Fryderyk Chopin

[Emilka]

Szwedzkie fascynacje Chopina

Równo 165 lat temu, dokładnie 20 kwietnia 1848 r., Fryderyk Chopin wyjechał w podróż do Anglii, gdzie poznał szwedzką śpiewaczkę operową Jenny Lind. Historia ich znajomości i rzekomego romansu nabrała rumieńców dzięki odkryciom Cecilii i Jensa Jorgensenów ujawnionym w książce pt. "Chopin i Szwedzki Słowik."

Link do mojego artykułu o szwedzkim wątku z życia Chopina.

Artykuł pt. "Szwedzkie fascynacje Chopina"

Link do mojego artykułu o szwedzkim wątku z życia Chopina.

Zachęcam do dzielenia się tutaj różnymi innymi ciekawostkami z jego życia.

[secesjonista]

Co czytywał Chip Chip?

[Emilka]

Co czytywał Chip Chip?

Cześć Secesjonisto,

Chopin na pewno znał poezję Mickiewicza, Krasińskiego i innych polskich romantyków (wielu z nich było jego dobrymi znajomymi) do których słów pisał pieśni. Najwięcej pieśni napisał do tekstów Stefana Witwickiego, a rękopis "Pierścienia" wpisał po oświadczynach do sztambucha Marii Wodzińskiej w 1836.

Uważa się czasem, że jego ballady na fortepian są ilustracją konkretnych ballad Mickiewicza. Podobno powiedział Schumannowi, że się nimi inspirował.

Naczytał się też przez parę ładnych lat powieści George Sand, swojej partnerki (która nazywała go Chip Chip). Podobno zachwycał się "Lukrecją Floriani", którą George czytała na głos dla przyjaciół.

Pozdrawiam

Edytowane 15 Kwiecień 2013 przez Emilka

[secesjonista]

O, proszę - laureatka, a jeszcze dodatkowo otwarta na dyskurs, a nie tylko promowanie własnej strony - pochwalić wypada.

Zmierzam do tego, że jeśli nie liczyć bliskiej osoby i literatury tuzów polskiego romantyzmu - Chopin nie przywiązywał

wagi do czytania.

Tak mnie się zdaje.

Jak dowcipnie rozstrzygnął spór o pierwszeństwo pianistów, krytyk Ernst Legouvé?

[Emilka]

Pamiętam prawie na pamięć- "Na pytanie kto jest pierwszym fortepianistą, Liszt czy Thalberg, odpowiedź jest tylko jedna- Chopin".

[secesjonista]

Cóż, mam rzec...

za odpowiedź - ode mnie piątka*

A co sądzi pani o: Ryszarda Przybylskiego publikacji "Cień jaskółki. Esej o myślach Chopina"

Dla kogo stworzył, czy raczej poświęcił Larghetto z Koncertu f-moll op. 21?

* - jak powiadał pewien wykładowca prawa konstytucjonalnego, daję panu piątkę; nie stawiam panu szóstki - bo tylko ja na nią zasługuję

[Emilka]

"Cienia jaskółki" czytałam fragmenty, nie mam tej książki, ale słyszałam o niej wiele dobrego. Myślę, że jak już się zna dokładnie biografię i listy Chopina i na swój sposób się je zrozumie, to warto przeczytać ten esej, żeby spojrzeć na Chopina z innej strony, "od środka". Nie każdy to potrafi zrobić samemu. Poza tym przyjemnie się czyta takie książki jak ta, które są napisane pięknym językiem.

Jak Pan się mnie o to pyta, to zakładam, że Pan czytał. Może teraz pan się podzieli swoją opinią?

Larghetto z Koncertu f-moll oczywiście stanęło na pamiątkę ideału- Konstancji Gładkowskiej.

Teraz pytanie ode mnie: Czy Chopin był poliglotą?

Edytowane 16 Kwiecień 2013 przez Emilka

[secesjonista]

Cóż, przy Janie Pawle II wypada skromnie...

Włoski, polski, niemiecki, łacina, francuski, potem zaczął; z dobrym skutkiem; pobierać nauki języka angielskiego.

Za to z ortografią wciąż miał problemy, z drugiej strony co się temu dziwić, toż jego nauczyciel Wojciech Żywny

pisywał doń listy upstrzone błędami.

[secesjonista]

"Chopina" odnajdujemy na kartach drobnej noweli "Łaska śmierci" Marguerite Yourcenar, choć utwór nie jest poświęcony znanemu pianiście. Oto pisarka nadal to "typowe polskie" nazwisko - polskiemu żołnierzowi.

Ciekawe skąd taki koncept?

Zwłaszcza u pisarki, która znana był z dość solidnego studiowania źródeł przed przystąpieniem do pisania. Do opisania szczegółów topograficznych dwóch małych wiosek w okolicach Rygi wykorzystała wojskowe mapy.

[adamhistoryk]

Stolica : warszawski tygodnik ilustrowany. R. 40, 1985, nr 39 - poświęcony Chopinowi.

[secesjonista]

W Sorrento podczas pewnego seansu spirytystycznego miał się pojawić duch Chopina, który rozmawiał z duchem Cezara. Cóż zatem rzekł nasz pianista do sławnego Rzymianina?

[secesjonista]

Pojawia się on w fantastycznym opowiadaniu Mariona Crawforda pt. "With the Immortlas", duch Chopina zasiada do fortepianu i zaczyna grać polskiego mazura. Opowiada o upadku swego narodu i zwraca się do władcy rzymskiego: "O Cezarze, dlaczegoś nie żył w owych czasach? Polska byłaby dziś wolna, a Polacy - narodem", i dodaje na koniec: "Polska jest moim światem, i raz jeszcze polska".

[secesjonista]

Potrafił bawić się językiem:

"Nie piszę Ci, co gdzie jest, bo jeszcze nie ma co widzieć i jeszcze nie widziałem; skoro jednak moje ślepie ujrzą jakie żoli tablo, żoli portre, żoli maszyn, bą piano, bą dra, w ogóle kekszoz dexelan...".