27. Wołyńska Dywizja Piechoty AK

[Wolf]

A oto jak opisuje swoje losy w 27. DP AK generał Zbigniew Ścibor-Rylski "Motyl":

Jak pułkownik Luboń-Bombiński został wezwany do Warszawy' date='[/quote']

Do organizacji NIE

I Batalion „Garda” pod dowództwem Cichociemnego, poszedł na Prypeć.

Chyba zgrupowanie pułkowe?Resztki 2 batalionów-włodzimierskiego i łuckiego

Zorientowali się, że tam przechodzą większe siły, bo jednak batalion to są trzy kompanie, to jest ponad trzysta ludzi i jeszcze radzieckich dość duża liczba żołnierzy.

Dla porządku-z 27 DP przechodziły front 2 bataliony przerzedzone (około 500 ludzi.)Przebiło się trzystu kilkudziesięciu zdrowych,116 rannych zas ponad 100(w tym "Garda")poległo.

27 DP na Lubelszyznie po regeneracji sił liczyła do 4 tysięcy żołnierzy.

Prawie połowa zginęła tam naszych żołnierzy.

Zginęła mniej niż 1/4(ponad 100 z około 500)

Z Wojska Polskiego przyjechał kapitan i powiedział dosłownie, bo to znam z relacji tych, co przeżyli, że „Co chcecie, albo do wojska naszego pójdziecie, albo zostaniecie wywiezieni na Syberię?” Przy takim postawieniu sprawy, to wszyscy powiedzieli „Naturalnie idziemy do wojska”.

Cóż -może szkoda że w lipcu -sierpniu 1944 tak krótkiego,jasnego wyjaśnienia ówczesnej sytuacji i alternatywy wobec wstąpienia do Armii Berlinga zabrakło zgrupowaniom AK na lubelszczyznie,rzeszowszczyznie,wileńszczyznie,we lwowskim....