Walka polityczna w 20-leciu

[Kiria]

Taki kwiatek ostatnio znalazłam na Facebooku:

"Drugim złem jest psychoza partyjna. Człowiek partji ma nadmierne i nieproporcjonalne zaufanie do swych przyjaciół i przywódców. Obraca się ciągle w kole jednych i tych samych poglądów, argumentów i sympatji. Traci indywidualną odporność wobec parcia moralnego partji.Temu parciu ulega, patrzy na świat oczami partji, wszystko widzi zabarwione jej barwą"

Kartki z więzienia, Eligiusz Niewiadomski

albo:

"Nie chodzi wcale o to, aby Polską nie rządził chłop, robotnik, czy socjalista - idzie o to, aby nie rządziło nią chamstwo"

tegoż autora

Trochę to dziwnie brzmi w ustach zabójcy prezydenta, więc sobie poszperałam. Okazuje się, że retoryka stosowana przez Niewiadomskiego na uzasadnienie jego czynu w prostej linii pokrywa się z retoryką niejakiego Stanisława Strońskiego, który nazywał Narutowicza "zawadą" i nawoływał do "eliminacji tego zła". To mnie z kolei popchnęło do poszukiwań kwiatów z prasy tej epoki. Może na forum ktoś podrzuci jakiś soczysty kawałek...

[amon]

O pschychozach i innych zainteresowaniach Eligiusza Niewiadomskiego, tudziesz głębokich przemyśleniach i mało stabilnych wnioskach można przeczytać w biografii

'Niewiadomski - zabić prezydenta' autorstwa jest Partyka Pleskota.

http://sklep.polskaniezwykla.pl/ksiazki-historyczne/75327-niewiadomski-zabic-prezydenta-premiera-26-09-2012-9788374277402.html?gclid=CMDLo_POprMCFQNd3god2GgAoA

Tam znajdziesz najlepsze studium postaw i zachowań, oparte o źródła oraz prasę z tzw. epoki. Polecam bo warto.

Edytowane 29 Październik 2012 przez amon

[Tomasz N]

Wystarczy wspomnieć niejakiego Adalberta Korfantego

[secesjonista]

Taki kwiatek ostatnio znalazłam na Facebooku:

"Drugim złem jest psychoza partyjna. Człowiek partji ma nadmierne i nieproporcjonalne zaufanie do swych przyjaciół i przywódców. Obraca się ciągle w kole jednych i tych samych poglądów, argumentów i sympatji. Traci indywidualną odporność wobec parcia moralnego partji.Temu parciu ulega, patrzy na świat oczami partji, wszystko widzi zabarwione jej barwą"

(...)

Tylko czemu kwiatek?

Diagnoza nader prawidłowa.

W recenzji wspomnień Jana Gawrońskiego "Moja misja w Wiedniu", Michał Łubieński; a więc osoba kompetentna, bo z resortu; pisał:

"Mnóstwo przy tym błędów (...)

Na przykład gdy autor pisze, że przed przewrotem majowym w M.S.Z. nieznane było partyjniactwo. Mój Boże, było wręcz przeciwnie: połowa urzędników naszego resortu biegała do Sejmu, aby uzyskać poparcie tego lub innego stronnictwa dla jakiejś nominacji lub dla jakiegoś projektu. Wielu było aktywnymi członkami partii politycznych".

/"Zeszyty Historyczne" 1966, z. X, s. 230/

Co do: "soczystych kawałków" - wystarczy porównać kolejne wydania "Strzępów meldunków" Sławoja Składkowskiego i zobaczyć co zostało wycięte w kolejnych wydaniach, choćby z obrad rady gabinetowej z 29 sierpnia 1930 r. czy z posiedzenia rady ministrów z 10 września tegoż roku.

Edytowane 31 Październik 2012 przez secesjonista