Furiusz

Słusznie zauważył Secesjonista, że źródła, zwłaszcza pisane, są w tej materii bardziej niż skąpe. To co mamy to głównie nasze interpretacje takich zabytków sztuki użytkowej jak np kocioł z Gundestrup i analiza późniejszych danych zawartych w legendach, mitach i nielicznych przekazach historycznych połączone z danymi etnograficznymi. Raczej nie ma jakichś podstaw do łączenia aktu przejścia rytuału inicjacyjnego drużyny z jakimkolwiek aktem stricte seksualnym.

Hmm kwestia seksualności pojawia się - nie pamiętam kto czy Keegan, Newcomb, Otterbein, Marvin Harris czy ktoś jeszcze inny rzucił, że wojna prymitywna toczyła się o branki a to dlatego, że w społeczeństwie pierwotnym stosunek płci wynosil 15 do 10 na korzyść mężczyzn - brakowało kobiet więc je zdobywano siłą. Przy okazji drużyn pojawia się u kilku autorów kwestia tego, że tworzyli ją młodzi ludzie przed założeniem rodziny - na którą nie było ich jeszcze stać.

Kto prowadzi?

Wątek wydzielony z tematu Przyczyny sukcesów koczowniczych plemion Azji - Furiusz Jancet napisał: Furiusz odpisał: Jancet odpisał: Furiusz Furiusz: Jancet: Furiusz Teraz jeszcze ode mnie jedna uwaga - nie wiem na ile i czy w ogóle można zwać Madziarów przed przekroczeniem Karpat, koczownikami. Można mieć co do tego pewne wątpliwości - niemniej źródła pisane w ten sposób ich przedstawiają - archeologia tutaj, jak to już wskazano, jest zdecydowanie mniej pomocna choc swoje trzy grosze też może wtrącić.

V. Stolba, Some Reflections on the Amphora Stamps with the Name of Amastris, "Black Sea Studies" t.1 (2003), s.279-301 Amastris to córka Okastresa a ten był bratem Dariusza III, jednocześnie jest to nazwa miasta jakie powstało na jej życzenie. Pani miała ciekawą historię wydana najpierw za Kraterosa, po śmierci Aleksandra zostaje porzucona i wychodzi za tyrana Heraklei pontyjskiej Dionizjusza Dobrego. Po jego śmierci władała Heraklęą samodzielnie ale szybko zaopiekował się nią nie kto inny jak Lizymach. Amastris produkowało amfory z winem i stemplami królowej które odkrywane są wyłącznie w trzech miejscach - państwie bosporańskim, Chersonesie krymskim i w Olbii (oraz u ujścia Donu). Były trzy typy tych amfor - dwa naśladujące amfory Heraklei (co nie dziwi) i jeden naśladujący amfory Sinope co wynika z tego, że w synojkizmie Amastris brało udział dawne emporium Sinope. Tekst Stolby uściśla nieco ich datowanie.

S. Ju. Monachov, Amphorae from Unidentified Centres in the North Aegean, "Black Sea Studies" t.1 (2003) s. 247-259 - w strefie czarnomorskiej odkrywane są amfory niezidentyfikowane jeśli idzie o ośrodek produkcyjny, bardzo zróżnicowane forma i wielkościami metrycznymi a mające jedną wspólną cechę - profilowane stopki. Funkcjonują w literaturze czasem jako proto-tazyjskie własnie z tego powodu. Autor dochodzi do wniosku, że były to amfory na wino produkowane przez różne ośrodki położone na trackiej części wybrzeża M. Egejskiego, w tym zwłaszcza przez Abderę. Datowane są od połowy VI do połowy V wieku aC. Pojemność waha się od 6-7 l do 23-25 l.

W jednym z wcześniejszych tematów wspominałem o pewnej zmienionej perspektywie badawczej w której to wskazuje się, że przynajmniej we wczesnej epoce brązu to świat egejski był peryferium. Chodzi o tekst J. Maran, Seaborne Contacts between the Aegean, the Balkans and the Central Mediterranean in the 3rd Millennium BC – The Unfolding of the Mediterranean World, "Aegeum" t.27 2008, s. 3 - 21. Artykuł ten pisany był przede wszystkim z perspektywy kontaktów morskich tu chciałbym się zająć jednak bardziej kontaktami z centralnymi Bałkanami. Pod pojęciem tym rozumiem obszar Macedonii (tzw byłej republiki Jugosłowiańskiej), Serbii, wschodniej Chorwacji i Bośni i Hercegowiny. Przy tym wszystkim należy pamiętać, że istniały silne kontakty, w tej strefie, wzdłóż Dunaju, o czym świadczy choćby ceramika ornitomorficzna lub naczynia i gliniane ołtarzyki zdobione motywem ptaków, znane z kultury Vinca. /za: A. Kapuran, A. Bulatović, Bird images on serbian bronze age ceramics [w:] Bronze Age Crafts and craftsmen in the Carpathian Basin. Proceedings of the International Colloquium from Târgu Mureş 5–7 October 2012, pod red. B.Rezi, R.E. Nemeth, S. Berecki, Targu Mures 2013, s.23-33/ A. Bulatowić, Karakteristiczne keramićke forme na centralnom Bałkanu i u siewiernoj egeji u pozno bronzano doba, "Starinar" t.61 (2011), s.121-140 zajmuje się właśnie interesująca mnie tutaj wymianą. Zajmuje się on tu przede wszystkim dwiema formami ceramicznymi - kubkami/kantarosami typu Zimnicea-Cerkova-Plovdiv oraz tzw pucharów typu Brnjica (z angielskiego beakers, to puchar taki jak w pucharach dzwonowatych różniący się od nich tym, że ma baniasty brzusiec, wąską i wysoką szyję oraz rozchylony do zwenątrz wylew. Są one też zaopatrzone w kilka uchwytów na maksymalnej wydętości brzusca). Jeśli przyjrzeć się rozprzestrzenieniu tych zabytków układa się wyraźny szlak prowadzący z południowo-wschodniej Serbii (Donja Toponica, Welika Lukajna) przez tzw FYROM (Manastir i Ulanci) do Macedonii greckiej i zwłaszcza w kierunku półwyspu Chalkidiki (Sarace, Akbunar). Jest też pewne odbicie w kierunku wschodniej i południowo-wschodniej Bułgarii. Dla autora nie ulega wątpliwości, że naczynia te powstały lokalnie na terenie Serbii, gdzie są datowane wcześniej(XVI-XV wiek aC) i stąd zawędrowały na południe na tereny obecnej północnej Grecji (XV-XIV w. aC). Tego typu świadectw znajdziemy na pewno więcej, padały one bowiem już w temacie o końcu cywilizacji mykeńskiej, mnie tu bardziej interesowałyby zabytki z okresów neico wczesniejszych, zwłaszcza wczesnego i środkowego brązu ale i tymi póxnymi nie pogardzę. Zapraszam do dyskusji i dzielenia się wiedzą oczywiście.

B. Hänsel, B. Teržan, Ein bronzezeitliches Kuppelgrab außerhalb der mykenischen Welt im Norden der Adria, "Praehistorische Zeitschrift" t.75 z.2 (2000), s.161-183 autorzy koncentrują się co prawda na strefie adriatyckiej ale odnoszą się też, w części dotyczącej znalezisk brzytew egejskich także na znaleziskach z bardziej centralnych części Bałkan jak Wojwodiny, Iglareva czy grupy Brnjica.

Bavarsky fobii bądź też i nie. Szwecja też kiedyś od czegoś zaczynała a dziś bywa kiepsko. Problem polega na tym, że przyjęcie na preferencyjnych warunkach owych migrantów ekonomicznych i uchodźców bez zmian w systemie imigracyjnym UE doprowadzi jedynie do eskalacji problemu który bez takich zmian znów będzie łatany przez odgórny rozdział migrantów na państwa członkowskie. Ja cytowalem EUROSTAT podający, że 70% migrantów pochodzi z Syrii, Afganistanu i Erytrei a ok 10% stanowią Albańczycy (czy to z Albanii czy z Kosowa) Tomasz N podaje, że jedynie 20% z nich to Syryjczycy. To jedynie potwierdza ekonomiczny charakter tej migracji. Ciekawe, że już prowadzi to do napięć na Bałkanach.

No karczoch to jest, ziemniaka nie ma

Tak rzeczywiście było, przynajmniej częściowo, w pogaństwie greko-rzymskim ale niekoniecznie w pogaństwie barbarzyńskim. Zarówno św. Patryk, św. Switbert czy św. Wilibrord spotykali się z mieszanką obojętności, zaciekawienia i niechęci względem nowej religii. Zaryzykuje wręcz twierdzenie, że sukcesy Switberta, Wilibrorda czy św. Oskara (znanego szerzej jako Ansgar) zawdzięczają poparciu władzy centralnej - podobnie zresztą jak sukces chrystianizacji kraju Polan za Mieszka I. Nie wiem oczywiście jak jest w przypadku Węgrów ale stawiałbym, że było to bardziej zbliżone do tych przykładów niż do świata greko-rzymskiego. W gruncie rzeczy ryt słowiański początkowo był jak najbardziej prawowierny dopiero w 885 został potępiony a sami uczniowie Metodego uciekli do Bułgarii gdzie jednak sam ryt słowiański dalece zmieniono. Mogli się z owym rytem w mniej zmienionej formie zapoznać jeszcze w Chorwacji gdzie trwał on az do XII wieku ale nie wiem na ile Węgrzy mieli kontakt z ziemiami Chorwacji wtedy.

Ta idea budowy murów jest prawicowa - mur na granicy USA-Meksyk powstał w 2009, od stycznia 2009, prezydentem USA jest znany prawicowiec Barack Obama. PS w jaki sposób państwo wspomaga KK jako organizację charytatywną z podatków?

Można jeszcze się zastanowić jak inni go postrzegali tzn czy w oczach jemu współczesnych postrzegany był jako typowy przykład danej grupy etnicznej czy nie. Akurat jego rodziców znamy - Tankred z Hauteville i jego druga żona Fressenda. To już padło - Skandynawowie po przybyciu do Normandii dość szybko przejęli system władzy miejscowej ludności. Robert Guiscard urodził się długo po przybyciu owych Skandynawów do północnej Francji. Nie ma nic dziwnego zatem w jego szlachectwie czy czymkolwiek. PS zważywszy, że był dopiero 6 synem raczej właścicielem Hauteville bym go nie nazwał. na miejscu to został chyba tylko Serlo I. No właśnie a Eizo mówił coś o tym, że etnos to twór kulturowy nie genetyczny.

P. Zalewski, Ziemniak jako roślina uprawna: fragmenty historii. Znalazłem coś takiego w katalogu BN.

Co do forum to nie wiem - nowe przeglądarki maja w automacie autokorektę czy to mozilla czy to opera czy chrome. No właśnie, by być stu procentowo szczerym na tak postawione pytanie nie wiem do końca jak bym odpowiedział ale chyba odparłbym, że jest potomkiem Normanów którzy wywodzili się od skandynawskich wojowników zasiedlających północną Francję i miejscowej ludności. W skrócie myślowym Robert Guiscard byłby potomkiem Skandynawów. Pominięcie skandynawskiego a więc germańskiego elementu dla Normanów jest niewątpliwie błędem. Chodzi mi jedynie o to, że gdzieś tak w początkach XI wieku wytwarza się etnos stricte normański co do którego mam wątpliwości czy można go jeszcze sklasyfikować jako germański. Stąd i moje wahanie przy określeniu czy Są rody o których mówi się, że są pochodzenia normańskiego, czy to oznacza, że można nazywać ich potomkami ludów germańskich? bo właśnie nie wiem czy do końca można ich nazwać potomkami ludów germańskich. Niemniej oczywiście, że ludność skandynawska brała udział w tworzeniu etnosu normańskiego i bez niej etnos ten najpewniej nigdy by nie powstał. W sumie najważniejszym pytaniem jest jak określały danych ludzi źródła.

Zbliżanie się do centrum - do tej pory o tego typu zamieszkach słyszało się na wyspach greckich np Lesbos a teraz już w zasadzie niedaleko Granic włoskich, austriackich czy niemieckich. Tak jak pisał Bavarsky UE miała sprawę gdzieś póki rozgrywało się to daleko od twardego centrum, gdzieś u Greków którzy i tak mieli złą prasę. Teraz sytuacja przesuwa się zdecydowanie bliżej Niemiec i zaczyna się gorączkowe poszukiwanie rozwiązań i apele o solidarność europejską połączone z pałka kar finansowych. Takie zamieszki na Węgrzech tylko podkręcą temperaturę dyskusji. Coś jak Hannibal ante portas.

Nie pomieszałeś czegoś? - możesz coś bliżej podać o owym języku narroi? - Skandynawscy najeźdźcy którzy podbili Normandię posługiwali się językiem staronordyjskim - w północnej Francji w tym czasie funkcjonował język oïl tudzież Langues d’oïl na bazie którego wytwarzał się też późniejszy normański ale tu mogę coś mieszać.

David "Dynamite" Browne Jr bokser wagi lekkiej zmarł 15 września 2015 roku po walce z Carlo Magalim - walkę przegrał w 12 rundzie przez KO.

Bitwa pod Svold, E. Kosiarz, Wojny na Bałtyku X-XIX w., Gdańsk 1978 s. 35-37 opisuje ją zdecydowanie inaczej niż wiki. Po pierwsze dla niego to bitwa pod Svoldern ale to nic, siły wedle wiki to 11 okrętów Olafa Tryggvasona i 70 okrętów koalicji szwedzko-duńskiej-jómwikińskiej. Wedle Kosiarza siły króla Norwegii liczyły ok 60 okrętów w tym sneki różnej wielkości i 11 drakkarów razem z okrętem flagowym Ormrinn Langi czyli Długi wąż o 68 wioślarzach i 200 wojownikach. Na siły koalicji miały się też składać okręty słowiańskie ale to chyba komunistyczna megalomania. Norweska flota powiązała swoje okręty i zaatakowała czołowo, centrum czekających spokojnie w cieśninie okrętów duńskich wycofało się pod naporem, zaś lewe skrzydło skutecznie radziło sobie z okrętami Olafa I, duńskie jednostki po wycofaniu się z centrum zaatakowały własnie tam co stało się gwoździem do trumny floty norweskiej. Zastanawiają mnie te różnice w liczebności okrętów.

No cóż wygląda na to, że cała sytuacja wczoraj zaczęła przyspieszać - już mniejsza z zamknięciem granic przez Austriaków i Niemców, ale szturm na granicę to lekka przesada i znów nie pasuje mi to do obrazu biednych uchodźców którzy chcą się li tylko schronić. Nota bene Węgrzy informują, że kilka dzieci zostało przez imigrantów przerzucone przez granicę. bardzo interesujący sposób. ewentualnie użyte jako żywe tarcze co jest równie ciekawym pomysłem. Poinformowano również o schwytaniu jednego terrorysty ale to chyba przedwczesne. Na granice udało się wojsko a migranci już podobno przenoszą się w kierunku na Chorwację którędy podobno jest teraz najłatwiejszy szlak z Macedonii przez Kosowo i Serbię/Czarnogórę do Niemiec. TVN 24 - Węgry, zatrzymania po starciach z policją TVN 24 - starcie na granicy Węgier To w ogóle dziwna sprawa bo okazuje się, że mam zbliżone podejście do lewicującego Janceta i lekko feminizującej Fraszki

Thietmar, Kronika, VII. 39(28) (...) czyli o synach onegoż Swena - prześladowcy. Urodziła mu ich córka księcia Mieszka i siostra jego syna i następcy Bolesława. Wygnana przez męża na długi okres czasu (...). Następnie zaś VII.41 - Tymczasem obaj bracia (Harald i Kanut - przyp. mój) (...). Zaczęli zbierać (...) kogo tylko mogli, dla obrony ojczyzny i ocalenia matki. Adam z Bremen, Gesta Hammmaburgensis ecclesiae pontificum II. 39 Generalnie więc historia w trzech źródłach się zgadza - była sobie córka Mieszka a siostra Bolesława która urodziła Swenowi Haralda II i Kanuta Wielkiego, następnie z różnych przyczyn wylądowała w kraju Słowian - zapewne u swego ojca/brata skąd sprowadzili ją synowie. Opowieść jest taka u Thietmara, Adama z Bremy i Gesta Cnutonis Regis. jedynie inaczej przedstawia to Heimskringla - nota bene tylko to źródło podaje imię owej księżniczki. Dość powszechne i chyba słuszne jest domniemanie, że saga zwyczajnie dla lepszego udramatyzowania zmieniła nieco historię. Nota bene w sadze drugi mąż Sygrydy Storråda czy też Świętosławy wysyłał księciu Słowian Burislavowi swoją córką na żonę ale ta zwiała po drodze. Tez pewnie dla dramatyzmu.

Druga faza, w latach ok 960 - ok. 1025 to okres konsolidacji, w którym hrabiowie Rouen nabierali mocy zarówno dzięki swym powiązaniom ze Skandynawią, jak i dzięki "wchłonięciu przez środowisko frankijskie", połączonemu z przyjęciem charakterystycznych dla ówczesnych Franków struktur społecznych, języka, systemu władzy oraz instytucji kościelnych. trzecia faza, lata ok. 1025 - ok. 1050, to koniec związków ze Skandynawią (...). E. M. Hallam, J. Everard, Francja w czasach Kapetyngów 987 - 1328, Warszawa 2006, s.66

Bo musisz się zastanowić czym jest Norman. Dla przykładu Robert Guiscard ma przydomek (Guiscard) wywodzący się najpewniej ze starofrancuskiego. Matką Wilhelma Zdobywcy była jakaś miejscowa panna niskiego pochodzenia. Jego podbój Anglii wprowadził starofrancuski jako język elit państwa angielskiego. Czy obaj Ci panowie są Germanami czy może już wytworzyli nowy etnos normański? Pytasz się tak - Spotkałem się z informacją, że Normanowie są potomkami Germanów zamieszkujących w dawnych czasach Skandynawię. Owszem Normanowie to etnos powstały w wyniku inwazji ludności skandynawskiej, a więc generalnie germańskiej, na obszary północnej Francji (Normandii) gdzie jednak wytworzył się odrębny etnos Normanów. Podobnie mógłbyś się zastanawiać czy Francuzi to Germanie - w końcu to częściowo potomkowie germańskich Franków.

Młodzieńcze lektury coś jak Ci straszni wikingowie, gdzieś wyczytałem obraz lisowczyków jako takiego lotnego zagonu co to pożogę, śmierć i zniszczenie za sobą wiódł niczym Tatarzy czy kozaczyzna. No i zlało się to w jedno z obrazem kompanów Kmicica z Potopu :thumbup: no a, że Huxley lubił imprezować to nie raz słyszałem.

Tyberiuszu przeczysz sam sobie - najpierw to osoby z wykształceniem teraz chłop od pługa granatem oderwany. Najpierw jest w naszym interesie gospodarczym ich przyjąć teraz wy źli tylko interes widzicie. Zdecyduj się na jedno.