nazaa

Estero, zacytowałaś jachu, a nie mnie

Mój szczur kiedyś wlazł mi do plecaka, poszedł ze mną do szkoły i wystraszył pół grona pedagogicznego Nie mam problemów ze myszami i ze szczurami, nie obawiam się węży ani innych gadów i szczerze uwielbiam tarantulę mojego kumpla, a problem mam jedynie ze ślimakami, ale na szczęście w betonowej dżunglii bardzo trudno je spotkać. Jak byłam mała to panicznie bałam się zatrzyków, dziś już mi przeszło. Najbardziej boję się tego, że kiedyś może przyjść taki czas, nie wiem, starość albo choroba, że nie będę w stanie nic sama koło siebie zrobić, że będę zdana na opiekę i łaskę innych i będę dla nich ciężarem... To napawa mnie przerażeniem. Aha, i jeszcze jedno - boję się porodu :roll:

Hmm... jedna? :roll:

Jedna jedyna - facet od WOS-u kazał nam robić kalendarium - wycinać z gazety po jednym artykule dziennie i komentować go w 3-5 zdaniach po niemiecku. Oczywiście nie robiłam tego regularnie, wobec czego musiałam zarwać noc i pół dnia następnego, żeby to kalendarium zrobić. To było moje jedyne kalendarium, więcej już żadnych nie robiłam Skąd ja to znam :roll: Od kiedy mam prawo jazdy robię za szofera... Dojechałam, podobało mi się Jak to było dokładnie z tą żabą?

Przy okazji Śmiałego - nie wiem, czy tak jest do tej pory, ale kiedyś w Łodzi były dwie ulice - jedna Bolesława Śmiałego, a druga Bolesława Szczodrego :roll:

Lizander, Twoja kolej

Nie wiem, ale ja naprawdę tego sprecyzowania o Polskę nie widziałam. Być może to wina mojej krótkowzroczności, ale chyba nie, skoro Capricornus też nie widział Zygmunt Stary miał pudelka, którego z racji białego koloru sierści nazywano Bielikiem, podobnie jak jego brat Aleksander. Zygmuntowy Bielik dostąpił zaszczytu i został uwieczniony na obrazie Matejki "Powieszenie dzwonu Zygmunta"

Wiesz Tofik, to dziwne, ale jak ostatni raz na niego patrzyłam, to nie było tam tego "w historii Polski" :razz:

Nikt nie zaznaczył, że powinno chodzić o zwierzęta z historii Polski, a wszyscy zaczęli je wymieniać. Z tych bezimiennych dodam jeszcze karpie, ulubione zwierzęta władców chińskich i japońskich. Wg legendy karp, który dopłynie pod prąd do źródła rzeki stanie się smokiem.

Ja mam jeden imienny - pies Poniatowskiego wabił się Kiopek.

Patron mojej podstawówki to Piłsudski, gimnazjum - papież, a LO - Asnyk. Może jeszcze wybiorą?

Parę lat wcześniej trenowałam siatkówkę, ale na wskutek kontuzji nagdarstka musiałam zakończyć swoją karierę, więc czego przesiadłam się na rower i zajęłam downhillem. Po jakimś czasie stwierdziłam, że warto byłoby spróbować czegoś nowego, więc zajęłam się wspinaczką, dzięki czemu mogłam powspinać się po skałkach na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. W gimnazjum chodziłam na boks, ale z powodu małej liczby chętnych grupę rozwiązano, więc się nie liczy Dziś z powodu braku czasu nie wspinam się, w siatkę gram rzadko (no chyba, że ekipa szuka ludzi do składu albo są wakacje), czasem stoję na bramce na hali, rower służy mi przede wszystkim do poruszania się po mieście, co jednak nie znaczy, że się nie ruszam - cztery razy w tygodniu trenuję na siłowni, dwa razy w tygodniu prowadzę zajęcia areobiku (skończyłam kurs instruktora fitnessu ze specjalnością aerobik) i od października trenuję judo, a w sezonie wiosna-jesień biegam codziennie rano z psem.

To jest wysuszone ziarna kakaowca, tak?

"Żywot św. Kunegundy" podaje, że jeszcze przed ślubem Kinga poprosiła Bolesława o podarunek ślubny - rok wstrzemięźliwości małżeńskiej. Drugi rok uzyskała dla uczczenia Marii Panny, dopiero za trzecim razem (do trzech razy sztuka, prawda?) Bolesław się zbuntował i stanęło na tym, że Kigna czystość zachowa, a jej miejsce w sypialni zajmować będzie jedna z dwórek, której akurat taki dyżur wypadnie Najciemniej pod latarnią

Poważnie nie wiesz? Chodziło po prostu o kolor włosów. Od siebie dodam przydomki władców norweskich, gdyż aktualnie siedzę w temacie: Harald Sinozęby - stomatologiem nie jestem, więc nie powiem, co z zębami Haralda było nie tak Swen Widłobrody - nosił brodę, której rozwidlenia przypominały właśnie widły Eryk II Wróg Księży - ograniczył przywileje duchownych Kilku władców nosiło przydomki typu Garbaty, Barczysty, Dobry, Wielki, Surowy, Bosy, więc w sumie nic specjalnego, kilku jednak mogło się pochwalić nietuzinkowymi przydomkami, np. Harald II Szara Opończa Eryk Krwawy Topór Sigurd Gęba

Tak

No chyba raczej tylko legenda... Na właściwy trop naprowadziła mnie Twoja specjalizacja Pozostańmy w rodzinie - jak miała na imię córka Filipa i jego nałożnicy Audaty zwanej potem Eurydyką, żona syna Perdikassa, Amynatasa i matka Hedeii-Eurydyki, żony Arridajosa?

Wykładowca to tytuł nadany z racji liczby napisanych postów, taki sam jak np. "obywatel", "inżynier" czy "technik" :?

Blake, genialna zagadka, ale podejrzewam, że moja odpowiedź nie będzie równie genialna: czy chodzi o Filipa Macedońskiego, Antygona Jednookiego i Aleksandra Wielkiego? Bo ja tu tak sobie kombinuję, że przecież w sumie się zgadza - dwaj z nich to krewni, a więc Filip i Aleksander i dwaj to jednoocy, czyli Filip i Antygon, ale nie pasuje mi to, że "trzeci też się oczami wyróżniał", bo pojęcia nie mam o co mogło być nie tak z oczami Aleksandra... No chyba, że źle dedukuję i to nie o niego chodzi :roll:

Na pewno warto wspomnieć o przyjacielu Nerona, murmillionie Spikulusie. Jak podaje Swetoniusz, Neron obdarował go "ojcowizną i domami po triumfatorach". W ostatnich godzinach swojego życia Neron posłał po Spikulusa, aby go własnoręcznie zabił, ale go nie odnaleziono. Kommodus co prawda nie był zawodowym gladiatorem, ale o nim też warto wspomnieć, bo też występował na arenie. W czasie swojego życia wystąpił w co najmniej tysiącu pojedynków różnego rodzaju (chlubił się zwłaszcza leworęcznym fechtunkiem). Podobno Makrynus był w młodości gladiatorem.

Miałam okazję osobiście owego desperata zobaczyć... Zablokował swoim wystąpieniem samo centrum.

Pozbędę się chętnie: "Wyzwolenie Polski 1944-1945" Bolesława Dolata "Polskie eskadry w latach 1918-1939" Jerzego Pawlaka "Wrzesień 1939. Siły lotnicze Polski i Niemiec" Jerzego B. Cynka http://eantykwariat.com.pl/

Nieważne jak, ważne, że zgadłeś. Pytanie jest Twoje.

Pewnie, że tak - śladami starożytnej muzyki w świecie współczesnym są przede wszystkim intrumenty. Od tego proponuję wyjść

Wikingowie podobno torturowali tak - kładli delikwenta na plecach i nacinali je na krzyż, a potem przez to nacięcie wyciągali płuca, które jeszcze "działały", wobec czego wyglądało to tak jakby motyl składał skrzydła albo jakoś bardzo podobnie :wink: