Kaarlo Kurko "Cud nad Wisłą"

[Bronek]

Tytuł: „Cud nad Wisłą”

Autor: Kaarlo Kurko

Wydawnictwo: Muzeum Historii Polski i Bellona

Rok wydania: 2010

Ilość stron: 171

ISBN: 978-83-11-11893-5

Telewizyjny serial „Wojna i Miłość” jest oglądany przez wielu użytkowników forum, toczy się nawet dyskusja w osobnym wątku poświęconym serialowi. Jeżeli kogoś interesuje szerzej temat wojny polsko-bolszewickiej, to może zasilić swoją bibliotekę dość interesującą pozycją. „Cud nad Wisłą” to wspomnienia Kaarlo Kurko, fińskiego poszukiwacza przygód, który w 1920 przedarł się przez zieloną granicę do Polski i wstąpił do wojska, aby wziąć udział w walce przeciwko Rosjanom. Ciekawostką jest fakt, że służył pod komendą nie kogo innego, lecz samego Bułak- Bałachowicza (zdjęcie tego ostatniego, z efektowną trupią czaszką na czapce również zreprodukowano w książce).

Kurko do końca życia zachował sentyment do Polski. W latach II wojny światowej w przeciwieństwie do wielu Finów wykazywał chłodny stosunek do III Rzeszy, solidaryzował się z Polakami.

Książka napisana została w latach międzywojennych, zaś sam autor na literackiego Nobla raczej nie miał szans, toteż czytelnicy szukający poważnych, solidnych opracowań będą zawiedzeni. Ale jako ciekawostkę można „Cud nad Wisłą” mieć w księgozbiorze, choćby przez wzgląd na osobę autora.

[widiowy7]

Odrzuca mnie trochę tytuł:"Cud nad Wisłą".

Żaden to cud nie był, tylko nadzwyczaj sprawnie przeprowadzona operacja wojskowa.

Ale zostawmy to na boku.

Zastanawia mnie, czy naprawdę Finowie mieli życzliwy stosunek dla

Niemców.

Co do udziału w walkach w oddziałach Bułak- Bałachowicza. Brał udział w listopadowej awanturze białoruskiej w 1920 r ?

[Glasisch]

Odrzuca mnie trochę tytuł:"Cud nad Wisłą". Żaden to cud nie był, tylko nadzwyczaj sprawnie przeprowadzona operacja wojskowa. Ale zostawmy to na boku. Zastanawia mnie, czy naprawdę Finowie mieli życzliwy stosunek dla

Niemców. Co do udziału w walkach w oddziałach Bułak- Bałachowicza. Brał udział w listopadowej awanturze białoruskiej w 1920 r ?

Geniusz "Ziuka" jest oczywiście powszechnie znany, ale określenie "cud" jest prawidłowe. Bolszewikom wydłużyły sie linie zaopatrzeniowe, licha logistyka, no i nie byli zgodni, co niektórzy potem zapłacili Stalinowi swym życiem. Co do Niemców, to Finowie im byli wdzięczni za okazanie pomocy przy wybiciu się ponad niepodległość. Podczas tzw. Wojny Kontynuacyjnej nie ustrzegli się jednak kardynalnego błędu, nie zawiązują worka nad Leningradem, na co zwrócił uwagę pewien emerytowany oficer fińskiej marynarki, kiedy wygłosił swój referat przez grupą niemieckich hobbystów-marynistów, grupa Brandenburgia, na co słuchaczom opadły szczęki. Wiem to ze słów mojego serdecznego kolegi z Brandenburga nad Hawelą, z którym się znam od roku 1977.

[secesjonista]

Jeśli odrzuca ciebie tytuł, to zważ, że jest on sformułowany przez polskiego wydawcę Bellonę.

W oryginale wydanym w 1933 r. przez Wydawnictwo Säilä brzmiał on "Puolalaisten mukana bolsheviikkejä vastaan; suomalaisen muistelmia Puolan-Venäjän sodasta v. 1920" w tłumaczeniu: "Z Polakami przeciwko bolszewikom; wspomnienia Fina z wojny polsko-rosyjskiej w roku 1920".

Brał udział we wszystkich działaniach armii Bułak- Bałachowicza, również tych na Białorusi, z resztką armii wycofał się do Polski.

Wkrótce potem wstąpił do armii gen. Permikina, w randze porucznika do 1. Dywizji Kawalerii dowodzonej przez generała-porucznika hr. Pahlena.

Edytowane 16 Maj 2011 przez secesjonista