Tomek91

Wydaje mi się, że Sienkiewicz tutaj mocno przesadził. Podczas powstania Chmielnickiego gdy odbywały się rokowania z wojewodą Kisielem, jedna ze strzał minęła głowę wojewody o parę centymetrów. Hetman jednak kazał swoim kozakom aby się uspokoili i dali w spokoju pertraktować. Więc do szamotanin może dochodziło jednak to co miało się stać z Barabaszem to jednak przesada. Tutaj Henio przesadził na całej lini. Najbardziej w Trylogii rozbawiło mnie tłumaczenie Zagłoby dlaczego Polacy są lepszymi jeźdźcami od Niemców.

Weterani z poprzednich powstań chcieli dołączenia do Rosji. Ale młodzi oficerowie jak np.Bohun wierzyli, że może powstac wolna niezależna Ukraina. I tutaj mamy efekty Unii Brzeskiej. Większość czerni walczyło w powstaniu o wolność wyznawania prawosławia. O ile w Rosji nie miał gorzej. [ Dodano: 2008-10-11, 10:16 ] Czytając książkę o historii powszechnej XVII w. naszła mnie pewna myśl: Czy możemy porównywać Bohdana Chmielnickiego do Olivera Cromwella? Żyli praktycznie w tym samym czasie. Obaj byli bardzo dobrymi wodzami i znakomitymi organizatorami. Obaj walczyli na czele wojsk powiedzmy: dość kontrowersyjnych. Obaj chcieli rządzić bez króla. Bohdan Chmielnicki - ukraiński Cromwell ?

Z tego co wiem to w Zborowie też był Czapliński. Chmielnicki o tym wiedział i bardzo się tym zdenerwował. Co do Zbaraża to nie jestem nic pewny.

Sejm elekcyjny uznał jego regimentarstwo jednak król po koronacji mu go odebrał. Ps. Skończmy z tym Offtopem

Wiesz Tofik chyba się zagalopowałem. Chodziło jednak o regimentarstwo. Mea culpa

Wydaje mi się, że Jarema dostał buławę na parę miesięcy ( aż do wykupienia z niewoli Potockiego i Kalinowskiego) To może porozmawiajmy teraz o Chmielnickim jako dyplomacie. Zauważyłem pewną zależnośc, że kiedy sytuacja była trudna ( po umowie zborowskiej, po bitwie pod Beresteczkiem) hetman szukał intensywniej pomocy u cara, natomiast gdy wszytko było OK to starał się nie zbliżać do Rosji. Czy Chmiel czuł, że prędzej czy później kozaczyzna trafi w ręce caratu czy jednak do końca liczył na to, że wymanewruje wszystkich i stworzy wolną Ukrainę ?

A słyszałeś może o tym, że w czasie oblęzenia Zbaraża, Czapliński wydostał się z twierdzy i przebił z wieściami do króla? Oczywiście było mu o wiele łatwiej niż później Skrzetuskiemu. Jednak gdyby go dorwał jakiś odział Kozacki to na pewno czekał go palik. Uczestniczył on także w bitwie pod Beresteczkiem. Nie można mu więc odmówić odwagi. A ta kobieta była bardzo lekkich obyczajów. Njapierw poszła do silniejszego Czaplińskiego, później do Chmiela, a gdy ten walczył pod Beresteczkiem ta zabawiała się w Czehryniu z jakimś zegarmistrzem. Skończyła marnie bo powieszona na jakimś drzewie.

W wielu krajach europejskich nastąpił kryzys ekonomiczny. Takie potęgi jak Hiszpania cz Imperium Osmańskie były w połowie XVII w. w głębokim dołku. Jednak zarówno państwo Habsburgów jak i państwo Ottomanów nie rozpadło się. Dlaczego? Ponieważ nie zadziałał tzw. czynnik zewnętrzny. Wraz ze kryzysem Rzeczpospolitej rosła potęga Brandenburgii i Rosji, a więc naszych dwóch przyszłych zaborców. Nie stracilibyśmy niepodległości gdyby nie te dwa państwa. Jeżeli mamy szukać jakiejś daty, która przyczyniła się do upadku Polski był to rok 1611 i przepisanie praw spadkowych Prus Wschodnich na Brandenburczyków.

Wiśniowiecki w czasie odwrotu z Zadnieprza miał około 6 tys. doborowego żołnierza. Gdyby połączył się z Potockim mógłby zgnieśc powstańców pod Korosuniem. Wiśniowiecki był języczkiem uwagi w początkowym okresie powstania. Chmielnicki obawiał się tylko tego, że Jarema dostanie buławę hetmańską. [ Dodano: 2008-10-08, 11:44 ] Znalazłem pewien cytat dotyczący zdolności militarnych Chmielnickiego : Był Bohdan Chmielnicki niezłym wodzem, lecz niewiele możemy powiedzieć na temat jego rzeczywistych zdolności dowódczych. W kampaniach, w których uczestniczył osobiście zmuszony był bowiem podporządkować się decyzjom podejmowanych przez jego tatarskich sojuszników. Umiał zaś Chmielnicki doskonale przygotować swą armię do kolejnych starć z wojskami królewskimi[...] Wśród pułkowników kozackich znalazło się jednak wielu przewyższających hetmana pod względem talentów wojskowych - chociażby Iwan Bohun. Ten cytat zdaje się potwierdzać moją teorię o tym, że Chmiel wygrywał bitwy przed ich rozpoczęciem.

Praktycznie przez cały okres I RP zarówno Litwa jak i później Polska nie miała zbyt dużego wpływu na to co się działo na Dzikich Polach. Kraina ta była hojnie obdarowana przez przyrodę, pełno tam było zwierzyny, ryb i miodu. Słowem raj dla wszystkich którzy byli złodziejami, rozbójnikami czy mieli coś na przewinieniu. A byli to Rusini, Tatarzy, Mołdawianie, Węgrzy, Polacy, a nawet Niemcy! Była to taka bezludna wyspa.

Uuu to troszkę za daleko wysunięty wniosek IMO. Wiśniowiecki dążył do siłowego powstrzymania Kozaków. Niektórzy historycy wysuwają teorię o rzekomej współpracy na linii Jarema-Chmiel co jednak jest dużą bzdurą. Zresztą Wiśniowiecki był odstawiany na boczny tor w tym konflikcie, a rzeczywistym dyplomatą i mediatorem był Ossoliński. Moim zdaniem Chmielnicki liczył się z tym, że ścinając tych chłopów, Jeremi nie przeniesie się z dnia na dzień do partii pokojowej. Byc może chciał by wojewoda ruski był jak najbardziej oddalony od tego konfliktu.

Proszę bardzo Hultaj nad hultaje. W czasie gdy Chmielnicki surowo karał wszystkich za nie wypełnianie zadań ten sobie mógł spokojnie plądrować, rabować, zabijać. Chmielnicki uznawał to za swoisty rewanż do tego co czynił Wiśniowiecki. Pod Konstantynowem mógł zatrzymać Jaremę jednak to mu się nie udało. Z kolei pod Korosuniem popisał się niezwykłą akcją złapania w zasadzkę wojsk hetmańskich. Miał niewątpliwie znaczne umiejętności militarne jak i charyzmę wśród innych kozaków. Swego czasu na Ukrainie gruchnęła plotka o rzekomym przejęciu władzy przez Krzywonosa. Mam jednak wątpliwości co do jego śmierci pod Zamościem.

Muszę przyznac Ci rację. Czerń wiedziała, że jeżeli nie pójdzie za Chmielem to albo trafi do jasyru albo dostaną się na pal dzięki Wiśniowieckiemu. Co jednak nie przekreśla wyjątkowości Chmiela. A co powiesz o epizodzie ze spaleniem Łubniów ? Dlaczego Chmielnicki kazał stracic dwóch przywódców owego zdarzenia? Czy była jakaś współpraca między Jaremą, a Bohdanem?

Niewątpliwie samych kozaków zaporoskich było zdecydowanie mniej (może niewiele więcej niż pod Piławicami) ale geniusz i osobowośc Chmielnickiego przyciągały wielu zwykłych chłopów. Widzieli w nim swego wyzwoliciela, kogoś kto wyrwie Ukrainę z rąk "Lachów". W tym aspekcie Chmielnicki wygrywał bitwy już przed samym starciem. Polacy nie mieli takiego autorytetu ( no może poza Wiśniowieckim, którego trzymano jak najdalej od buławy hetmańskiej) i dlatego tak często przegrywali.

W 1635 roku udała się do Wiednia aby wstąpic do regimentów cesarskich. Walczył wówczas w Rzeszy przeciwko Francji i Szwedom. Po podpisaniu rozejmu ze Szwecją, Jan udał się do Polski. W 1638 roku w czasie jego podróży do Barcelony został złapany przez francuzów i oskarżony przez kardynała Richelieu o szpiegostwo na rzecz Habsburgów ( co było oczywiście farsą).

Jednak nie rozdzieliłby wojsk pod Zbarażem gdyby nie miał dużej przewagi liczebnej. W czasie oblężenia Zbaraża było 120-150 tys. wojska. Wiśniowiecki w twierdzy miał 9 tys. , a Jan Kazimierz 15 tys. więc bardzo dużą przewagą dysponował Chmiel. Gdyby w RZ udało się osiągnąc taki stopień zmilitaryzowania co w Szwecji (1,7% wojska wśród ludności) to nie byłoby problemu Chmielnickiego.

Z tego co słyszałem to ślub był przeprowadzony z wielką pompą więc dlaczego Tatarzy mogliby nie wiedzieć. Żółte Wody i Korosuń to przede wszystkim kardynalne błędy Potockiego, który jak wiadomo uganiał się za spódniczkami i piwem. Rozdzielił i tak już małą armię na 3 części z czego kozacy rejestrowi przystąpili do buntu. Czyli przy obu tych bitwach czynnikiem dominującym była przewaga liczebna wroga. Pod Piławicami byli ,,Dziecina" ,,Łacina" i ,,Pierzyna" skłóceni o sprawowaniu dowództwa. Tutaj mamy do czynienia z ze zwycięstwem kozaków takim propagandowym ( wieści o Tatarach). Tak więc podsumowując : Kiedy przeciwnik popełniał błędy Chmiel je bezlitośnie wykorzystywał. Co więcej Bohdana bardziej cenię jako dyplomatę i organizatora sił zbrojnych niż dowódcę.

Zastanawia mnie fakt ożenku Chmielnickiego z Czaplińską. Miało to miejsce w 1648 roku po odstąpieniu oblężenia Zamościa. Dlaczego więc chan nie zareagował na odstępstwo od Islamu? Czy Chmielnicki już wtedy był tak silny by przeciwstawić się Tatarom? Czy z kolei oni przymykali oko na jego wyznanie?

Owszem Panie Pancerny. Jednak jak to piszę Janusz Kaczmarczyk w swej książce "Bohdan Chmielnicki" hetman defacto uznawał się za lennika (może to za dużo powiedziane, ale na pewno obiecywał złote góry) Tatarów. Co więcej w roku 1625 roku Chmiel ożenił się z Anną Somkówną. Na pewno nie udałoby mu się ta sztuka gdyby był muzułmanem Zresztą sam proces przejścia na Islam ( wypowiedzenie pięc razy zdania "Nie ma boga ponad Allacha, a Mahomet jest jego prorokiem") nie było czymś nadzwyczaj trudny. Więc możemy zakładać, że dla potrzeb powstania był gotowy przejść na islam w zimie 1647/1648 by potem wrócić na chrześcijaństwo.

No ale jednak podstawowym argumentem były listy królewskie.

No ale z drugiej strony umocnioną pozycję miałby również Oleśnicki. Awansowałby pewnie w hierarchii kościelnej być może nawet zostałby papieżem (?) Owszem chłopak był bardzo podatny na czyjeś wpływy. Jednak bądź szczerzy - co 20 latej mógł wiedzieć o rządzeniu państwem. Natomiast zastanawia mnie to, że król nie był żonaty. Długosz pisał nawet o jego homoseksualizmie. Czy gdyby Władysław pożyłby dłużej to ożeniłby się czy zostałby kawalerem mając na bok jakiegoś kochanka ?

Aha więc to wszystko wyjaśnia. Argumentem za tym, że przeszedł na islam, a potem powrócił do swej dawnej wiary jest fakt , iż ślubu Bohdanowi i Czaplińskiej udzielił patriarcha Jerozolimski. Dzięki za wyjaśnienie.

]widiowy7 widiowy7 Bohdan od początku liczył się z tym, że musi wejśc w sojusz z jakimś obcym mocarstwem. Na początku powstania Chmielnicki chciał aby wojska carskie nie wkraczały na Ukrainę. Groził nawet carowi, że wraz z chanem najedzie na Rosję. Zresztą , Chmielnicki przyjmował posłów z Turcji, Siedmiogrodu, Wenecji. Obiecał nawet Jerzemu Rakoczemu koronę Polską. On lawirował między RP, Rosją , Turcją i Chanatem. Szukał rozwiązania wszędzie gdzie tylko się dało. Otóż masz racje. Bohdan w swoim pierwszym liście do króla, po wybuchu powstania, pisał o Czaplińskim i drobnych przewinieniach szlachty. Nie było nic o nowym państwie. Sytuacja ta zmieniła się dopiero po Korosuniu. Mam pewne pytanie odnośnie Chmielnickiego: Był on muzułmaninem czy był wiary prawosławnej ??

Ostatnio były dwie okrągłe rocznice : podpisanie Unii hadzickiej i Odsiecz wiedeńska. Może będzie któryś z tych tematów. Też to zauważył i sądzę, że może to byc prawdopodobny temat.

966r - chrzest 1385r - unia w Krewie, co za tym idzie ekspansja Polski na wschód 1989r - odzyskanie niepodległości i jeszcze zapasowa data 2004r - wstąpienie do UE