Mieszko III Stary

[Tofik]

Mieszko Stary jest postacią kontrowersyjną - przez jednych uważany za niezłego władcę dążącego do wzmocnienia władzy książęcej, a także do ukrócenia wpływów możnych i zmniejszenia władzy książątek dzielnicowych. Przez drugich jest uznawany za słabego władcę nieumiejącego porozumieć się z możnymi. Urodził się ok. roku 1125, przed śmiercią Bolesława Kędzierzawego czynnie go wspierał w walce z Wygnańcem. Po jego śmierci w 1173 r. objął tron krakowski i oddał całą ziemię sandomierską bratu, Kazimierzowi II. Dążąc do wzmocnienia swej władzy popadł w konflikt z możnymi (do tego doszły częste zmiany monety) i został wygnany z Krakowa i Wielkopolski (1177 r.; w Krakowie władzę objął Kazimierz II, a w Wielkopolsce mieszkowy syn Odon). Mieszko uciekł do Niemiec, jednak nie udało mu się uzyskać pomocy cesarza. W 1181 r. z pomocą Pomorzan i swych wielkopolskich stronników odzyskał tron wielkopolski. 10 lat później korzystając z zaangażowania Kazimierza w walkach na wschodzie, Stary przejął Kraków, jednak jeszcze w tym samym roku powtórnie został z niego wygnany przez powracającego brata. W 1194 r. umarł Kazimierz, jednak Mieszko jako zdecydowanie najstarszy nadal nie otrzymywał tronu. Postanowił dochodzić swych praw zbrojnie i w 1195 r. doszedł do bitwy nad Mozgawą, w której został ranny, a jego syn Bolesław zginął (książę wielkopolski nie odzyskał tronu). Przekonał do siebie wdowę po Sprawiedliwym, Helenę i objął tron w Krakowie w 1198 r. gdzie utrzymał się do śmierci (w 1202 r.). Jak oceniacie jego politykę wzmacniania władzy królewskiej? Jak oceniacie go jako wodza i polityka? Co o nim sądzicie? Zapraszam do dyskusji.

[Alessandro]

Jak dla mnie bardzo dobry władca. Posunę się nawet do stwierdzenia , że był najlepszym władcą w dobie rozbicia dzielnicowego. Starał się trzymać jedność w Polsce mimo podzielenia jej na pomniejsze dzielnice. Organizował zjazdy książąt dzielnicowych na , których to ustalano sprawy ważne dla kraju. Był też świetnym politykiem . Podziwiam go za to , że umiał stawić się możnowładztwu i ograniczyć ich prawo. Szkoda jednak , że to obaliło go. Ale wszystko co dobre szybko się kończy. :mrgreen:

[Tofik]

Posunę się nawet do stwierdzenia , że był najlepszym władcą w dobie rozbicia dzielnicowego.

Hm, ciekawi mnie jak on się przedstawia w stosunku do Henryka Brodatego...

Starał się trzymać jedność w Polsce mimo podzielenia jej na pomniejsze dzielnice.

Hm, na pewno nie można powiedzieć, że jego głównym celem było dzielenie Polski na mniejsze części. Ale z drugiej strony podział kraju coraz bardziej pogłębiał - Kazimierz Sprawiedliwy dostał całą ziemię sandomierską, Leszek Chorowity Mazowsze z Kujawami (ojcowiznę). Oczywiście, praktycznie nie miał wyjścia.

Moim zdaniem jego głównym celem było osłabianie możnowładztwa, co starał się czynić, jednak z marnym skutkiem (i to praktycznie robił lub próbował tak robić do końca życia). Zastanawiam się czy nie mógł przyjąć bardziej ugodowej postawy wobec panów małopolskich, vide Henryk Brodaty. Historia pokazała, że taka polityka okazała się lepszym sposobem na sukces.

[Alessandro]

Hm, ciekawi mnie jak on się przedstawia w stosunku do Henryka Brodatego...

Zapomniałem o nim zupełnie.

Ale zważ na to jakie to moznowładztwo było silne. Dla mnie jednak był to dobry krok. Trzeba było ograniczyć ich prawa.

[Tofik]

Ale zważ na to jakie to moznowładztwo było silne. Dla mnie jednak był to dobry krok. Trzeba było ograniczyć ich prawa.

No właśnie zważywszy na to, że było silne, a władza i pozycja co niektórych książątek ciągle wzrastała, trzeba było przeć do ugody. Brodaty, który miał chyba nieco lepszą pozycję (a już na pewno nie musiał się ścierać z opozycją wewnątrz swojego księstwa - Śląska) w 1229 r. wolał zawrzeć ugodę z panami, byleby mieć tylko spokój wewnątrz i spokój na zachodzie.

[puella]

Dążąc do wzmocnienia swej władzy popadł w konflikt z możnymi (do tego doszły częste zmiany monety) i został wygnany z Krakowa i Wielkopolski (1177 r.; w Krakowie władzę objął Kazimierz II, a w Wielkopolsce mieszkowy syn Odon). Mieszko uciekł do Niemiec, jednak nie udało mu się uzyskać pomocy cesarza.

Tutaj musimy sobie uściślić - 1177 nie został wypędzony z z Krakowa i jego Wielkopolski, a z Krakowa, gdyż ze swojej dzielnicy Odon wypędził go 1179.

Uciekł do Niemiec po pomoc, ale miał pecha, gdyż w tym czasie, a dokładnie w latach 1179-1181 Rudobrody zajęty był tłumieniem buntu księcia saskiego i bawarskiego Henryka Lwa. Pomocnej wyprawy doczekać miał się w 1183 r. ..

Generalnie, co do postaci owego Mieszka, to niezaprzeczalnym faktem jest, że umiał nawiązywać zagraniczne kontakty polityczne. Jednak szczęścia brakło miał i nie wyszło..

Pozdrawiam.

[riv]

został wygnany z Krakowa i Wielkopolski (1177 r.; w Krakowie władzę objął Kazimierz II, a w Wielkopolsce mieszkowy syn Odon)

Tutaj są dwie możliwości. albo został wygnany w 1177 i z Krakowa i z Wielkopolski, albo jak podaje kronika wielkopolska , z wielkopolski w 1179- jednak faktycznie wielu historyków uważa, że ta data jest zbyt późna.

Mieszko uciekł do Niemiec, jednak nie udało mu się uzyskać pomocy cesarza.

Mieszko najpierw schronił się w Raciborzu( wg tego samego źródła). Choć nie można wykluczyć, że wcześniej uciekł na Pomorze( z którym łączyły go koneksje rodzinne).

W 1181 r. z pomocą Pomorzan i swych wielkopolskich stronników odzyskał tron wielkopolski.

Konkretnie pomocy udzielili mu jego zięciowie pomorscy. I odzyskał część Wielkopolski z Gnieznem, natomiast musiał uznać Odona w południowej Wielkopolsce.

[Tofik]

Długosz dość ciekawie tłumaczy pochodzenie przydomka Mieszka III: Mieczysław książę Wielkopolski, dla osobliwszej, już z dzieciństwa okazywanej roztropności Starym nazwany [...].

[Błędnica]

Możliwe, że przydomek Mieszka wiąże się z tym co napisał Długosz. Natomiast żyjący wcześniej Wincenty Kadłubek w swojej kronice nie tłumaczy pochodzenia przydomku Stary, ale używa go dopiero pod koniec życia Mieszka, być może dla odróżnienia od Mieszka Plątonogiego, który w tamtych czasach miał swoje księstwo i było o nim dość głośno…