politycznym czytałem opinie że NMA to tacy protoplaści Waffen-SS zwłaszcza to co robili w Irlandii z katolikami.

[Vissegerd]

To może teraz nieco o organizacji i umundurowaniu jednostek Armii Nowego Wzoru oraz taktyce walki. Wszystko zalezało od rodzaju wojska. Ponieważ o tym kto służył już napisano, więc nie ma sensu tego powtarzać. Nowością było jednolite umundurowanie opisane poniżej, które dotychczas bywało jedynie cechą wojska królewskiego. Wojska Parlamentu wcześniej to była istna pstrokacizna, każdy nosił to co miał. Nowa taktyka dotyczyła głównie jazdy.

KAWALERIA.

Jak już wyżej napisano, kawaleria Cromwell'a to właśnie słynni Ironsides. Ich taktyka walki był podobna do tej, jaką stosowała jazda szwedzka Gustawa Adolfa. Przede wszystkim więc uderzenie w miejsce karakolu. Jeździec uzbrojony był w rapier (pałasz, miecz, zwał jak zwał) oraz dwa pisolety. Atak wykonywano poprzez szarżę zwartych szeregów dążąc do uderzenia w formacji kolano w kolano. Przed ostatecznym uderzeniem często oddawano jeden strzał, pozostawiając drugi pistolet do ostrzału odwrotowego lub na inne przypadki. Dla porównania, przy karakolu oddawano strzał z obu pistoletów, po kolei. Jazda Parlamentu była wyćwiczona tak, aby po szarży mogła się przeformować i uderzać ponownie, co również było nowum na zachodnim teatrze wojny. Wspomniana już przeze mnie jazda księcia Ruperta zazwyczaj po udanej szarży ruszała w pościg za nieprzyjacielem lub rzucała się do plądrowania wrogiego obozu. Szarże Ironsides wykonywali w galopie.

Uzbrojenie ochronne kawalerzysty to pancerz składający się z napierśnika i naplecznika oraz hełm z nausznikami i karczkiem. Z przodu daszek, na twarzy osłona składająca się z trzech ruchomych prętów. Pod pancerzem skórzany kolet z bufiastymi rękawami.

Jeździec przepasany był szarfą w barwie regimentu. Rekawy kurty pod koletem również w barwie. Całości dopełniały długie, skórzane buty. Pod spodem zdjęcia przedstawiające typowego Ironside walczącego z kawalerzystą Rojalistów, grupę Ironsides oraz rysunek z epoki.

Regimenty jazdy zorganizowane były w sześć chorągwi (ang. troops) składających się z 70-80 konnych plus kadra oficerska, podoficerska i funkcyjni.

PIECHOTA.

Jak w większości armii europejskich regimenty piechoty składały się w 2/3 z muszkieterów i w 1/3 z pikinierów. Walczono standardowo jak na owe czasy. Muszkieterowie oddawali salwy w kontrmarszu, ustawiając się w sześć szeregów. Często też używano ich do walki harcowniczej, do prac oblężniczych, służby wartowniczej, itd. Pikinierzy natomiast walczyli przede wszystkim wręcz, zarówno przeciwko jeździe jak i piechocie.

Uzbrojenie muszkietera to oczywiście jego muszkiet lontowy (w dwóch kompaniach armii skałkowy, mundury w kolorze "tawny", brązowo-piaskowym, służące do osłony taborów) oraz rapier, rzadko jednak używany. Na bandolierze zawieszonych było dwanaście gotowych ładunków, prócz tego w torbie piechur posiadał 3-4 funty prochu (dwojakiego rodzaju, inny do nabijania, inny na podsypkę) oraz ok. 2 funtów ołowiu w postaci gotowych kul. Pikinierzy natomiast posiadali piki długości ok. 4,5 metra (do max. 5 m.) oraz rapiery. Na głowie pikinier nosił hełm typu "pot" (odmiana moriona), na tułowiu napierśniki i napleczniki oraz taszki (nabiodrki) chroniące biodra i uda. Kolor kurtek to głównie czerwony, rzadziej zielony, do tego szare spodnie typu pludry, jasne pończochy i krótkie buty. Wykończenie kurtek (kołnierze, mankiety, itd.) w kolorze regimentu. Muszkieterowie na głowie z reguły nosili czapki typu monteros, rzadziej kapelusze. Pod spodem przykladowe zdjęcia i rysunki oddziału pikinierów, muszkieterów oraz czapka monteros w formie "rozłożonej" i "złożonej".

Regimenty piechoty zorganizowane były w 10 kompanii po 100 drabów każda (7 kompanii) plus oficerowie i funkcyjni. W każdej kompanii byli zarówno muszkieterowie jak i pikinierzy. Trzy kompanie były silniejsze niż siedem pozostałych, dowodzone bezpośrednio przez pułkownika, podpułkownika i majora.

DRAGONI.

Dragoni walczyli głównie jako harcownicy, jako zwiad, służyli do prowadzenia ognia oczyszczającego, flankowego lub wspierającego, jako konno poruszająca się piechota. Dzięki temu mogli szybko zmieniać pozycje. Umundurowani analogicznie jak piechota, uzbrojeni jak muszkieterowie, raczej w muszkiety skałkowe niż lontowe. W przeciwieństwie do piechurów nosili długie buty, nie używali czapek typu monteros lecz kapeluszy. Regiment dragonów zorganizowany był w 12 kompanii. W latach '50 XVII w. formacja ta zaczęła być coraz bardziej kawaleryjska. Poniżej rysunek przedstawiający typowego dragona.

ARTYLERIA.

Spełniała standardową rolę, działa pochodziły głównie ze zdobyczy na Rojalistach. Oddziały artylerii organizowane były niezależnie od jazdy i piechoty, chronione przez kompanie fizylierów uzbrojonych w muszkiety skałkowe. Poniżej działo na stanowisku.

ORGANIZACJA KOMPANII

Ciekawa była organizacja kompanii, miała rozbudowany sztab i funkcje. Prócz szeregowych żołnierzy (ok. 100) składała się z następujących funkcyjnych (w nawiasach nazwy w oryginale):

Płatnik (Company Clerk)

Tamburmajor (Drum Major)

Paukerzy (Drummers)

Zbrojmistrz (Gentelman of Arms)

Plutonowi (Lappasado)

Kaprale (Corporal)

Sierżant (Sergeant)

Chorąży (Ensign)

Porucznik (Lieutenant)

Kapitan (Captain)

Poniżej rysunki paukera i chorążego.

Pozdrawiam.