Metody komunikacji i sygnalizacji wizualnej wojsk państw Osi

[secesjonista]

Druga wojna światowa to okres bujnego rozwoju wielu zaawansowanych technologii militarnych, a jednak nie wszystko można było uczynić przy pomocy radia, czy linii telefonicznych itp.

Zatem jak odbywała się na przykład komunikacja oddziałów lądowych z pojawiającymi się jednostkami lotnictwa*.

By uściślić o co mi chodzi: z filmów pamiętamy płonące ogniska lokalizujące strefę zrzutu, oddziały zwiadu posługujące się gestami, znaczenie różnokolorowy flar, system identyfikacji jednostek za pomocą odpowiedniej sekwencji czy natężenia świateł.

Wreszcie oznaczenia w postaci symboli i piktogramów pozwalające na identyfikację jednostki, a nawet na stan sprzętu i jego dalsze przeznaczenie.

Na początek z innego wątku:

Taka ciekawostka z Afryki, na podstawie danych osiągniętych z RPA, wywiad amerykański całkiem pozytywnie ocenił powszechne wykorzystywanie przez armię włoską sygnałów dymnych. Do pozytywów zaliczono łatwość obsługi, możliwość stworzenia dużej gęstości przez 30 sec., widoczność na 2000 ft.

Specyfika włoskiego systemu sygnalizacji:

1. Do własnych żołnierzy

Pomarańczowy Twoi żołnierze są tutaj

Pomarańczowy i czerwony Jesteśmy sami - wróg jest za nami

Pomarańczowy i zielony Kontynuować aktywne wsparcie

Zielony Jesteśmy naprzód - atakujemy - zwiększ promień twojego działania

2. O żołnierzach wroga

Czerwony Wróg atakuje

Czerwony i zielony Wróg atakuje nasze prawe skrzydło

Czerwony i biały Wróg atakuje nasze lewe skrzydło

3. Czołgi

Fioletowy Czołgi wroga przed nami

Fioletowy i czerwony Czołgi wroga za nami

Fioletowym i zielonym Czołgi wroga na naszej prawej

Fioletowy i biały Czołgi wroga na naszej lewej

Fioletowy i pomarańczowy Własne czołgi zaczynają działania

I pytanie do speców od wojskowości, w jaki sposób za pomocą paneli Niemcy przekazywali informacje lotnictwu i jak to przebiegało w praktyce?

* - ze zrozumiałych względów wyłączyłem marynarkę wojenną, jako że ten rodzaj sił ma wielowiekową tradycję w tego sposobu komunikacji stąd zasługuje na odrębny wątek.

[secesjonista]

Wskazywanie samolotom niemieckim - przyjacielskich oddziałów zasadniczo odbywało się przy pomocy:

a) pomarańczowego sygnału dymnego

b) żółtych paneli (tylko na pierwszej linii frontu)

c) środki improwizowane

Sygnały stosowane przez samoloty w dzień:

a) bardzo intensywne białe światło - zapotrzebowanie na żołnierzy, którzy mogliby uznać/rozpoznać sygnały

b) bardzo intensywne zielone światło - informacja dla obserwatora o mającym nastąpić zrzucie i konieczności ustawienia krzyża w miejscu lądowania lub innego sposobu wskazania tego miejsca

c) słabe czerwone światło lub czerwony sygnał dymny - Uwaga/Strzeżcie się: nieprzyjacielska broń przeciwpancerna, artyleria, przeszkoda

d) sygnał dymny niebieski lub fioletowy - Uwaga/Strzeżcie się: nieprzyjacielskie czołgi

Edytowane 29 Czerwiec 2011 przez secesjonista

[secesjonista]

Symbole służące do komunikacji niemieckich sił lądowych z samolotami:

Dwa ostatnie pionową belkę miały skierowane w stronę wroga.

Edytowane 29 Czerwiec 2011 przez secesjonista

[secesjonista]

Zaobserwowane sposoby komunikacji włoskich formacji pancernych w trakcie walk w Afryce Północnej:

Biały (drewniany) trójkąt:

1. pokazywany wielokrotnie: Uwaga

2. pokazywany w sposób ciągły: Idź lub Stop

Biały trójkąt nad czerwonym:

1. pokazywany wielokrotnie: Zwiększenie odległości i przestrzeni między czołgami

2. przesuwane w bok z przerwami: Formułować linię

3. Przesuwane w bok w sposób ciągły: Formułować klin

Czerwony trójkąt nad białym:

1. pokazywany wielokrotnie: Zmniejszenie odległości i przestrzeni pomiędzy czołgami

2. przesuwany w tył i w przód z przerwami: Formułować kolumnę

3. przesuwany w tył i w przód w sposób ciągły: Formułować plutony na bieżącej linii

Czerwony trójkąt:

1. Mam kłopoty nie mogę wykonać zadania.

[Glasisch]

Kriegsmarine

Urządzenia NSA i NES:

urządzenie Nachrichtensendeanlage (N.S.A.) i będący jego źródłem sygnał rozpoznawczy, czyli Nachrichtenerkennungssignal (N.E.S.) wysyłany jest do dzisiaj.

N.E.S. 40 składał się z poziomo ustawionych 3 szeregów lamp, które różniły się kolorami i były koloru białego, czerwonego i zielonego. Obowiązujący na dany dzień sygnał rozpoznawczy był wprowadzany do pamięci urządzenia. Po jednym takim urządzeniu znajdowało się na skraju frontowej ścianki, po obu burtach pomostu i po obu stronach rufowego komina.

Urządzenie obsługiwane było z mostka (na frontowej ściance sterówki, a jego obudowa powinna była być wysunięta maksymalnie do przodu, tak, aby lampy NSA były jeszcze widoczne z perspektywy patrzącego). Zalecało się stoczniowcom, żeby podczas prac wykończeniowych, zwrócili uwagę, aby nie utrudnić dojścia do wejścia prowadzącego do sterówki. Zapalony sygnał był widoczny przez pytającego w formie pasma świetlnego.

Na marginesie, trzeba zauważyć, że z tym nie było żartów, jeżeli zagadnięta, "podejrzanie" wyglądająca jednostka, nie odpowiedziała, wzgl. uczyniła to niezgodnie z obowiązującym na dany dzień sygnałem, to mogła się liczyć z poważnymi konsekwencjami, vide mały parowiec Neuwerk, który w marcu 1945 r. w drodze z Piławy na Hel z kolejarzami, rannymi, pielęgniarkami i uchodźcami, stracił kontakt z konwojem i ostatecznie się zgubił, znajdując się na wodach Zatoki Gdańskiej, o czym nie zdawano sobie sprawy. Kiedy został zagadnięty w nocy przez jeden z patrolujących tam nm. kutrów torpedowych, obsada mostka w ogóle nie wiedziała, czego od nich chcą, więc po chwili zostali ostrzelani z małokalibrowej broni automatycznej a następnie poczęstowani torpedą, która sprawiła,że Neuwerkposzedł w mgnieniu oka na dno, pociągając za sobą lwią część przewożonych ludzi, pogrążonych w większości w głębokim śnie. Dowódca kutra torpedowego, wyprodukowanego zresztą przez Danziger Waggonbaufabrik, wyszedł z założenia, że ma przed sobą wrogi kuter torpedowy, bo w tym czasie radzieckie jednostki tej klasy operowały już z Nowego Portu. (Neufahrwasser).

[secesjonista]

Metoda komunikacji i kierowania ogniem artyleryjskim w wojskach niemieckich: