Semper
-
Zawartość
165 -
Rejestracja
-
Ostatnia wizyta
Posty dodane przez Semper
- Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Dalej
- Strona 5 z 7
-
-
Wykształcenie senatorów. Niewolnicy w Portugalii. Elekcja vivente rege.
Kwartalnik Historyczny. Ukazał się nowy numer.
-
Tatarzy w okresie międzywojennym stanowili jedną z najmniejszych grup etnicznych i wyznaniowych, wobec której rząd stosował odrębną politykę oświatową. Potomkowie Tatarów z kipczackiej grupy językowej, którzy przybyli na tereny Wielkiego Księstwa Litewskiego pod koniec XIV w., pomimo wpływów chrześcijańskich i znacznego zasymilowania z kulturą dominującą utrzymali poczucie swej odrębności religijnej i etnicznej, stając się perłą polskiego Orientu i stanowiąc przykład grupy o wielowymiarowej tożsamości. Osiedlający się Tatarzy przenieśli na ziemie Litwy swój tradycyjny podział społeczny oparty na systemie rodowo-plemiennym, gminie religijnej oraz organizacji wojskowej.
Ukazała się właśnie książka:
Urszula Wróblewska
Oświata Tatarów w Drugiej Rzeczypospolitej
Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa 2012
ISBN 978-83-7507-104-7, format 150 x 230 mm, s. 243,
bibliografia, indeks nazwisk, fotografie, reprodukcje dokumentów, Summary, Резюме
Urszula Wróblewska jest pracownikiem naukowym Uniwersytetu w Białymstoku. Jako historyk zajmuje się tematyką oświaty mniejszości etnicznych w II Rzeczypospolitej, historycznymi uwarunkowaniami przemian obrzędowości szkolnej oraz edukacją w muzeach historycznych i etnograficznych.
SPIS TREŚCI
Wstęp
Rozdział I. Tatarskie tradycje oświatowe (od XVIII do pocz. XX w.)
1. Petersburg jako środowisko wychowawcze i naukowe społeczności tatarskiej
2. Działalność oświatowa Tatarów na Wschodzie Europy
Rozdział II. Charakterystyka Tatarów w Drugiej Rzeczypospolitej
1. Demografia społeczności tatarskiej w Drugiej Rzeczypospolitej
2. Struktura wiekowa i zawodowa Tatarów w Drugiej Rzeczypospolitej
3. Ustawy regulujące działalność kulturalno-oświatową Tatarów w Drugiej Rzeczypospolitej
Rozdział III. Kształcenie religijne społeczności tatarskiej w Drugiej Rzeczypospolitej
1. Znaczenie wykształcenia w kontekście religii muzułmańskiej
2. Tradycyjne nauczanie religii (szkółki religijne)
3. Nauka religii w szkołach Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego
4. Podręczniki do nauki religii muzułmańskiej
5. Kształcenie religijne poza granicami Drugiej Rzeczypospolitej
a. Uniwersytet Al-Azhar w Kairze
b. Religijne szkoły średnie w Jugosławii
6. Kształcenie nauczycieli religii muzułmańskiej
Rozdział IV. Tatarzy w szkołach Drugiej Rzeczypospolitej
1. Próba tworzenia własnej powszechnej szkoły muzułmańskiej
2. Poziom wykształcenia tatarskiego w latach 20. XX w.
3. Wyrównywanie poziomu wykształcenia
4. Tatarzy w szkołach powszechnych Drugiej Rzeczypospolitej
5. Tatarzy w szkołach średnich Drugiej Rzeczypospolitej
6. Tatarzy w szkołach prywatnych Drugiej Rzeczypospolitej
7. Tatarzy w szkołach wyższych Drugiej Rzeczypospolitej
Rozdział V. Działalność Związku Kulturalno-Oświatowego Tatarów Rzeczypospolitej Polskiej
1. Struktura i zasady funkcjonowania Związku Kulturalno-Oświatowego Tatarów Rzeczypospolitej Polskiej
2. Działalność Rady Centralnej Związku Kulturalno-Oświatowego Tatarów Rzeczypospolitej Polskiej
3. Wileński oddział Związku Kulturalno-Oświatowego Tatarów RP jako główny inicjator działalności oświatowej Tatarów w Drugiej Rzeczypospolitej (odczyty i wystąpienia; biblioteka)
4. Działalność Koła Młodzieży Tatarskiej w Wilnie
a. Współpraca z ośrodkami wschodoznawczymi oraz wileńskim oddziałem ZKOTRP
b. Praca Koła Młodzieży Tatarskiej na prowincji (w ośrodkach zamiejscowych)
c. Tymczasowa Rada Centralna Koła Młodzieży Tatarskiej
5. Działalność oddziałów Związku Kulturalno-Oświatowego Tatarów Rzeczypospolitej Polskiej
a. Biblioteki
b. Świetlice
c. Zespoły artystyczne
d. Zabawy i bale tatarskie
Rozdział VI. Inne formy oświaty tatarskiej w Drugiej Rzeczypospolitej
1. Prasa tatarsko‑muzułmańska
a. „Rocznik Tatarski”
b. „Życie Tatarskie”
c. „Przegląd Islamski”
d. Inne czasopisma
2. Tatarskie Oddziały Związku Strzeleckiego
Rozdział VII. Znaczenie oświaty w społeczności tatarskiej – próba tworzenia tatarskiej ideologii wychowawczej
Zakończenie
Bibliografia
Summary
Резюме
Aneksy
Indeks nazwisk
-
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
tom XLVII
Pod red. Marka Kazimierza Kamińskiego i Elżbiety Znamierowskiej-Rakk. Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa 2012.
Rocznik poświęcony najnowszej historii Rosji, Ukrainy, Białorusi, Bałkanów, Państw Bałtyckich, Węgier, Czech i Słowacji. Autorzy polscy i zagraniczni. ISSN 1230-5057. Format B5, s. 407, mapy, fotografie reprodukcje dokumentów, streszczenia w języku angielskim i rosyjskim.
Spis treści
Profesor Tadeusz Kisielewski (1939-2012)
Studia
Hanna Marczewska-Zagdańska, Listy z Europy Lajosa Kossutha do „New York Times” (1853-1856)
Janusz Gruchała, Politycy galicyjscy wobec sytuacji wewnętrznej w Austro-Węgrzech w końcu pierwszej wojny światowej (1917-1918)
Renata Zawistowska, Prekmurje – oderwanie od Węgier i przyłączenie do Słowenii (1919-1920)
Michał Jerzy Zacharias, Od stalinizmu do „herezji”. Myśl polityczna Milovana Đilasa w latach 1941-1949
Adam Rafał Kaczyński, Sowieckie organy bezpieczeństwa na Wołyniu w latach 1944-1947
Iskra Baewa, W przeddzień krachu – stosunki bułgarsko-radzieckie w latach osiemdziesiątych
Dokumenty i materiały
Marek Wojnar, Zachód i Step w dziejach Rusi i Rosji – dualizm cywilizacyjny w pisarstwie historycznym Lwa Gumilowa
Małgorzata Gmurczyk-Wrońska, Adwokat wobec rosyjskiego systemu karnego i politycznego – przykład Stanisława Patka
Małgorzata Gmurczyk-Wrońska, Stanisław Patek w świetle raportów rosyjskich urzędników
Joanna Gierowska-Kałłaur, „Depozyty” Walerego Sławka przechowywane w Moskwie.(„Biuro Detaszowane Oddziału Ii Naczelnego Dowództwa 1919”)
Marek Kazimierz Kamiński, Ewa Orlof, Wojenne plany Hitlera w 1937 roku
Krzysztof Langowski, Początki działalności Instytutu Józefa Piłsudskiego w Nowym Jorku (1943-1956)
Artykuły recenzyjne i recenzje
Aleksandra Leinwand, Gentlemani o barbarzyńcach
Jacek Adamczyk, Nowa synteza dziejów Słowacji
* * *
Rozstrzelać Polaków. Ludobójstwo Polaków w Związku Sowieckim w latach 1937-1938. Dokumenty z Centrali, opracował Tomasz Sommer, Warszawa 2010, 3S Media, seria Biblioteka Wolności, ss. 277, 3 nlb – Romuald Wojna
Serhii M. Plokhy, Yalta. The Price of Peace, Viking, New York 2010, S. xxiii, 451 – Ewa Cytowska
Antoni Cetnarowicz, Odrodzenie narodowe w Istrii w latach 1860-1907, Uniwersytet Jagielloński, Towarzystwo Wydawnicze „Historia Iagiellonica”, Kraków 2010, ss. 264 – Mieczysław Tanty
Peter Sokolovič, Hlinkova Garda 1938-1945, Ústav pamäti naroda, Bratislava 2009, ss. 559 – Renata Zawistowska
Dwie dekady zmian: Rumunia 1989-2009, red. nauk. Karina Paulina Marczuk, Difin, Warszawa 2009 – Alicja Sowińska-Krupka
Orlando Figes, Szepty. Życie w stalinowskiej Rosji, tłum. Władysław Jeżewski, Magnum, Warszawa 2008-2010 – Adrianna Sznapik
Sławomir Łukasiewicz, Trzecia Europa. Polska Myśl federacyjna w Stanach Zjednoczonych 1940-1971, Instytut Pamięci Narodowej Komisja Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu, Warszawa-Lublin 2010, s. 436 – Krzysztof Langowski .
Życie naukowe
Posiedzenia Zakładu Dziejów Europy XIX i XX w. w IH PAN w Warszawie (5 października 2010 – 27 września 2011)
In memoria
Janusz Gruchała (24 VIII 1949 – 21 XI 2011)
Wytyczne redakcyjne dla autorów tekstów do „Studiów z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej”
Zasady recenzowania artykułów w „Studiach z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej”
-
Acta Poloniae Historica
vol. 105
format A5, ilustr., s. 269 + dwubarwna mapa na wklejce
CONTENTS
STUDIES
Robert Kasperski, Two Amali Peregrinations to the Kingdom of Visigoths: How Theoderic the Great and Eutharic Legitimised Their Authority over the ‘United’ Goths
Michał Tymowski, The Shore and the Marketplace: Microspace in the European-African Trade on the West African Coast in the Fifteenth and Sixteenth Centuries (Descriptions and Iconographic Sources)
Anna Kalinowska, ‘The Great Design which Doeth Promise so Much Happiness’: Newsbooks and English Expedition to the West Indies, 1654-1655
Michał Wasiucionek, Diplomacy, Power and Ceremonial Entry: Polish-Lithuanian Grand Embassies in Moldavia in the Seventeenth Century
Andrzej Gliwa, The Tatar-Cossack Invasion of 1648: Military Actions, Material Destruction and Demographic Losses in the Land of Przemyśl
Tomasz Hen, ‘Rabid Ruthenian’: L’homme sauvage of the Late Eighteenth-Century Polish-Lithuanian Semiosphere
Dariusz Jarosz, Citizens of Communist Poland as ‘Small Individualists’
REVIEWS
Hanna Zaremska, Żydzi w średniowiecznej Polsce. Gmina krakowska [The Jewry in the Medieval Poland: The Community of Cracow] – Mateusz Goliński; Grischa Vercamer, Siedlungs-, Sozial- und Verwaltungsgeschichte der Komturei Königsberg in Preußen (13.–16. Jahrhundert) – Marcin Grulkowski; Michael Ostling, Between the Devil and the Host: Imagining Witchcraft in Early Modern Poland – Jacek Wijaczka; Dariusz Kołodziejczyk, The Crimean Khanate and Poland-Lithuania: International Diplomacy on the European Periphery (15th–18th Century): A Study of Peace Treaties Followed by Annotated Documents – Natalia Królikowska; Janusz Szczepański (ed.), Dzieje Mazowsza, vol. 3: Lata 1795–1918 [The History of Mazovia, 1795–1918] – Andrzej Szwarc; Jerzy W. Borejsza (ed.), The Crimean War 1853–1856: Colonial Skirmish or Rehearsal for World War? Empires, Nations, and Individuals – Maciej Górny; Carl Christian Wahrmann, Martin Buchsteiner and Antje Strahl (eds.), Seuche und Mensch. Herausforderung in den Jahrhunderten. Ergebnisse der internationalen Tagung vom 29.–31. Oktober 2010 in Rostock – Edmund Kizik
SHORT NOTES
-
Kwartalnik Historyczny
nr 1/2012 Rocznik CXIX
format B5, s. od 1 do 212
SPIS TREŚCI
Witold Brzeziński, Uwagi o nazewnictwie i identyfikacji kobiet w późnośredniowiecznej Polsce (na przykładzie szlachty wielkopolskiej)
Tomasz Szwaciński, Rosja a Piotr i Jan Sapiehowie w dobie kryzysu ostrogskiego (1754–1758)
Paweł Duber, Konflikty w kierownictwie obozu sanacyjnego po powrocie Józefa Piłsudskiego z Madery w 1931 r.
PRZEGLĄDY ― POLEMIKI ― PROPOZYCJE
Izabela Lewandowska-Malec, Refleksje po lekturze artykułu recenzyjnego pióra Edwarda Opalińskiego Sejm czasów Zygmunta III
ARTYKUŁY RECENZYJNE I RECENZJE
Przemysław Wiszewski, Z badań nad zaginionym światem opowieści o przeszłości Polski
Krzysztof Kosiński, O Dziennikach Jana Józefa Lipskiego
* * *
C. J. Goodson, The Rome of Pope Paschal I. Papal Power, Urban Renovation, Church Rebuilding and Relic Translation, 817–824 ― Aneta Pieniądz
Bruno z Kwerfurtu. Osoba ― dzieło ― epoka, red. nauk. M. Dygo, W. Fałkowski ― Tomasz Jurek
Geschichte des Kardinalats im Mittelalter, red. J. Dendorfer, R. Lützelschwab ― Przemysław Nowak
J. Kłoczowski, Wspólnoty zakonne w średniowiecznej Polsce ― Rafał Kubicki
J. Krzyżaniakowa, Nie ma historii bez człowieka. Studia z dziejów średniowiecza ― Henryk Samsonowicz
Ritualisierung politischer Willensbildung. Polen und Deutschland im hohen und späten Mittelalter, red. W. Fałkowski, B. Schneidmüller, S. Weinfurter ― Jerzy Strzelczyk
M. Teter, Sinners on Trial. Jews and Sacrilege after the Reformation ― Waldemar Kowalski
Akta zjazdów stanów Wielkiego Księstwa Litewskiego, t. 2: Okresy panowań królów elekcyjnych XVI–XVII wieku, oprac. H. Lulewicz ― Grzegorz Błaszczyk
P. Gawron, Hetman koronny w systemie ustrojowym Rzeczypospolitej w latach 1581–1646 ― Henryk Wisner
M. Zwierzykowski, Samorząd sejmikowy województw poznańskiego i kaliskiego w latach 1696–1732 ― Wojciech Kriegseisen
Kommunikation durch symbolische Akte. Religiöse Heterogenität und politische Herrschaft in Polen-Litauen, red. Y. Kleinmann ― Wojciech Kriegseisen
W. Konopczyński, Pierwszy rozbiór Polski ― Piotr Ugniewski
M. Baár, Historians and Nationalism. East-Central Europe in the Nineteenth Century ― Maciej Górny
P. Jakóbczyk-Adamczyk, Stosunki polityczne miedzy Hiszpanią a Wielką Brytanią za panowania Ferdynanda VII (1808–1833) ― Radosław Żurawski vel Grajewski
M. Turda, Modernism and Eugenics ― Maciej Górny
J. Januszewska-Jurkiewicz, Stosunki narodowościowe na Wileńszczyźnie w latach 1920–1939 ― Włodzimierz Mędrzecki
Biuletyny Komitetu do spraw Bezpieczeństwa Publicznego, grudzień 1954–listopad 1956, wstęp M. Filipiak, oprac. W. Chudzik, M. Filipiak, J. Gołębiewski ― Andrzej Korzon
LISTY DO REDAKCJI
Zygmunt Zieliński, Kilka uwag o recenzji Bartłomieja Noszczaka
Bogusław Andrzej Baczyński, O Julianie Macieju Goslarze
-
-
Okno na Warszawę, odsłona druga = Święto Warszawy, reaktywacja. Obfituje w liczne imprezy dydaktyczne dotyczące historii Warszawy:
-
Przemysław Urbańczyk w rozprawie
Słowiańska farma, czyli archeologia o kształtowaniu się islandzkiej tożsamości
w najnowszym numerze Kwartalnika Historycznego (nr 4/2011) prowadzi arcyciekawe rozważania, co nawet ilustruje barwnymi ilustracjami!
-
Ambasada Szwajcarii, Collegium Civitas i Wydawnictwo Naukowe Semper
zapraszają na uroczystą prezentację tej książki (13 marca 2012, godz. 11.30):
-
Akta synodów prowincjonalnych Jednoty Litewskiej 1626-1637
wstęp i opracowanie Marzena Liedke i Piotr Guzowski
Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa 2012
ISBN 978-83-7507-113-9
format B5, s. XL + 201, reprodukcje dokumentów, załączona składana barwna mapa zborów (oprac. Jarosław Suproniuk), indeksy: osób, miejscowości i rzeczowy
Akta synodów prowincjonalnych Jednoty Litewskiej 1626-1637 zawierają publikację protokołów corocznych obrad najwyższych władz wspólnoty ewangelickiej w Wielkim Księstwie Litewskim. Stanowią one podstawowe źródło do badań dziejów i ustroju Kościoła ewangelicko-reformowanego w Rzeczypospolitej, dokumentują jego organizację wewnętrzną, aktywność duchowieństwa i zaangażowanie osób świeckich w życie religijne, w tym także działalność patronacką potężnego rodu Radziwiłłów birżańskich. Edycja bezcennych świadectw funkcjonowania wspólnoty protestanckiej w warunkach wielowyznaniowego i wieloetnicznego społeczeństwa Rzeczypospolitej szlacheckiej jest uzupełnieniem serii wydawnictw źródłowych: Monumenta Reformationis Polonicae et Lithuanicae oraz Akta synodów różnowierczych w Polsce (red. Maria Sipayłło).
Edycję źródła opracowali i opatrzyli wstępem Marzena Liedke i Piotr Guzowski, pracownicy Instytutu Historii i Nauk Politycznych Uniwersytetu w Białymstoku, badający stosunki wyznaniowe w dawnej Rzeczypospolitej, a także historię społeczną i gospodarczą późnego średniowiecza i początków epoki nowożytnej.
SPIS TREŚCI
Wstęp
Wykorzystane źródła i wybrana literatura przedmiotu
Wykaz najczęściej stosowanych skrótów
Superintendenci Kościoła ewangelicko-reformowanego w Wielkim Księstwie Litewskim w latach 1626-1637
Akta synodów prowincjonalnych Jednoty Litewskiej 1626-1637
Indeks osób
Indeks miejscowości
Indeks rzeczowy
-
Ten wspaniały las zachwycał artystów i uczonych już w XIX wieku. Mówi o tym książka:
Piotr Daszkiewicz, Tomasz Samojlik, Bogumiła Jędrzejewska
Puszcza Białowieska w pracach przyrodników i podróżników 1831-1863
ISBN 978-83-7507-128-3
oprawa twarda, format B5, s. 208, ilustracje barwne, mapy, indeks osobowy
Ilustratorzy:
Jan Lindsay (Lintzej, 1759-1821), architekt i malarz pochodzący z osiadłej w Polsce szkockiej rodziny. Urodził się w Białymstoku, malarstwo i architekturę studiował w Rzymie, po powrocie do Polski pracował jako architekt podskarbiego wielkiego litewskiego Stanisława Poniatowskiego, bratanka króla Stanisława Augusta. W dobrach podskarbiego wznosił kościoły, dwory i pałace (np. neogotycki pałac w Korsuniu na Ukrainie, 1789).
Śladem pobytu Jana Lindsaya w Puszczy Białowieskiej jest rysunek piórem, tuszem i akwarelą Altanka wystawiona w Białowiezkiey Puszczy przez J. O. X-cia Jmci Stanisława Poniatowskiego Podskarbiego W. W. X. Litt. dla Nayiaśnieyszego Króla Jmci Stanisława Augusta Poniatowskiego, tam polującego iadąc na Seym do Grodna Roku 1784. Powstał on zapewne podczas polowania w puszczy w dniach 31 sierpnia-1 września 1784 roku. Skromny pokot widoczny na rysunku odpowiada rzeczywistości – podczas dwóch dni łowów ustrzelono dwa niedźwiedzie, cztery żubry i łosia.
Michaly Zichy (1827-1906), węgierski malarz i rysownik, kształcił się w Wiedniu. Rekomendacji swoich wiedeńskich mistrzów zawdzięczał szybką karierę w Petersburgu. W 1847 roku 20 letni Zichy został zatrudniony jako nauczyciel rysunku siostrzenicy cara Mikołaja I Romanowa. Popularność przyniosły mu wykonane w 1855 roku akwarele przedstawiające koronację cara Aleksandra II. Niedługo potem otrzymał zlecenie na serię obrazów o carskich polowaniach w lasach Gatczyny i mianowany został nadwornym malarzem carskim. W 1860 roku towarzyszył Aleksandrowi II podczas pierwszego polowania carskiego w Puszczy Białowieskiej. Powstała wówczas seria akwarel prezentowanych w niniejszej książce. Poza uwiecznianiem uroczystości dworskich i portretowaniem najważniejszych osobistości imperium, obowiązki Zichy’ego obejmowały między innymi projektowanie talii kart dla cara Aleksandra II czy malowanych wachlarzy dla carycy Marii. Marzący o uprawianiu prawdziwej sztuki Zichy opuścił Rosję w 1870 roku. Nie powiodło mu się jednak ani w ojczyźnie, ani w Paryżu – wszędzie spotykał się z chłodnym przyjęciem i krytyką. W 1883 roku Michaly Zichy powrócił do Petersburga na swe dawne stanowisko, tym razem u boku nowego cara – Aleksandra III. Z jego dworem Zichy najprawdopodobniej odbył swą drugą podróż do Puszczy Białowieskiej. W 1894 roku car polował w Puszczy i wizytował nowo zbudowany pałac w Białowieży. Dowodem na to, że wśród pierwszych gości pałacu znajdował się również Michaly Zichy, jest zachowana w Państwowym Muzeum Ermitażu w Sankt Petersburgu akwarela przedstawiająca rodzinę carską podczas obiadu w jadalni białowieskiego pałacu, datowana na 1894 rok i podpisana przez Zichy’ego.
Rudolf Żukowski (1814-1886), malarz urodzony w Białymstoku, skończył studia artystyczne w St. Petersburgu w 1839 roku. W latach 40. XIX wieku zdobył uznanie jako ilustrator czasopism i książek, w tym baśni. Wykonywał też portrety, malował sceny batalistyczne (np. przedstawienia wojny krymskiej). Scena z polowania na żubry jest jedynym znanym białowieskim śladem w twórczości Żukowskiego. Nie wiadomo, czy artysta kiedykolwiek przebywał w Puszczy Białowieskiej. Sposób przedstawienia żubrów przywodzi na myśl wykonaną 30 lat wcześniej (ok. 1821 roku) rycinę Jakuba Sokołowskiego (zob. Daszkiewicz P., Jędrzejewska B., Samojlik T. 2004. Puszcza Białowieska w pracach przyrodników 1721-1831. Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa), co sugeruje, że w scenie polowania żubry nie były rysowane z natury.
Juliusz Kossak (1824-1899), malarz i rysownik specjalizujący się w tematyce historycznej i batalistycznej oraz przedstawieniach koni. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Lwowskim, jednocześnie kształcił się pod okiem doświadczonych malarzy. W 1855 roku wyjechał do Paryża, gdzie studiował zbiory muzealne. Po powrocie do Warszawy w 1860 roku został kierownikiem działu artystycznego „Tygodnika Ilustrowanego”. W 1868 roku przeniósł się do Krakowa, gdzie angażował się w działalność kulturalną, skupiając wokół siebie miejscową elitę artystyczną. Nie wiadomo, czy Juliusz Kossak kiedykolwiek odwiedził Puszczę Białowieską. Zamieszczony tu rysunek łosia sygnowany przez Juliusza Kossaka jest niemal dokładną (choć zwierciadlaną) kopią ryciny Jakuba Sokołowskiego z ok. 1821 roku (zob. Daszkiewicz P., Jędrzejewska B., Samojlik T. 2004. Puszcza Białowieska w pracach przyrodników 1721-1831. Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa).
SPIS TREŚCI
1. Wprowadzenie
2. Urzędowa notatka o Puszczy Białowieskiej z 1831 roku
2.1. Anonimowy raport
2.2. Anonim: Statystyczny opis Puszczy Białowieskiej w Guberni Grodzieńskiej
3. Piotra Szrettera wspomnienia z Puszczy Białowieskiej sprzed 1831 roku
3.1. Piotr Szretter w ojczyźnie i na wygnaniu
3.2. Piotr Szretter: Opisanie geograficzne, historyczne i zoologiczne Puszczy Białowieskiej
4. Konstanty I. Arseniew – notatki z podróży przez Puszczę Białowieską w 1845 roku
4.1. Początki zainteresowania rosyjskich uczonych Puszczą Białowieską
4.2. Konstanty Iwanowicz Arseniew: Puszcza Białowieska (notatki z podróży)
5. Dymitr J. Dołmatow – chwytanie i hodowla żubrząt w Puszczy Białowieskiej w 1846 roku
5.1. Naczelny Nadleśny Guberni Grodzieńskiej i jego zainteresowanie żubrami
5.2. Dymitr J. Dołmatow: Notatka o schwytaniu żubrów [w 1846 roku]
6. Franz Müller – wyprawa do Puszczy Białowieskiej w 1851 roku
6.1. Misja austriackiego profesora weterynarii
6.2. Franz Müller: Notatka o podróży do Grodna i Puszczy Białowieskiej oraz o żubrach
7. Puszcza Białowieska w Opisaniu lasów Aleksandra Połujańskiego (1854 rok)
7.1. Białowieskie lasy okiem carskiego komisarza leśnego
7.2. Aleksander Połujański: Opisanie lasów Królestwa Polskiego i guberni zachodnich Cesarstwa Rosyjskiego pod względem historycznym, statystycznym i gospodarczym
8. Wizyta w Puszczy Białowieskiej w 1856 roku we wspomnieniach Józefa Dunin Karwickiego
8.1. Podchody żubrów i oswojony ryś
8.2. Józef Dunin Karwicki: Z moich wspomnień
9. Jacques Boucher de Crévecoeur Perthes o Puszczy Białowieskiej i żubrach w 1856 roku
10. Tło pierwszego carskiego polowania w Puszczy Białowieskiej (1860 rok)
10.1. Kulisy organizacji wizyty cara Aleksandra II w Białowieży
10.2. Anonim: Z pod Białowieskiej Puszczy
11. Pierwsze carskie polowanie w Puszczy Białowieskiej w 1860 roku
11.1. Polowanie Aleksandra II według oficjalnego wydawnictwa Imperatorskiej Akademii Nauk
11.2. Anonim: Polowanie w Puszczy Białowieskiej
12. Głos o Puszczy w paryskim „Kołokole” A. Hercena z 1861 roku
12.1. Puszcza Białowieska w piśmie rosyjskiej emigracji
12.2. Anonim: Mroczna sprawa
13. Urzędowa notatka o Puszczy Białowieskiej z 1861 roku
13.1. Opis puszczy w czasopiśmie Ministerstwa Dóbr Państwowych
13.2. Anonim: Wybrane informacje na temat obecnego stanu Puszczy Białowieskiej
14. R. T. Viennot – popularyzacja wiedzy o żubrze (1862 rok)
14.1. Referat o żubrze na posiedzeniu francuskiego towarzystwa naukowego
14.2. R. T. Viennot: Nota o żubrze
15. Paweł Bobrowski – zbiór materiałów dotyczących Puszczy Białowieskiej (1863)
15.1. Puszcza w kompilacyjnej pracy carskiego generała
15.2. Paweł Osipowicz Bobrowski: Materiały do geografii i statystyki Rosji zebrane przez oficerów sztabu generalnego. Gubernia Grodzieńska
16. Wacława Przybylskiego wrażenia z Puszczy Białowieskiej (1863)
16.1. O żubrach i bizonach w popularnym warszawskim tygodniku
16.2. Wacław Przybylski: Notatki z wycieczek po kraju. Puszcza Białowieska i żubry
Posłowie
Biogramy ilustratorów
Indeks osobowy
-
Odrodzenie i Reformacja w Polsce
Tom 55
ISSN 0029-8514
format B5, 462 s., streszczenia w językach kongresowych
Wydawnictwo Naukowe Semper
SPIS TREŚCI
ARTYKUŁY I ROZPRAWY
Margarita A. Korzo (Moskwa), Przyczynek do roli druków bazylejskich w XVI–wiecznym piśmiennictwie ewangelickim Wielkiego Księstwa Litewskiego
Marta M. Kacprzak (Warszawa), Z refleksji mariologicznej doby reformacji. Trzy nauki na dzień Nawiedzenia Maryi Panny: Rej — Wujek — Skarga
Jarosław Bedyniak (Lublin), Opatrzność i wróg. O Janie Zawickim i jego tragedii Jeftes
Jacek Głażewski (Warszawa), Lekcja retoryki doktora Markolfa. Uwagi na temat oralności i piśmienności w kulturze staropolskiej (na przykładzie dzieła Jana z Koszyczek)
Barbara Niebelska–Rajca (Lublin), Poeta imitatore czy poeta facitore? Późnorenesansowe włoskie dyskusje o mimesis
Danilo Facca (Warszawa), Problem przyczynowości nieruchomego poruszyciela u niektórych arystotelików schyłku XVI wieku
Wojciech Ryczek (Kraków), Divina magistra logica. Bartłomiej Keckermann jako historyk logiki
Dorota Żołądź–Strzelczyk (Poznań), „Jako by mogli być wychowywani młodzieńcy, z których by potem byli słudzy Kościoła Bożego”. O wychowaniu w domach ministrów i ordynowaniu na synodach Jednoty Braci czeskich w Wielkopolsce
Anna Kalinowska (Warszawa), Kolekcja George’a Thomasona (1640–1660). Historia, zawartość i znaczenie
Rita Mazzei (Florencja), Edycje florenckie i lukańskie w krakowskiej bibliotece w XVII wieku
POLEMIKI I DYSKUSJE
Zygmunt Szultka (Szczecin), Inne spojrzenie na luterańskie duchowieństwo Pomorza zachodniego w drugiej połowie XVI i na początku XVII wieku (na marginesie pracy Macieja Ptaszyńskiego Narodziny zawodu…)
Maciej Ptaszyński (Warszawa), „Na wschód od Góry chełmskiej”. Odpowiedź na recenzję Zygmunta Szultki
PRZEKŁADY
Flavio Biondo, Rzym odbudowany (II.61–83), przełożyła i wstępem opatrzyła Weronika Sygowska–Pietrzyk (Warszawa)
Filip Beroaldo Starszy, Deklamacja filozofa, lekarza, mówcy spierających się o pierwszeństwo, przekład zbiorowy do druku przygotował, przypisy źródłowe uzupełnił Michał Czerenkiewicz (Warszawa), wprowadzeniem opatrzył Juliusz Domański (Warszawa)
RECENZJE, OMÓWIENIA, NOTY
Il Rinascimento italiano e l’Europa, t. V: Le scienze, a cura di Antonio clericuzio e Germana Ernst; t. VI: Luoghi, spazi, architetture, a cura di Donatella calabi e Elena Svalduz (Jan Ślaski)
Reformacja w Polsce i Europie Środkowo–Wschodniej, 1: Reformacja w dawnej Rzeczpospolitej i jej europejskie konteksty. Postulaty badawcze, red. Piotr Wilczek (Edmund Kizik)
Studia nad reformacją, pod redakcją Elżbiety Bagińskiej, Piotra Guzowskiego, Marzeny Liedke (Wojciech Kriegseisen)
Wojciech Kriegseisen, Stosunki wyznaniowe w relacjach państwo — kościół między reformacją a oświeceniem (Gabriela Wąs)
Darius Petkūnas, Holy Communion Rites in the Polish and Lithuanian Reformed Agendas of the 16th and Early 17th Centuries (Margarita A. Korzo)
Paul Botley, Learning Greek in Western Europe, 1396–1529. Grammars, Lexica, and Classroom Texts (Włodzimierz Olszaniec)
Giuseppe L. Coluccia, Basilio Bessarione. Lo spirito greco e l’Occidente (Maria Jakubowska)
Battista Spagnoli Mantovano Adolescentia, Studio, edizione e traduzione a cura di Andrea Severi (Théa Picquet)
Rinuccio Aretino, Penia, a cura di Ludovica Radif, prefazione Antonio Stäuble (Mirosław Lenart)
Vladimir Urbanek, Eschatologie, Vĕdĕní a Politika; Příspĕvek k dĕjinăm myšlení pobĕlohorského exilu (Marta Urbańska)
Andrzej Dębowski, Utwory zebrane, wyd. Maria Wichowa (Mikołaj Szymański)
AUTORZY TOMU
-
Acta Poloniae Historica
vol. 104
CONTENTS
STUDIES
Przemysław Tyszka, Sexual Violence in the Early Medieval West
Marcin Rafał Pauk, Moneta Episcopalis: Episcopal Coinage in Poland and Bohemia and Its German Context
Mateusz Goliński, Wrocław (Breslau) City Budget in the Fourteenth–Fifteenth Centuries
Tomasz Kempa, Kyrillos Loukaris and the Confessional Problems in the Polish-Lithuanian Commonwealth at the Turn of the Seventeenth Century
Mariusz Wiesław Kaczka, The Gentry of the Polish-Ottoman Borderlands: The Case of the Moldavian-Polish Family of Turkuł/Turculeţ
Michał Łuczewski, The Polish Peasant in Theory and Practice
REVIEWS
Laurenţiu Rădvan, At Europe’s Borders: Medieval Towns in the Romanian Principalities – Marek Słoń; Martin Nodl, Dekret kutnohorský [Decree of Kutná Hora] – Krzysztof Ożóg; Marcin Soboń, Polacy wobec Żydów w Galicji doby autonomicznej w latach 1868–1914 [Poles Facing Jews in the Galicia of the Autonomy Period, 1868–1914] – Grzegorz Krzywiec; Andrzej Wierzbicki, Spory o polską duszę. Z zagadnień charakterologii narodowej w historiografi i polskiej XIX i XX w. [Dispute over the Polish Soul: Questions of National Character in Polish Historiography of the Nineteenth and Twentieth Centuries] – Maciej Górny; Agnieszka Nowakowska and Zofia Wóycicka, Etniczna polityka komunistów. Dwa casusy [The Communist Regime’s Ethnical Politics: Two Cases in Point] – Krzysztof Buchowski
SHORT NOTES
IN MEMORIAM
Jan Baszkiewicz (3 January 1930 – 27 January 2011) – Henryk Samsonowicz
-
Demokracja bezpośrednia
Szwajcarska demokracja modelem dla XXI wieku?
Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa 2012
ISBN 978-83-7507-103-0
format 170×220 mm, tabele, wykresy, s. 168, bibliografia
Książka jest pracą zbiorową, przygotowaną pod egidą Ambasady Szwajcarii w Polsce. Autorzy tekstów to najlepsi znawcy szwajcarskiego systemu politycznego. Niektóre teksty powstały specjalnie na potrzeby tej publikacji.
Szwajcarska demokracja bezpośrednia, z takimi specyficznymi narzędziami jak referendum czy inicjatywa, to system umożliwiający sprawowanie skutecznej kontroli nad elitami politycznymi i dopuszczający mniejszości do udziału w procesach politycznych. Szwajcarski przykład udowadnia też nieprawdziwość twierdzenia, jakoby stabilność polityczna, sukces gospodarczy i system demokracji stanowiły elementy wzajemnie się wykluczające.
Demokracja szwajcarska może posłużyć jako inspiracja do szczegółowych rozwiązań w systemach politycznych XXI stulecia. Dotyczy to również, a może przede wszystkim Europy.
SPIS TREŚCI
Simon Geissbühler
Wprowadzenie
Wolf Linder
Blaski i cienie demokracji bezpośredniej
Adrian Vatter
Demokracja bezpośrednia w Szwajcarii: historia, debaty i skutki
Georg Lutz
Inicjatywa obywatelska jako metoda kontroli politycznej w Szwajcarii
Christian Bolliger
Mniejszości strukturalne w demokracji bezpośredniej
Silvano Moeckli
Demokracja bezpośrednia w stanach federalnych USA
Bibliografia
-
Patrycja Domejko-Kozera jest doktorem nauk humanistycznych w zakresie historii. Jej zainteresowania naukowo-badawcze koncentrują się na problematyce polityki zagranicznej Hiszpanii po 1975 roku. Kilka lat temu opublikowała głośną książkę Polityka bezpieczeństwa Hiszpanii w latach 1992-2004 (2006). Teraz ukazała się jej kolejne dzieło, monografia:
Polityka zagraniczna Hiszpanii w okresie rządów Felipe Gonzáleza (1982-1996)
Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa 2012
ISBN 978-83-7507-098-9
format B5, s. 311, tabele, wykresy, bibliografia, indeks osobowy
Kilkunastoletni okres rządów Felipe Gonzáleza miał fundamentalne znaczenie dla polityki zagranicznej współczesnej Hiszpanii. W czasie rządów socjalistów zostały stworzone podstawy tej polityki – nastąpiło znaczne umocnienie pozycji Hiszpanii na arenie międzynarodowej. Po latach izolacji i odgrywania podrzędnej roli w stosunkach międzynarodowych Hiszpania stała się równoprawnym partnerem w Europie.
Doświadczenia hiszpańskie są także interesujące z powodu pewnych podobieństw do sytuacji Polski. Hiszpania od połowy lat 80., a także później, w okresie rządów Felipe Gonzáleza, podobnie jak Polska w latach 90., rozpoczęła budowę swojej pozycji międzynarodowej jako pełnoprawny członek gospodarczej i politycznej wspólnoty demokratycznych państw europejskich.
SPIS TREŚCI
Wstęp
Rozdział I. Hiszpania w okresie transición democrática (1975‑1982)
I. Dziedzictwo epoki frankizmu
1. Sytuacja polityczna
2. Sytuacja gospodarcza i społeczna
3. Pozycja na arenie międzynarodowej
3.1. Stosunki z USA w dziedzinie obrony i relacje z NATO
3.2. Stosunki z WE
3.3. Stosunki bilateralne z Francją, RFN i Wielką Brytanią
3.4. Relacje z Ameryką Łacińską
3.5. Dekolonizacja Sahary Zachodniej
3.6. Stosunki Hiszpanii z krajami bloku wschodniego
3.7. Relacje z Watykanem
II. W kierunku demokracji
III. Przebudowa i główne problemy polityki zagranicznej Hiszpanii po 1975 r.
1. Ośrodki tworzenia polityki zagranicznej
2. Integracja Hiszpanii z Europą Zachodnią
3. Zmiany w polityce bezpieczeństwa
3.1. Sojusz wojskowy z USA
3.2. Akcesja do NATO
4. Kształtowanie relacji bilateralnych z Francją, RFN, Wielką Brytanią, Włochami i Portugalią
5. Uregulowanie stosunków z krajami bloku wschodniego
6. Nowa strategia w stosunkach z państwami Ameryki Łacińskiej
7. Problemy polityki śródziemnomorskiej
IV. PSOE wobec problemów hiszpańskiej polityki zagranicznej. Od opozycji do objęcia rządów
1. Ewolucja ideologiczna PSOE. Wizja polityki zagranicznej
2. Stosunek do polityki zagranicznej rządów prawicowych
3. Przejęcie steru polityki zagranicznej przez rząd Felipe Gonzáleza
Wnioski
Rozdział II. Stosunki Hiszpanii z WE/UE w okresie rządów Felipe Gonzáleza (1982‑1996)
I. Negocjacje akcesyjne po dojściu do władzy socjalistów
1. Ekipa negocjacyjna rządu socjalistów
2. Stosunki z najważniejszymi partnerami
3. Przebieg rokowań
4. Wynik negocjacji
5. Bezpośrednie skutki negocjacji akcesyjnych i przystąpienia do WE
II. Hiszpania w WE w latach 1986‑1989
III. Hiszpania w WE/UE w latach 1990‑1996
1. Stanowisko hiszpańskie na konferencjach międzyrządowych – grudzień 1990‑grudzień 1991
2. Hiszpania wobec perspektywy rozszerzenia UE o Austrię, Finlandię, Szwecję i Norwegię
3. Prezydencja w 1995 roku
4. Stanowisko hiszpańskie wobec Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa
5. Hiszpania a inicjatywy w ramach III filaru Unii Europejskiej
Wnioski
Rozdział III. Stosunki Hiszpanii z partnerami zachodnioeuropejskimi (1982‑1996)
I. Stosunki z Francją
1. Stanowisko Francji wobec terroryzmu baskijskiego
2. Intensyfikacja relacji politycznych i gospodarczych
3. Hiszpania i Francja jako partnerzy na forum WE/UE
II. Stosunki z RFN
III. Stosunki z Wielką Brytanią
IV. Relacje Madryt – Lizbona
V. Stosunki z Włochami
Wnioski
Rozdział IV. Zmiany w polityce bezpieczeństwa. Od doktrynerstwa do realizmu
I. Hiszpania a NATO
1. Określenie miejsca Hiszpanii w NATO (1982‑1992)
2. Hiszpania w NATO 1992‑1996
3. Dialog Śródziemnomorski NATO
II. Stosunki Hiszpanii z USA w dziedzinie bezpieczeństwa. Kwestia baz amerykańskich na terytorium Hiszpanii
III. Hiszpania a UZE i wielonarodowe siły europejskie
1. Integracja Hiszpanii z Unią Zachodnioeuropejską
2. Dialog Śródziemnomorski UZE
3. Hiszpania wobec ewolucji UZE i jej związków z UE
4. Hiszpania a wielonarodowe siły europejskie
IV. Stanowisko wobec konfliktu w Zatoce Perskiej
V. Aktywność w ONZ i KBWE
1. Aktywność na forum ONZ
2. Aktywność na forum Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie
Wnioski
Rozdział V. Polityka Hiszpanii wobec krajów Ameryki Łacińskiej
I. Polityka Hiszpanii wobec Ameryki Łacińskiej – wymiar bilateralny
1. Stosunki z krajami „południowego stożka” (Argentyna, Chile, Paragwaj, Urugwaj)
2. Stosunki z pozostałymi krajami
II. Ewolucja stanowiska hiszpańskiego wobec konfliktów w Ameryce Środkowej
III. Stanowisko Hiszpanii jako państwa członkowskiego WE wobec Ameryki Łacińskiej
1. Stosunki WE z Ameryką Łacińską przed akcesją Hiszpanii
2. Rola Madrytu w kształtowaniu polityki WE/UE wobec Ameryki Łacińskiej
IV. Współpraca „wspólnoty iberoamerykańskiej”
V. Stosunki gospodarcze
1. Handel
2. Inwestycje
3. Pomoc dla rozwoju
Wnioski
Rozdział VI. Polityka śródziemnomorska Hiszpanii w latach 1982‑1996
I. Koncepcja „polityki całościowej” PSOE wobec Maghrebu
II. Dwustronne stosunki polityczne
1. Maroko
1.1. Hiszpania a spór o Saharę Zachodnią
1.2. Sprawa Ceuty i Melilli
1.3. Współpraca polityczna
1.4. Współpraca wojskowa
1.5. Stosunki gospodarcze
2. Algieria
2.1. Stosunki gospodarcze: konflikt w sprawie dostaw gazu
2.2. Hiszpania a konflikt wewnętrzny w Algierii
3. Libia
4. Tunezja
5. Mauretania
III. Regionalne inicjatywy multilateralne
1. Grupa 5 + 5
2. Hiszpańsko‑włoska propozycja Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Regionie Śródziemnomorskim
3. Inne inicjatywy regionalne
IV. Rola Hiszpanii w śródziemnomorskiej polityce WE/UE
V. Przesłanki i znaczenie nawiązania stosunków dyplomatycznych z Izraelem
Wnioski
Rozdział VII. Polityka Hiszpanii wobec ZSRR/Rosji i państw Europy Środkowo‑Wschodniej
I. Stosunki Hiszpanii z ZSRR i krajami EŚW przed rozpadem bloku wschodniego
II. Stanowisko Madrytu wobec przemian na wschodzie kontynentu po 1989 r.
1. Przemiany Jesieni Narodów 1989 r.
2. Stanowisko wobec rozpadu ZSRR
3. Reakcja na przemiany w EŚW
III. Hiszpania wobec aspiracji państw EŚW do członkostwa w NATO i UE
Wnioski
Zakończenie
Wykaz źródeł i literatury
Indeks osób
Abdallah, Georges Ibrahim 109
Abdelazziz, Mohamed 62
Abril Martorell, Fernando 42
Acedo Manteola, Manuel 154
Agnelli, Susana 125, 140, 253, 256
Alfons XIII 21
Alfonsin, Raul 172, 173
Allende, Salvador 32
Almunia Amann, Joaquín 286
Amato, Giuliano 125
Andreotti, Giulio 85, 125, 153
Arafat, Jaser 258, 259
Arias, Oscar 173, 181
Arias Navarro, Carlos 21, 22, 36, 44, 45, 73
Arzú, Álvaro 179
Aznar López, José María 16, 97, 136, 287
Azocar, Aylwin Patricio 173
Barrionuevo Peña, José 97, 224, 287
Bartholomew, Reginald 144
Basri, Driss 225
Bassols, Raimundo 16, 34, 82, 83
Ben Ali, Zin Al‑Abidin 157, 245
Bendjedid, Chadli 62, 157, 237, 239, 240
Benhadj, Ali 239
Berlusconi, Silvio 125
Betancur, Belisario 173
Bossano, Joe 117, 120
Boumédienne, Houari 62
Boyer, Miguel 131, 238
Brandt, Willy 25, 30
Bucetta, Mohamed 157, 225
Busquets, Julio 69
Caetano, Marcelo 57
Cajal, Máximo 16, 144, 145
Calvo Sotelo Bustelo, Leopoldo 42, 43, 45, 50, 52, 54‑56, 58, 62, 66, 73, 77, 78, 115, 258
Carington, Peter (Lord Carrington) 54, 146
Carnero, Carlos 278
Carrero Blanco, Luis, 22, 36
Carrillo, Santiago 24, 38, 64
Castro, Fidel 60, 176‑178, 196
Cavaço Silva, Aníbal 122, 123
Cheysson, Claude 82
Chirac, Jacques 109, 152
Ciampi, Carlo Azeglio 125
Claes, Willy 278
Clinton, Bill 17, 101, 140
Craxi, Bettino 125
Cristiani, Alfred 184
Cubillo, Antonio 62, 68
de Areilza, José María 44, 45, 258
de Borbón y Battenberg, Don Juan 21, 22
de Borbón y Borbón, Juan Carlos 13, 15, 18, 21‑23, 35, 36, 39, 43, 45, 54, 60, 75, 77, 171, 174, 176, 200, 227, 273, 286
de Castiella Maíz, Fernando María 29, 31
de Esteban, Jorge 87
de la Madrid Hurtado, Miguel 195
de Madariaga, Salvador 74
de Michelis, Gianni 125, 249, 250
de Mita, Ciriaco Luigi 125
de Oliveira Guterres, António Manuel 122
de Oliveira Salazar, Antonio 57
de Piniés y Rubio, Jaime 16, 56
del Bosch, Milans 43
Delors, Jacques 90, 91, 93, 95, 97, 287
Dini, Lamberto 125
Duarte, Napoleon 184
Dudú, Aomar Mohamedi 223‑225
Ellemann‑Jensen, Uffe 140
Elorriaga Fernández, Gabriel 87
Elżbieta II 120
Enders, Thomas 144
Fabius, Laurent 108
Fanfani, Amintore 125
Farjani, Y. 244
Fayad, Álvaro 175
Febres, León 199
Feo, Julio 175
Fernández‑Miranda, Torcuato 36, 37
Fernández Ordoñez, Francisco 42, 51, 72‑75, 90, 112, 118, 125, 133, 137,
144, 146, 147, 149, 150, 156‑160, 165, 170, 174, 177, 182, 183, 187, 188, 192, 200, 222, 233, 240, 241, 247, 249, 250, 252, 258, 267, 269, 270, 272, 273‑274, 286
Ferrán, Gabriel 81
Filali, Abdellatif 225
Fraga Iribarne, Manuel 25
Franco, Francisco 13‑15, 18, 20‑25, 27‑32, 34‑39, 41, 46, 48, 49, 61, 63, 69, 73, 75‑76, 104, 139, 170, 211, 218, 257, 258, 263, 281
Fujimori, Alberto 174
Gil Lázaro, Ignacio 124
Giscard d’Estaing, Valery 52, 54, 82, 123
González Marquez, Felipe 13‑18, 24, 25, 29, 38, 64‑67, 69‑74, 80‑82, 84, 86, 87, 89‑95, 97, 100‑102, 104, 107‑109, 112, 114, 121‑123, 125, 126, 128‑137, 140, 141, 144, 146, 150, 156, 160, 161, 164‑178, 180‑184, 187, 188, 190, 192‑194, 198, 199, 203, 206, 209, 211, 212, 214, 216, 218, 219, 221, 224, 226, 227, 228, 234, 235, 237, 238, 241‑243, 254, 258‑262, 265, 267, 268, 273‑278, 281‑287
Gorbaczow, Michaił 267, 268, 279
Goria, Giovanni 125
Gromyko, Andriej 58
Guerra, Alfonso 67, 71, 131, 236, 237
Guerra, Juan 71
Gurria, José Ángel 195
Gutiérrez Mellado Manuel 38
Gutiérrez Menoyo Eloy 177
Haig, Alexander 49, 69, 179
Hassan II 32, 33, 157, 222‑227, 243, 286
Hassan, Joshua 120
Haughey, Charles 94
Havel, Vaclav 268
Howe, Geoffrey 116‑118
Hughes, John 131
Humbert Romero, Carlos 179
Hurd, Douglas 115
Hussein bin Talal 157
Ibrahimi, Taleb 220
Iglesias, Enrique V. 173
Iglesias, Pablo 24
Iglesias Argüelles, Gerardo 147
Insulza Salinas, José Miguel 198
Jaruzelski, Wojciech 272
Joulwan, George 139
Jørgensen, Anker 31
Juppé, Alain 196
Kadafi, Muammar 152, 242‑244, 262
Klibi, Chedli 259
Köhl, Helmut 82, 83, 112, 114, 152, 192, 254
Kreisky, Bruno 31
Lagos, Ricardo 173
Llopis Ferrándiz, Rodolfo 24
López‑Bravo de Castro, Gregorio 34, 35
López Raimundo, Gregorio 220, 232
Lubbers, Ruud 97, 140
Luns, Joseph 49, 50
Macías Nguema, Francisco 248
Mansito, Fernando 81
Marín, Manuel 81, 189, 195‑197, 213, 251, 254
Matutes, Abel 189, 198, 213, 251
Mauroy, Pierre 82, 108
Mazowiecki, Tadeusz 268, 273
Medina Ortega, Manuel 190
Meer de Ribera, Carlos 244
Menem, Carlos 209
Milosevič, Slobodan 287
Miranda, Carlos 137, 138
Mitterrand, François 52, 108, 180
Mohammed V 33
Montaner, Carlos Alberto 176
Morán López, Fernando 16, 17, 53, 55, 60, 63, 66, 70, 72, 73, 75, 81‑83, 85, 104, 107, 108, 110, 114‑118, 129‑131, 142‑144, 150, 164‑165, 170‑172, 180‑182, 187, 220, 226, 232, 236, 238, 243, 258, 260, 263, 285
Moratinos Cuyaubé, Miguel Angel 218, 260
Moreno, Rafael 204
Moto, Severo 248
Mubarak, Hosni 251
Natali, Lorenzo 46
Nenni, Pietro 25
Noriega, Manuel 182
Obiang Nguema Mbasogo, Teodoro 248
Oleksy, Józef 273, 275
Oliart, Alberto 50
Oreja, Marcelino 45, 54, 58, 258
Ortega, Daniel 181, 182
Ortí Bordás, José Miguel 119
Ospina, Iván Mariano 175
Palme, Olof 25, 31
Panas Segurado, Miguel Angel 243
Papandreu, Andreas 85, 144
Peña Gómez, José Francisco 67
Pérez, Carlos Andrés 176, 198
Pérez‑Llorca, José Pedro 45, 58
Pertini, Alessandro 56
Pinochet Ugarte, Augusto 60, 173, 186
Pinto Balsemão, Francisco 122
Pita da Veiga, Gabriel 39
Pons, Felix 178
Puig Antich, Salvador 22
Quesada Gómez, Agustín 184
Reagan, Ronald 68, 142, 143, 160, 179
Redman, Charles 147
Rodriguez de Miñon, Herrero 147, 177
Ruiz‑Giménez Cortés, Joaquín 25
Rupérez Rubio, Francisco Javier 51, 62, 146, 176, 251
Salem Oulk Salek, Mohamed 232
Salinas de Gortari, Carlos 193, 200
Sánchez García, Isidoro 253
Santer, Jacques 101
Serra, Narcis 130, 131, 158, 159, 240
Shultz, George 142, 144, 147
Skubiszewski, Krzysztof 273
Soares, Mário 57, 84, 122, 123
Solana de Madariaga, Javier 72, 74, 125, 137, 140, 150, 161, 165, 170, 222, 240, 242, 244, 251, 253, 255‑257, 273, 275, 276, 277, 278, 284, 286
Solana, Luis 69
Solano Aza, Miguel 173
Solbes, Pedro 81
Solchaga Catalán, Carlos 93, 97, 178
Somoza, Anastasio 67, 179
Stroessner, Alfredo 174
Suárez, Fernando 190
Suárez González, Adolfo 15, 36‑39, 41‑45, 54, 57‑63, 67, 73, 77, 78, 209, 258
Suárez Pertierra, Gustavo 137
Szewardnadze, Eduard 267
Tarradellas, Josep 38
Tejero Molina, Antonio 43
Thatcher, Margaret 17, 55, 56, 81, 91, 92, 115, 117, 120
Tierno Galván, Enrique 25, 38, 72
Vera, Rafael 287
Videla, Jorge Rafael 67
Villaescusa, Emilio 38
Villalonga Campos, Fernando 210
Villar y Ortiz de Urbina, Francisco 160, 227
Walter, Vernon 243
Wałęsa, Lech 273
Weinberger, Caspar 146, 149
Westendorp y Cabeza, Carlos 72, 74, 81, 98, 102, 191, 235, 256, 286
Willmann, Helmut 155
Wörner, Manfred 138
Zapatero, José Luis 286
Zerual, Liamin 241
-
Nagroda im. Joachima Lelewela przyznawana jest raz w roku przez Polską Akademię Nauk za najlepszą naukową książkę z dziedziny historii.
W roku 2011 laureatem został prof. Wojciech Kriegseisen za książkę
Gratulacje!
-
Laureatem tegorocznej Nagrody im. Joachima Lelewela (za najlepszą książkę naukową z dziedziny historii) został Prof. dr hab. Wojciech Kriegseisen, autor monografii
-
-
Katarzyna Tempczyk
Nowe przymierze uczynił Pan z nami...
Teologia Kościoła Katolickiego Mariawitów
Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa 2011
ISBN 978-83-7507-093-4
format B5, s. 288, bibliografia, indeks osobowy, indeks tematyczny
Kościół Katolicki Mariawitów jest wspólnotą powstałą w wyniku dwóch rozłamów. Pierwszym z nich było wyodrębnienie się mariawityzmu z Kościoła rzymskokatolickiego, drugim – dokonany w 1935 r. rozłam w łonie mariawityzmu. Powstały wówczas: Kościół Katolicki Mariawitów (z siedzibą w Felicjanowie) i Kościół Starokatolicki Mariawitów (z siedzibą w Płocku). Książka przedstawia współczesną doktrynę wspólnoty felicjanowskiej oraz historyczny rozwój jej poszczególnych elementów. Jest to pierwsze pełne, systematyczne opracowanie tematu, oparte m.in. na kwerendzie i badaniach źródeł archiwalnych.
Katarzyna Tempczyk jest absolwentką Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, gdzie w 2009 r. obroniła pracę doktorską pt. „Teologia Kościoła Katolickiego Mariawitów w perspektywie ekumenicznej”. Jej główne zainteresowania naukowe skupiają się wokół nowych ruchów religijnych odwołujących się do tradycji chrześcijańskiej. Jest również autorką kilku publikacji naukowych dotyczących wykorzystania języka międzynarodowego esperanto w działalności różnych wspólnot religijnych. Mieszka w Warszawie.
SPIS TREŚCI
Wykaz skrótów
Wstęp
Rozdział I. Kształtowanie się doktryny Kościoła Katolickiego Mariawitów
1.1. Rola objawień Marii Franciszki Kozłowskiej w Kościele Katolickim Mariawitów
1.2. Abp Jan Maria Michał Kowalski jako główny twórca tradycji Kościoła Katolickiego Mariawitów
1.3. Kościół Katolicki Mariawitów po śmierci J. M. M. Kowalskiego
1.4. Rola Pisma Świętego w teologii felicjanowskiej
1.5. Rola tradycji rzymskokatolickiej w kształtowaniu się doktryny Kościoła Katolickiego Mariawitów
1.6. Naczelna rola bezpośredniego kierownictwa Bożego
1.7. Otwarcie teologii felicjanowskiej na szeroko rozumiane proroctwa
Rozdział II. Trójca Święta w nauczaniu Kościoła Katolickiego Mariawitów
2 .1 . Maryja Ojciec Niebieski
2 .2 . Chrystus Syn Boży
2 .3 . Mateczka Duch Święty
2.3.1. Wcielenie Ducha Świętego jako odwieczny plan Boży
2.3.2. Ziemskie życie Mateczki
2.3.3. Ofiara Mateczki. Mateczka jako Współodkupicielka
2.3.4. Obecność Mateczki w Kościele
Rozdział III. Eschatologia Kościoła Katolickiego Mariawitów
3.1. Eschatologia powszechna
3.2. Eschatologia indywidualna
Rozdział IV. Praktyki religijne
4.1. Eucharystia centrum życia Kościoła Katolickiego Mariawitów
4.2. Sakrament pokuty
4.3. Nowe formy kapłaństwa
4.3.1. Odrzucenie tradycyjnego kapłaństwa sakramentalnego
4.3.2. Kapłaństwo służebne
4.3.3. Kapłaństwo ludowe
4.4. Bierzmowanie i namaszczenie chorych
4.5. Historyczna praktyka małżeństw kapłańskich
Rozdział V. Kościół Katolicki Mariawitów a ekumenizm
5.1. Rozumienie własnej roli w historii zbawienia
5.2. Stosunek do innych wyznań i działalności ekumenicznej
5.3. Problem ważności chrztu felicjanowskiego w Kościele rzymskokatolickim
Zakończenie. Podsumowanie, wnioski i dalsze perspektywy badawcze
Aneks 1. Wybrane święta Kościoła Katolickiego Mariawitów
Aneks 2. Wybrane dane statystyczne
Bibliografia
Indeks osobowy
Indeks tematyczny
-
Kwartalnik Historyczny
nr 3/2011 Rocznik CXVIII
format B5, s. od 395 do 606
SPIS TREŚCI
Robert Kasperski, Problem etnogenezy Gotów w ujęciu Herwiga Wolframa: refleksje nad metodą
Monika Wyszomirska, Z prosaskiej i antystanisławowskiej publicystyki politycznej lat 1734–1736. (Wokół nieznanej twórczości Antoniego S. Dembowskiego)
Hanna Kozińska–Witt, Wielkomiejska Galicja w oczach konserwatystów krakowskich: Kraków i Lwów w „Przeglądzie Polskim” (1866–1913)
PRZEGLĄDY — POLEMIKI — PROPOZYCJE
Jerzy Szczepański, Odpowiedź na recenzję książki Książę Ksawery Drucki–Lubecki (1778–1846)
ARTYKUŁY RECENZYJNE I RECENZJE
Dariusz Andrzej Sikorski, Jak historyk potyka się o antropologię historyczną
Marek Słoń, Czy powiodła się próba odczytania kodu genetycznego śląskich lokacji?
Rafał Karpiński, O „KUL–owskiej” socjografii historycznej i staropolskich zakonach żeńskich
* * *
Relics and Remains, red. A. Walsham — Halina Manikowska
A. Marsham, Rituals of Islamic Monarchy. Accession and Succession in the First Muslim Empire — Mateusz Wilk
A. T. Hack, Alter, Krankheit, Tod und Herrschaft im frühen Mittelalter — Andrzej Pleszczyński
A. Supruniuk, Mazowsze Siemowitów (1341–1442). Dzieje polityczne i struktury władzy — Elżbieta Kowalczyk–Heyman
K. A. Kočegarov, Reč´ Pospolitaâ i Rossiâ v 1680–1686 godah. Zaklûčenie dogovora o Večnom mire — Jacek Burdowicz–Nowicki
J. Kalik, Scepter of Judah. The Jewish Autonomy in the Eighteenth–Century Crown Poland — Adam Kaźmierczyk
J. E. Dąbrowska, Klementyna. Rzecz o Klementynie z Tańskich Hoffmanowej — Krzysztof Marchlewicz
Przewrót majowy 1926 roku w oczach Kremla, red. B. Musiał — Paweł Duber
IN MEMORIAM
Lech Leciejewicz (26 I 1931 – 23 III 2011) — Karol Modzelewski
KOMUNIKATY
Komunikat Komisji Stypendialnej Funduszu im. Jana i Suzanne Brzękowskich
Rozstrzygnięcie konkursu nagrody im. Profesora Stanisława Herbsta
-
Robert Kasperski z Instytutu Historii PAN w rozprawie
Problem etnogenezy Gotów w ujęciu Herwiga Wolframa: refleksje nad metodą
podejmuje ważny, ciągle atrakcyjny temat. Ten i inne teksty w najnowszym Kwartalniku Historycznym, nr 3(2011).
-
Tymczasem autor wypowiedział się publicznie. Taki film: http://www.youtube.com/watch?feature=player_profilepage&v=nunBnxHWmWE
-
Katarzyna Czekaj
Artur Śliwiński (1877-1953)
Polityk, publicysta, historyk
Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa 2011
ISBN 978-83-7507-083-5
format B5, s. 343, ilustr., bibliografia, indeks osobowy
Książka przedstawia życie i twórczość Artura Śliwińskiego – postaci w znacznym stopniu współtworzącej niepodległe państwo polskie, choć przez jej współczesnych rzadko docenianej, dziś nieco już zapomnianej.
Śliwiński był jednym z najmniej znanych premierów II Rzeczypospolitej, choć jego gabinet powstawał w atmosferze wielkiego konfliktu politycznego. Był jednym z najpopularniejszych pisarzy historycznych dwudziestolecia międzywojennego, jednak dziś po jego książki mało kto sięga. Był wreszcie uczestnikiem większości najważniejszych wydarzeń politycznych w historii Polski pierwszej połowy XX wieku, ale jego nazwisko wymienia się przy tych okazjach na drugim lub trzecim planie. [ze Wstępu]
Odtworzenie dziejów jego życia, prześledzenie efektów pracy twórczej było zadaniem trudnym. Wynikało to z rzadko spotykanej aktywności Śliwińskiego na bardzo wielu polach pracy politycznej i społecznej, obszerności jego dorobku pisarskiego i publicystycznego. Jego działania pozostawiły ślad w dziesiątkach dokumentów, wspomnień i relacji jemu współczesnych, jednak ze względu na nieeksponowaną pozycję Śliwińskiego w ówczesnym życiu społecznym, zwykle są to wzmianki lakoniczne, powierzchowne, często sprzeczne ze sobą w warstwie faktograficznej. Bardzo trudno na podstawie takiego materiału, choć obszernego, odtworzyć w szczegółach życiorys postaci, jeszcze trudniej biografowi nakreślić w tej sytuacji wiarygodny portret psychologiczny i osobowościowy jego bohatera. Działalność publiczna Śliwińskiego daje nam obraz konsekwentnego,niezrażającego się niepowodzeniami polityka o radykalnie demokratycznych poglądach, usposobieniu kompromisowym i dużym talencie negocjacyjnym. Przebieg jego kariery, dokonywane wybory, wreszcie niekwestionowana lojalność wobec przywódcy politycznego – Józefa Piłsudskiego – pozwalają nam myśleć o nim jako o polityku-ideowcu (nie tak rzadkim typie wśród pokolenia wychowanego w tradycji bohaterów polskich zrywów narodowowyzwoleńczych). Jego praca polityczna i zaangażowanie nie były motywowane chęcią zysku, kariery czy majątku – trudno chyba doszukać się, nie tylko w tamtych czasach, polityka, który odrzuciłby tak wiele składanych mu propozycji objęcia intratnych stanowisk państwowych. Wreszcie jego działalność pisarska, wyjątkowo owocna, znajdująca uznanie w oczach czytelników, a przecież niepoparta nawet wyższym wykształceniem, buduje nam obraz samouka, tytana pracy, a chyba można pokusić się i o tę tezę – fascynata historii i właśnie dlatego jej najlepszego popularyzatora. [Z Zakończenia]
Biografia Artura Śliwińskiego przybliża nam postać nieco zapomnianego polityka okresu międzywojennego, premiera i senatora II Rzeczypospolitej. Jako jeden z najbliższych cywilnych współpracowników Józefa Piłsudskiego w czasie I wojny światowej Śliwiński brał udział w niemal wszystkich najważniejszych wydarzeniach politycznych w Warszawie między sierpniem 1914 a listopadem 1918 roku. Uczestniczył w budowie zrębów niepodległej Polski. Był świadkiem jej sukcesów, ale i uczestnikiem jej upadku, angażując się w obronę Warszawy w 1939 roku. Śliwiński, o czym dziś się już nie pamięta, był też jednym z najpopularniejszych autorów książek o tematyce historycznej, propagujących wśród szerokiego odbiorcy postacie wielkich polskich wodzów, królów i poetów. Książka Artur Śliwiński (1877‑1953). Polityk, publicysta, historyk jest zatem historią rodzącej się II RP, walczącej o swoje miejsce na mapie Europy, borykającej się z kolejnymi wstrząsami i kryzysami, opowiedzianą z perspektywy polityka, pisarza i historyka. Wiele poruszonych tu wątków (rozgrywki politycznych koterii, bezpardonowa walka propagandowa manipulująca emocjami tłumów, rywalizacja o władzę i wpływy polityczne) jest aktualnych także dziś.
Katarzyna Czekaj jest absolwentką Uniwersytetu Łódzkiego. Jej zainteresowania badawcze koncentrują się wokół historii politycznej II RP i dziejów ruchu piłsudczykowskiego. Opublikowała biografię Karola Lilienfelda-Krzewskiego, popularnego wśród piłsudczyków „Kaprala Szczapy” (Karol Lilienfeld-Krzewski (1893-1944). Biografia, Warszawa 2008).
SPIS TREŚCI
Wstęp
Rozdział I
Polityczny nowicjat – początki działalności w obozie niepodległościowym do 1914 r.
1. Dzieciństwo i młodość (1877-1903)
2. Okres kijowski (1902-1906) – pierwsze kroki w Polskiej Partii Socjalistycznej oraz praca społeczna
3. Redaktor „Trybuny” – w szeregach PPS-Frakcji Rewolucyjnej
4. Powrót do Królestwa – działalność niepodległościowa w latach 1907-1914
Rozdział II
Na pierwszej linii – działalność polityczna w obozie Józefa Piłsudskiego w okresie Wielkiej Wojny (1914-1918)
1. Śliwiński jako wykonawca polityki Piłsudskiego w pierwszym okresie wojny (VIII 1914 – XII 1915)
2. „O Rząd i Wojsko”. Prezes Centralnego Komitetu Narodowego w Warszawie (XII 1915 – II 1917)
3. Czas najtrudniejszych wyborów – w Tymczasowej Radzie Stanu
4. Prawie u celu – aktywność w początkach odbudowy niepodległego państwa polskiego (1918)
Rozdział III
Na szczycie kariery czy u jej zmierzchu? Premier Rzeczypospolitej Polskiej
1. Na wielu frontach – w środowisku radykalnej inteligencji i samorządzie warszawskim (1918-1922)
2. Geneza i przebieg kryzysu konstytucyjnego 1922 r. Śliwiński jako szef rządu (28 VI – 7 VII 1922)
Rozdział IV
Polityk – rezerwista. Na arenie politycznej, kulturalnej i społecznej w latach dwudziestych i trzydziestych
Rozdział V
Wojna i okupacja. Ostatnie lata w Polsce Ludowej
Zakończenie
Bibliografia
Indeks osobowy
-
Rozumiem, że to wszystko z ogólnej informacji Wydawnictwa o nowej książce L. Kowalskiego, Autora niezapomnianego "Generała ze skazą", ale w sumie nieco intrygują mnie frazy:
A dziś, jak rozumiem, człowiek zapytany na ulicy wie wszystko np. o BBN?
W jaki to sposób KOK kupczył racją stanu PRL?
Człowiek zapytany na ulicy (statystycznie) chyba niewiele wie o BBN. Przyczyny są teraz raczej banalne. W PRL były bardziej złożone. Nie porównywałbym z tamtymi czasami.
Na drugie pytanie, jak mniemam, odpowie lektura książki, która z pewnością będzie dyskutowana, na pewno z aktywnym udziałem Autora. To monografia oparta na źródłach, w znacznej części źródła te nie były dotychczas wykorzystywane.
- Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Dalej
- Strona 5 z 7
Paweł książę Czartoryski
w Biografie
Napisano · Zgłoś odpowiedź
Paweł Maria książę Czartoryski na Klewaniu i Żukowie herbu Pogoń Litewska (ur. 1924 w Krakowie, zm. 1999 w Warszawie), prof. dr hab., prawnik, ekonomista, historyk nauki, badacz i wydawca Dzieł wszystkich Mikołaja Kopernika, kierownik Zakładu Badań Kopernikańskich w Polskiej Akademii Nauk, doradca Solidarności, założyciel i wieloletni przewodniczący Towarzystwa Szkół Zjednoczonego Świata, taternik.
Podjęcie całościowego opracowania dorobku Pawła Czartoryskiego w sferze publicznej, w nauce, religii, edukacji, wychowaniu, ruchu opozycyjnym, budowie społeczeństwa obywatelskiego oraz w sporcie i wielu innych dziedzinach wydaje się zadaniem przekraczającym możliwości jednego autora. Ukazała się jednak książka, napisana wspólnym wysiłkiem ponad czterdziestu osób (z Polski, Litwy, Węgier, Francji, Wielkiej Brytanii). Jej celem jest uchwycenie choć fragmentów pamięci o postaci tak ważnej dla ostatnich kilkudziesięciu lat historii Polski i Europy.
Nadejdzie dzień
Wspomnienia o Pawle Czartoryskim
pod redakcją Ireny Bylickiej, Bogny J. Obidzińskiej i Marii Czartoryskiej
Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa 2012
ISBN 978-83-7507-099-6, format B5, s. 297, 67 fot., bibliografia, indeks nazwisk, oprawa twarda
Teksty w językach francuskim, angielskim i litewskim opublikowano w oryginale oraz w tłumaczeniu na język polski.
SPIS TREŚCI
Od redakcji
Irena Bylicka, Wstęp
Elżbieta Kraińska, Do tańca i do różańca
Helena Łazarska, Paweł – wymiar człowieka
Zygmunt Tyszkiewicz, Kochany, mądry starszy kuzyn
Anita Hooper, Cousin Meets Cousin
Elżbieta Cielecka, Solidarny
Izabela Dzieduszycka, Po pierwsze odpowiedzialność
Katarzyna Anna Kraińska, Od piwnic po dachy rzeczywistości
Apb Ignacy Tokarczuk, Opiekun grobowców Sieniawskich
Eleonora Kasznica, Jedna bryła – bez pęknięć
Zygmunt Skórzyński, Polska w Europie
Andrzej Wielowieyski, Na prawo i w góry
Krzysztof Kozłowski, Przez Bieszczady stalinizmu
Leszek Łącki, Paweł i jego góry
Jerzy Strzelecki, Książę i Socjalista
Marguerite Rey, La force tranquille
Zofia Włodek, Wśród manuskryptów – między Warszawą a Krakowem
Juliusz Domański, Menadżer nauki i humanista. Garść wspomnień przygodnego współpracownika
Jerzy Kłoczowski, Paweł w mojej pamięci
Anna Słomczyńska Wołoszynowa, Portret Księcia nauki
Małgorzata Malewicz, Mistrz w oczach czeladników
Jacek Soszyński, „Studia Copernicana” i promocja nauki polskiej
András Nagy, Szeretetreméltó kiváló barátom: Pawel
John and Miranda Villiers, A Warm Friend in a Cold War
Jan Komorowski, Pierwszy mentor
Agnieszka Jackowska, Udzielać siebie innym
ks. Roman Indrzejczyk, Dobry duch na złe czasy
Ginter Kupka, Jak wychodziliśmy z podziemia
Barbara Fatyga, Książę Pan
Kuba Wygnański, Adwokat jedności społecznej
Alina Kozińska-Bałdyga, Wizja na przyszłość
Janina Zawadowska, Horyzonty edukacji
David B. Sutcliffe, The best teacher lodges an intent not in the mind but in the heart
Beata Bieszke-Neuber i Alex Neuber, Love & History in the Times of Rationing
Krystyna Troszczyńska, Odmienił życie wielu z nas
Michał Myck, Ekonomia wychowania
Irena Veisaitė, Iš jo sklido Šviesa…
Uładzimir Kołas, Odbudować kulturę – od wizji do praktyki
Mindaugas Kvietkauskas, Abiejų kultūrų Respublikos link…
Ignacy Czeżyk, Książęta Czartoryscy w Puławach a Solidarność
Graham Able, Prof. Paweł Czartoryski Scholarships at Dulwich College
Andrew Thornhill, Patron with a Wide View
Andrew Hugh Monro, Serendipidy that must have been inevitable
Maria Czartoryska, Dane jest tylko to, co jest z serca dane
Edward Poniński, Weronice z Ponińskich Czartoryskiej in memoriam
Bibliografia publikowanych prac
Kalendarium życia
Noty o autorach
Objaśnienia skrótów
Spis ilustracji
Indeks nazwisk