George-Étienne Cartier

[secesjonista]

Kanadyjczyk francuskiego pochodzenia, wzięty adwokat Dolnej Kanady. Za zasługi dla Korony Brytyjskiej otrzymał tytuł baroneta pierwszej klasy. Przywódca Kanadyjczyków francuskiego pochodzenia z Dolnej Kanady, który stworzył ich reprezentację polityczną w postaci - Parti Bleu. Z racji bycia przeciwnikiem ekspansji Stanów Zjednoczonych AP, został orędownikiem wpływów brytyjskich.

Zarazem, dzięki protekcji swego przyjaciela Louisa-Josepha Papineau, stał się członkiem tajnej organizacji Société des Fils de la Liberté, i wziął udział w spisku przeciw angielskiej władzy (1837 r.). Po przegranej bitwie pod Saint-Denis został skazany na banicję i udał się do Vermont.

Zmienił na poły feudalne stosunki ziemskie w Dolnej Kanadzie, doprowadził do zaadaptowania Kodeksu prawa cywilnego (napoleońskiego) jako podstawy prawnej w Dolnej Kanadzie. Ta zmiana przetrwałą w późniejszym Quebecu - aż do roku 1993. Wraz z Johnem MacDonaldem współtworzył Partię Konserwatywną w Kanadzie. Był ministrem w pierwszym rządzie Konfederacji. Potrafił współpracować z Georgem Brownem i jego Clear Grit Party (: Partia Pełnych Poświecenia?), choć wiadomo było, że założyciel ówczesnego "Toronto Globe" był przeciwnikiem nadmiernych wpływów francuskich Kanadyjczyków. Jednocześnie sam Cartier był założycielem tajnej organizacji nacjonalistycznej - Société Saint-Jean-Baptiste.

MacDonald, Brown i właśnie Cartier uznawani są najważniejszą trójkę pośród Ojców Założycieli Konfederacji.

Jak to się stało, że Cartier jednak znalazł się pośród owych Ojców?