Staropolska sztuka wojenna

[Tofik]

Nasi wodzowie często postępowali zgodnie z zasadami staropolskiej sztuki wojennej. W ówczesnym czasie, uważano, że jest to recepta na sukces. I jak się okazało zwykle była to opinia prawdziwa, bo przecież do czasów wojen z Gustawem II Adolfem trudno mówić o jakiś naszych większych blamażach militarnych. Jednakże właśnie wszystko się zmieniło wraz z wojną 1626 - 1629. Rozstrzygająca bitwa pod Gniewem miała szybko zakończyć wojnę, ale wcale nie zakończyła jej i wojna przedłużyła się co nie było dobre w skutkach, dla niezapełnionego skarbu RON. Paweł Skworoda twierdzi, iż przegraliśmy tam również z powodu tego, że Gustaw II Adolf wiedział, że król dowodząc polskim wojskiem posłuży się właśnie zasadami naszej sztuki wojennej i mógł przewidzieć każdy ruch polskiego wojska. Czy zgadzacie się z tą opinią? Czy należało szukać nowych rozwiązań czy może nadal wierzyć w staropolskie zasady wojowania? Zapraszam do dyskusji.

[Pancerny]

I chyba Gniew był pierwszym sygnałem dla naszych hetmanów,że coś trzeba zmienić.Uważam,że wtedy nasza sztuka wojenna stanęła w miejscu.Nie zrozumcie mnie źle:jazdę mieliśmy najlepszą na świecie,i na jeździe oparta była nasza taktyka.Z artylerią i piechotą zostaliśmy daleko w tyle.Dopiero Władysław IV zaczął coś zmieniać ,wprowadził autorament cudzoziemski,zaciągano pułki piechoty,bezrobotne po wojnie trzydziestoletniej,ustanowiono stopień i funkcje Generała artylerii(1637rok).Ale to znowu za mało.Europa walczyła już inaczej:brygada szwedzka,holenderska czy osławione hiszpańskie "Tercios"-taka organizacja piechoty to była "wyższa szkoła jazdy"jeżeli chodzi o myśl taktyczną zachodu.

A wszystko przez niechęć szlachty do cudzoziemców.Hetman Koniecpolski próbował utworzyć jednostki piechoty szlacheckiej,lecz dla szlachty to była obraza służyć w piechocie.Winię po części i hetmanów,potem pomyślałem sobie -czy nasi hetmani umieli by walczyć inaczej?

[Vissegerd]

Kiedyś spotkałem się z opinią, że doskonałość husarii spowodowała petryfikację polskiej wojskowości. Była tak dobra i nasi antenaci byli w nią tak zapatrzeni, że większość nie widziała potrzeb reform.

Słusznie napisał Pancerny, że wojna ze Szwedami o ujście Wisły powinna być pierwszym sygnałem dla polskich dowódców. Wprawdzie radziliśmy sobie jeszcze niezgorzej przez następnych parędziesiąt lat, ale trzeba już było pracować nad zmianami. Po skutkach widać, do czego doprowadzono. XVIII wiek, to nie był już czas dla samej jazdy...

Staropolska sztuka wojenna sprawdziła się jeszce po Gniewie nie tylko podczas walk z Kozakami, Turkami, Rosjanami i innymi, ale również, podczas walk ze Szwecją. Oczywiście, wszystko do czasu.

Pozdrawiam.

[Tofik]

A czy reforma wojskowa miała być na pierwszym miejscu polskiej listy reform (która była naprawdę bardzo długa)?

[Pancerny]

A czy reforma wojskowa miała być na pierwszym miejscu polskiej listy reform (która była naprawdę bardzo długa)?

Silna armia, to silne i bezpieczne państwo, wiadomo jednak ,że reformy są niejako ze sobą powiązane, jednak twierdzę, że uporządkowane wojsko i skarb to podstawa bytu każdego państwa.