Stanisław Car - ocena

[Gnome]

Czyli Jego Interpretatorskoje Wieliczestwo, żołnierz, prawnik, autor tzw. uzusów konstytucyjnych, jeden z głównych autorów Konstytucji Kwietniowej, marszałek sejmu...

Stanisław Car

Obecnie postać nieco zapomniana, a czy Wy o nim słyszeliście, a jeżeli tak to co sądzicie o jego poczynaniach?

Zapraszam do dyskusji.

[Jarpen Zigrin]

Chyba słusznie można go nazwać autorem polskiego autorytaryzmu. Widział władzę tylko w osobie Prezydenta RP. Zdecydowany przeciwnik leseferyzmu.

[Gnome]

Chyba słusznie można go nazwać autorem polskiego autorytaryzmu. Widział władzę tylko w osobie Prezydenta RP. Zdecydowany przeciwnik leseferyzmu.

O tak bez wątpienia, polecam wybór jego mów sejmowych oraz z komisji konstytucyjnej prof. Majchrowskiego, jak się to czytała nie można nie docenić daru przekonywania jaki posiadał Car.

[zyxu]

Jaki z niego był żołnierz, trudno mi powiedzieć, ale poszedł na wojnę z własnej woli.

Jako prawnik - trzeba rozróżnienia. Przed wojną szanowany, dobry (i zapewne wzięty) prawnik. Przed i w czasie wojny udzielał się w środowisku, a i politycznie. Uczestniczył w pracach nad unifikacją prawa (choćby statut adwokatury), a i gdy był ministrem doglądał prac kodyfikacyjnych.

Z drugiej strony, jak go określił Cat, był "nihilistą prawnym" i to dobrze oddaje jego postawę w sprawie uzusów/precedensów, które i naginały prawo do granic możliwości, i pokazywały jego miałkość i nieścisłość. Ale żeby sprawa nie była taka prosta - Car dbał o legalizm, choćby naciągany, trzeba było znaleźć podstawę prawną (odsyłam do Świtalskiego).

Jako polityk - mówią, że zbliżony do pułkowników; sam określał siebie jako piłsudczyk adoptowany; rozgrywki na scenie polityczne były mu raczej obce i chyba nie czuł się zbyt dobrze jako polityk; po '35 przegrał (bo i patrona nie było), choć był marszałkiem sejmu i chciał bronić go przed zakusami niektórych piłsudczyków. Chciał, by sejm był ważnym elementem faktycznego ustroju, więc stanął naprzeciw zwolenników marginalizacji parlamentu.

Inna sprawa to poczynania jako komisarz wyborczy i usuwanie sędziów (jako minister) - te nie przynoszą mu chluby.

Jako człowiek - niezwykle inteligentny, oczytany, świetnie władał słowem (pisanym i mówionym), patriota, w poglądach ewoluował.

Generalnie - raczej wykonawca, administrator, pracuś niż charyzmatyczny wódz, polityk. Niestety miał problemy ze zdrowiem, co przeszkadzało mu w marszałkowaniu i zbyt wcześnie umarł.