Fassr ad-Din

Ukochanym uczniem był najmłodszy z apostołów św. Jan. Nie mamy pewności, czy to on jest faktycznym autorem ewangelii św Jana ale jemu się przypisuje owo dzieło. Niektórzy z apostołów posiadali nawet zony, o czym rzadko się wspomina. Część była ludzmi majetnymi. Najbardziej ciekawą postacia był Judasz Iskariota. Na całe szczeście posiadamy ewangelię jego autorstwa. Apostołów było 12 z początku. Pózniej po samobójstwie Judasza doszedł niejako 13 św. Marcin

Trzeba zwrócic uwagę, że wszystko w zyciu Jezusa było doskonale zaplanowane. Widzimy wpływy Wschodnich wzorców. Odnajdujemy w jego zachowaniu związki z misteriami egipskimi. Być może przebywał jakis czas na terenie Egiptu w Aleksndrii. Wszak nie wiemy co robił przez kilka lat. Nie ma o tym wzmianki w apokryfach ani w ewangeliach synoptycznych. De facto takich postaci jak Jezus, o podobnej działalnosci było kilka w tym czasie. Apoloniusz z Tiany jest z nich najbardziej znany. U Tacyta jest wzmianka o nim i jego pojedynku z św. Piotrem. Takze w dziejach apostolskich napotykamy sie na jego osobę.

Kłamcą nie był. Realizował plan, który my dzisiaj tylko możemy zgadywać i domniemywać. Nie było takiej drugiej postaci w dziejach świata.

Można by mówić o średniowiecznej bitwi pod względem uzbrojenia, jakim się posługiwali wojownicy. Typowych bitew średniowiecznych było niewiele. Można je policzyć na palcach jednej reki. Poza tym w sredniowieczu stosowano niekiedy manewry starożytnych taktyków.

Prócz panowania okrutnego Al-Hakima w miarę bezpiecznie było wyprawić się na Wschód. Prowadzono liczne schroniska dla pielgrzymów. Gorzej było jesli natrafiło się na grupkę żadnych mordów innowierców. To prawda, że gdy Bizancjum panowało i były stale patrolowane szlaki pątnicze taka eskapada była o wiele bezpieczniejsza. Ale i Bizancjum lubiło pobrać spore opłaty za podróż

Mi natomiast chodzi o narodziny idei krucjatowej samej jej kwintesencji. Bez względu na kierunek wypraw, czy to na Półwysep Iberyjski, czy do Ziemi Świętej.

Chyba zapomniałeś, że chodzi tu o wrogów zewnętrznych, czyli Arabów. Bo to oni byli prawdziwym zagrożeniem, a nie np Sasi. Byśmy teraz po arabsku sobie rozmawiali, gdyby nie Poitiers.

Przyjmowali bo po opłaceniu im podatków Arabowie na nich nie wywierali nacisków w sprawie zmiany wiary w odróżnieniu od władców bizantyjskich. Arabowie byli o wiele bardziej tolerancyjni niż basileusowie. Wiedzieli, ze na tym mogą tylko zarobić.

Jak by się nie bronili to nigdy nie dotarliby do Ziemi Świetej Naturalnym instynktem człowieka jest, ze w obliczu zagrożenia się broni tak samo było z pielgrzymami. Oczywiście pewna część zdawała się na wstawiennictwo i opiekę Boga... różnie wtedy bywało...

Jakie czcze mrzonki skoro prowadzono akcje krzyżowe tylko nie na taką skalę jak po I wyprawie krzyżowej. Co niby się działo na terenie Hiszpanii? Urban II zbierał uczestników, a to z tego powodu, że od razu nie stworzy się sztabu ludzi, którzy mogliby dokonać tak wielkiego dzieła.

Przeczytaj sobie D. Sewarda Mnisi wojny, a na końcu masz obszerną bibliografię

Musieli pomóc Jezusowi, ponieważ ten był potomkiem królewskiego rodu Dawida I nie umarł na krzyzu. Ewangelie apokryficzne wspominają, że w pobliżu miejsca ukrzyżowania nie było wielu ludzi, a Ci którzy byli swiadkami widowiska oglądali je z daleka. Była to mistyfikacja na wielka skalę. Przecież kazdy ze Wschodnich Bogów musiał zmartchwywstać, a do tego miec małżonkę, czyli Marię Magdalenę. Pozdr

Ten ich wielki wpływ jest nader przesadzony. Owszem podbili znaczną część Europy. Jednak po smierci Karola Wielkiego imperium podzieliło się na trzy części. Franków trzymała razem jedynie postać Karola Wielkiego. Największa zasługą Franków było powstrzymanie Arabów w bitwie pod Poitiers. W pozostałych dziedzinach o niebo ich przewyzszali Rzymianie i Bizantyjjczycy

Za początek istnienia Bizancjum mozemy uznać rok 395 oficjalny podział na Wschód i Zachód. Co jest rzeczą ważną pózniejsi mieszkańcy Oikumene uważali się za kontynuatorów imperium z czasów rzymskich. Dla nich tak naprawdę imperium nie upadło w 476 roku a ewoluowało.

Spójny obraz chrześcijaństwa miał na celu konsolidację świata chrześcijanskiego w obliczu upadającego cesarstwa rozrywanego sporami. Cementować Rzym miała nowa religia chrześcijanstwo. Dlatego musiano dokonać selekcji ewangelii, by nie toczyły się spory wewnątrz odłamów chrześcijaństwa.

Jeśli Kościół przy stwierdził, że Jezus miał żonę wtedy doszłoby załózmy do rozdrobnienia majatków kościelnych - pojawiłyby sie dzieci, czyli potomkowie. Do tego Kościół starał się nigdy nie dopuścić. Wprowadzając w okresie pózniejszym celibat. Wiekszość ewangelii gnostycznych została zniszczona przez fanatyczne tłumy chrześcijan slepo wierzacych w propagandę koscielną. Byli czesto kierowani przez mnichów. A Maria Magdalena nie była zwykłą smiertelniczką pochodziła z rodu arystokratycznego.

Działanie octu jest orzezwiające,a nie nasenne. Mieszano ocet z belladoną co dawało rezultaty nasenne. Zawarta w Koranie wzmianka o Nasarianach to nic innego jak nazwa Nazorejczyków do których Chrystus należał.

Pielgrzymki miały jak mniemano w sredniowieczu moc odpustu zupełnego. Pielgrzymowano do miejsc np zycia apostołów, ich działalnosci. Z początku pielgrzymowano głównie po terenie Europy do takich świętych miejsc jak Rzym, Vezelay, Compostella. Oczywiście jest, że najbardziej atrakcyjną pielgrzymką była ta do Ziemi Świętej. Przed I wyprawą krzyżową wyprawiano się i tam bez większych przeszkód. Arabowie na tym zarabiali wiec nie zabijali często chrześcijan. Dopiero fanatyk Al - Hakim wyżywał się na chrześcijanach. Jest udokumentoewane w zródłach, ze w X wieku pielgrzymka do Terrae Sancte liczyła 7 tysięcy ludzi a na czele maszerowali biskupi niemieccy. A propo pielgrzymka do Ziemi Świetej była o wiele bezpieczniejsza. Czasem wynajmowano również eskortę zbrojnych. Bronili się wszyscy wraz z pobożnymi pielgrzymami.

Otóż nie. Urban II nie stworzył idei krucjatowej. On ją jedynie urzeczywistnił. Sobór w Clermont nie był przeznaczony w całości na zwołanie krucjaty. Były na nim omawiane inne sprawy dotyczące Kościoła i monarchii francuskiej - ściślej małżeństwa króla Francji, które przeżywało kryzys. Hasła krucjaty przeciwko niewiernym głosili juz papieze Mikołaj II i Grzegorz VII. Sam Hildebrand nosił się z zamiarem wyruszenia na czele armii krzyżowej na Wschód. Dekrety sankcjonujace Świętą wojnę miały już miejsce w VI, VII i VIII wieku.

NWłaśnie z tego powodu, że tem nie reformowano stały sie one przeżytkiem tak jak powiedziałem. Oczywiście ciagłe najazdy wrogów zewnetrznych też skutecznie osłabiały armię bizantyjską. Z początku słowianie, arabowie, bułgarzy atakowali Oikumene, a pózniej już przyszła kolej na Turków. Jak długo można się opierać tak licznym wrogom? Napewno nie kilkaset lat. Każde imperium nawet najwspanialsze ma swój koniec.

Przybycie Cyganów z Indii nie ma nic wspólnego z zagadnieniem sw. Sary. To odrębny temat. Chodzi o to, że religia chrzescijanska, pewne jej elementy nawiazują do kultów egipskich. Chociazby Izyda i Horus. Cudowne narodziny i zmartchwywstanie itd A Katarzy to juz inna bajka. Nie na tym forum.

Nawiązujac do tematu unii polsko - litewskiej nalezy postawić pytanie kto w perspektywie dziejów odnosił z tego zwiazku wieksze korzysci. Polacy? Litwini?

Konflikty z Moskwą zaczęły sie juz za panowania Batorego jak cos. A sama Litwa była w nie juz wczesniej wmieszana

A czy mamy pewność, że to Jezus umarł na krzyżu? Czy to on tam był? Jak na zdrowego męzczynę to zbyt szybko skonał. Zdrowy człowiek umierał na krzyżu kilak dni. Chyba ze wdało się zakażenie. A Jezus kona po kilku godzinach. I w dodatku podsunieto mu gąbke nasaczona octem, który to ma działanie soli trzezwjących. Goleni tez nie połamano chcąc skrócic jego cierpienie. Czy umarł? Jednak nie.

Gdyby nie zdrada Masynissy historia basenu Morza Śródziemnego potoczyłaby sie w zupełnie innym kierunku. Momentem przełomowym była bitwa pod Zamą 202 ante Christum. Ale czy Kartagina prowadziłaby ekspansję w takiej mierze jak Rzym? Być moze tak ale w innym kierunku kierując się na Egipt i wybrzeża afrykanskie.