Skocz do zawartości
  • Ogłoszenia

    • Jarpen Zigrin

      Zostań naszym fanem. Obserwuj nas w social mediach : )   12/11/2016

      Daj się poznać jako nasz fan oraz miej łatwy i szybki dostęp do najnowszych informacji poprzez swój ulubiony portal społecznościowy.    Obecnie można nas znaleźć m.in tutaj:   Facebook: http://www.facebook.com/pages/Historiaorgp...19230928?ref=ts Twitter: http://twitter.com/historia_org_pl Instagram: https://www.instagram.com/historia.org.pl/
    • Jarpen Zigrin

      Przewodnik użytkownika - jak pisać na forum   12/12/2016

      Przewodnik użytkownika - jak pisać na forum. Krótki przewodnik o tym, jak poprawnie pisać i cytować posty: http://forum.historia.org.pl/topic/14455-przewodnik-uzytkownika-jak-pisac-na-forum/
secesjonista

O "dobrych" gadach w wierzeniach ludowych

Rekomendowane odpowiedzi

Dwa węże...

woda w Australii jest w niektórych regionach nader cennym dobrem, Aborygeni wierzą, że tęczowy wąż Akurra opiekuje się głównie wodą i przynosi zbawienny deszcz.

Drugim "dobrym" wężem jest Minia (wierzenia z północnej Afryki), który się dla nas "poświęcił" (choć może niezbyt chętnie :B): ), to jego ciało stwórca pociął na siedem części z których stworzył wszechświat w którym mogliśmy zaistnieć.

/za: K. Barszcz, M. Kupczyńska, M. Wąsowicz "Zwierzę - źródło inspiracji w różnych kulturach", w; "Dawna medycyna i weterynaria. Pacjent" red. M.Z. Felsmanna, J. Szarka, M. Felsmann/

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Trochę w tym temacie zapomniano o judaistycznej myśli, zatem...

w myśli idei proroka Natana z Gazy En-Sof wchłonęła w siebie światło i powstała praprzestrzeń. Kiedy iskry Boże poczęły spadać, spadła i dusza Mesjasza, a ta trafiła do ciemnicy - kelipot. Tam zamieszkują węże (te złe), które ją krępują i próbują uwieść. Owa dusza - to "święty wąż", jako, że w języku hebrajskim słowo: "wąż" czyli : "nechasz" ma taką samą wartość liczbową co: "maszijach" = Mesjasz.

/za: G. Scholem "Mistycyzm żydowski"/

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Wszystko co naturalne a poprawia urodę kobiecą zapewne jest: "dobre". Alexander Pedemontan zalecał kobietom, chcącym uzyskać piękne kruczoczarne włosy: "wziąć zielonych jaszczurek, a oberznąć im ogony i głowy, warzyć je w oliwie, a tym włosy pomazywać".

Tylko co będzie sądzić jaszczurka o takiej "dobrej" roli?

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Biblia z rzadka przynosi nam historie o wężach (czy żmii), które by stawiały je w dobrym świetle, tym bardziej rzadsze są takie wzmianki z okresu średniowiecza. Atoli zawsze coś się znajdzie, w "Kazaniach gnieźnieńskich" Jezus powiada do Apostołów: "Estote prudentes! Bądźcie tak mądrzy jakoć są wężowie mądrzy" (Mt 10, 16).

W Księdze Przysłów wzmiankuje się o czterech małych istotach ziemskich, najmądrzejszych z mądrych: "stelio manibus nititur et moratur in aedibus regis". W myśl lekcji zawartej w BT: "jaszczurka, co nie da się schwycić rękami, a mieszka w pałacach królewskich". Oczywiście pamiętać trzeba o zastrzeżeniu, iż owe "stelio" potrafiło w różnych tłumaczeniach przybrać całkiem odmienne znaczenia: pajączek, tarantula, krzeczek, pająk.

W "Rozmyślaniach przemyskich" znajdujemy najobfitszy zestaw wężów w języku polskim z tego okresu czasu. Wszystkie są "słuszne": jadowite, groźne i złe. Atoli jeden, pozbawiony jadu, wykazuje się całkiem odmiennym charakterem:

"Mówią tu filozofowie, czusz mędrcy przyrodzonego pisma, a jest jeden wąż mały przez jadu, któremu dzieją saltra, a ten człowieka barzo miłuje i zdrowie jego miłuje. Tegodla kiedy najdzie człowieka śpiąc na puszczy, natychmiast skoczy na jego oblicze, aby ji zbudzi! ze snu, by jego iny zly wąż jadowity nie ukąsił".

/za: R. Mazurkiewicz "O wężach, żmijach i jaszczurkach w literaturze polskiego średniowiecza, a osobnie o jednem robaczku albo wężu przez jadu", "Teksty Drugie", nr 1, 2003, s. 169/

I jeszcze z chrześcijańskiej symboliki:

"w ikonografii wąż stal się uosobieniem cnoty Roztropności. Pastorały biskupów bizantyńskich i koptyjskich sporządzane w kształcie litery Tau wieńczą dwa węże zwrócone do siebie głowami".

/S. Kobielus "Bestiarium chrześcijańskie. Zwierzęta w symbolice i interpretacji. Starożytność i średniowiecze", Warszawa 2002, s. 326/

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

W dawnej mitologii Łotyszy istniało bóstwo Māra (Marsava, Laima) wyobrażane często jako "czarna żmija", miała ona przynosić szczęście, powodzenie czy urodzaj.

/za: M. Michaliszyn "Frazeologia jako element eksplikacji znaczenia barw w różnych kulturach (barwa czarna)", "Prace Bałtystyczne", 3, "Język, literatura, kultura", 2006/

Udostępnij tego posta


Odnośnik do posta
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się

×

Powiadomienie o plikach cookie

Przed wyrażeniem zgody na Warunki użytkowania forum koniecznie zapoznaj się z naszą Polityka prywatności. Jej akceptacja jest dobrowolna, ale niezbędna do dalszego korzystania z forum.