Historia niczyja - książka o Elektrycznych Gitarach

[wielkaradosc]

Szanowni pasjonaci historii,

zwracam się do Was z nietypową prośbą: kończę właśnie prace nad pierwszą oficjalną biografią znanego z wielu przebojów zespołu Elektryczne Gitary. Z uwagi na fakt, że najwięcej miejsca w tekście poświęciłem właśnie ich piosenkom - genezie, interpretacji, znaczeniu - chciałbym, by mój niefachowy komentarz został wzbogacony wypowiedzią eksperta w danym temacie. Uważam, że wybrane piosenki napisane przez Kubę Sienkiewicza są na tyle interesujące, że zasługują na specjalne wyróżnienie. Z pomocą pospieszyły mi już autorytety z zakresu psychologii, psychoterapii, etyki, wychowania czy nawet neurologii. Byłoby mi bardzo miło, gdybyście i Wy pomogli mi w tym zadaniu.

Dlatego uprzejmie proszę o krótki komentarz na temat piosenki "Historia niczyja", (http://elektrycznegitary.pl/historia/10-historia-niczyja). Czy zgadzacie się z przesłaniem piosenki? Czy nie jest on zbyt pesymistyczny? A może wręcz przeciwnie - jest ona aż do bólu prawdziwa i dokładnie oddaje to, jak traktuje się dziedzictwo wieków minionych? Opuszczona, zaniedbana - i gdy już się w końcu ktoś nad nią pochyli, to usłyszy rechot? Rechot tych, którzy jakąkolwiek refleksję nad historią uznają za zbędny, śmieszny sentymentalizm?

Zależy mi na Waszych postach, jestem przekonany, że znajdę tu wartościowe komentarze, które będę chciał umieścić w książce. Oczywiście, każda wypowiedź zostanie podpisana Waszym imieniem, nazwiskiem lub pseudonimem, jak wolicie.

Czy mogę liczyć na Wasze wsparcie?

Dzięki i pozdrawiam,

Przemysław Zieliński

Mam niejasne wrażenie, że nie jest to książka, a praca domowa. Na razie jednak, w dobrej wierze temat przenoszę jedynie do działu Książka.

secesjonista

Edytowane 12 Czerwiec 2013 przez secesjonista
Poprawiono tytuł na czytelniejszy i przeniesiono do odpowiedniejszego działu

[Tomasz N]

Historia niczyja chociaż pod opieką

Kiedy nią się wzruszysz to usłyszysz rechot

Kto by pomyślał, że to tak głęboko marksistowski tekst. Mnie te słowa kojarzą się z znanym cytatem z "Osiemnasty Brumaire'a Ludwika Bonaparte" :

Hegel powiada gdzieś, że wszystkie historyczne fakty i postacie powtarzają się, rzec można, dwukrotnie. Zapomniał dodać: za pierwszym razem jako tragedia, za drugim jako farsa.