Nadużycia ss-manów przez stosowanie okrucieństw na więźniach podlegające karze w obrębie SS

[saturn]

Kuriozalnie to może zabrzmi ale jestem po lekturze biografii małżeństwa Kochów, gdzie występuję informacja, że w 1944 Karl Otto Koch były już komendant obozu koncentracyjnego Buchenwald zostaje aresztowany przez Gestapo, które zarzuca między innymi defraudacje, nadużycia, fałszerstwa i co dla mnie najważniejsze - "częste nadużycia władzy przez dopuszczanie się licznych okrucieństw w trakcie pełnienia funkcji komendanta". Czy rzeczywiście zbyt "gorliwe" dokonywanie eksterminacji więźniów kłóciło się z jakimiś prawnymi wytycznych dla personelu SS? Odpowiem sobie po części sam - więzień za którego firma niemiecka płaciła, musiał być chociaż w teorii zdolny do pracy w końcu za niego płacono (z tego powodu często dochodziło do licznych awantur na linii przedsiębiorstwo zatrudniające więźniów - władze obozowe). I podobna kwestia, czy znane są przypadki z innych obozów koncentracyjnych gdzie ss-man podlega karze, za mordowanie czy rozbój na więźniach?

[secesjonista]

Znane, choćby szef Abteilung II w Auschwitz - Untersturmführer Maksymilian Grabner.

W obozie pracowała komisja, której przewodniczącym był SS-Sturmbannführera Konrada Morgena (przy okazji również doktor praw), któa miałą sprawdzić czy w obozie dochodzi do malwersacji czy przywłaszczania mienia więźniów. W toku śledztwa Grabnerowi zarzucono dodatkowo jeszcze nielegalne wykonywanie egzekucji na bloku 11. Grabner przez sąd SS w Weimarze został skazany na 2 lat, z tym, że nie wiem czy wszystkie zarzuty utrzymały się w procesie.

/za: M. Witkowski "Przed obliczem Temidy (cz.1) Edith Grünwald - ciekawa historia"; szerzej: "Wspomnienia Pery Broada", w: "Oświęcim w oczach SS. Höss, Broad, Kremer" oprac. J. Bezwińska, D. Czech/

[secesjonista]

O prawnych podstawach sądownictwa SS (na terenie GG):

"Verordnung über eine Sondergerichtsbarkeit in Strafsachen für Angehörige der SS und für die Angehörigen der Polizeiverbände bei besonderem Einsatz. Vom 17. Oktober 1939", RGBl I

"Erste Verordnung zur Durchführung der Verordnung über eine Sondergerichtsbarkeit in Strafsachen für Angehörige der SS und für die Angehörigen der Polizeiverbände bei besonderem Einsatz. Vom 1. November 1939", RGBl I

"Zweite Verordnung zur Durchführung der Verordnung über eine Sondergerichtsbarkeit in Strafsachen für Angehörige der SS und für

die Angehörigen der Polizeiverbände bei besonderem Einsatz. Vom 17. April 1940", RGBl I

A. Wagner "Die Umgestaltung der Gerichtsverfassung und des Verfahrens- und Richterrechts im nationalistischen Staat", "Quellen und Darstellungen zur Zeitgeschichte", Band 16/1: "Die deutsche Justiz und der Nationalismus", Teil 1, Stuttgart 1968.

[saturn]

Podobny przykład tym razem z AEL Rattwitz dotyczący sprawy Lagerfuhrera Maxa Heyde i części jego przybocznego personelu. Fragment z książki Doroty Suły - "WYCHOWAWCZY OBÓZ PRACY WROCŁAWSKIEGO GESTAPO 1942-1945" : -"Wiosną 1943 r. Max Heyde trafił do aresztu. 10 września wyrokiem sadu w Breslau został skazany na karę śmierci, pozbawienie praw obywatelskich i wykluczenie z SS. Wyrok został wydany m .in z powodu Wehrkraftzersetzung ("rozkładowego działania na siłę obronna państwa"), nieludzkiego traktowania więźniów i ich cierpień, składania na Stapo Breslau fałszywych oficjalnych meldunków dotyczących zgonów w obozie, poczwórnego zabójstwa, wspólnie ze współoskarżonym strażnikiem Willim Schober zastrzelenia uciekającego więźnia. Natomiast trzej współoskarżeni dostali łagodny wymiar kary: asystent więzienny Alois Jahnke za paserstwo został skazany na 6b miesięcy pozbawienia wolności; strażnik Otto Haberstroh za uszkodzenia ciała i kradzież w urzędzie został skazany na 8 miesięcy więzienia, a strażnik Will Schober za pomoc w zabójstwie (w trzech przypadkach) został skazany również na 8 miesięcy więzienia. Sędzia uznał okoliczności łagodzące: Jahnke przyjął d Heydego kradzione ubranie więźnia, ale zrobił to "w dobrej wierze"; Haberstroh nie traktował wieźniów "wprawdzie dobrze ...jednakże było to tolerowane przez Heydego";Schober stracił dwóch synów na froncie wschodnim i jako podoficer I wojny światowej przyzwyczaił sie do wyknowyania rozkazu "bez moralnych wyrzutów", nawet kiedy dotyczył on zastrzelenia więźnia, który próbował uciec. Wyrok śmierci na Maxie Heyde nie został wykonany. 30 września Johanna Heyde zwróciła się do Goebbelsa z prośbą o ułaskawienie, usprawiedliwiając jednocześnie zachowania męża, ale pomijając udowodnione mu zbrodnie. Ostatecznie Max Heyde zastrzelił się 27 gruudnia 1943 r. w swojej celi.

[secesjonista]

W pewnym zakresie w tą tematykę wpisuje się historia SS Hauptsturmführera Hansa Krause czy Maxa Taübnera, szerzej o tym można poczytać w rozdziałach: "The Taubner Trial 1943" i "Military Jurisdiction of German Waffen SS", w pracy: "Nazi Ideology and Ethics" ed. W. Bialas, L. Fritze.

/część dostępna na googlebooks/