Karol V Habsburg

[Estera]

W jego monarchii "nigdy nie zachodizło słońce". Panował w Niemczech, Hiszpanii, króleswtie Neapolu, księstwie Mediolanu, Niderlandach, posiadłościach kolonialnych. Jakim był władcą? Jaką sytuację w zastał wstępując na tron? Jak wyglądała ta sytuacja po zakończonym w 1556 r. panowaniu? Jak wypada na tle innych Habsburgów?

[Norton]

Szacunek za to, że potrafił ustąpić, a nie do końca rządził za wszelką cenę.

[Jarpen Zigrin]

Hmm... niektórzy mówią, nie wiem czy słusznie, że był najwybitniejszym władcą europejskim od czasu Karola Wielkiego. Chyba pierwszym, który panował nad imperium, w którym nigdy nie zachodziło słońce. Dokonał rzeczy niebagatelnej przez 40 lat trzymając w ryzach imperium w stosunku do którego Francja była wroga, licznych buntów protestantyzmu i konfliktów z papiestwem etc. Jednak pod koniec życia imperium musiał podzielić? Więc odniósł porażkę, czy sukces?

[secesjonista]

W dniu 20.12.2008 o 12:37 AM, Jarpen Zigrin napisał:

Jednak pod koniec życia imperium musiał podzielić?

 

Pytanie tylko, czy chciał podzielić?

Geoffrey Parker, autor "Emperor: A New Life of Charles V" (oryg. wyd. "Carlos V. Una nueva vida del emperador"), uważa, że nie docenia się okresu przebywania w Yuste, który wcale nie było kresem spokojnej emerytury Karola V. Wskazywać ma na to jego całkiem obfita korespondencja z czasu pobytu w klasztorze (kiedy pisywał niemal po cztery listy dziennie) jak i jej treść. Po jej przeanalizowaniu Parker utrzymuje, iż tak na prawdę Karol V jedynie nie zdążył przekazać całości swego dziedzictwa synowi.

Karl Brandi, w swym opracowaniu "Kaiser Karl V: Werden und Schickal einer Persönlichkeit und eines Weltreiches", zapoczątkował perspektywę, w której polityczne poczynania Karola przedstawiano głównie w ujęciu dynastycznym (: Habsburgów), a w skrajnej ocenie jawi się on jako zakładnik tej rodziny i jej interesów (jak np. u Henry'ego Kamena). Całkiem inaczej chce to widzieć Filip Kubiaczyk (który na niwie naukowej rozpoczął swe kroki od obrony pracy "Idea monarchii uniwersalnej Karola V a hiszpańskie aspiracje imperialne w XVI wieku"; autor książki pt. "Cesarz Karol V. Klęska polityki, triumf idei"), który uważa, że aktywności politycznej Karola przyświecały przede wszystkim takiej cele, jak: utrzymanie całości cesarstwa oraz pokoju (i równowagi) pomiędzy chrześcijańskimi władcami. Jego idea imperialna miała stanowić próbę wcielenia w życie konceptu erazmiańskiego (Universitas Christina) podtrzymywanej przez wielu ówczesnych hiszpańskich zwolenników myśli autora "Querela pads", pośród których trzeba wymienić przede wszystkim postać Antonio de Guevary, kaznodziei dworu cesarskiego i jego kronikarza.  Z tym , że zdaniem  Kubiaczyka cesarz miał tę ideę przeformułować i wzbogacić o wymiar humanistyczny. Kubiaczyk zwraca uwagę, że Karol był dziedzicem czterech dynastii a w jego żyłach płynęła krew wielu europejskich rodów i konstatuje, że niezrozumiałym jest czemu wiązać go głównie z Habsburgami. On sam nie widział w nim Habsburga (inny biograf tej postaci Philippe Erlanger, autor "Charles Quint", przypominał, że sam Karol nie uważał się za Habsburga) i wiązał go raczej z tradycją burgundzką.

Zatem, bardziej "Habsburg" czy raczej praktyk idei wpojonych mu na dworze w Mechelen?

Na ile; często wyrażana; opinia o Karolu jako marionetce w rękach jego doradców, a zwłaszcza kanclerza Mercurina Gattinary, jest prawdziwa?