Wojna o Gran Chaco

[Gnome]

Wojna o której mowa, była jedną z największych i najbardziej krwawych w Ameryce Łacińskiej od uzyskania niepodległości. Kosztowała życie ponad 100 tys. osób. Ponieważ toczyła się na terenach bardzo słabo zaludnionych, pociągnęła za sobą niewielkie straty ludności cywilnej, natomiast ofiarami byli żołnierze, młodzi ludzi z poboru.

Wiesław Dobrzycki, Historia stosunków międzynarodowych w czasach nowożytnych 1815-1945, s. 468

No właśnie o cóż toczyła się ta wojna na słabo zaludnionych terenach, co było jej przyczyną, kto w niej walczył i jakie metody w niej stosowano no i oczywiście jak się zakończyła.

Zapraszam do dyskusji.

[JASNY CELSTYN]

Wojna Paragwaju z Boliwia o roponosne tereny bagien Gran Chaco. Paragwaj w ten sposób pragnął zrekompensować sobie utratę potęgi poniesioną w wojnie z Brazylią i Argentyną

[Gnome]

Lakonicznie, że aż boli, a może ktoś wie kto szkolił wojska paragwajskie i boliwijskie i jaką taktykę stosowano w tej wojnie, która jest wyjaśnieniem tak wielkich strat w ludziach.

[Sahir]

Myślę iż jest to jedna z "ciekawszych" wojen. Tym bardziej że w jej trakcie chciano wypróbować nowe bronie. To pod wpływem misji niemieckiej (graniczącej z dyktaturą) i czechosłowackiej Boliwia wprowadziła na dużą (jak na latynoamerykańską) skalę czołgi i samoloty. Z drugiej strony oprócz Anglików i Argentynczyków u boku Paragwaju stanęli rosyjscy emigranci. I to im moim skromnym zdaniem Paragwaj zawdzięczas zwycięstwo.

[Raphaell]

kto szkolił wojska paragwajskie i boliwijskie i jaką taktykę stosowano w tej wojnie, która jest wyjaśnieniem tak wielkich strat w ludziach.

Boliwia stosowała taktykę żywcem z I WŚ, która kompletnie nie nadawała się do miejscowych warunków. Stałe linie frontu, użycie czołgów. Natomiast Paragwaj stosował taktykę bardziej partyzancką. Paragwajska armia nie dążyła do frontalnego starcia, ale starała się prowadzić wojnę mającą wiele cech partyzantki. Atakowano kolumny wroga w marszu, obchodzono umocnione pozycje itp.

Coś w ramach ciekawostki. Przed wybuchem regularnej wojny, prowadzono wojnę propagandową na znaczki:

[Guest ryjek]

A co z włoską misją wojskową która pod koniec wojny wspierała paragwaj doradztwem i dostawami broni np. tankiet CV33 isamolotów? Włochy były już wtedy faszystowskie, od marszu na Rzym '33 zacieśniały współpracę z III Rzeszą, w kilka lat potem wspólnie walczyły w Hiszpani... A sympatie niemców leżały po stronie boliwii- pruski generał, nazizujące elity, totalitarna dyktatura, junkersy w powietrzu.. Czyżby nazista stawał naprzeciw faszysty? :shock: ma ktoś racjonalne wyjaśnienie? :?:

[Gnome]

Gwoli ścisłości to marsz na Rzym miał miejsce w 1922 r. .

Co do Twojego pytania to odpowiedź jest prosta, do momentu nałożenia przez Ligę Narodów na Włochy sankcji w związku z atakiem na Abisynię (Etiopię) faszyści włoscy bardzo wrogo odnosili się do nazistów w Niemczech. Mussolini wręcz gardził Hitlerem, do tego dochodził konflikt interesów na Bałkanach. Dopiero owe sankcje których Niemcy nie respektowały pozwoliły Hitlerowi zjednać sobie duce, dlatego też w Grand Chaco Włosi byli w przeciwnym obozie niż Niemcy.

[Bruno Wątpliwy]

Wojną o Gran Chaco zainteresował się nawet marszałek Piłsudski. Jego adiutant (Mieczysław Lepecki) w swoich wspomnieniach: Pamiętnik adiutanta Marszałka Piłsudskiego, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987, odnotował krótką rozmowę z Piłsudskim. Lepecki (który bywał w Ameryce Południowej), zapytany o to kto ma większe szanse, miał odpowiedzieć, ze Paragwaj, z racji lepszej komunikacji między frontem i zapleczem.

 

Oczywiście, dokładny przebieg rozmowy jest dziś nie do zweryfikowania, bo wspomnienia Lepeckiego miały się ukazać w Towarzystwie Wydawniczym „Rój” (którego współwłaścicielem - większościowym - był M. Wańkowicz) jesienią 1939. Ukazały się - w 1987. Prawie dwadzieścia lat po śmierci Lepeckiego, ponad pięćdziesiąt - po śmierci Piłsudskiego.

 

Warto odnotować, że wojna ta ma już pewną literaturę polskojęzyczną.

Zob. https://historia.org.pl/2016/01/20/wojna-o-kraine-lowow-gran-chaco-1932-1935/ i pozycje bibliograficzne tam wskazane.