Wojna polsko-niemiecka 1003-1018 - ocena

[Jarpen Zigrin]

Jaka jest wasza ocena poczynań strony polskiej i niemieckiej podczas tych wojen? Czy mogli zrobić coś inaczej, coś lepiej?

[Achilles]

Oj... dosyć długa wojna, ale na szczęście z przerwami. Trzy pokoje (Poznań - 1005, Merseburg 1013, Budziszyn - 1018) okazały się bardzo nietrwałymi (ewentualnie można odsunąć od tego stwierdzenia ten ostatni). Zresztą co tutaj tak specjalnie oceniać... fajnie, że skończyła się z większym plusem na stronie polskiej.

Czy mogli zrobić coś inaczej, coś lepiej?

Oczywiście, że mogli, ale strona przeciwna kiedy tylko mogła, przykładała wszelkie starania, by przeciwnik wyszedł z boju jako robaczek

.

Chociaż prawdę trzeba przyznać komentarzom (ale tylko niektórym!) Thietmara określającym Bolesława Chrobrego. Zwłaszcza po pokoju z roku 1013 dosłownie ignorował stronę niemiecką, nie stawiał się na wezwania niezbedne do utrzymania ciepłych stosunków wobec obu państw. Ale trzeba też przypomnieć kto rozpoczął wojnę (czyli kto zaczął). Oczywiście Henryk II. Po zjeżdzie koronacyjnym przyszłego cesarza niemieckiego (dopiero w 1014 roku), obrany król kazał swoim podwładnym zabić Chrobrego, kiedy ten zmierzał w stronę swojego kraju. Na szczęście (dla innych - niestety) zamach się nie udał. Bolesław był tak rozwcieczony, że spalił doszczętnie gród Strzała należący do zachodniego sąsiada.

Podsumowując: wyjście z tej wojny dla stony polskiej jako "zwycięzca" (można to tak określić) jak najbardziej należało się naszym przodkom.

[R_7]

Bardzo ciekawa wojna z wspaniałym skutkiem. Zdobycie Milska i Łużyc a także pomoc niemieckich wojsk w wyprawie na Ruś. Również istotne w tej wojnie była ochrona grodu w Niemczy przez ponad miesiąc w 1017 roku. Chrobry wykazał się nie bywałym sprytem ale i hmm.. inteligencją atakując pierwszy. Można powiedzieć że był to szaleńczy plan w 1002 roku po śmierci Ottona III ale jak się w 1018 r okazało zwycięski.

[Tofik]

Osobiście sądzę, że Chrobry lepiej by wyszedł składając hołd z Czech cesarzowi oraz rządząc "po Bożemu" w Czechach. Miałby spokój na zachodniej granicy, w Czechach i na dodatek większe państwo.

A co do wojen, hm, ciężko ją oceniać, gdyż głównym źródłem jest tylko kronika Thietmara, niemniej z jego przekazów można wywnioskować, że jest to kolejne starcie niemieckiej i słowiańskiej sztuki wojennej. W tej pierwszej chodziło o szukanie walnego rozstrzygnięcia, w tej drugiej o stałe przeszkadzanie przeciwnikowi w trakcie pochodu (konieczni łucznicy). O tym, jak zabójcza potrafi być taka taktyka, Niemcy przekonali się np. w 1015 r. w bitwie w kraju Dziadoszan. Oczywiście, nie zawsze to skutkowało (vide bitwa pod grodem Ciani).

Z militarnego punktu widzenia najbardziej dla nas udana, była chyba wojna 1015 - 1018 (mniejsza o skutki polityczne, bo te nie są do końca znane). W 1015 r. skuteczna osłona przy Odrze (jedynie Henryk przedarł się przez obronę księcia Mieszka, ale cesarz był przecież starym lisem, a Mieszko młodym wilkiem ), rzeź Niemców w kraju Dziadoszan, a w 1017 r. niemal heroiczna obrona na Śląsku.

P.S. R_7, spóźnione powitanie, cieszę się, że zawitałeś do tego działu

[Tofik]

Trzy pokoje (Poznań - 1005

Ostatnio zacząłem się zastanawiać, czy Chrobry w ogóle coś wówczas utrzymał. Na 99% utrzymał Morawy, ale na pewno stracił resztę Czech i Miśnię, natomiast nieustalony jest status Milska i Łużyc - np. Grodecki pisze o pozostaniu Milska i Łużyc przy Polsce, natomiast m.in. Labuda i Pleszczyński - o zwrocie tych ziem.