Bibliografia

[Tofik]

Jak wyżej. Czy Waszym zdaniem bibliografia powinna być pewnym "sprawdzaczem" autora (sprawdzeniem jego przygotowania do tematu) czy raczej powinna stanowić zbiór wyjść, jakie czytelnik może wykorzystać w dalszym drążeniu danej sprawy?

[Albinos]

W bibliografii powinny być zawarte jedynie te opracowania, które autor wykorzystał w ten czy inny sposób. Inaczej można spotkać się z zarzutem niepotrzebnego "pompowania" bibliografii. Parę takich widziałem. Wszyscy moi wykładowcy, u których pisałem różnego typu prace, zawsze powtarzali: "Tylko to, co Pan wykorzystał w pracy."

Oczywiście podanie czytelnikowi w jakiś inny sposób źródeł/opracowań, które może sam przejrzeć, jest tutaj jakimś wyjściem. Z drugiej strony sytuacja, w której coś takiego jest potrzebne, wydaje mi się z lekka dziwna. Skoro dotyczy coś tematu danej książki, to chyba powinno zostać przez autora wykorzystane przy pracy a więc umieszczone również w bibliografii.

[Narya]

To prawda, co napisał Albinos. W bibliografii przedstawiamy literaturę, na której oparliśmy naszą pracę. Jednak są sytuacje, kiedy z jakiejś książki czy źródła nie dało nam rady skorzystać. W takim przypadku musimy (najlepiej we wstępie) takie pozycje wymienić, uzasadnić dlaczego umieszczamy je w spisie i dlaczego są ważne dla pracy. To taka rzecz informacyjna, że są takie jeszcze książki.

[Don Pedrosso]

Kojarzę, że w pewnej książce przeglądając bibliografie spotkałem się z nagłówkiem "Pozycje nie wykorzystane w pracy, lecz ważne dla tematu:(parafrazuję). Myślę, że nie ma w tym nic złego, a wręcz jest to dobre dla wnikliwego czytelnika. Chciałbym natomiast zapytać o inną sytuację - kiedy cytuję fragment jakiegoś dokumentu z załóżmy Archiwum IPN-u, który mam w jakiejś monografii, co wtedy? Daję w bibliografii AIPN, czy tylko ową pozycję?

[Albinos]

Myślę, że nie ma w tym nic złego, a wręcz jest to dobre dla wnikliwego czytelnika.

No to już Narya napisał podobną rzecz:) Oczywiście, że nie ma w tym nic złego. Więcej, to jest jak najbardziej wskazane.

Chciałbym natomiast zapytać o inną sytuację - kiedy cytuję fragment jakiegoś dokumentu z załóżmy Archiwum IPN-u, który mam w jakiejś monografii, co wtedy? Daję w bibliografii AIPN, czy tylko ową pozycję?

Możesz podać zarówno namiary na miejsce w danej publikacji jak i pełną sygnaturę (np. w nawiasie, na wypadek gdyby czytelnik sam chciał pogrzebać w archiwum). Ale dobrze byłoby jednak podać namiary na publikację, wszak to z niej brałeś dokument.

[Narya]

kiedy cytuję fragment jakiegoś dokumentu z załóżmy Archiwum IPN-u, który mam w jakiejś monografii, co wtedy? Daję w bibliografii AIPN, czy tylko ową pozycję?

Nie wiem, jak jest gdzie indziej, ale mnie uczono, że nie jest ważne w bibliografii gdzie się znajduje pozycja, z której skorzystałeś. Można oczywiście podzielić listę bibliograficzną na miejsca (ale wtedy wszystko układasz skąd brałeś książki) albo we wstępie lub w zakończeniu informujesz skąd czerpałeś źródła. W samej bibliografii "umiejscawiasz" wszystko albo w ogóle to pomijasz.

Edit: Ten post powstał, jak jeszcze nie było wyżej postu Albinosa.

[Furiusz]

Dziwna sprawa, ale ja uważam, że w bibliografii do pracy powinno się podawać JEDYNIE te prace które zostały przez autora. wykorzystane. Co innego gdy tworzymy bibliografię przedmiotu, wtedy jak najbardziej nie ma obowiązku przeczytania wszelkich prac, bo i po co?

Natomiast w monografii danego tematu jest to niedopuszczalne, bibliografia (tak jak zresztą i przypisy i tekst źródłowy) nie służą pochwaleniu się ile to my tytułów nie znamy, ale możliwości sprawdzeniu autora. Spotkałem się kiedyś z śmieszną sytuacja - w Hamburgu udało mi się kupić książkę autora który zmarł w połowie lat 90. Wydawcy wznowienia tejże postanowili ją z lekka unowocześnić, poprzez dodanie do bibliografii nowych pozycji. Wyszło śmiesznie. Natomiast dodawanie pozycji do bibliografii jest naganne - utrudnia rozeznanie się w pracy, jeśli bowiem widzimy, że autor opisując temat wykorzystywał dzieła jedynie naukowców związanych z jakąś konkretna szkołą (w sensie bardziej ogólnym, niż konkretnej placówki naukowej), to mniej więcej wiadomo czego się po nim spodziewać, ze poglądy adwersarzy będzie najwyżej referował z trzeciej reki etc, dalej, jeśli pisze o tematyce tak do końca wczesnego średniowiecza i pomija publikacje i dane archeologiczne w bibliografii, tez od razu nastawia w pewien sposób nas do danej publikacji - wszak w samym tekście może udawać autor, ze owe dane zna (np referować je na podstawie zreferowania ich w publikacjach z których korzystał). Tak można by się jeszcze rozwodzić. Jak dla mnie jednak niedopuszczalnym jest dodawać do bibliografii pracy pozycji nie przeczytanych.

[Narya]

Dziwna sprawa, ale ja uważam, że w bibliografii do pracy powinno się podawać JEDYNIE te prace które zostały przez autora. wykorzystane.

Furiuszu, ale właśnie to przed chwilą napisaliśmy tylko innymi słowami.

[Tomasz N]

CYTAT

Chciałbym natomiast zapytać o inną sytuację - kiedy cytuję fragment jakiegoś dokumentu z załóżmy Archiwum IPN-u, który mam w jakiejś monografii, co wtedy? Daję w bibliografii AIPN, czy tylko ową pozycję?

Albinos napisał:

Możesz podać zarówno namiary na miejsce w danej publikacji jak i pełną sygnaturę (np. w nawiasie, na wypadek gdyby czytelnik sam chciał pogrzebać w archiwum). Ale dobrze byłoby jednak podać namiary na publikację, wszak to z niej brałeś dokument.

Ja napiszę więcej. Pominięcie publikacji nie jest w dobrym stylu, choć zdarza się i profesorom.

Jakieś takie to małe.