aniart

Pisząc o źródle miałam na myśli pierwotne użycie tych słów u Heraklita. Wiadomo, że najłatwiej powoływać się na czyjeś wypowiedzi i je cytować, często nawet przywłaszczając je sobie i nie wspominając ani słowem o autorze.

Lao-Tsy, TAO-TE KING czyli Księga Drogi i Cnoty, tł. Tadeusz Żbikowski (dostępne w internecie) „Najwyższa dobroć podobna jest wodzie.” „Znając naturę tego co jest białe (jasne, aktywne, męskie), trzymając się jednak tego, co jest czarne (ciemne, bierne, żeńskie) staję się miarą (dla całego świata) pod niebem.” „Oszczędność w słowach (jest zgodna) z naturą.”

Czasami szkoda słów.

Cieć jezuita – ciekawe... No, ale nieważne, bo Pan ADMINISTRATOR stwierdzi, że jestem niegrzeczna i gotów dać ostrzeżenie. Nic dziwnego, że na początku Oera Linda Boek jest napisane, aby strzec się mnichów. „Któż nie chciałby stać się przez szczęście głupszy zamiast mądrzejszy przez szkodę.” Cyprian Kamil Norwid Zdaję sobie sprawę, że wszystkie moje wnioski burzą ustanowiony ład i są niezwykle trudne do przyjęcia dla człowieka jakkolwiek zależnego od władzy (tak naprawdę obecnie ekonomicznie są od niej zależni wszyscy, a szczególnie osoby związane z kościołem). Przyznanie, że życie rozgrywa się między „dobrym złem” a „złym dobrem”, człowieka słabego pozbawiłoby sensu życia jak również realnego źródła dochodu. Ale wypieranie prawdy jest tymczasowe i lepiej wcześniej zdać sobie z tego sprawę, niż na koniec życia żałować. „Słowa prawdy nie są piękne, a słowa piękne nie są słowami prawdy.” Lao-Tsy Cytaty ciekawe, ale proszę trzymać się tematu. Kolejny tego typu post zostanie usunięty. secesjonista

Ależ zwracam honor, jeżeli komukolwiek go zabrałam i proszę nie żywić urazy...

Jeszcze raz: (...) „Aor-Agni”, co po HEBRAJSKU znaczy „Światło-Ogień”, więc "Agni" to po hebrajsku "Ogień". Ja rozumiem, że można być zaślepionym, ale nie aż tak...

Pożary, tornada, trzęsienia ziemi, wybuchy wulkanów i powodzie, coraz więcej powodzi...

Do powyższego mojego postu dodam jeszcze: Mefistofeles „Ja Ci tu skromną prawdę powiem; Gdy On-ów świat błazeński-Człowiek Za całość ma swój światek mały, Tom częścią części, co wpierw wszystkim była, Częścią ciemności, co światło zrodziła, Światło tak dumne, że matce swej Nocy Zaprzecza dawnej rangi i wszechmocy; Próżno się sili. Nocy nie pokona.”

Ależ niedopatrzenie z mojej strony. Pomylić „ulubione cytaty z książek” z „wielkie słowa starożytnych.” Gapa ze mnie. Faktycznie te słowa przypisuje się m.in. Heraklitowi z Efezu, ale daremnie szukać źródła (tego pisanego oczywiście). Na szczęście użytkownik secesjonista czuwa i jego reakcja, lub kolegi Furiusza, na każdy z moich ostatnich postów jest wręcz błyskawiczna i błyskotliwa; więc chyba coś jest na rzeczy? A secesjonista przypomina, że używanie cudzego nicka w poprawnej formie jest wyrazem kultury wobec oponenta na forum. Zatem proszę o większą uwagę w tym zakresie.

To jest pierwowzór. Przepisy Fo to przepisy Buddy (fr. fou, fol to obłąkany, ang. fool - głupiec). Z tej postaci stworzono przedstawicieli-bóstwa głównych religii (Jezus, Budda, Kriszna), aby oszukiwać ludzi i żyć z nich.

A jeśli zna i nie jest przekonany, to nic go już nie przekona; tacy też są na świecie. Na wszelkie „mądrości” uczonych mam jedną odpowiedź: „Uniwersytet rozwija wszystkie zdolności, między innymi głupotę.” Antoni Czechow A i jeszcze jedno; ja nie mam czasu, wolę poczytać Schopenhauera.

Schlebia mi, że takie persony zainteresowały się moją skromną osobą (szkoda, że rabin został wykasowany). Czuję się prawie jak Spinoza. Te czasy nie są jednak takie złe, jest wolność słowa (poza cenzurą) i przynajmniej nikt mnie nie spali na stosie jak swego czasu Giordano Bruno. Ad rem. Źródła tych określeń już wystąpiły na forum. Halina Łozko w książce „Rodzima wiara ukraińska” podaje, że łacińskie „vels” znaczy „bies”, natomiast Lynn Picknett i Clive Prince „W mrocznym świecie tajemnic Syjonu” piszą o Hiéron du Val d'Or - uwaga cytuję: 'Wielką tajemnicą zgromadzenia była znajomość świętego imienia i hasła władzy „Aor-Agni”, co po hebrajsku znaczy „Światło-Ogień”.' (str. 430)

Użytkownik secesjonista jak zwykle mało domyślny...

Bez znajomości książki Roberta Graves'a "Biała Bogini" się nie obejdzie. Zachęcam do lektury, a wtedy rozwieją się wszelkie wątpliwości. P.S. warto również zapoznać się z "Mitami greckimi" tegoż autora.

Pierwowzór (nie tylko) Jezusa z „Oera Linda Boek”: „Szesnaście stuleci temu (ona pisze, 593 B.C.) Atland zatonęła; w tym czasie wydarzyło się coś czego nikt się nie spodziewał. W sercu Findasland, na górze, jest równina o nazwie Kasamyr (Kaszmir) co znaczy „nadzwyczajny”. Było tam dziecko, którego matką była córka króla, a ojcem wysoki kapłan. Aby ukryć wstyd, musieli wyrzec się własnej krwi. Dlatego zostało ono zabrane z miasta do biednych ludzi. Gdy chłopiec dorósł, nic nie było dla niego trudne, więc zrobił wszystko co w jego mocy, aby zdobyć mądrość. Jego intelekt był tak wielki, że rozumiał wszystko co zobaczył lub usłyszał. Ludzie traktowali go z szacunkiem, a kapłani obawiali się jego pytań. Kiedy był pełnoletni poszedł do rodziców. Musieli usłyszeć mocne słowa; i aby się go pozbyć, dali mu wiele klejnotów, lecz nie śmieli wyjawić mu otwarcie prawdy. Opanowany smutkiem, w związku z fałszywym wstydem swoich rodziców, wędrował po kraju. Podczas wędrówki natknął się na fryzyjskiego żeglarza, który był niewolnikiem i który nauczył go naszych obyczajów i zwyczajów. Przywrócił wolność niewolnikowi i pozostali przyjaciółmi aż do śmierci. Gdziekolwiek chodził uczył ludzi braku pobłażliwości dla bogaczy czy kapłanów i tego, że muszą chronić się przed fałszywym wstydem, który wszędzie czyni szkodę miłości i dobroczynności. Ziemia, powiedział, użycza swoich skarbów tym, którzy rozrywają jej skórę; więc wszyscy są zobowiązani kopać, orać i siać jeśli chcą zbierać plon, ale nikt nie jest zobowiązany robić cokolwiek dla drugiego, chyba że z dobrej woli. Uczył, że ludzie nie powinni szukać w jej wnętrznościach złota, srebra, ani drogocennych kamieni, które wzbudzają zazdrość i niszczą miłość. Aby upiększyć swoje żony i córki, powiedział, rzeka oferuje swoją część strumienia. Nikt nie jest w stanie uczynić wszystkich bogatymi i szczęśliwymi, ale obowiązkiem wszystkich ludzi jest uczynienie wszystkiego, aby byli oni bogaci i szczęśliwi na ile jest to możliwe. Ludzie nie powinni pogardzać żadną wiedzą; ale sprawiedliwość jest największą wartością, którą czas może osiągnąć, ponieważ uchyla wykroczenia i sprzyja miłości. Jego imię było Jessos (Jes-us to Jezus), ale kapłani, którzy go nienawidzili, nazywali go Fo, to jest, fałsz; ludzie nazywali go Krishna (Kriszna), to jest, pasterz; a jego fryzyjski przyjaciel nazywał go Buddha (sakiewka), ponieważ miał w swojej głowie skarb mądrości a w swoim sercu skarb miłości. W końcu musiał on uciekać przed gniewem kapłanów; ale gdziekolwiek szedł poprzedzała go jego nauka, podczas gdy jego wrogowie podążali za nim jak cień. Kiedy Jessos podróżował tak przez dwanaście lat umarł; ale jego przyjaciele zachowali jego naukę i rozprzestrzeniali ją gdziekolwiek znajdowali słuchaczy. Jak sądzicie, co kapłani wtedy zrobili? Muszę wam to powiedzieć, a wy uważnie posłuchajcie. Co więcej musicie strzec się przed ich czynami i sztuczkami całą mocą, którą dał wam Wr-alda. Podczas gdy doktryna Jessosa w ten sposób rozprzestrzeniała się po ziemi, fałszywi kapłani przybyli do kraju jego urodzenia, aby poinformować o jego śmierci. Powiedzieli, że byli jego przyjaciółmi i udawali ogromny smutek, rwąc swoje szaty i goląc głowy. Zamieszkali w jaskiniach, w górach, ale w nich też ukryli wszystkie swoje skarby i zrobili tam wyobrażenia Jessosa. Dali posągi zwykłym ludziom i w końcu powiedzieli, że Jessos był bogiem, co im sam wyjawił i że wszyscy którzy będą podążać za jego nauką wejdą w przyszłości do jego królestwa, gdzie panuje radość i szczęście. Ponieważ wiedzieli, że był przeciwny bogaczom ogłosili wszędzie, że ubóstwo, cierpienie i pokora są drzwiami do jego królestwa i ci którzy będą najbardziej cierpieli na ziemi osiągną największe szczęście właśnie tam. Chociaż wiedzieli że Jessos nauczał, że ludzie powinni regulować i kontrolować swoje namiętności nauczali, że ludzie powinni tłumić swoje namiętności i udoskonalenie ludzkości opiera się na byciu tak nieczułym jak zimne kamienie. Aby ludzie uwierzyli, że robią tak jak nauczają, udawali na zewnątrz ubóstwo; a żeby pokazać, że pokonali wszystkie zmysłowe uczucia, praktykowali bezżeństwo. Ale jeśli jakaś młoda dziewczyna zrobiła zły krok, szybko jej odpuszczano; słaby, mówili, wymaga pomocy i aby chronić dusze, ludzie muszą dużo oddawać Kościołowi. Czyniąc w ten sposób, mieli żony i dzieci bez domostw, i byli bogaci bez pracowania; ale ludzie stawali się coraz biedniejsi i nieszczęśliwsi niż byli kiedykolwiek wcześniej. Ta doktryna, która wymaga od kapłanów tylko umiejętności fałszywego mówienia i udawania bycia pobożnym, podczas gdy postępują niesprawiedliwie, rozprzestrzenia się od wschodu do zachodu i przyjdzie również do naszego kraju.”

Mefistofeles "Ten mały świata Bóg już od najstarszych lat Tak dziwny jest, jak był, gdy tworzył się ten świat. Byłby się nieco lepiej miewał, Gdybyś mu światła niebios nie dał. Rozumem to zwie, używa go też, Aby zwierzęcym bardziej być niż wszelki zwierz." Tłumaczenie "Fausta" J. W. Goethe przez Romana Szymanko, znajduje się we fragmentach w: Roman Szymanko "Bajki Fraszki Refleksje Fragmenty Fausta 1950-1990" tinta Warszawa 1991

"Prawda spoczywa na dnie studni." Heraklit

Niech Furiusz nie wpada w furię, ale MATRIARCHAT był przed PATRIARCHATEM i nic tego nie zmieni... Proszę nie balansować na granicy niegrzeczności

Na pewno nie warto pytać ich potomka; prawdy nie powie...

Warto przybliżyć postać bogini, którą szczegółowo opisuje Robert Graves. Znana w Italii Anna Perenna, czyli „Anna Odwieczna” to pelazgijska bogini Anna, siostra Belosa. Owidiusz w „Fasti” powiada, że niektórzy uważają tę Annę za boginię księżyca Minerwę, inni za Temidę lub Io z Argos. Łączy się ją z plackami jęczmiennymi. Jej święto przypadało na 15 marca, dokładnie w dniu Onn kalendarza Beth-Luis-Nion. Anna to zapewne „królowa”, bogini-matka. Ana złowroga była główną postacią trójcy Losów, z których wywodzą się Parki – Ana, Badb i Macha, zwanych wspólnie „Morrigan” (Wielka Królowa), stąd zapewne Morgana z legendy o królu Arturze. Są to trzy boginie księżyca (Mojry) związane z jego fazami: nów (bogini-dziewica), pełnia (bogini-nimfa) i stary księżyc (bogini-starucha) i kolorami (biały, czerwony, czarny). Owidiusz i Wergiliusz zdawali sobie sprawę z tego, iż bogini Anna Perenna była siostrą Belusa, czyli Bela, który był zmaskulinizowaną postacią sumeryjskiej bogini Belili. Natomiast bóg Anu wydaje się być maskulinizacją sumeryjskiej bogini Anna-Nin, skracanej do formy Nana. Bogini Nana udzieliła swojego imienia planecie Wenus; u Persów Ana-hid. Nana to matka Jahwe, a babka Jednorodzonego Syna Jahwe. Wielka Bogini, Anna jest dla mistyków chrześcijańskich „babką Boga”.

Strabon pisze w „Geografii”: „(...)druidzi zaś oprócz wiedzy o przyrodzie studiują jeszcze filozofię moralną. Uważa się ich za najsprawiedliwszych z ludzi (…) Ludzie ci, jak i inne powagi, orzekli, że dusze ludzkie i wszechświat są niezniszczalne, chociaż w pewnych okresach ogień albo woda mogą (czasowo) zapanować.”

„Kiedy uczciwi i mądrzy sprawują rządy, prostacy i głupcy ładu przestrzegają. Kiedy zaś prostacy i głupcy rządy sprawują, uczciwi i mądrzy stają się buntownikami.” Mo Ti

W mitologii starożytnych Chin jest mowa o wojnie bogów ognia i wody „na początku świata”. Zgodnie ze starą, chińską filozofią woda i ogień wywodzą się z Wielkiej Jedności, z których powstało 5 żywiołów i kolejne, poboczne rzeczy. Niepokalane poczęcie występowało często w starożytnych mitologiach. Jeden z głównych bogów Arian -bóg ognia Agni- narodził się w rodzinie dziewicy i cieśli... Agni to najciekawszy z Bogów. Z jego kultu wyrosło wiele pomniejszych. Objawia się jako słońce, piorun lub ogień ofiarny. Jako ogień na ołtarzu pośredniczy w przekazywaniu ofiary do nieba, a także sprowadza samych bogów na ucztę. Agni to w istocie bóg Ariów i Żydów, od niego pochodzi słowo Ogień u Słowian, a Ognios u Celtów. Bóg ten pośredniczy między ludźmi i bogami, gdyż przenosi ofiary z ziemi do świata bogów. Stąd można wnioskować, że wszelkie kulty związane z tymi siłami pochodzą z jednego źródła. Tak więc słowiański Swarog-Swarożyc odpowiadałby ariańskiemu Surji, greckiemu Heliosowi i germańskiemu Sól i byłby jednym ze słowiańskim Perunem, litewskim Perkunem, hetyckim Perunaszem i germańskim Thorem; przykłady możnaby mnożyć. W judaizmie ogień odgrywa kluczową rolę. Za Biblią Spinoza powtarza, że „Bóg jest ogień” („A wszystka góra Synaj dymiła się, przeto, iż Pan zstąpił na nią, w ogniu” (Ex. 19,18); „I ukazał mu się Pan w płomieniu ognistym w pośrodku krzaka; Mojżesz widział, że krzak gorzał, ale nie zgorzał” (Ex. 3,2); „Bo Pan, Bóg twój, jest to ogień trawiący” (Deut. 4,24); „Bo oto Pan przyjdzie w ogniu (…), aby (…) spełnić swoją groźbę w płomieniach ognia” (Izajasz 66,15)). „Serafini” w języku hebrajskim oznaczają „ognistych”. „Agni” to po hebrajsku „ogień” (trudno o lepszy dowód hebrajskiego pochodzenia Ariów). Co więcej gwiazda Dawida, symbol Izraela, a zarazem duchowej medytacji w Indiach, składa się z dwóch trójkątów, z których jeden symbolizuje ogień, a drugi wodę (podstawa do góry). W tybetańskim tantryzmie trójkąt z wierzchołkiem skierowanym do góry to symbol ognia, podczas gdy trójkąt z wierzchołkiem u dołu to symbol żeński. Agni to najwyższy stopień wtajemniczenia w wolnomularstwie. Tajemnicą Hieron du Val d'Or, tajnego stowarzyszenia działającego we Francji do 1927 roku, mającego ukryte związki z najwyższą władzą kościoła i papiestwem, była znajomość ”świętego imienia i hasła władzy „Aor-Agni”, co po hebrajsku znaczy „Światło-Ogień”. Trójkąt równoramienny jest w masonerii nazywany „błyszczącą deltą”. Holokaust to „ofiara całopalna”. Co więcej podstawą czczenia Jahwe było właśnie składanie ofiar całopalnych. W chrześcijaństwie, bardziej humanitarnej odnodze Judaizmu, ogień pod każdym względem góruje nad wodą. W znaku ognia, trójkącie, umieszcza się oko opatrzności, zapożyczone z egipskiego „oka słonecznego”. Ogień jest czczony w naturalnej formie, natomiast woda używana do obrządku musi być najpierw poświęcona (m.in. posolona). Kadzenie towarzyszące licznym ceremoniom chrześcijańskim polega na wytworzeniu dymu z procesu spalania zapachowej substancji organicznej – tak więc kolejna ofiara ogniowa. Łacińskie „agnus Dei”, czyli „baranek boży”, to nic innego tylko „ogień boży”. Język hebrajski ciągle się zmienia. Nie sposób dotrzeć do pierwotnych znaczeń wyrazów. Jako ciekawostkę podam fakt, że „ogień” w języku hebrajskim już nie znaczy „agni”. Inne określenia wprowadzono w słowniku hebrajsko-polskim Miriam i Dawida Szir wyd. Tel-Aviv; nie mówiąc już o nowszych wydaniach np. „Nowy słownik polsko-hebrajski, hebrajsko-polski” Aleksandra Klugmana. Natomiast obecnie w alfabet żydowski weszły z niezwykłym wręcz upodobaniem spiralki prawoskrętne...

„Nawet bogowie nie mogą przeszkodzić Temu, kto staje się samym sobą, Zaś ten, który jakieś bóstwo czci myśląc: „Oto bóg, a oto ja”, Nie jest wiedzącym, jest jak zwierzę ofiarne dla bogów, A jak wiele zwierząt służy człowiekowi, Tak wielu ludzi służy Bogu, Gdy jedno zwierzę ofiarne, choć przyjęte, nie cieszy, Czy ofiara z wielu zwierząt przyniesie radość? Także nie ucieszy i o tym ludzie powinni wiedzieć.” I.4.10. Brihadaranjaka Upaniszady

Z chęcią pożyczyłabym od Pana tę książkę. Znam francuski, więc z językiem nie byłoby problemu. Ale na razie proszę o przesłanie mi przetłumaczonych fragmentów na: aniart@interia.pl Z góry dziękuję i pozdrawiam serdecznie.