Semper

Książka będzie prezentowana na stoisku 44 w Arkadach Kubickiego w Warszawie w dn. od 29 listopada do 2 grudnia 2012 r. (Targi Książki Historycznej)

Promocja książki Nadejdzie dzień odbędzie się 12 listopada 2012 r. o godz. 19.30 w klubokawiarni TARABUK w Warszawie, ul. Browarna 6. Udział wezmą autorzy wspomnień, współpracownicy, przyjaciele i bliscy Pawła Czartoryskiego. Książka dostępna jest u Wydawcy

Wykształcenie senatorów. Niewolnicy w Portugalii. Elekcja vivente rege. Kwartalnik Historyczny. Ukazał się nowy numer. Spis treści

Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej tom XLVII
 Pod red. Marka Kazimierza Kamińskiego i Elżbiety Znamierowskiej-Rakk. Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa 2012. Rocznik poświęcony najnowszej historii Rosji, Ukrainy, Białorusi, Bałkanów, Państw Bałtyckich, Węgier, Czech i Słowacji. Autorzy polscy i zagraniczni. ISSN 1230-5057. Format B5, s. 407, mapy, fotografie reprodukcje dokumentów, streszczenia w języku angielskim i rosyjskim. Spis treści Profesor Tadeusz Kisielewski (1939-2012) Studia Hanna Marczewska-Zagdańska, Listy z Europy Lajosa Kossutha do „New York Times” (1853-1856) Janusz Gruchała, Politycy galicyjscy wobec sytuacji wewnętrznej w Austro-Węgrzech w końcu pierwszej wojny światowej (1917-1918) Renata Zawistowska, Prekmurje – oderwanie od Węgier i przyłączenie do Słowenii (1919-1920) Michał Jerzy Zacharias, Od stalinizmu do „herezji”. Myśl polityczna Milovana Đilasa w latach 1941-1949 Adam Rafał Kaczyński, Sowieckie organy bezpieczeństwa na Wołyniu w latach 1944-1947 Iskra Baewa, W przeddzień krachu – stosunki bułgarsko-radzieckie w latach osiemdziesiątych Dokumenty i materiały Marek Wojnar, Zachód i Step w dziejach Rusi i Rosji – dualizm cywilizacyjny w pisarstwie historycznym Lwa Gumilowa Małgorzata Gmurczyk-Wrońska, Adwokat wobec rosyjskiego systemu karnego i politycznego – przykład Stanisława Patka Małgorzata Gmurczyk-Wrońska, Stanisław Patek w świetle raportów rosyjskich urzędników Joanna Gierowska-Kałłaur, „Depozyty” Walerego Sławka przechowywane w Moskwie.(„Biuro Detaszowane Oddziału Ii Naczelnego Dowództwa 1919”) Marek Kazimierz Kamiński, Ewa Orlof, Wojenne plany Hitlera w 1937 roku Krzysztof Langowski, Początki działalności Instytutu Józefa Piłsudskiego w Nowym Jorku (1943-1956) Artykuły recenzyjne i recenzje Aleksandra Leinwand, Gentlemani o barbarzyńcach Jacek Adamczyk, Nowa synteza dziejów Słowacji * * * Rozstrzelać Polaków. Ludobójstwo Polaków w Związku Sowieckim w latach 1937-1938. Dokumenty z Centrali, opracował Tomasz Sommer, Warszawa 2010, 3S Media, seria Biblioteka Wolności, ss. 277, 3 nlb – Romuald Wojna Serhii M. Plokhy, Yalta. The Price of Peace, Viking, New York 2010, S. xxiii, 451 – Ewa Cytowska Antoni Cetnarowicz, Odrodzenie narodowe w Istrii w latach 1860-1907, Uniwersytet Jagielloński, Towarzystwo Wydawnicze „Historia Iagiellonica”, Kraków 2010, ss. 264 – Mieczysław Tanty Peter Sokolovič, Hlinkova Garda 1938-1945, Ústav pamäti naroda, Bratislava 2009, ss. 559 – Renata Zawistowska Dwie dekady zmian: Rumunia 1989-2009, red. nauk. Karina Paulina Marczuk, Difin, Warszawa 2009 – Alicja Sowińska-Krupka Orlando Figes, Szepty. Życie w stalinowskiej Rosji, tłum. Władysław Jeżewski, Magnum, Warszawa 2008-2010 – Adrianna Sznapik Sławomir Łukasiewicz, Trzecia Europa. Polska Myśl federacyjna w Stanach Zjednoczonych 1940-1971, Instytut Pamięci Narodowej Komisja Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu, Warszawa-Lublin 2010, s. 436 – Krzysztof Langowski . Życie naukowe Posiedzenia Zakładu Dziejów Europy XIX i XX w. w IH PAN w Warszawie (5 października 2010 – 27 września 2011) In memoria Janusz Gruchała (24 VIII 1949 – 21 XI 2011) Wytyczne redakcyjne dla autorów tekstów do „Studiów z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej” Zasady recenzowania artykułów w „Studiach z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej” link z opisem w sieci

Acta Poloniae Historica vol. 105 format A5, ilustr., s. 269 + dwubarwna mapa na wklejce CONTENTS STUDIES Robert Kasperski, Two Amali Peregrinations to the Kingdom of Visigoths: How Theoderic the Great and Eutharic Legitimised Their Authority over the ‘United’ Goths Michał Tymowski, The Shore and the Marketplace: Microspace in the European-African Trade on the West African Coast in the Fifteenth and Sixteenth Centuries (Descriptions and Iconographic Sources) Anna Kalinowska, ‘The Great Design which Doeth Promise so Much Happiness’: Newsbooks and English Expedition to the West Indies, 1654-1655 Michał Wasiucionek, Diplomacy, Power and Ceremonial Entry: Polish-Lithuanian Grand Embassies in Moldavia in the Seventeenth Century Andrzej Gliwa, The Tatar-Cossack Invasion of 1648: Military Actions, Material Destruction and Demographic Losses in the Land of Przemyśl Tomasz Hen, ‘Rabid Ruthenian’: L’homme sauvage of the Late Eighteenth-Century Polish-Lithuanian Semiosphere Dariusz Jarosz, Citizens of Communist Poland as ‘Small Individualists’ REVIEWS Hanna Zaremska, Żydzi w średniowiecznej Polsce. Gmina krakowska [The Jewry in the Medieval Poland: The Community of Cracow] – Mateusz Goliński; Grischa Vercamer, Siedlungs-, Sozial- und Verwaltungsgeschichte der Komturei Königsberg in Preußen (13.–16. Jahrhundert) – Marcin Grulkowski; Michael Ostling, Between the Devil and the Host: Imagining Witchcraft in Early Modern Poland – Jacek Wijaczka; Dariusz Kołodziejczyk, The Crimean Khanate and Poland-Lithuania: International Diplomacy on the European Periphery (15th–18th Century): A Study of Peace Treaties Followed by Annotated Documents – Natalia Królikowska; Janusz Szczepański (ed.), Dzieje Mazowsza, vol. 3: Lata 1795–1918 [The History of Mazovia, 1795–1918] – Andrzej Szwarc; Jerzy W. Borejsza (ed.), The Crimean War 1853–1856: Colonial Skirmish or Rehearsal for World War? Empires, Nations, and Individuals – Maciej Górny; Carl Christian Wahrmann, Martin Buchsteiner and Antje Strahl (eds.), Seuche und Mensch. Herausforderung in den Jahrhunderten. Ergebnisse der internationalen Tagung vom 29.–31. Oktober 2010 in Rostock – Edmund Kizik SHORT NOTES link do sklepu

Kwartalnik Historyczny nr 1/2012 Rocznik CXIX format B5, s. od 1 do 212 SPIS TREŚCI Witold Brzeziński, Uwagi o nazewnictwie i identyfikacji kobiet w późnośredniowiecznej Polsce (na przykładzie szlachty wielkopolskiej) Tomasz Szwaciński, Rosja a Piotr i Jan Sapiehowie w dobie kryzysu ostrogskiego (1754–1758) Paweł Duber, Konflikty w kierownictwie obozu sanacyjnego po powrocie Józefa Piłsudskiego z Madery w 1931 r. PRZEGLĄDY ― POLEMIKI ― PROPOZYCJE Izabela Lewandowska-Malec, Refleksje po lekturze artykułu recenzyjnego pióra Edwarda Opalińskiego Sejm czasów Zygmunta III ARTYKUŁY RECENZYJNE I RECENZJE Przemysław Wiszewski, Z badań nad zaginionym światem opowieści o przeszłości Polski Krzysztof Kosiński, O Dziennikach Jana Józefa Lipskiego * * * C. J. Goodson, The Rome of Pope Paschal I. Papal Power, Urban Renovation, Church Rebuilding and Relic Translation, 817–824 ― Aneta Pieniądz Bruno z Kwerfurtu. Osoba ― dzieło ― epoka, red. nauk. M. Dygo, W. Fałkowski ― Tomasz Jurek Geschichte des Kardinalats im Mittelalter, red. J. Dendorfer, R. Lützelschwab ― Przemysław Nowak J. Kłoczowski, Wspólnoty zakonne w średniowiecznej Polsce ― Rafał Kubicki J. Krzyżaniakowa, Nie ma historii bez człowieka. Studia z dziejów średniowiecza ― Henryk Samsonowicz Ritualisierung politischer Willensbildung. Polen und Deutschland im hohen und späten Mittelalter, red. W. Fałkowski, B. Schneidmüller, S. Weinfurter ― Jerzy Strzelczyk M. Teter, Sinners on Trial. Jews and Sacrilege after the Reformation ― Waldemar Kowalski Akta zjazdów stanów Wielkiego Księstwa Litewskiego, t. 2: Okresy panowań królów elekcyjnych XVI–XVII wieku, oprac. H. Lulewicz ― Grzegorz Błaszczyk P. Gawron, Hetman koronny w systemie ustrojowym Rzeczypospolitej w latach 1581–1646 ― Henryk Wisner M. Zwierzykowski, Samorząd sejmikowy województw poznańskiego i kaliskiego w latach 1696–1732 ― Wojciech Kriegseisen Kommunikation durch symbolische Akte. Religiöse Heterogenität und politische Herrschaft in Polen-Litauen, red. Y. Kleinmann ― Wojciech Kriegseisen W. Konopczyński, Pierwszy rozbiór Polski ― Piotr Ugniewski M. Baár, Historians and Nationalism. East-Central Europe in the Nineteenth Century ― Maciej Górny P. Jakóbczyk-Adamczyk, Stosunki polityczne miedzy Hiszpanią a Wielką Brytanią za panowania Ferdynanda VII (1808–1833) ― Radosław Żurawski vel Grajewski M. Turda, Modernism and Eugenics ― Maciej Górny J. Januszewska-Jurkiewicz, Stosunki narodowościowe na Wileńszczyźnie w latach 1920–1939 ― Włodzimierz Mędrzecki Biuletyny Komitetu do spraw Bezpieczeństwa Publicznego, grudzień 1954–listopad 1956, wstęp M. Filipiak, oprac. W. Chudzik, M. Filipiak, J. Gołębiewski ― Andrzej Korzon LISTY DO REDAKCJI Zygmunt Zieliński, Kilka uwag o recenzji Bartłomieja Noszczaka Bogusław Andrzej Baczyński, O Julianie Macieju Goslarze link z opisem

Perła socrealizmu ma już 60 lat!

Okno na Warszawę, odsłona druga = Święto Warszawy, reaktywacja. Obfituje w liczne imprezy dydaktyczne dotyczące historii Warszawy: link z programem

Przemysław Urbańczyk w rozprawie Słowiańska farma, czyli archeologia o kształtowaniu się islandzkiej tożsamości w najnowszym numerze Kwartalnika Historycznego (nr 4/2011) prowadzi arcyciekawe rozważania, co nawet ilustruje barwnymi ilustracjami!

Demokracja bezpośrednia Szwajcarska demokracja modelem dla XXI wieku? Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa 2012 ISBN 978-83-7507-103-0 format 170×220 mm, tabele, wykresy, s. 168, bibliografia Książka jest pracą zbiorową, przygotowaną pod egidą Ambasady Szwajcarii w Polsce. Autorzy tekstów to najlepsi znawcy szwajcarskiego systemu politycznego. Niektóre teksty powstały specjalnie na potrzeby tej publikacji. Szwajcarska demokracja bezpośrednia, z takimi specyficznymi narzędziami jak referendum czy inicjatywa, to system umożliwiający sprawowanie skutecznej kontroli nad elitami politycznymi i dopuszczający mniejszości do udziału w procesach politycznych. Szwajcarski przykład udowadnia też nieprawdziwość twierdzenia, jakoby stabilność polityczna, sukces gospodarczy i system demokracji stanowiły elementy wzajemnie się wykluczające. Demokracja szwajcarska może posłużyć jako inspiracja do szczegółowych rozwiązań w systemach politycznych XXI stulecia. Dotyczy to również, a może przede wszystkim Europy. SPIS TREŚCI Simon Geissbühler Wprowadzenie Wolf Linder Blaski i cienie demokracji bezpośredniej Adrian Vatter Demokracja bezpośrednia w Szwajcarii: historia, debaty i skutki Georg Lutz Inicjatywa obywatelska jako metoda kontroli politycznej w Szwajcarii Christian Bolliger Mniejszości strukturalne w demokracji bezpośredniej Silvano Moeckli Demokracja bezpośrednia w stanach federalnych USA Bibliografia link do strony z opisem

Ambasada Szwajcarii, Collegium Civitas i Wydawnictwo Naukowe Semper zapraszają na uroczystą prezentację tej książki (13 marca 2012, godz. 11.30): link z programem imprezy

Akta synodów prowincjonalnych Jednoty Litewskiej 1626-1637 wstęp i opracowanie Marzena Liedke i Piotr Guzowski Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa 2012 ISBN 978-83-7507-113-9 format B5, s. XL + 201, reprodukcje dokumentów, załączona składana barwna mapa zborów (oprac. Jarosław Suproniuk), indeksy: osób, miejscowości i rzeczowy Akta synodów prowincjonalnych Jednoty Litewskiej 1626-1637 zawierają publikację protokołów corocznych obrad najwyższych władz wspólnoty ewangelickiej w Wielkim Księstwie Litewskim. Stanowią one podstawowe źródło do badań dziejów i ustroju Kościoła ewangelicko-reformowanego w Rzeczypospolitej, dokumentują jego organizację wewnętrzną, aktywność duchowieństwa i zaangażowanie osób świeckich w życie religijne, w tym także działalność patronacką potężnego rodu Radziwiłłów birżańskich. Edycja bezcennych świadectw funkcjonowania wspólnoty protestanckiej w warunkach wielowyznaniowego i wieloetnicznego społeczeństwa Rzeczypospolitej szlacheckiej jest uzupełnieniem serii wydawnictw źródłowych: Monumenta Reformationis Polonicae et Lithuanicae oraz Akta synodów różnowierczych w Polsce (red. Maria Sipayłło). Edycję źródła opracowali i opatrzyli wstępem Marzena Liedke i Piotr Guzowski, pracownicy Instytutu Historii i Nauk Politycznych Uniwersytetu w Białymstoku, badający stosunki wyznaniowe w dawnej Rzeczypospolitej, a także historię społeczną i gospodarczą późnego średniowiecza i początków epoki nowożytnej. SPIS TREŚCI Wstęp Wykorzystane źródła i wybrana literatura przedmiotu Wykaz najczęściej stosowanych skrótów Superintendenci Kościoła ewangelicko-reformowanego w Wielkim Księstwie Litewskim w latach 1626-1637 Akta synodów prowincjonalnych Jednoty Litewskiej 1626-1637 Indeks osób Indeks miejscowości Indeks rzeczowy szczegółowy opis

Ten wspaniały las zachwycał artystów i uczonych już w XIX wieku. Mówi o tym książka: Piotr Daszkiewicz, Tomasz Samojlik, Bogumiła Jędrzejewska Puszcza Białowieska w pracach przyrodników i podróżników 1831-1863 ISBN 978-83-7507-128-3 oprawa twarda, format B5, s. 208, ilustracje barwne, mapy, indeks osobowy Ilustratorzy: Jan Lindsay (Lintzej, 1759-1821), architekt i malarz pochodzący z osiadłej w Polsce szkockiej rodziny. Urodził się w Białymstoku, malarstwo i architekturę studiował w Rzymie, po powrocie do Polski pracował jako architekt podskarbiego wielkiego litewskiego Stanisława Poniatowskiego, bratanka króla Stanisława Augusta. W dobrach podskarbiego wznosił kościoły, dwory i pałace (np. neogotycki pałac w Korsuniu na Ukrainie, 1789). Śladem pobytu Jana Lindsaya w Puszczy Białowieskiej jest rysunek piórem, tuszem i akwarelą Altanka wystawiona w Białowiezkiey Puszczy przez J. O. X-cia Jmci Stanisława Poniatowskiego Podskarbiego W. W. X. Litt. dla Nayiaśnieyszego Króla Jmci Stanisława Augusta Poniatowskiego, tam polującego iadąc na Seym do Grodna Roku 1784. Powstał on zapewne podczas polowania w puszczy w dniach 31 sierpnia-1 września 1784 roku. Skromny pokot widoczny na rysunku odpowiada rzeczywistości – podczas dwóch dni łowów ustrzelono dwa niedźwiedzie, cztery żubry i łosia. Michaly Zichy (1827-1906), węgierski malarz i rysownik, kształcił się w Wiedniu. Rekomendacji swoich wiedeńskich mistrzów zawdzięczał szybką karierę w Petersburgu. W 1847 roku 20 letni Zichy został zatrudniony jako nauczyciel rysunku siostrzenicy cara Mikołaja I Romanowa. Popularność przyniosły mu wykonane w 1855 roku akwarele przedstawiające koronację cara Aleksandra II. Niedługo potem otrzymał zlecenie na serię obrazów o carskich polowaniach w lasach Gatczyny i mianowany został nadwornym malarzem carskim. W 1860 roku towarzyszył Aleksandrowi II podczas pierwszego polowania carskiego w Puszczy Białowieskiej. Powstała wówczas seria akwarel prezentowanych w niniejszej książce. Poza uwiecznianiem uroczystości dworskich i portretowaniem najważniejszych osobistości imperium, obowiązki Zichy’ego obejmowały między innymi projektowanie talii kart dla cara Aleksandra II czy malowanych wachlarzy dla carycy Marii. Marzący o uprawianiu prawdziwej sztuki Zichy opuścił Rosję w 1870 roku. Nie powiodło mu się jednak ani w ojczyźnie, ani w Paryżu – wszędzie spotykał się z chłodnym przyjęciem i krytyką. W 1883 roku Michaly Zichy powrócił do Petersburga na swe dawne stanowisko, tym razem u boku nowego cara – Aleksandra III. Z jego dworem Zichy najprawdopodobniej odbył swą drugą podróż do Puszczy Białowieskiej. W 1894 roku car polował w Puszczy i wizytował nowo zbudowany pałac w Białowieży. Dowodem na to, że wśród pierwszych gości pałacu znajdował się również Michaly Zichy, jest zachowana w Państwowym Muzeum Ermitażu w Sankt Petersburgu akwarela przedstawiająca rodzinę carską podczas obiadu w jadalni białowieskiego pałacu, datowana na 1894 rok i podpisana przez Zichy’ego. Rudolf Żukowski (1814-1886), malarz urodzony w Białymstoku, skończył studia artystyczne w St. Petersburgu w 1839 roku. W latach 40. XIX wieku zdobył uznanie jako ilustrator czasopism i książek, w tym baśni. Wykonywał też portrety, malował sceny batalistyczne (np. przedstawienia wojny krymskiej). Scena z polowania na żubry jest jedynym znanym białowieskim śladem w twórczości Żukowskiego. Nie wiadomo, czy artysta kiedykolwiek przebywał w Puszczy Białowieskiej. Sposób przedstawienia żubrów przywodzi na myśl wykonaną 30 lat wcześniej (ok. 1821 roku) rycinę Jakuba Sokołowskiego (zob. Daszkiewicz P., Jędrzejewska B., Samojlik T. 2004. Puszcza Białowieska w pracach przyrodników 1721-1831. Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa), co sugeruje, że w scenie polowania żubry nie były rysowane z natury. Juliusz Kossak (1824-1899), malarz i rysownik specjalizujący się w tematyce historycznej i batalistycznej oraz przedstawieniach koni. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Lwowskim, jednocześnie kształcił się pod okiem doświadczonych malarzy. W 1855 roku wyjechał do Paryża, gdzie studiował zbiory muzealne. Po powrocie do Warszawy w 1860 roku został kierownikiem działu artystycznego „Tygodnika Ilustrowanego”. W 1868 roku przeniósł się do Krakowa, gdzie angażował się w działalność kulturalną, skupiając wokół siebie miejscową elitę artystyczną. Nie wiadomo, czy Juliusz Kossak kiedykolwiek odwiedził Puszczę Białowieską. Zamieszczony tu rysunek łosia sygnowany przez Juliusza Kossaka jest niemal dokładną (choć zwierciadlaną) kopią ryciny Jakuba Sokołowskiego z ok. 1821 roku (zob. Daszkiewicz P., Jędrzejewska B., Samojlik T. 2004. Puszcza Białowieska w pracach przyrodników 1721-1831. Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa). link do opisu on lline SPIS TREŚCI 1. Wprowadzenie 2. Urzędowa notatka o Puszczy Białowieskiej z 1831 roku 2.1. Anonimowy raport 2.2. Anonim: Statystyczny opis Puszczy Białowieskiej w Guberni Grodzieńskiej 3. Piotra Szrettera wspomnienia z Puszczy Białowieskiej sprzed 1831 roku 3.1. Piotr Szretter w ojczyźnie i na wygnaniu 3.2. Piotr Szretter: Opisanie geograficzne, historyczne i zoologiczne Puszczy Białowieskiej 4. Konstanty I. Arseniew – notatki z podróży przez Puszczę Białowieską w 1845 roku 4.1. Początki zainteresowania rosyjskich uczonych Puszczą Białowieską 4.2. Konstanty Iwanowicz Arseniew: Puszcza Białowieska (notatki z podróży) 5. Dymitr J. Dołmatow – chwytanie i hodowla żubrząt w Puszczy Białowieskiej w 1846 roku 5.1. Naczelny Nadleśny Guberni Grodzieńskiej i jego zainteresowanie żubrami 5.2. Dymitr J. Dołmatow: Notatka o schwytaniu żubrów [w 1846 roku] 6. Franz Müller – wyprawa do Puszczy Białowieskiej w 1851 roku 6.1. Misja austriackiego profesora weterynarii 6.2. Franz Müller: Notatka o podróży do Grodna i Puszczy Białowieskiej oraz o żubrach 7. Puszcza Białowieska w Opisaniu lasów Aleksandra Połujańskiego (1854 rok) 7.1. Białowieskie lasy okiem carskiego komisarza leśnego 7.2. Aleksander Połujański: Opisanie lasów Królestwa Polskiego i guberni zachodnich Cesarstwa Rosyjskiego pod względem historycznym, statystycznym i gospodarczym 8. Wizyta w Puszczy Białowieskiej w 1856 roku we wspomnieniach Józefa Dunin Karwickiego 8.1. Podchody żubrów i oswojony ryś 8.2. Józef Dunin Karwicki: Z moich wspomnień 9. Jacques Boucher de Crévecoeur Perthes o Puszczy Białowieskiej i żubrach w 1856 roku 10. Tło pierwszego carskiego polowania w Puszczy Białowieskiej (1860 rok) 10.1. Kulisy organizacji wizyty cara Aleksandra II w Białowieży 10.2. Anonim: Z pod Białowieskiej Puszczy 11. Pierwsze carskie polowanie w Puszczy Białowieskiej w 1860 roku 11.1. Polowanie Aleksandra II według oficjalnego wydawnictwa Imperatorskiej Akademii Nauk 11.2. Anonim: Polowanie w Puszczy Białowieskiej 12. Głos o Puszczy w paryskim „Kołokole” A. Hercena z 1861 roku 12.1. Puszcza Białowieska w piśmie rosyjskiej emigracji 12.2. Anonim: Mroczna sprawa 13. Urzędowa notatka o Puszczy Białowieskiej z 1861 roku 13.1. Opis puszczy w czasopiśmie Ministerstwa Dóbr Państwowych 13.2. Anonim: Wybrane informacje na temat obecnego stanu Puszczy Białowieskiej 14. R. T. Viennot – popularyzacja wiedzy o żubrze (1862 rok) 14.1. Referat o żubrze na posiedzeniu francuskiego towarzystwa naukowego 14.2. R. T. Viennot: Nota o żubrze 15. Paweł Bobrowski – zbiór materiałów dotyczących Puszczy Białowieskiej (1863) 15.1. Puszcza w kompilacyjnej pracy carskiego generała 15.2. Paweł Osipowicz Bobrowski: Materiały do geografii i statystyki Rosji zebrane przez oficerów sztabu generalnego. Gubernia Grodzieńska 16. Wacława Przybylskiego wrażenia z Puszczy Białowieskiej (1863) 16.1. O żubrach i bizonach w popularnym warszawskim tygodniku 16.2. Wacław Przybylski: Notatki z wycieczek po kraju. Puszcza Białowieska i żubry Posłowie Biogramy ilustratorów Indeks osobowy

Odrodzenie i Reformacja w Polsce Tom 55 ISSN 0029-8514 format B5, 462 s., streszczenia w językach kongresowych Wydawnictwo Naukowe Semper SPIS TREŚCI ARTYKUŁY I ROZPRAWY Margarita A. Korzo (Moskwa), Przyczynek do roli druków bazylejskich w XVI–wiecznym piśmiennictwie ewangelickim Wielkiego Księstwa Litewskiego Marta M. Kacprzak (Warszawa), Z refleksji mariologicznej doby reformacji. Trzy nauki na dzień Nawiedzenia Maryi Panny: Rej — Wujek — Skarga Jarosław Bedyniak (Lublin), Opatrzność i wróg. O Janie Zawickim i jego tragedii Jeftes Jacek Głażewski (Warszawa), Lekcja retoryki doktora Markolfa. Uwagi na temat oralności i piśmienności w kulturze staropolskiej (na przykładzie dzieła Jana z Koszyczek) Barbara Niebelska–Rajca (Lublin), Poeta imitatore czy poeta facitore? Późnorenesansowe włoskie dyskusje o mimesis Danilo Facca (Warszawa), Problem przyczynowości nieruchomego poruszyciela u niektórych arystotelików schyłku XVI wieku Wojciech Ryczek (Kraków), Divina magistra logica. Bartłomiej Keckermann jako historyk logiki Dorota Żołądź–Strzelczyk (Poznań), „Jako by mogli być wychowywani młodzieńcy, z których by potem byli słudzy Kościoła Bożego”. O wychowaniu w domach ministrów i ordynowaniu na synodach Jednoty Braci czeskich w Wielkopolsce Anna Kalinowska (Warszawa), Kolekcja George’a Thomasona (1640–1660). Historia, zawartość i znaczenie Rita Mazzei (Florencja), Edycje florenckie i lukańskie w krakowskiej bibliotece w XVII wieku POLEMIKI I DYSKUSJE Zygmunt Szultka (Szczecin), Inne spojrzenie na luterańskie duchowieństwo Pomorza zachodniego w drugiej połowie XVI i na początku XVII wieku (na marginesie pracy Macieja Ptaszyńskiego Narodziny zawodu…) Maciej Ptaszyński (Warszawa), „Na wschód od Góry chełmskiej”. Odpowiedź na recenzję Zygmunta Szultki PRZEKŁADY Flavio Biondo, Rzym odbudowany (II.61–83), przełożyła i wstępem opatrzyła Weronika Sygowska–Pietrzyk (Warszawa) Filip Beroaldo Starszy, Deklamacja filozofa, lekarza, mówcy spierających się o pierwszeństwo, przekład zbiorowy do druku przygotował, przypisy źródłowe uzupełnił Michał Czerenkiewicz (Warszawa), wprowadzeniem opatrzył Juliusz Domański (Warszawa) RECENZJE, OMÓWIENIA, NOTY Il Rinascimento italiano e l’Europa, t. V: Le scienze, a cura di Antonio clericuzio e Germana Ernst; t. VI: Luoghi, spazi, architetture, a cura di Donatella calabi e Elena Svalduz (Jan Ślaski) Reformacja w Polsce i Europie Środkowo–Wschodniej, 1: Reformacja w dawnej Rzeczpospolitej i jej europejskie konteksty. Postulaty badawcze, red. Piotr Wilczek (Edmund Kizik) Studia nad reformacją, pod redakcją Elżbiety Bagińskiej, Piotra Guzowskiego, Marzeny Liedke (Wojciech Kriegseisen) Wojciech Kriegseisen, Stosunki wyznaniowe w relacjach państwo — kościół między reformacją a oświeceniem (Gabriela Wąs) Darius Petkūnas, Holy Communion Rites in the Polish and Lithuanian Reformed Agendas of the 16th and Early 17th Centuries (Margarita A. Korzo) Paul Botley, Learning Greek in Western Europe, 1396–1529. Grammars, Lexica, and Classroom Texts (Włodzimierz Olszaniec) Giuseppe L. Coluccia, Basilio Bessarione. Lo spirito greco e l’Occidente (Maria Jakubowska) Battista Spagnoli Mantovano Adolescentia, Studio, edizione e traduzione a cura di Andrea Severi (Théa Picquet) Rinuccio Aretino, Penia, a cura di Ludovica Radif, prefazione Antonio Stäuble (Mirosław Lenart) Vladimir Urbanek, Eschatologie, Vĕdĕní a Politika; Příspĕvek k dĕjinăm myšlení pobĕlohorského exilu (Marta Urbańska) Andrzej Dębowski, Utwory zebrane, wyd. Maria Wichowa (Mikołaj Szymański) AUTORZY TOMU szczegółowy opis on-line

Acta Poloniae Historica vol. 104 CONTENTS STUDIES Przemysław Tyszka, Sexual Violence in the Early Medieval West Marcin Rafał Pauk, Moneta Episcopalis: Episcopal Coinage in Poland and Bohemia and Its German Context Mateusz Goliński, Wrocław (Breslau) City Budget in the Fourteenth–Fifteenth Centuries Tomasz Kempa, Kyrillos Loukaris and the Confessional Problems in the Polish-Lithuanian Commonwealth at the Turn of the Seventeenth Century Mariusz Wiesław Kaczka, The Gentry of the Polish-Ottoman Borderlands: The Case of the Moldavian-Polish Family of Turkuł/Turculeţ Michał Łuczewski, The Polish Peasant in Theory and Practice REVIEWS Laurenţiu Rădvan, At Europe’s Borders: Medieval Towns in the Romanian Principalities – Marek Słoń; Martin Nodl, Dekret kutnohorský [Decree of Kutná Hora] – Krzysztof Ożóg; Marcin Soboń, Polacy wobec Żydów w Galicji doby autonomicznej w latach 1868–1914 [Poles Facing Jews in the Galicia of the Autonomy Period, 1868–1914] – Grzegorz Krzywiec; Andrzej Wierzbicki, Spory o polską duszę. Z zagadnień charakterologii narodowej w historiografi i polskiej XIX i XX w. [Dispute over the Polish Soul: Questions of National Character in Polish Historiography of the Nineteenth and Twentieth Centuries] – Maciej Górny; Agnieszka Nowakowska and Zofia Wóycicka, Etniczna polityka komunistów. Dwa casusy [The Communist Regime’s Ethnical Politics: Two Cases in Point] – Krzysztof Buchowski SHORT NOTES IN MEMORIAM Jan Baszkiewicz (3 January 1930 – 27 January 2011) – Henryk Samsonowicz szczegółowy opis on-line

Patrycja Domejko-Kozera jest doktorem nauk humanistycznych w zakresie historii. Jej zainteresowania naukowo-badawcze koncentrują się na problematyce polityki zagranicznej Hiszpanii po 1975 roku. Kilka lat temu opublikowała głośną książkę Polityka bezpieczeństwa Hiszpanii w latach 1992-2004 (2006). Teraz ukazała się jej kolejne dzieło, monografia: Polityka zagraniczna Hiszpanii w okresie rządów Felipe Gonzáleza (1982-1996) Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa 2012 ISBN 978-83-7507-098-9 format B5, s. 311, tabele, wykresy, bibliografia, indeks osobowy Kilkunastoletni okres rządów Felipe Gonzáleza miał fundamentalne znaczenie dla polityki zagranicznej współczesnej Hiszpanii. W czasie rządów socjalistów zostały stworzone podstawy tej polityki – nastąpiło znaczne umocnienie pozycji Hiszpanii na arenie międzynarodowej. Po latach izolacji i odgrywania podrzędnej roli w stosunkach międzynarodowych Hiszpania stała się równoprawnym partnerem w Europie. Doświadczenia hiszpańskie są także interesujące z powodu pewnych podobieństw do sytuacji Polski. Hiszpania od połowy lat 80., a także później, w okresie rządów Felipe Gonzáleza, podobnie jak Polska w latach 90., rozpoczęła budowę swojej pozycji międzynarodowej jako pełnoprawny członek gospodarczej i politycznej wspólnoty demokratycznych państw europejskich. SPIS TREŚCI Wstęp Rozdział I. Hiszpania w okresie transición democrática (1975‑1982) I. Dziedzictwo epoki frankizmu 1. Sytuacja polityczna 2. Sytuacja gospodarcza i społeczna 3. Pozycja na arenie międzynarodowej 3.1. Stosunki z USA w dziedzinie obrony i relacje z NATO 3.2. Stosunki z WE 3.3. Stosunki bilateralne z Francją, RFN i Wielką Brytanią 3.4. Relacje z Ameryką Łacińską 3.5. Dekolonizacja Sahary Zachodniej 3.6. Stosunki Hiszpanii z krajami bloku wschodniego 3.7. Relacje z Watykanem II. W kierunku demokracji III. Przebudowa i główne problemy polityki zagranicznej Hiszpanii po 1975 r. 1. Ośrodki tworzenia polityki zagranicznej 2. Integracja Hiszpanii z Europą Zachodnią 3. Zmiany w polityce bezpieczeństwa 3.1. Sojusz wojskowy z USA 3.2. Akcesja do NATO 4. Kształtowanie relacji bilateralnych z Francją, RFN, Wielką Brytanią, Włochami i Portugalią 5. Uregulowanie stosunków z krajami bloku wschodniego 6. Nowa strategia w stosunkach z państwami Ameryki Łacińskiej 7. Problemy polityki śródziemnomorskiej IV. PSOE wobec problemów hiszpańskiej polityki zagranicznej. Od opozycji do objęcia rządów 1. Ewolucja ideologiczna PSOE. Wizja polityki zagranicznej 2. Stosunek do polityki zagranicznej rządów prawicowych 3. Przejęcie steru polityki zagranicznej przez rząd Felipe Gonzáleza Wnioski Rozdział II. Stosunki Hiszpanii z WE/UE w okresie rządów Felipe Gonzáleza (1982‑1996) I. Negocjacje akcesyjne po dojściu do władzy socjalistów 1. Ekipa negocjacyjna rządu socjalistów 2. Stosunki z najważniejszymi partnerami 3. Przebieg rokowań 4. Wynik negocjacji 5. Bezpośrednie skutki negocjacji akcesyjnych i przystąpienia do WE II. Hiszpania w WE w latach 1986‑1989 III. Hiszpania w WE/UE w latach 1990‑1996 1. Stanowisko hiszpańskie na konferencjach międzyrządowych – grudzień 1990‑grudzień 1991 2. Hiszpania wobec perspektywy rozszerzenia UE o Austrię, Finlandię, Szwecję i Norwegię 3. Prezydencja w 1995 roku 4. Stanowisko hiszpańskie wobec Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa 5. Hiszpania a inicjatywy w ramach III filaru Unii Europejskiej Wnioski Rozdział III. Stosunki Hiszpanii z partnerami zachodnioeuropejskimi (1982‑1996) I. Stosunki z Francją 1. Stanowisko Francji wobec terroryzmu baskijskiego 2. Intensyfikacja relacji politycznych i gospodarczych 3. Hiszpania i Francja jako partnerzy na forum WE/UE II. Stosunki z RFN III. Stosunki z Wielką Brytanią IV. Relacje Madryt – Lizbona V. Stosunki z Włochami Wnioski Rozdział IV. Zmiany w polityce bezpieczeństwa. Od doktrynerstwa do realizmu I. Hiszpania a NATO 1. Określenie miejsca Hiszpanii w NATO (1982‑1992) 2. Hiszpania w NATO 1992‑1996 3. Dialog Śródziemnomorski NATO II. Stosunki Hiszpanii z USA w dziedzinie bezpieczeństwa. Kwestia baz amerykańskich na terytorium Hiszpanii III. Hiszpania a UZE i wielonarodowe siły europejskie 1. Integracja Hiszpanii z Unią Zachodnioeuropejską 2. Dialog Śródziemnomorski UZE 3. Hiszpania wobec ewolucji UZE i jej związków z UE 4. Hiszpania a wielonarodowe siły europejskie IV. Stanowisko wobec konfliktu w Zatoce Perskiej V. Aktywność w ONZ i KBWE 1. Aktywność na forum ONZ 2. Aktywność na forum Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie Wnioski Rozdział V. Polityka Hiszpanii wobec krajów Ameryki Łacińskiej I. Polityka Hiszpanii wobec Ameryki Łacińskiej – wymiar bilateralny 1. Stosunki z krajami „południowego stożka” (Argentyna, Chile, Paragwaj, Urugwaj) 2. Stosunki z pozostałymi krajami II. Ewolucja stanowiska hiszpańskiego wobec konfliktów w Ameryce Środkowej III. Stanowisko Hiszpanii jako państwa członkowskiego WE wobec Ameryki Łacińskiej 1. Stosunki WE z Ameryką Łacińską przed akcesją Hiszpanii 2. Rola Madrytu w kształtowaniu polityki WE/UE wobec Ameryki Łacińskiej IV. Współpraca „wspólnoty iberoamerykańskiej” V. Stosunki gospodarcze 1. Handel 2. Inwestycje 3. Pomoc dla rozwoju Wnioski Rozdział VI. Polityka śródziemnomorska Hiszpanii w latach 1982‑1996 I. Koncepcja „polityki całościowej” PSOE wobec Maghrebu II. Dwustronne stosunki polityczne 1. Maroko 1.1. Hiszpania a spór o Saharę Zachodnią 1.2. Sprawa Ceuty i Melilli 1.3. Współpraca polityczna 1.4. Współpraca wojskowa 1.5. Stosunki gospodarcze 2. Algieria 2.1. Stosunki gospodarcze: konflikt w sprawie dostaw gazu 2.2. Hiszpania a konflikt wewnętrzny w Algierii 3. Libia 4. Tunezja 5. Mauretania III. Regionalne inicjatywy multilateralne 1. Grupa 5 + 5 2. Hiszpańsko‑włoska propozycja Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Regionie Śródziemnomorskim 3. Inne inicjatywy regionalne IV. Rola Hiszpanii w śródziemnomorskiej polityce WE/UE V. Przesłanki i znaczenie nawiązania stosunków dyplomatycznych z Izraelem Wnioski Rozdział VII. Polityka Hiszpanii wobec ZSRR/Rosji i państw Europy Środkowo‑Wschodniej I. Stosunki Hiszpanii z ZSRR i krajami EŚW przed rozpadem bloku wschodniego II. Stanowisko Madrytu wobec przemian na wschodzie kontynentu po 1989 r. 1. Przemiany Jesieni Narodów 1989 r. 2. Stanowisko wobec rozpadu ZSRR 3. Reakcja na przemiany w EŚW III. Hiszpania wobec aspiracji państw EŚW do członkostwa w NATO i UE Wnioski Zakończenie Wykaz źródeł i literatury Indeks osób Abdallah, Georges Ibrahim 109 Abdelazziz, Mohamed 62 Abril Martorell, Fernando 42 Acedo Manteola, Manuel 154 Agnelli, Susana 125, 140, 253, 256 Alfons XIII 21 Alfonsin, Raul 172, 173 Allende, Salvador 32 Almunia Amann, Joaquín 286 Amato, Giuliano 125 Andreotti, Giulio 85, 125, 153 Arafat, Jaser 258, 259 Arias, Oscar 173, 181 Arias Navarro, Carlos 21, 22, 36, 44, 45, 73 Arzú, Álvaro 179 Aznar López, José María 16, 97, 136, 287 Azocar, Aylwin Patricio 173 Barrionuevo Peña, José 97, 224, 287 Bartholomew, Reginald 144 Basri, Driss 225 Bassols, Raimundo 16, 34, 82, 83 Ben Ali, Zin Al‑Abidin 157, 245 Bendjedid, Chadli 62, 157, 237, 239, 240 Benhadj, Ali 239 Berlusconi, Silvio 125 Betancur, Belisario 173 Bossano, Joe 117, 120 Boumédienne, Houari 62 Boyer, Miguel 131, 238 Brandt, Willy 25, 30 Bucetta, Mohamed 157, 225 Busquets, Julio 69 Caetano, Marcelo 57 Cajal, Máximo 16, 144, 145 Calvo Sotelo Bustelo, Leopoldo 42, 43, 45, 50, 52, 54‑56, 58, 62, 66, 73, 77, 78, 115, 258 Carington, Peter (Lord Carrington) 54, 146 Carnero, Carlos 278 Carrero Blanco, Luis, 22, 36 Carrillo, Santiago 24, 38, 64 Castro, Fidel 60, 176‑178, 196 Cavaço Silva, Aníbal 122, 123 Cheysson, Claude 82 Chirac, Jacques 109, 152 Ciampi, Carlo Azeglio 125 Claes, Willy 278 Clinton, Bill 17, 101, 140 Craxi, Bettino 125 Cristiani, Alfred 184 Cubillo, Antonio 62, 68 de Areilza, José María 44, 45, 258 de Borbón y Battenberg, Don Juan 21, 22 de Borbón y Borbón, Juan Carlos 13, 15, 18, 21‑23, 35, 36, 39, 43, 45, 54, 60, 75, 77, 171, 174, 176, 200, 227, 273, 286 de Castiella Maíz, Fernando María 29, 31 de Esteban, Jorge 87 de la Madrid Hurtado, Miguel 195 de Madariaga, Salvador 74 de Michelis, Gianni 125, 249, 250 de Mita, Ciriaco Luigi 125 de Oliveira Guterres, António Manuel 122 de Oliveira Salazar, Antonio 57 de Piniés y Rubio, Jaime 16, 56 del Bosch, Milans 43 Delors, Jacques 90, 91, 93, 95, 97, 287 Dini, Lamberto 125 Duarte, Napoleon 184 Dudú, Aomar Mohamedi 223‑225 Ellemann‑Jensen, Uffe 140 Elorriaga Fernández, Gabriel 87 Elżbieta II 120 Enders, Thomas 144 Fabius, Laurent 108 Fanfani, Amintore 125 Farjani, Y. 244 Fayad, Álvaro 175 Febres, León 199 Feo, Julio 175 Fernández‑Miranda, Torcuato 36, 37 Fernández Ordoñez, Francisco 42, 51, 72‑75, 90, 112, 118, 125, 133, 137, 144, 146, 147, 149, 150, 156‑160, 165, 170, 174, 177, 182, 183, 187, 188, 192, 200, 222, 233, 240, 241, 247, 249, 250, 252, 258, 267, 269, 270, 272, 273‑274, 286 Ferrán, Gabriel 81 Filali, Abdellatif 225 Fraga Iribarne, Manuel 25 Franco, Francisco 13‑15, 18, 20‑25, 27‑32, 34‑39, 41, 46, 48, 49, 61, 63, 69, 73, 75‑76, 104, 139, 170, 211, 218, 257, 258, 263, 281 Fujimori, Alberto 174 Gil Lázaro, Ignacio 124 Giscard d’Estaing, Valery 52, 54, 82, 123 González Marquez, Felipe 13‑18, 24, 25, 29, 38, 64‑67, 69‑74, 80‑82, 84, 86, 87, 89‑95, 97, 100‑102, 104, 107‑109, 112, 114, 121‑123, 125, 126, 128‑137, 140, 141, 144, 146, 150, 156, 160, 161, 164‑178, 180‑184, 187, 188, 190, 192‑194, 198, 199, 203, 206, 209, 211, 212, 214, 216, 218, 219, 221, 224, 226, 227, 228, 234, 235, 237, 238, 241‑243, 254, 258‑262, 265, 267, 268, 273‑278, 281‑287 Gorbaczow, Michaił 267, 268, 279 Goria, Giovanni 125 Gromyko, Andriej 58 Guerra, Alfonso 67, 71, 131, 236, 237 Guerra, Juan 71 Gurria, José Ángel 195 Gutiérrez Mellado Manuel 38 Gutiérrez Menoyo Eloy 177 Haig, Alexander 49, 69, 179 Hassan II 32, 33, 157, 222‑227, 243, 286 Hassan, Joshua 120 Haughey, Charles 94 Havel, Vaclav 268 Howe, Geoffrey 116‑118 Hughes, John 131 Humbert Romero, Carlos 179 Hurd, Douglas 115 Hussein bin Talal 157 Ibrahimi, Taleb 220 Iglesias, Enrique V. 173 Iglesias, Pablo 24 Iglesias Argüelles, Gerardo 147 Insulza Salinas, José Miguel 198 Jaruzelski, Wojciech 272 Joulwan, George 139 Jørgensen, Anker 31 Juppé, Alain 196 Kadafi, Muammar 152, 242‑244, 262 Klibi, Chedli 259 Köhl, Helmut 82, 83, 112, 114, 152, 192, 254 Kreisky, Bruno 31 Lagos, Ricardo 173 Llopis Ferrándiz, Rodolfo 24 López‑Bravo de Castro, Gregorio 34, 35 López Raimundo, Gregorio 220, 232 Lubbers, Ruud 97, 140 Luns, Joseph 49, 50 Macías Nguema, Francisco 248 Mansito, Fernando 81 Marín, Manuel 81, 189, 195‑197, 213, 251, 254 Matutes, Abel 189, 198, 213, 251 Mauroy, Pierre 82, 108 Mazowiecki, Tadeusz 268, 273 Medina Ortega, Manuel 190 Meer de Ribera, Carlos 244 Menem, Carlos 209 Milosevič, Slobodan 287 Miranda, Carlos 137, 138 Mitterrand, François 52, 108, 180 Mohammed V 33 Montaner, Carlos Alberto 176 Morán López, Fernando 16, 17, 53, 55, 60, 63, 66, 70, 72, 73, 75, 81‑83, 85, 104, 107, 108, 110, 114‑118, 129‑131, 142‑144, 150, 164‑165, 170‑172, 180‑182, 187, 220, 226, 232, 236, 238, 243, 258, 260, 263, 285 Moratinos Cuyaubé, Miguel Angel 218, 260 Moreno, Rafael 204 Moto, Severo 248 Mubarak, Hosni 251 Natali, Lorenzo 46 Nenni, Pietro 25 Noriega, Manuel 182 Obiang Nguema Mbasogo, Teodoro 248 Oleksy, Józef 273, 275 Oliart, Alberto 50 Oreja, Marcelino 45, 54, 58, 258 Ortega, Daniel 181, 182 Ortí Bordás, José Miguel 119 Ospina, Iván Mariano 175 Palme, Olof 25, 31 Panas Segurado, Miguel Angel 243 Papandreu, Andreas 85, 144 Peña Gómez, José Francisco 67 Pérez, Carlos Andrés 176, 198 Pérez‑Llorca, José Pedro 45, 58 Pertini, Alessandro 56 Pinochet Ugarte, Augusto 60, 173, 186 Pinto Balsemão, Francisco 122 Pita da Veiga, Gabriel 39 Pons, Felix 178 Puig Antich, Salvador 22 Quesada Gómez, Agustín 184 Reagan, Ronald 68, 142, 143, 160, 179 Redman, Charles 147 Rodriguez de Miñon, Herrero 147, 177 Ruiz‑Giménez Cortés, Joaquín 25 Rupérez Rubio, Francisco Javier 51, 62, 146, 176, 251 Salem Oulk Salek, Mohamed 232 Salinas de Gortari, Carlos 193, 200 Sánchez García, Isidoro 253 Santer, Jacques 101 Serra, Narcis 130, 131, 158, 159, 240 Shultz, George 142, 144, 147 Skubiszewski, Krzysztof 273 Soares, Mário 57, 84, 122, 123 Solana de Madariaga, Javier 72, 74, 125, 137, 140, 150, 161, 165, 170, 222, 240, 242, 244, 251, 253, 255‑257, 273, 275, 276, 277, 278, 284, 286 Solana, Luis 69 Solano Aza, Miguel 173 Solbes, Pedro 81 Solchaga Catalán, Carlos 93, 97, 178 Somoza, Anastasio 67, 179 Stroessner, Alfredo 174 Suárez, Fernando 190 Suárez González, Adolfo 15, 36‑39, 41‑45, 54, 57‑63, 67, 73, 77, 78, 209, 258 Suárez Pertierra, Gustavo 137 Szewardnadze, Eduard 267 Tarradellas, Josep 38 Tejero Molina, Antonio 43 Thatcher, Margaret 17, 55, 56, 81, 91, 92, 115, 117, 120 Tierno Galván, Enrique 25, 38, 72 Vera, Rafael 287 Videla, Jorge Rafael 67 Villaescusa, Emilio 38 Villalonga Campos, Fernando 210 Villar y Ortiz de Urbina, Francisco 160, 227 Walter, Vernon 243 Wałęsa, Lech 273 Weinberger, Caspar 146, 149 Westendorp y Cabeza, Carlos 72, 74, 81, 98, 102, 191, 235, 256, 286 Willmann, Helmut 155 Wörner, Manfred 138 Zapatero, José Luis 286 Zerual, Liamin 241 link do opisu on-line

Nagroda im. Joachima Lelewela przyznawana jest raz w roku przez Polską Akademię Nauk za najlepszą naukową książkę z dziedziny historii. W roku 2011 laureatem został prof. Wojciech Kriegseisen za książkę Sto­sunki wy­zna­niowe w re­la­cjach państwo-​kościół między re­for­macją a oświe­ce­niem (Rzesza Nie­miecka – Ni­der­landy Pół­nocne – Rzecz­po­spo­lita polsko-​litewska. Gratulacje!

Laureatem tegorocznej Nagrody im. Joachima Lelewela (za najlepszą książkę naukową z dziedziny historii) został Prof. dr hab. Wojciech Kriegseisen, autor monografii „Sto­sunki wy­zna­niowe w re­la­cjach państwo-​kościół między re­for­macją a oświe­ce­niem (Rzesza Nie­miecka – Ni­der­landy Pół­nocne – Rzecz­po­spo­lita polsko-​litewska”.

Na ten temat arcyciekawa rozprawa Doroty Dukwicz z Instytutu Historii PAN. opis zawartości tomu

Katarzyna Tempczyk Nowe przymierze uczynił Pan z nami... Teologia Kościoła Katolickiego Mariawitów Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa 2011 ISBN 978-83-7507-093-4 format B5, s. 288, bibliografia, indeks osobowy, indeks tematyczny Kościół Katolicki Mariawitów jest wspólnotą powstałą w wyniku dwóch rozłamów. Pierwszym z nich było wyodrębnienie się mariawityzmu z Kościoła rzymskokatolickiego, drugim – dokonany w 1935 r. rozłam w łonie mariawityzmu. Powstały wówczas: Kościół Katolicki Mariawitów (z siedzibą w Felicjanowie) i Kościół Starokatolicki Mariawitów (z siedzibą w Płocku). Książka przedstawia współczesną doktrynę wspólnoty felicjanowskiej oraz historyczny rozwój jej poszczególnych elementów. Jest to pierwsze pełne, systematyczne opracowanie tematu, oparte m.in. na kwerendzie i badaniach źródeł archiwalnych. Katarzyna Tempczyk jest absolwentką Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, gdzie w 2009 r. obroniła pracę doktorską pt. „Teologia Kościoła Katolickiego Mariawitów w perspektywie ekumenicznej”. Jej główne zainteresowania naukowe skupiają się wokół nowych ruchów religijnych odwołujących się do tradycji chrześcijańskiej. Jest również autorką kilku publikacji naukowych dotyczących wykorzystania języka międzynarodowego esperanto w działalności różnych wspólnot religijnych. Mieszka w Warszawie. SPIS TREŚCI Wykaz skrótów Wstęp Rozdział I. Kształtowanie się doktryny Kościoła Katolickiego Mariawitów 1.1. Rola objawień Marii Franciszki Kozłowskiej w Kościele Katolickim Mariawitów 1.2. Abp Jan Maria Michał Kowalski jako główny twórca tradycji Kościoła Katolickiego Mariawitów 1.3. Kościół Katolicki Mariawitów po śmierci J. M. M. Kowalskiego 1.4. Rola Pisma Świętego w teologii felicjanowskiej 1.5. Rola tradycji rzymskokatolickiej w kształtowaniu się doktryny Kościoła Katolickiego Mariawitów 1.6. Naczelna rola bezpośredniego kierownictwa Bożego 1.7. Otwarcie teologii felicjanowskiej na szeroko rozumiane proroctwa Rozdział II. Trójca Święta w nauczaniu Kościoła Katolickiego Mariawitów 2 .1 . Maryja Ojciec Niebieski 2 .2 . Chrystus Syn Boży 2 .3 . Mateczka Duch Święty 2.3.1. Wcielenie Ducha Świętego jako odwieczny plan Boży 2.3.2. Ziemskie życie Mateczki 2.3.3. Ofiara Mateczki. Mateczka jako Współodkupicielka 2.3.4. Obecność Mateczki w Kościele Rozdział III. Eschatologia Kościoła Katolickiego Mariawitów 3.1. Eschatologia powszechna 3.2. Eschatologia indywidualna Rozdział IV. Praktyki religijne 4.1. Eucharystia centrum życia Kościoła Katolickiego Mariawitów 4.2. Sakrament pokuty 4.3. Nowe formy kapłaństwa 4.3.1. Odrzucenie tradycyjnego kapłaństwa sakramentalnego 4.3.2. Kapłaństwo służebne 4.3.3. Kapłaństwo ludowe 4.4. Bierzmowanie i namaszczenie chorych 4.5. Historyczna praktyka małżeństw kapłańskich Rozdział V. Kościół Katolicki Mariawitów a ekumenizm 5.1. Rozumienie własnej roli w historii zbawienia 5.2. Stosunek do innych wyznań i działalności ekumenicznej 5.3. Problem ważności chrztu felicjanowskiego w Kościele rzymskokatolickim Zakończenie. Podsumowanie, wnioski i dalsze perspektywy badawcze Aneks 1. Wybrane święta Kościoła Katolickiego Mariawitów Aneks 2. Wybrane dane statystyczne Bibliografia Indeks osobowy Indeks tematyczny link z opisem on-line

Kwartalnik Historyczny nr 3/2011 Rocznik CXVIII format B5, s. od 395 do 606 SPIS TREŚCI Robert Kasperski, Problem etnogenezy Gotów w ujęciu Herwiga Wolframa: refleksje nad metodą Monika Wyszomirska, Z prosaskiej i antystanisławowskiej publicystyki politycznej lat 1734–1736. (Wokół nieznanej twórczości Antoniego S. Dembowskiego) Hanna Kozińska–Witt, Wielkomiejska Galicja w oczach konserwatystów krakowskich: Kraków i Lwów w „Przeglądzie Polskim” (1866–1913) PRZEGLĄDY — POLEMIKI — PROPOZYCJE Jerzy Szczepański, Odpowiedź na recenzję książki Książę Ksawery Drucki–Lubecki (1778–1846) ARTYKUŁY RECENZYJNE I RECENZJE Dariusz Andrzej Sikorski, Jak historyk potyka się o antropologię historyczną Marek Słoń, Czy powiodła się próba odczytania kodu genetycznego śląskich lokacji? Rafał Karpiński, O „KUL–owskiej” socjografii historycznej i staropolskich zakonach żeńskich * * * Relics and Remains, red. A. Walsham — Halina Manikowska A. Marsham, Rituals of Islamic Monarchy. Accession and Succession in the First Muslim Empire — Mateusz Wilk A. T. Hack, Alter, Krankheit, Tod und Herrschaft im frühen Mittelalter — Andrzej Pleszczyński A. Supruniuk, Mazowsze Siemowitów (1341–1442). Dzieje polityczne i struktury władzy — Elżbieta Kowalczyk–Heyman K. A. Kočegarov, Reč´ Pospolitaâ i Rossiâ v 1680–1686 godah. Zaklûčenie dogovora o Večnom mire — Jacek Burdowicz–Nowicki J. Kalik, Scepter of Judah. The Jewish Autonomy in the Eighteenth–Century Crown Poland — Adam Kaźmierczyk J. E. Dąbrowska, Klementyna. Rzecz o Klementynie z Tańskich Hoffmanowej — Krzysztof Marchlewicz Przewrót majowy 1926 roku w oczach Kremla, red. B. Musiał — Paweł Duber IN MEMORIAM Lech Leciejewicz (26 I 1931 – 23 III 2011) — Karol Modzelewski KOMUNIKATY Komunikat Komisji Stypendialnej Funduszu im. Jana i Suzanne Brzękowskich Rozstrzygnięcie konkursu nagrody im. Profesora Stanisława Herbsta link do opisu on-line

Robert Kasperski z Instytutu Historii PAN w rozprawie Problem etnogenezy Gotów w ujęciu Herwiga Wolframa: refleksje nad metodą podejmuje ważny, ciągle atrakcyjny temat. Ten i inne teksty w najnowszym Kwartalniku Historycznym, nr 3(2011).

link z opisem on-line Lech Kowalski Komitet Obrony Kraju (MON – PZPR – MSW) Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa 2011 ISBN 978-83-7507-088-0, format B5, s. 636, indeks nazwisk Polacy w PRL niewiele wiedzieli o Komitecie Obrony Kraju. W prasie ukazywały się tylko lakoniczne informacje, że KOK odbył posiedzenie, kto przewodniczył obradom (tu podawano nazwisko aktualnego premiera), jaki był temat posiedzenia. Komunikaty pojawiały się w okresach wrzenia społeczno-politycznego. Miały wytonować nastroje niezadowolenia w społeczeństwie. Komitetem próbowano straszyć i szafować Polaków. Na jego forum decydowano jednak o najistotniejszych sprawach związanych z obronnością państwa i stanem bezpieczeństwa w wypadku konfliktu zbrojnego pomiędzy Wschodem i Zachodem. Kupczono też racją stanu państwa. KOK należał do najbardziej utajnionych instytucji w strukturach reżimu. Dr Lech Kowalski jest historykiem wojskowości (w latach 1986-1999 pracował w Wojskowym Instytucie Historycznym). Opublikował książki Generałowie (1992), Kryptonim „Dunaj”. Udział wojsk polskich w interwencji zbrojnej w Czechosłowacji w 1968 r. (1992), Generał ze skazą. Biografia wojskowa gen. armii Wojciecha Jaruzelskiego (2001, otrzymał za nią Nagrodę im. Jerzego Łojka Fundacji przy Instytucie Józefa Piłsudskiego w Nowym Jorku). Był głównym narratorem filmu Towarzysz Generał (2009). SPIS TREŚCI WYKAZ SKRÓTÓW WPROWADZENIE ROZDZIAŁ I. POWSTANIE I STRUKTURA ORGANIZACYJNA KOMITETU OBRONY KRAJU 1. PRÓBA ZDEFINIOWANIA SYSTEMU OBRONNEGO PRL 2 . CHARAKTERYSTYKA SYSTEMU OBRONNEGO 3. STRUKTURA I TRYB DZIAŁANIA KOK 4 . SEKRETARIAT KOMITETU OBRONY KRAJU 5 . TERENOWE KOMITETY OBRONY KRAJU 6 . BOLSZEWIZACJA A TRADYCJA ROZDZIAŁ II. DECYDENCI KOMUNISTYCZNI A SYSTEM OBRONNY KRAJU 1. ZAGADNIENIA OBRONNOŚCI W KONSTYTUCJI PRL 2. NOMENKLATURA PARTYJNO‑MUNDUROWA W OKRESIE ZAGROŻENIA PAŃSTWA I STANU WOJNY 3. STANOWISKA KIEROWANIA PAŃSTWEM NA WYPADEK WOJNY I INNYCH ZAGROŻEŃ 4. DECYDENCI A OBRONNOŚĆ W KONSTYTUCJACH PAŃSTW BLOKU WSCHODNIEGO ROZDZIAŁ III. KOMITET OBRONY KRAJU A DOKTRYNA OBRONNA PAŃSTWA 1. OCENA MIĘDZYNARODOWEJ SYTUACJI POLITYCZNO‑STRATEGICZNEJ 2. OCENA SIŁ ZBROJNYCH NATO W EUROPIE 3. WIZJA PRZYSZŁEGO KONFLIKTU ZBROJNEGO 4 . ZAMIAR OGÓLNY OBRONY TERYTORIUM KRAJU ROZDZIAŁ IV. KOK NA STRAŻY DYKTATURY PROLETARIATU 1. ORGANY ZARZĄDZANIA I KIEROWANIA DZIAŁALNOŚCIĄ POLITYCZNO‑OBRONNĄ 2. INTERNACJONALISTYCZNE ZOBOWIĄZANIA KOK 3. KOMITET OBRONY KRAJU A RESORT SPRAW WEWNĘTRZNYCH 4 . POLITYCY I MUNDUROWI NA FORUM KOMITETU OBRONY KRAJU ROZDZIAŁ V. PROBLEMATYKA GOSPODARCZO‑OBRONNA NA FORUM KOK 1. ORGANY ZARZĄDZANIA I KIEROWANIA DZIAŁALNOŚCIĄ GOSPODARCZO‑OBRONNĄ 2. DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZO‑OBRONNA KOK A UKŁAD WARSZAWSKI 3. KOK A WYDATKI PRL NA OBRONĘ NARODOWĄ 4. MOBILIZACYJNE ROZWINIĘCIE GOSPODARKI NARODOWEJ A) W LATACH 60. B) W LATACH 70. C) W LATACH 80. ROZDZIAŁ VI. KOK A OBRONA CYWILNA KRAJU I SZKOLENIE OBRONNE 1. SIŁY I ŚRODKI ORAZ STRUKTURA ORGANIZACYJNA OBRONY CYWILNEJ 2. OCHRONA LUDNOŚCI I DÓBR MATERIALNYCH PAŃSTWA 3. DZIAŁALNOŚĆ SZKOLENIOWA W SYSTEMIE POZAMILITARNYM PAŃSTWA 4. SZKOLENIE OBRONNE W PAŃSTWACH EUROPEJSKICH, BLOKU NATO I UKŁADU WARSZAWSKIEGO A) PAŃSTWA BLOKU NATO B) W INNYCH PAŃSTWACH EUROPEJSKICH C) W PAŃSTWACH UKŁADU WARSZAWSKIEGO ROZDZIAŁ VII. OSTATNIA DEKADA RZĄDÓW DYKTATURY PROLETARIATU 1. KOK W PRZEDEDNIU REWOLTY NARODOWEJ 2 . STAN WOJENNY W MELDUNKACH KOMISARZY KOK 3 . KOMISARZE A WOJSKOWA RADA OCALENIA NARODOWEGO 4. PRASA REŻIMOWA O KOMISARZACH KOK 5. KOK WOBEC OPOZYCJI I KOŚCIOŁA 6 . ZMIERZCH DYKTATURY PROLETARIATU POSTSCRIPTUM INDEKS NAZWISK Adamiec Andrzej Adamów Leszek Ajnenkiel Andrzej Ałtunin Anders Władysław Andrew Christopher Andrijewski Franciszek Andropow Jurij Andrzejewski Aleksander Antonowicz Marcin Antosik Jan Aristow Borys Babiuch Edward Babula Julian Baka Władysław Balcerowicz Leszek Bałachowicz Tadeusz Baranowski Zygmunt Barański Wojciech Barcikowski Kazimierz Barczewski Zdzisław Barski Baryła Józef Bauer Mirosław Bednarski Bohdan Bednarski Henryk Beer J. Bejger Stanisław Benedykt XVI Berendt Grzegorz Berling Zygmunt Bernacki Włodzimierz Bewziuk Wojciech Biedrzycki Marian Bierut Bolesław Bilip Józef Blechman Zbigniew Blinowski F. Błaszczków Adam Błaszczyk Błaszkiewicz Tadeusz Bobrow Davis B. Boczkowski Andrzej Bonaparte Napoleon Boratyński Edward Borawski Zbigniew Bordziłowski Jerzy Borejsza Mieczysław Borkowski Maciej Breżniew Leonid Bujak Zbigniew Bukowski Wladimir Bullock Alan Bułhak Władysław Burda Andrzej Bury Jan Carter Jimmy Casaroli Agostino Castro Fidel Celiński Andrzej Cenckiewicz Sławomir Cesarski Aleksander Chocha Bolesław Chojnowski Andrzej Chołuj Antoni Chopin Fryderyk Chorosiewicz Chruniczew M. Chruszczow Nikita Chyliński Jan Ciastoń S. Ciastoń Władysław Ciosek Stanisław Ciupiński Jan Clausewitz Karl Cypryniak Kazimierz Cyrankiewicz Józef Czaplewski Adam Czernienko Konstantin Czerokow Wiktor Czerski Wojciech Czubiński Lucjan Czujkow Wasilij Czyrek Józef Czyżewski Ireneusz Dachowski Mieczysław Dalecka Lesława Dankowski Henryk Danowska Bogumiła Darenkow Ch. Darski Starski Dąbrowski Bronisław Dąbrowski Jerzy Dejnarowicz Czesław Depa Ryszard Deszczyński Stefan Dębicki Mieczysław Dmochowski Marian Domeracki Lech Dominiczak Henryk Dronicz Stanisław Drzewanowski Drzewiecki Jan Dudek Antoni DuninBorkowska Dunin‐Wąsowicz Krzysztof Duszyński Zygmunt Dworzak W. Dymitrow Georgi Dzierżanowski Andrzej Dzierżyński Feliks Dzipanow Rudolf Dziubiński S. Eisler Jerzy Ekiert Andrzej Faron Bolesław Fiala Ewa Fiodor Bogusław Fira A. Fischer Ludwig Fiszer Józef Fito Marian Frasyniuk Władysław Frey‐Bielecki Jan Freyer E. Friszke Andrzej Frunze Michaił Frunze Stanisław Garbacik Kazimierz Gardecki Tadeusz Garlicki Andrzej Garstka Jerzy Geremek Bronisław Getrych Zbigniew !!!!!!! Gertych Zbigniew!!!!!!! Gębala Stanisław Gierek Edward Gil Mieczysław Glemp Józef Gluza Zbigniew Główczyk Jan Golik Piotr Gołąb Zdzisław Gołembiewski Waldemar Gomułka Władysław Gonczarow Małgorzata Gontarczyk Piotr Gorbaczow Michaił Gorczyca Kazimierz Gordijewski Oleg Gorgolewski Kazimierz Goroszkow S. G. Gorywoda Manfred Górnicki Wiesław Grabek Artur Grabowski Zbigniew Grabski Tadeusz Graniewski Marian Greczko Andriej Gruba Jerzy Gruca Herbert Grygiel Kazimierz Grzybowski Konstanty Gucwa Stanisław Hajder F. Haliżak Edward Hałagida Igor Hencla Zdzisław Hibner Juliusz Hodża Enver Hołyński S. Hrynkiewicz Janusz Hupałowski Tadeusz Huszcza Zygmunt Hynowski Bronisław Isakiewicz Elżbieta Iwanow Iwańcow R. Jabłoński Henryk Jachacz Bogdan Jachiewicz Feliks Jackiewicz Feliks Jagas Władysław Jagielski Mieczysław Jakubowski Iwan Jan Paweł II Janas Zbigniew Janczyszyn Ludwik Janicki Lech Janiczak A. Janio Konrad Janiszewski Michał Jankow K. Janowski Jerzy Jarosiński Witold Jaroszewicz Piotr Jaruzelski Wojciech Jasiczek Mieczysław Jasiński Antoni Jastrzębski Artur Jaszczuk Bolesław Jaworski Mieczysław Jaworski Seweryn Jedynak Andrzej Jędrychowski Stefan Jóźwiak Jerzy Juchniewicz Witold Jurczyk Marian Jurek Marek Kacprzak J. Kaczmarek Julian Kaczmarek Zdzisław Kaim Franciszek Kamiński Adam Kamiński Franciszek Kamiński Janusz Kamiński Józef Kamiński Łukasz Kamiński Marek Kania Stanisław Kasman Leon Kempara Eugenia Kempara Ryszard Kengor Paul Kennedy John Fitzgerald Kędzia Bogusław Kieniewicz Bolesław Kiepura Jan Kisiel Henryk Kisielewski Stanisław Kisielewski Stefan Kiszczak Czesław Knasta Marian Knyński Kobaczijew A. Kochański Aleksander Kociołek Stanisław Koj E. Kołaczkowski Maciej Kołatkowski Leon Komar Wacław Komorowski Bronisław Koniew Iwan Kopeć Aleksander Kopeć J. Kopeć M. Kopka Bogusław Koralski Korczyc Władysław Korczyński Grzegorz Kostrzewa Henryk Kostrzewski Jan Kotow P. G. Kovacs J. Kowal W. Kowalczyk Ryszard Kowalczyk S. Kowalski Jan Kowalski Józef Kowalski Lech Kozakiewicz Mikołaj Koziej Stanisław Kożunik Kraśko Wincenty Krawczyc Tytus Krawczyk Andrzej Krogulski Mariusz Lesław Krowiranda Lech Król Krzysztof Kruczek Władysław Krupski Janusz Krzysztoporski Adam Krzyżanowski Marek Kuczyński Jerzy Kuhla Stefan(czy Kuhl?)!!!!! Kukliński Ryszard Kula Henryk Mieczysław Kulikow Wiktor Kulpiński Edward Kuriata Jan Kuroń Jacek Kurtyka Janusz Kuzdrowski G. Lampart Zdzisław Laskowski Mieczysław Leidorek Edmund Lenin Włodzimierz Iljicz Leontiew B. Lercher Roman Lesz M. Leśko Teofil Lichoś Henryk Lipiński Kazimierz Lis Bogdan Loranc Władysław Loranc Adam Lulina Janusz Łazarczyk Jan Łozowicki Longin Łuczywek Wiesław Łukaszewicz Jerzy Łukaszewski Stanisław Łukowski Marek Machcewicz Paweł Machowiak Mackiewicz Jerzy Madej Krzysztof Madej Zbigniew Majchrzak Grzegorz Majewski J. Makulski Waldemar Malicki Tadeusz Malik Tadeusz Malina Zdzisław Malinowski Rodion Malinowski Roman Małkiewicz Andrzej Mao Zedong Marchewka Brunon Marcinkowski Adam Marks Karol Matczążek S. Maziej Zbigniew Mazowiecki Tadeusz Mazur Zygmunt Melenas Mieczysław Menescu K. Messner Zbigniew Michajłow N. Michalski Zenon Michnik Adam Mikołajewicz Zbigniew Milczarek E. Milczarek Ryszard Milewski Jerzy Milewski Mirosław Minc Hilary Miśkiewicz Benon Mitręga Jan Mitrochin Wasilij Młyńczak Tadeusz Moczar Mieczysław Moczkowski Bronisław Moczulski Leszek Modzelewski Karol Mokrzyszczak Władysław Molczyk Eugeniusz Moltke Helmut von Mołdawa Tadeusz Moniuszko Stanisław Monow C. Morawiecki Kornel Moskwa Zygmunt. Mossor Stefan Mościcki Ignacy Mrożek Sławomir Mróz Eugeniusz Mróz Jerzy Musiał Filip Musiał Zbigniew Musiel Franciszek Muś Włodzimierz Myszlan Konstanty Myszor Jerzy Nadolski Julian Najdus Helena Nalepa Edward Nawrocki Zbigniew Nitka E. Nowak Andrzej Nowak Zbigniew O’Sullivan John Obiedziński Mieczysław Obodowski J. Ochab Edward Ochocki Marek Ociepka Wiesław Ogarkow Nikołaj Ognik Zygmunt Okęcki Stanisław Olechowski Tadeusz Oliwa Włodzimierz Olszewski Kazimierz Olszowski Stefan Onyszkiewicz Janusz Orszulik Alojzy Orzechowski Marian Orzeł Ostrowski Zdzisław Otłowski Kazimierz Owsianik Bronisław Ozga-Michalski Józef Paczkowski Andrzej Pająk Henryk Pajórek Leszek Palkiewicz Marian Palski Zbigniew Pałecki Krzysztof Pałubicki Janusz Panek Paraskin T. Paszek Jan Paszkowski Roman Paśnik Jerzy Patorski Janusz Pawlikowski Bronisław Pawlikowski Witold Pawłowski Iwan Perez de Cuellar Javier Persak Krzysztof Pfeffer Edward Piecuch Henryk Pietruszka Adam Pietrzak Tadeusz Pietrzyk Jarosław Pietrzykowski Jerzy Pigarewicz Borys Piłsudski Józef Pinior Józef Pinochet Augusto Pińkowski Józef Piotrowski Czesław Piotrowski Grzegorz Piotrowski Paweł Piotrowski S. Pióro Tadeusz Pipes Richard Piwowar Franciszek Pogodziński Mieczysław Poksiński Jerzy Polak Barbara Polit Zbigniew Pomian Krzysztof Pompowski Tomasz Popielas J. Popiełuszko Jerzy Popławski Stanisław Porębski Tadeusz Potyrała Bolesław Pożoga Władysław Półturzycki Bronisław Przykucki Marian Pszennik Puchała Franciszek Pudysz Zbigniew Pustuła Zbigniew Pyszniak Stanisław Raciborski Jacek Raczak Henryk Raczkowski Jan Raina Peter Rakowski Mieczysław Rapacewicz Henryk Rapacki Adam Ratuś Rawski Kazimierz Reagan Ronald Reiff Ryszard Remnick David Reperowicz Stanisław Riedel Z. Rogala Rokicki Konrad Rokossowski Konstanty Rola-Żymierski Michał Rolicki Janusz Romaszewska Zofia Romaszewski Zbigniew Rosowska Ewa Roszkowski Janusz Roszkowski Wojciech Rotkiewicz Jan Rottan Alojzy Rurarz Zdzisław Rusakow Konstantin Ruzikowski Tadeusz Ryba Marian Rybicki Arkadiusz RydzŚmigły Edward Rzepecki T. Sabat Zbigniew Sadowski Zdzisław Salamon Marian Salecki Jerzy Samojlik Bazyli Sanecki Józef Sawczuk Włodzimierz Secomski K. Sekuła Ireneusz Senczysz Andrzej Siarkiewicz Sidorowicz G. Sikorski Jacek Sikorski Władysław Siomin A. Siwicki Florian Skalski Jerzy Skibiński Paweł Skonieczny Włodzimierz Skóra Tadeusz Skrzycki Edward Skrzydło Wiesław Skubiszewski Krzysztof Słomka Adam Smolar Nina Sołtysiak Grzegorz Sośnicki Jan Spychalski Krzysztof Spychalski Marian Stachura Bogusław Stalin Józef Stamow S. Staniszewski Urban Staniszkis Jadwiga Starzewski Stanisław Stawecki Piotr Stawski Tadeusz Steau W. Steca Ostap Stelmachowski Andrzej Stemplewski L. Stepanajtys Leonard Stępak Zbigniew Stępień Józef Stępień Sławomir Stola Dariusz Strażewski Wsiewołod Strzelecki Ryszard Studziński Zdzisław Stychno Jan Sulczyński S. Sulima Leon Sumliński Wojciech Suski Adam Suwart Jerzy Suworow Wiktor Szałajda Zbigniew Szamel L. Szaniawski Józef Szarek Jan Szczegóła Hieronim Szczepański Jan Szczepański Mieczysław Szcześniak Bohdan Szczęśnicki Edward Szelka Stefan Szklarski Wacław Szlachcic Franciszek Szmajdziński Jerzy Sznek Zygfryd Szomański Andrzej Szpaczek B. Szumiejko Eugeniusz Szumski Henryk Szuszkiewicz A. Szwach O. Szwagrzyk Krzysztof Szydlak Jan Szydłowski Szydłowski Andrzej Szymańska Jolanta Szyr Eugeniusz Szyszko Ścibor Jan Śliwiński J. Ślusarczyk Jacek Śpiewak Zbigniew Świerczewski Karol Świrgoń Waldemar Tarkowski Jacek Tazbir Janusz Tejchma Józef Terlecki Marian Thatcher Margaret Tito Josif Broz Tkacz Jerzy Tokarczuk Ignacy Tokarski Julian Tomaszewski Marian Trąmpczyński W. Tuczapski Tadeusz Turantajew Turewicz Zbigniew Turkiel Jan Urban Jerzy Urbanowicz Józef Urbanowski Bohdan Urbański Mieczysław Użycki Józef Wadlewski Wajda Andrzej Wajda Antoni Walczak Marian Walczak S. Walichnowski Tadeusz Walicki Jerzy Walicki Józef Waluchowski Marian Wałęsa Lech Waniołka Franciszek Waryszak Czesław Wasiliew I. Weiser Benjamin Wejner Edward Werno Tadeusz Wicha Kazimierz Wicha Władysław Wieczorek Janusz Wieczorkiewicz Paweł Wieniawski Henryk Winogradow Aleksander Wiórkiewicz Wiesław Włodarczyk Edward Wojciechowski Alojzy Wojtasik E. Wolf P. Wolniewicz Bogusław Wołkogonow Dimitrij Woroszyłow Kliment Woźniak Irena Woźniak Marian Wójcik Dariusz Wrzaszczyk Tadeusz Wrzeszcz Zdzisław Wujec Henryk Wyszczelski Lech Wytyczak Stanisław Zając Ewa Zakrzewski Eugeniusz Zamorski Kazimierz Zaremba Jerzy Zarębski Leszek Zarzycki Janusz Zarzycki Marek Zawadzka Elżbieta Zawadzki Aleksander Zbiciński Kazimierz Zgłobicki E. Zielecki Bronisław Zieleniewski Zbigniew Zięba Ryszard Zięba Stanisław Ziemiński Wiktor Zubrzycki M. Żak Stanisław Żandarowski Zdzisław Żarnecki Żiwkow Todor Żochowski Stanisław Żukow Gieorgij Żyto Józef

Tymczasem autor wypowiedział się publicznie. Taki film: http://www.youtube.com/watch?feature=player_profilepage&v=nunBnxHWmWE Film na YouTube

Katarzyna Czekaj Artur Śliwiński (1877-1953) Polityk, publicysta, historyk Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa 2011 ISBN 978-83-7507-083-5 format B5, s. 343, ilustr., bibliografia, indeks osobowy Książka przedstawia życie i twórczość Artura Śliwińskiego – postaci w znacznym stopniu współtworzącej niepodległe państwo polskie, choć przez jej współczesnych rzadko docenianej, dziś nieco już zapomnianej. Śliwiński był jednym z najmniej znanych premierów II Rzeczypospolitej, choć jego gabinet powstawał w atmosferze wielkiego konfliktu politycznego. Był jednym z najpopularniejszych pisarzy historycznych dwudziestolecia międzywojennego, jednak dziś po jego książki mało kto sięga. Był wreszcie uczestnikiem większości najważniejszych wydarzeń politycznych w historii Polski pierwszej połowy XX wieku, ale jego nazwisko wymienia się przy tych okazjach na drugim lub trzecim planie. [ze Wstępu] Odtworzenie dziejów jego życia, prześledzenie efektów pracy twórczej było zadaniem trudnym. Wynikało to z rzadko spotykanej aktywności Śliwińskiego na bardzo wielu polach pracy politycznej i społecznej, obszerności jego dorobku pisarskiego i publicystycznego. Jego działania pozostawiły ślad w dziesiątkach dokumentów, wspomnień i relacji jemu współczesnych, jednak ze względu na nieeksponowaną pozycję Śliwińskiego w ówczesnym życiu społecznym, zwykle są to wzmianki lakoniczne, powierzchowne, często sprzeczne ze sobą w warstwie faktograficznej. Bardzo trudno na podstawie takiego materiału, choć obszernego, odtworzyć w szczegółach życiorys postaci, jeszcze trudniej biografowi nakreślić w tej sytuacji wiarygodny portret psychologiczny i osobowościowy jego bohatera. Działalność publiczna Śliwińskiego daje nam obraz konsekwentnego,niezrażającego się niepowodzeniami polityka o radykalnie demokratycznych poglądach, usposobieniu kompromisowym i dużym talencie negocjacyjnym. Przebieg jego kariery, dokonywane wybory, wreszcie niekwestionowana lojalność wobec przywódcy politycznego – Józefa Piłsudskiego – pozwalają nam myśleć o nim jako o polityku-ideowcu (nie tak rzadkim typie wśród pokolenia wychowanego w tradycji bohaterów polskich zrywów narodowowyzwoleńczych). Jego praca polityczna i zaangażowanie nie były motywowane chęcią zysku, kariery czy majątku – trudno chyba doszukać się, nie tylko w tamtych czasach, polityka, który odrzuciłby tak wiele składanych mu propozycji objęcia intratnych stanowisk państwowych. Wreszcie jego działalność pisarska, wyjątkowo owocna, znajdująca uznanie w oczach czytelników, a przecież niepoparta nawet wyższym wykształceniem, buduje nam obraz samouka, tytana pracy, a chyba można pokusić się i o tę tezę – fascynata historii i właśnie dlatego jej najlepszego popularyzatora. [Z Zakończenia] Biografia Artura Śliwińskiego przybliża nam postać nieco zapomnianego polityka okresu międzywojennego, premiera i senatora II Rzeczypospolitej. Jako jeden z najbliższych cywilnych współpracowników Józefa Piłsudskiego w czasie I wojny światowej Śliwiński brał udział w niemal wszystkich najważniejszych wydarzeniach politycznych w Warszawie między sierpniem 1914 a listopadem 1918 roku. Uczestniczył w budowie zrębów niepodległej Polski. Był świadkiem jej sukcesów, ale i uczestnikiem jej upadku, angażując się w obronę Warszawy w 1939 roku. Śliwiński, o czym dziś się już nie pamięta, był też jednym z najpopularniejszych autorów książek o tematyce historycznej, propagujących wśród szerokiego odbiorcy postacie wielkich polskich wodzów, królów i poetów. Książka Artur Śliwiński (1877‑1953). Polityk, publicysta, historyk jest zatem historią rodzącej się II RP, walczącej o swoje miejsce na mapie Europy, borykającej się z kolejnymi wstrząsami i kryzysami, opowiedzianą z perspektywy polityka, pisarza i historyka. Wiele poruszonych tu wątków (rozgrywki politycznych koterii, bezpardonowa walka propagandowa manipulująca emocjami tłumów, rywalizacja o władzę i wpływy polityczne) jest aktualnych także dziś. Katarzyna Czekaj jest absolwentką Uniwersytetu Łódzkiego. Jej zainteresowania badawcze koncentrują się wokół historii politycznej II RP i dziejów ruchu piłsudczykowskiego. Opublikowała biografię Karola Lilienfelda-Krzewskiego, popularnego wśród piłsudczyków „Kaprala Szczapy” (Karol Lilienfeld-Krzewski (1893-1944). Biografia, Warszawa 2008). link do opisu on-line SPIS TREŚCI Wstęp Rozdział I Polityczny nowicjat – początki działalności w obozie niepodległościowym do 1914 r. 1. Dzieciństwo i młodość (1877-1903) 2. Okres kijowski (1902-1906) – pierwsze kroki w Polskiej Partii Socjalistycznej oraz praca społeczna 3. Redaktor „Trybuny” – w szeregach PPS-Frakcji Rewolucyjnej 4. Powrót do Królestwa – działalność niepodległościowa w latach 1907-1914 Rozdział II Na pierwszej linii – działalność polityczna w obozie Józefa Piłsudskiego w okresie Wielkiej Wojny (1914-1918) 1. Śliwiński jako wykonawca polityki Piłsudskiego w pierwszym okresie wojny (VIII 1914 – XII 1915) 2. „O Rząd i Wojsko”. Prezes Centralnego Komitetu Narodowego w Warszawie (XII 1915 – II 1917) 3. Czas najtrudniejszych wyborów – w Tymczasowej Radzie Stanu 4. Prawie u celu – aktywność w początkach odbudowy niepodległego państwa polskiego (1918) Rozdział III Na szczycie kariery czy u jej zmierzchu? Premier Rzeczypospolitej Polskiej 1. Na wielu frontach – w środowisku radykalnej inteligencji i samorządzie warszawskim (1918-1922) 2. Geneza i przebieg kryzysu konstytucyjnego 1922 r. Śliwiński jako szef rządu (28 VI – 7 VII 1922) Rozdział IV Polityk – rezerwista. Na arenie politycznej, kulturalnej i społecznej w latach dwudziestych i trzydziestych Rozdział V Wojna i okupacja. Ostatnie lata w Polsce Ludowej Zakończenie Bibliografia Indeks osobowy