Aresztowanie Nicolasa Fouqueta

[secesjonista]

Zdawałoby się był wszechwładnym - a jednak...

pewnie euklides poda nam tropy tej "dymisji".

[euklides]

Zdawałoby się był wszechwładnym - a jednak...

pewnie euklides poda nam tropy tej "dymisji".

Fouquet krył różne przekręty finansowe ministra Mazariniego i miał pecha. Został aresztowany z inspiracji Colberta i skazany przez powołaną przez króla Nadzwyczajną Komisję Sprawiedliwości powoływaną do rozstrzygania takich właśnie spraw. Zwykłe sądy uważane były za zbyt nieudolne w tego typu postępowaniach. Zmarł w więzieniu w Pignerol. Po jego upadku zlikwidowane zostało stanowisko nadintendenta finansów i król został jedynym decydentem o wydatkach publicznych. Stanowisko nadintendenta przywrócił Regent dopiero w 1720 roku by przypodobać się parlamentowi, który i tak z ociąganiem ten edykt Regenta zarejestrował.

[secesjonista]

Zwykłe sądy nie tyle może były: niekompetentne co w ogóle bałyby się zabrać za taką personę; inna sprawa, że chyba król nie chciał by tego typu postępowanie było rozpatrywane na niskim szczeblu sądownictwa, zbyt wiele mogło się wydać.

Czy zna euklides "Pamiętnik" sędziego d'Ormessona?

[euklides]

Zwykłe sądy nie tyle może były: niekompetentne co w ogóle bałyby się zabrać za taką personę; inna sprawa, że chyba król nie chciał by tego typu postępowanie było rozpatrywane na niskim szczeblu sądownictwa, zbyt wiele mogło się wydać.

Czy zna euklides "Pamiętnik" sędziego d'Ormessona?

Mnie się wydaje że to była sprawa typowo polityczna. Chodziło o to by zarządzanie finansami przenieść ze sfery parlamentarnej w sferę rządową. Owa Komisja Nadzwyczajna składała się z sędziów mianowanych przez króla (czyli raczej przez Colberta) i sądziła Fouqueta nie po to by rozstrzygnąć o jego winie ale by go skazać. Przy normalnej procedurze było to niepewne bowiem nie wiadomo nawet czy ów Fouquet naruszył prawo, nie mówiąc o tym że istotnie zbyt wiele mogłoby się wydać. Ze skazaniem Fouqueta skończyło się podlegające parlamentowi stanowisko nadintendenta a „obowiązki” administrowania finansami (czyli dysponowania pieniędzmi państwowymi) przejął rząd. Jeden z ministrów nosił odtąd tytuł Generalnego Kontrolera Finansów i to on się tym zajmował. Pierwszym Kontrolerem Generalnym Finansów był zresztą Colbert, który był sprawcą upadku Fouquet. Ogólnie rzecz biorąc to owo wydarzenie było dość typowym dla czasów Ludwika XIV w których dążono do ograniczenia roli parlamentu, co zresztą się udało i w czasach tego króla parlament był potulny, to dopiero za Regenta rozpuścił się do przesady.

Pamiętnika nie czytałem, pewnie arcyciekawy.