Emigranci - stracone pokolenia

[emigrant]

Herr Gott ,

przecie wyraźnie napisałem Mirku , ze zacytuje sam siebie :

Cholera, faktycznie. Musiałem być spiący jak czytałem ten post...

Co do straconego pokolenia dla Polski, to niezupełnie tak. Ot, choćby finansowo; w/g niektórych obliczeń od emigrantów w pierwszych latach po 2004 roku wpłynęło mniej więcej tyle samo Euro na polskie konta co z oficjalnej puli dla Polski od Eu. Duzo z tego zostało zainwestowane. przede wszystkim w nieruchomości (spłata kredytów, budowa domów, kupno mieszkań). można powiedzieć, że emigranckie pieniądze nieźle rozkręciły sektor budowlany.

[fraszka]

Temat emigracji zarobkowej jest mi bliski, głównie okres do 2 wojny światowej, ale dość dużo znam ludzi, którzy wyjechali. Ludzi tych można podzielić na 2 grupy - jedna wyjeżdża z myślą, że nowy kraj będzie nowym domem, wyjeżdża na ogół rodzinami. I ta grupa jest może stracona dla Polski, ale ludzie ci nie tracą. Zyskują tylko. Nawet jak im się nie będzie wiodło materialnie dużo lepiej, co rzadko się zdarza, to mają koło siebie swoich bliskich, na ogół mają normalne życie - małżonek/małżonka+dzieci, wspólne wyjazdy wakacyjne, zbierania na lepszy dom, samochód, etc.

Druga grupa, głównie mężczyźni, którzy wyjeżdżają by zarabiać, zostawiając w kraju dzieci, żony. Ci niestety - wegetują. Mieszkają, o ile mają szczęście w kilku w jednym mieszkaniu, widziałam hotel robotniczy w Niemczech, obskurne piętrowe łóżka, lamperia, wspólne toalety, szarość i beznadzieja. Większość nie umie zorganizować sobie czasu wolnego, w Norwegii niektórzy jeżdżą na weekendy na ryby. Poza tym piją, oglądają tv, nie znają nawet własnej okolicy, żal im wydać pieniądze na bilet do muzeum, bo po co. Może 20 -30 % czyta książki. Spożycie alkoholu i ilość wypalanych papierosów jest ogromna. Ci ludzie wracają do Polski, na wakacje, wtedy remontują swoje lub bliskich domy, robią zakupy w centrach i...znowu wyjeżdżają. Dzieci i żony tracą z nimi powoli kontakt. co z tego, że za kilka lat wrócą do Polski? Jeśli przywiozą pieniądze i założą biznes, to ok, ale większość wyda olbrzymie pieniądze na ... nowy telewizor.

Żal mi jest nas, Polaków, że Polska kolejny raz pozwala by jej dzieci tułały się po obczyźnie. Za czasów Sanacji przynajmniej władza otwarcie mówiła, że Polaków jest za dużo. Teraz...każdy sam może sobie dopowiedzieć...

I zanim się ktoś wypowie w tym temacie twierdząc, że Polacy pracujący za granicą nie tracą, niech pojedzie do hoteli robotniczych zamieszkałych przez Polaków, niech wejdzie do knajp gdzie wieczorami Polacy piją i dopiero wtedy niech mówi, że nie mam racji. Same pieniądze (w Norwegii można zarobić 15.000-20.000 zł na miesiąc) to za mało.

Przed wojną było organizacje społeczne pomagające Polakom na obczyźnie. Teraz nie wiem, może są, ale nie słyszałam o takich.