Idea "zadawnionej konstytucji"

[secesjonista]

W toku zmian na scenie politycznej nowożytnej Anglii do tradycji ancient constitution potrafili się odwoływać i reprezentacji wigów (country) i torysów.

Rzecz ściśle powiązana z charakterem prawa powszechnego i zakorzenionym przekonaniem, że w niepamiętnej przeszłości istniało nie tylko prawo, ale i stosowne instytucje i przywileje.

"... common law kształtuje angielski ład konstytucyjny i zakreśla granice działań organów".

/B. Szlachta "Common law", w: "Słownik historii doktryn politycznych" red. M. Jaskólski, t. 1, Warszawa 1997s. 401/

"Angielska tradycja common law miała decydujący wpływ na kształt wigowskiej doktryny 'zadawnionej konstytucji'. Utrzymywanie normatywnego charakteru praw zwyczajowych pozwalało kolejnym pokoleniom angielskich 'konstytucjonalistów' na formułowanie argumentów przeciw próbom wzmocnienia władzy królewskiej wbrew niepisanej oraz niepodlegającej niczyjej woli konstytucji królestwa".

/M. Zakrzewski "W obronie konstytucji. Myśl polityczna Henry'ego Saint Johna...", Kraków 2012, s. 322/

Co ciekawe do teorii ancient constitution odwoływali się i władcy, jak choćby Karol I w swym piśmie "Odpowiedź Jego Królewskiej Mości na Dziewiętnaście Propozycji obu izb Parlamentu".

Kwestią zadawnionego prawa czy immemorial custom - zadawnionego zwyczaju, a stąd i 'starożytnej konstytucji' zajmowało się szereg angielskich prawników i polityków: Edward Coke, Thomas Smith, Matthew Hale, John Fortescue, Nicholas Fuller, Heneage Finch i inni.

Kwestią zasadniczą i nader problematyczną był oczywiście fakt podboju normandzkiego z XI wieku. Jak widzieli tę kwestię poszczególni teoretycy (i praktycy prawa)?

W jak odległej przeszłości umiejscawiali genezę praw i konstytucji?

Czemu Wilhelm Petyt wskazywał na wagę przysięgi koronacyjnej a nie hipotetycznego kontraktu?