Zimna Wojna: sport i polityka

[kalki]

Założyłem ten temat w imieniu kolegi, ponieważ piszę pracę licencjacką na temat "Sport jako istotny element kształtowania polityki zagranicznej w okresie zimnowojennym". Jako, że ten okres nie jest moją mocną stroną, więc proszę o pomoc fachowców . Chodzi o literaturę poruszającą ten temat. Będę wdzięczny za pomoc. Myślę, że w grę wchodzą polsko i angielskojęzyczne pozycje.

[Tomasz N]

I tak zejdzie na Nixona i ping pong, a może być tyle wątków np o koksie i NRD.

[huhahi]

Witam,

Poszukuje informacji o przenikaniu się sportu i polityki w okresie zimnej wojny. Jak sport służył kreowaniu polityki zagranicznej, kreowaniu propagandy itp

Jak na razie do głowy przyszło mi:

- bojkoty olimpiad

- doping w NRD

- "Wojna Futbolowa" Kapuścińskiego

- "sportowa" propaganda ZSRR

- Arkan jako dowódca Tygrysów

Niestety pomysły się kończą, a i materiałów za wiele nie mam, stąd gorąca prośba o pomoc. Jakieś sugestie, linki, ciekawe pozycje?

Pozdrawiam

[secesjonista]

Można zerknąć do:

M. Ordyłowski "Stalinizm w sporcie", w: "Przełomy w historii. XVI Powszechny Zjazd Historyków Polskich. Wrocław 15-18 września 1999 roku. Pamiętnik", t III, cz 3

L. Szymański "Polityczne aspekty rozwoju kultury w Polsce 1918-1989"; w: tamże

"Olympia-Boykott der Agressoren?", "Sport", Zürich, 2 September 1968, nr 105 - w tejże gazecie w numerach 105 i 115 o wezwaniach ETV i SSV do bojkotu państw bloku wschodniego na Olimpiadzie w Meksyku

"Sport na przełomie tysiącleci: szanse i nadzieje" red. Z. Dziubiński

"100 lat igrzysk olimpijskich. Kronika 1896-1996" oprac. J. Zmarzlik - o wydarzeniach w Melbourne z 1956 r.

R. Espy "The Politics of the Olympic Games"

[secesjonista]

Losy E. Zatopka - jedna nierozważna wypowiedź w burzliwych dniach 1968 r. sprawiła, że z "reklamówki" swego kraju stał się pariasem.

Skierowano go do kopalni uranu gdzie wynajdywano mu jak najbardziej szkodliwe stanowiska, wreszcie trafił na praskie ulice jako śmieciarz.

/szerzej: J. Echenoz "Długodystansowiec. Opowieść o Emilu Zatopku"/

[Tomasz N]

Mamy jeszcze przypadek J. Pawłowskiego.

[secesjonista]

Trzy artykuły w Biuletynie IPN "pamięć.pl" nr 3/2012

R. Pobożny "Do przerwy 1:1"

M. Żuławnik "Dokopać Ruskim"

J. Słoma "Gdy Lechia Gdańsk grała z Juventusem Turyn"

... na mecz z RFN przygotowano m.in. "sześć wyrzutni przewoźnych i sześćdziesiąt wyrzutni ręcznych ręcznych granatów gazowych WŁ-1".

I tak się zastanawiam - bardziej na polskich kibiców, czy raczej na drużynę przeciwnika to przygotowano?

Edytowane 17 Wrzesień 2012 przez secesjonista

[secesjonista]

W dniu 26.04.2010 o 6:39 PM, Tomasz N napisał:

I tak zejdzie na Nixona i ping pong

 

Była jeszcze dyplomacja hokejowa prowadzona przez Kanadę...

na przełomie lat 60/70 władze Kanady wystąpiły do Ice Hokey Federation o dopuszczenie do udziału w zawodach zawodowców z NHL, starania te nie tylko się nie powiodły, ale tak zaogniły stosunki, że ostatecznie Kanada wycofała się z federacji, co więcej zrezygnowała z organizacji mistrzostw świata w 1970 roku. Dla Kanadyjczyków był dotkliwy cios, zważywszy, iż hokej ma tam status sportu narodowego. W efekcie władze rząd kanadyjski podjął szereg działań, które miały umożliwić jej powrót na łono światowego amatorskiego sportu. A postanowiono to uczynić... via Związek Radziecki.

Utworzono pozarządową organizację "Hokey Canada", która miała dbać o rozwój (i powrót) drużyny narodowej, wbrew formalnego statusu, była to organizacja bardzo ściśle powiązana z kanadyjskim rządem. Jednakże jej pozarządowy status pozwalał na większą swobodę w relacjach międzynarodowych. W efekcie różnych starań z przedstawicielami ZSRR, obie strony zaczęły rozmawiać o możliwości zorganizowania meczy pomiędzy obiema stronami, w których wzięliby udział zawodnicy z ligi kanadyjskiej (co wcześniej w ZSRR było wzbronione). ZSRR tego typu starania jak najbardziej były na rękę, zacieśnianie w takiej sferze stosunków z jednym z krajów zachodnioeuropejskich i to umiejscowionym w Ameryce Północnej można było uznać za sukces dyplomatyczny. I oto w "Izwiestii" zaczynają się ukazywać artykuły w których komentator sportowy podpisujący się pseudonimem "Bałwan" (: śnieżny, a nie - intelektualny) utyskuje, że międzynarodowe zawody stały się nudne odkąd zabrakło w nich Kanadyjczyków. Był to były bramkarz moskiewskiej drużyny "Torpedo" - Борис Федосов Александрович, który w tej gazecie pełnił funkcję zastępcy redaktora działy informacyjnego (w opracowaniach anglojęzycznych autor ten występuje jako Boris Fedosov).

W kwietniu 1972 r., podczas spotkania w Pradze, Kanadyjczycy doszli do porozumienia z IHF, w tym też czasie ustalono, że Kanadyjczycy (NHL All-Stars) i Rosjanie (drużyna narodowa) rozegrają serię spotkań, których część odbędzie się w Kanadzie a część w Moskwie. To, że dla Kanadyjczyków ne była to kwestia tylko sportowa świadczy fakt, iż w Departamencie Spraw Zagranicznych powołano specjalne ciało -  International Sports Relations Desk in the Public Affairs Bureau mające się zajmować całością przygotowania tego wydarzenia.

Mecze się odbyły i ostatecznie całość rywalizacji wygrali Kanadyjczycy, w sumie wygrali cztery mecze, trzy wygrali Rosjanie, jeden mecz rozstrzygnęło losowanie. W ostatnim meczu w Moskwie, przy stanie remisowym, na 34 sekundy przed końcem zwycięski strzał oddał Paul Henderson (z "Toronto Maple Leaf"). Dzięki temu zyskał status bohatera narodowego, a jego strzał "The Canadian Press" uznał za: "sports moment of the century".

Pomimo że mecze miały dać niejako dowód na możliwość pokojowych relacji i zacieśniania stosunków to ogólnej opinii (w Kanadzie) te zwycięstwa sportowe postrzegane były jako dowód na wyższość zachodniego systemu nad radzieckim. Jeden z Kanadyjskich zawodników powiedział, że była to wojna pomiędzy: "our way of life against the communist way of life”

/J. Soares "Cold War, Hot Ice: International Ice Hockey 1947–1980", "Journal of Sport History", Vol. 34, no. 2, 2007, p. 214/

 

Ale i Rosjanie byli zadowoleni, widząc te sportowe starcia w szerszym kontekście i bardziej długofalowej perspektywie. Jeden z dyplomatów radzieckich miał powiedzieć: "with Canada we are looking to a mutual design of friendship through hockey".

/"East Plays West...", Abingdon 2007, s. 172–173/

 

 

 

Z literatury:

"East Plays West. Sport and Cold War" ed. D.L. Andrews

R. MacSkimming "Cold War: The Amazing Canada-Soviet Hockey Series of 1972"

E.H. Porter "Branding Canada: Projecting Canada’s Soft Power through Public Diplomacy"

D. Macintosh, M. Hawes "Sport and Canadian Diplomacy. Montreal: McGillQueen’s"

R. Macskimming "Cold War. The Amazing Canada-Soviet Hockey Series of 1972"

J. Wechmann "The Great Canadian Myth Exposed: The 1972 Summit Series in Diplomatic and Domestic Perspective", w: "Vision of Canada", Vol. 6, 2007, ed. C. Bates, G. Huggan, M. Marinkova, J. Orr

P. Henderson "The Goal of my Life: A Memoir"

B. Kidd, J. Macfarlane "The Death of Hockey"
J. Ludwik "Hockey Night in Moscow"
K. Dryden, M. Mulvoy "Face-Off at the Summit"
S. Young "War on Ice: Canada in International Hockey"
L. Martin "The Red Machine: The Soviet Quest to Dominate Canada's Game"

В. Кукушкин "Большой хоккей. Начало. 1972/74".