O zmianie znaczeń terminów: Frank, franc, francus, fraunchise, franchise

[secesjonista]

W dniu 26.05.2019 o 5:46 PM, gregski napisał:

Przepraszam, że się dopytuję ale jestem zafascynowany tym tematem.

Więc jak było z tym toporkiem? Czy nazwa "francesca" sugerowała wolnościowe ciągoty właściciela? A może chodziło o to, że narzędzie to służyło do uwalniana ducha z grzesznego ciała?

A może jedno i drugie?

 

Zależy kto i kogo stuknął tym tomahawkiem.  

A na poważnie, to posłużono się po prostu znaną nazwą na podobne narzędzie (broń). Jeśli chodzi zaś o pierwowzór to nie pewności skąd się wzięła, czy to derywat od "Frankowie" czy raczej "francesca" (bądź francisca) powstała stąd, że ci taką bronią często się posługiwali.

"One tactic, used especiallu by Frankish soldiers-whose terms for such an axe, francisca, has been adopted by historians as a name for all fo them-was to throw their axes in unison at approaching troops, thus destrupting their charge (...) Althought not mentioned by the term francisca until Isidore of Seville in his famous and influential early seventh-century encyclopedia, it has been suggested that it is from this that the Franks derived their tribal name. However, recent historians have suggested the opposite, that the francisca was so named becouse of its use by Frankish soldiers".

/K. DeVries, R.D. Smith "Medieval Weapons: An Illustrated History of Their Impact", Santa Barbara-Denver-Oxford 2007, s. 32/

 

No i w sumie nie ma pewności jaka to była broń.

"Traditionaly, the main way of trying to tie the historical Franks to the archaeology has been the presence in burials of a type of throwing axe with a long, curved blade, which has been linked with the textual mentions of the francisca as the defining weapon of the eponymous Franks. The problem is that the written sources for this weapon are all relatively late and sometimes distant geographically as well - for instance, the early seventh-century bishop of Seville, Isidore - and they have graet difficulty in establishing whether the francisca was just a securis, axe, or bipennis, a double-headed axe (which, of course, would not fit the archaeological 'francisca' at all)".
/S.E. Cleary "The Roman West, AD 200-500. An Archaeological Study", New York 2013, s. 378/

 

A autorem tego terminu były biskup Izydor z Sewilli, który w swej encyklopedii "Etymologiarum sive Originum libri XX" w księdze XVIII w haśle nr VI: "Die Gladiis" odnotował:

"Secures signa sunt quae ante consules ferebantur; quas Hispani ab usu Francorum per derivationem Franciscas vocant. Ea signa portari ne aut usum perderent belli, aut vacans aspectum amitteret gladiorum".