Literatura - II RP

[Gnome]

Jako, że nic się tu od dłuższego czasu nie pojawiło tak więc na zachętę:

Więcej niż niepodległość. Polska myśl polityczna 1918-1939, pod red. Jana Jachymka, Waldemara Parucha, Lublin 2001.

[bavarsky]

Polecam!

J.N. Siergiejew, Pełny opis Od Dźwiny ku Wiśle, reprint z 1924 roku, format B5, twarda oprawa, 160 stron + 20 szkiców.

O wojnie polsko-bolszewickiej 1920 roku, a opowiedziane oczyma dowódcy grupy północnej, stanowiącej prawe skrzydło 15 armji rosyjskiej na froncie przeciwpolskim.

http://napoleonv.es24.pl/opis/1374231/od-d...y-ku-wisle.html

Pozdr.

B.

[lucyna beata]

Bardzo interesująca książeczka (44 strony) Edwarda Zająca "Jak Sanok wybił się na niepodległość" jest do pobrania tu http://sanockabibliotekacyfrowa.pl/dlibra/doccontent?id=512&dirids=1 Polecam, skarbica widzy o nieznanym szerzej epizodzie walk o odzyskanie niepodległości w latach 1918-1919, o walkch z Ukraińcami, o Republice Komańczańskiej, budowie pociągów pancernych min. przez pracowników Fabryki Wagonów Zieleniewskiego, Komitecie Obrony Węzła Zagórskiego, o sanockim Strzelcu i o Towarzystwie Ukraińskich Siczowych Strilców, o kolaboracji ludności żydowskiej w Ustrzykach D itd.

[wloczykij18]

Witam,

Poszukuję bibliografii do swojej pracy licencjackiej dotyczącej walki sanacji z opozycją w latach 1926 - 1935. Jako że mam już jej sporo, interesują mnie szczególnie materiały dotyczące obozu w Berezie Kartuskiej oraz twierdzy wojskowej w Brześciu n/ Bugiem i wiezienia tam zorganizowanego, a także wszelkie prace dotyczące polityki Marszałka wobec opozycji. Może znacie jakieś ciekawe pozycje?

[secesjonista]

I. Polit "Miejsce odosobnienia w Berezie Kartuskiej w latach 1934-1939"

"Bereziacy" pod redakcją Leona Pasternaka

W. Śleszyński "Obóz odosobnienia w Berezie Kartuskiej 1934-1939"

W. Śleszyński "Aspekty prawne utworzenia obozu odosobnienia w Berezie Kartuskiej i reakcje środowisk politycznych. Wybór materiałów i dokumentów", "Białoruskie Zeszyty Historyczne", nr 20, Białystok 2003

L. Winiawski "Młodość za kratami"

W. Sznarbachowski "300 lat wspomnień"

"Utworzenie i funkcjonowanie obozu odosobnienia w Berezie Kartuskiej (1934-1939)", "Dzieje Najnowsze", Rocznik XXXV, 2-2003

M. Bartz "Wspomnienia bereziaka nr 793"

P. Siekanowicz "Obóz odosobnienia w Berezie Kartuskiej 1934–39"

P. Siekanowicz "Tajemnica twierdzy Brześć"

H. Liberman "Pamiętniki"

S. Podhajecki "Wspomnienia z Berezy"

Z.J. Winnicki "Bereza Kartuska – jak było naprawdę"

M. Mirski "... biegiem marsz"

A. Hawryluk "Bereza"

R. Litwiński "Korpus Policji w II Rzeczypospolitej. Służba i życie prywatne"

E. Wreciona "Bereza z innej strony", "Kultura" Paryż 1950, nr 30

S. Nomberg-Przytyk "Więzienie było moim domem"

"Cat w Berezie. Nieznany tekst Cata Mackiewicza", "Polityka" 15 październik 1984

B. Skutela "Bereza Kartuska 1938", "Dziś" nr 8, 1993

K. Urbański "System penitencjarny w II Rzeczypospolitej a więźniowie polityczni"

A. Garlicki "Bereza, polski obóz koncentracyjny", "Gazeta Wyborcza" 19–20 kwietnia 2008

A. Knyt "Bereza Kartuska", "Karta" nr 59, 2009

K. Pawlak "Więziennictwo Polskie w latach 1918-1939"

J. Tomicki "Stanisław Dubois"

P. Cichoracki "Droga ku anatemie. Wacław Kostek-Biernacki (1884–1957)"

A. Garlicki "Piękne lata trzydzieste"

S. Mackiewicz (Cat) "Historja Polski od 11 listopada 1918r. do 17 września 1939r."

I oczywiście:

Brześć i Bereza - miejsca odosobnienia

Edytowane 13 Kwiecień 2012 przez secesjonista

[wloczykij18]

Dzięki;)

biorę się za szukanie - czytanie - i uzupełnianie tego co już napisałem.

Pozdrawiam.

[secesjonista]

Dla zainteresowanych:

I. Kamońska-Szmaj "Judzi, zohydza, ze czci odziera. Język propagandy politycznej w prasie 1919 –1923".

[Operafreedom]

edit. Ahh przepraszam, na szybko zajrzałem tylko do działu, w którym zostawiłem wczoraj temat i nie sprawdzając dalej pomyślałem, że został skasowany.

Edytowane 6 Luty 2017 przez Operafreedom

[secesjonista]

Po co dublować wpisy?

Za mało podano literatury w temacie: "Status prawny głowy państwa - literatura"?

[secesjonista]

W dniu 18.04.2008 o 3:26 PM, Don Pedrosso napisał:

ROK 1920 / POCHÓD ZA WISŁĘ J. Piłsudski / M. Tuchaczewski

PAN PIŁSUDSKI Michaił Bułhakow

SIWY STRZELCA STRÓJ rzecz o J. Piłsudskim Z.J. Michalski

PAMIĘTNIK ADJUTANTA MARSZAŁKA PIŁSUDSKIEGO Mieczysław Lepecki

ŚCIEŻKA OBOK DROGI Kazimiera Iłłakowiczówna

Chciałbym się dowiedzieć co sądzicie o owych książkach, czy warto je kupić?

 

"Pana Piłsudskiego" M. Bułhakowa warto kupić, bo to w pewien sposób rarytas. W 1989 r. Barbara Dohnalik wydała zbiór opowiadań Bułhakowa (we własnym tłumaczeniu) zatytułowany "Pan Piłsudski i inne opowiadania" (w wyd. "Orbita"), a w 2017 r. wydała kolejną taką publikację pt. "Pan Piłsudski i inne opowiadania, w tym cztery dotąd niepublikowane" z nieco innymi opowiadaniami zamieszczonymi w tym zbiorze (w wyd. "vis-à-vis Etiuda"). Oba wydania stały się swego rodzaju skandalem w środowisku badaczy twórczości Bułhakowa. Poza krytyką dotyczącą przekładu istotniejszymi zarzutami było: tworzenie nowych "faktów" biograficznych bez podania na czym się opierała, szereg przekłamań w przedmowach i posłowiach itp. Najgorszym jednak było to, że Dohnalik przypisała Bułhakowi utwory których ten nie napisał, przynajmniej w opinii większości bułhakologów. W efekcie Dohnalik zyskała miano pseudotłumaczki i fałszerki, ale kto się o tym dowie? Kto czytuje pisma literaturoznawcze i językowe?

"Publikacja ta, zatytułowana 'Pan Piłsudski i inne opowiadania' wywołała skandal w środowisku polskich i zagranicznych bułhakoznawców, gdyż sześciu spośród dziewięciu zamieszczonych tam tekstów autor Mistrza i Małgorzaty nigdy nie napisał! (...)  

W 2017 roku wydawnictw „vis-à-vis Etiuda” wznowiło bowiem nieco zmodyfikowany przez nią tom 'Pan Piłsudski'. Zamiast dziewięciu utworów było ich teraz dwanaście, bez zamieszczonej w wydaniu z 1989 roku mikropowieści 'Psie serce'. W zamian dodano cztery nowe, w tym dwa, których Bułhakow też nie napisał".

/A. Wawrzyniak "Bułhakow zmanipulowany, czyli o 'fachowym i wybitnym' przekładzie 'Mistrza i Małgorzaty", "Przegląd Rusycystyczny", nr 3(167), 2019, s. 108-109/

 

A Jewgienij Jabłokow ocenił "twórczość" Dohnalik mianem choroby:

"К 100-летнему юбилею Октябрьского переворота польский читатель получил подарочек. Это переводная книжка, на титульном листе которой фамилия автора написана так: Michaił Bułhgakow — по-русски то ли Булгаков, то ли Булхаков. Заявившая себя переводчицей дама по фамилии Dohnalik (то ли Догналик, то ли Дохналик), видимо, не смогла сделать выбор. Однако фамилия — лишь малое проявление того диссоциативного расстройства идентичности (говоря по-простому — раздвоения личности), с которым мы здесь имеем дело. Главный симптом болезни следующий: «Дог/хналик воображает себя Булг/хаковым». Недуг явно застарелый (...)

Из восьми рассказов, входивших в издание 1989 года, ш е с т ь н е п р и н а д л е ж а л и Булгакову. А в издании 2017 года из 12 рассказов ф а л ь ш и в к а м и являются восемь. Спустя почти 30 лет Догналик не постеснялась выпустить книжку повторно да еще добавить пару текстов, сочиненных — кем? Разумеется, ею самой. Воспринимать это как милую шутку нет ни малейших оснований. Даже в начале 1990-х годов поступок Догналик не выглядел смешным. Можно было бы отнестись к ее деятельности как к филологическому чудачеству, если бы спустя какое-то время сама Догналик «обнажила прием» и объявила о мистификации, так сказать, urbi et orbi. Но ничего подобного она не сделала — а теперь, как видим, пытается всучить нам блюдо «второй свежести». Если человек повторяет глупость спустя почти 30 лет, сантименты уже ни к чему и никаких комических эмоций, кроме разве что сарказма, это не вызывает. Поэтому наша оценка умственного состояния «переводчицы» не кажется чрезмерно суровой".

/Е. Яблоков "Abecadło z pieca spadło, или случай так называемого вранья", "Przegląd Rusycystyczny” nr 1(161), 2018, s. 171-172/

 

Mirona Piotrowskiego, autora "Мастер и Город. Киевские контексты Михаила Булгакова", uwagi do wydania z 1989 r.:

burago.com.ua - Е. Годник "Пан Пилсудский, пани Докналик и некто Булгаков", "Collegium” 1994, nr 4–5.

 

Podsumowaniem działalności Dohnalik może być tytuł artykułu (w którym wspomniano o jej praktykach) Wiktora Woroszylskiego: "Tandeta wydawnicza i nie tylko".