Fassr ad-Din

Niezwykła i błyskawiczna kariera Roberta Guiscarda sama juz wskazuje na jego wybitne zdolności jako wodza Normanów. Na szacunek zasługuja jego śmiałe plany podboju Cesarstwa Bizantyjskiego. Wyczuł dobra ,,koniunkturę" i zaatakował podjał wyzwanie jak niewielu przed nim. Miał jednak godnego przeciwnika Aleksego Komnena. Gdyby nie problemy ze zdobyciem zaopatrzenia powaliłby Oikumene.

Osobiście dla mnie najlepszy dowódca okresu I wyprawy krzyzowej. Bez niego krucjata nie dotarłaby nawet pod mury Antiochii. Wraz z garstką normanów dokonywał cudów podczas potyczek i bitew. Doswiadczony w walkach z Bizancjum, podczas kampanii swego ojca Roberta Guiscarda. Syn swego ojca. Podstepny, inteligentny i przebiegły.

Sprawa niezwykle dyskusyjną jest chronologia okresu krucjat. Wśród autorów istnieje zróżnicowanie opinii na ten temat. Osobiście jestem skłonny uznawać wyprawy krzyzowe do 1291 roku, czyli upadku Akki. Duza część historyków kończy ta epoke na roku 1693, czyli wiktorii wieeńskiej, pozostali na bitwie pod Lepanto lub oblężeniu Malty. Jak Wy uwazacie?

Powiem tak. Twierdze krzyżowców były właściwie dostosowywane do chwili i potrzeb w jakiej znalezli sie krzyżowcy. Mozna wyróżnić tzw zamki typu normańkiego wzorowane jak sama nazwa wskazuje na zamkach północno europejskich, po wtóre kolejna grupa zamków są tzw. Castrum na palnie kwadratu z jedna basztą nadajace sie do krótkotrwałej biernej obrony. Trzecia grupa zamków sa przejete przez krzyżowców twierdzie muzułmańskie, często pamietajace czasy panowania Bizancjum z ich rozwiazaniami architektonicznymi.

W decydującym stopniu uzbrojenie rycerza zależało od statusu społecznego jednostki. Pod uwagę należy wziąść także kraj pochodzenia i tradycje militarne danego terytorium. Co do turkopoli to była jednostka pomocnicza wojsk krzyzowych rekrutowana na Wschodzie lekko uzbrojona najczęściej w łuk refleksyjny i lekką zbroję, pancerz, często z grubej skóry. Oddziały turkopli były szybkie i zwrotne

Jest rzeczą oczywistą, że ze względu na swoje rozmiary słoń bojowy nie zmieściłby się w zbroje dopasowaną do gabarytów konia. Zbroje te były specjalnie tworzone dla słoni i składały sie z kolczugi, kropierza i pancerza na łeb słonia w celu taranowania

Jak wygladało uzbrojenie crucesignati, jaka mieli taktykę Frankowie w Outremer? Zapraszam do dyskusij

Jestem ciekaw jak postrzegacie role fortec, zamków na Wschodzie w okresie wypraw krzyżowych? Czy pełniły funkcje tylko obronną? Czy miały okreslony wzór architektoniczny budowy?

Starcie pod Manzikert objawiło słabość systemu wojskowego Bizancjum. Poleganie na wojskach najemnych, które w obliczu zagrożenia dezerterowało prowadziło do licznych porażek. Także system opłacania wojsk najemnych stwarzał wiele problemów. Żołd wojsk najemnych był stoisunkowo niski, a reszte wynagrodzenia żołnierze ,,dorabiali" łupiac i grabiac wrogów i pustosząc tereny kampanii. Oczywiście za przyzwoleniem cesarskim. Manzikert jest bitwa przecenianą. Rządy Komnenów nieco podreperowały kondycję Bizancjum.

Słonie bojowe w armiach muzułmańskich pojawiły sie za panowania ghaznawidów. Były wykorzystywane podczas szturmowania bram miast. W dużym stopniu służyły tez podczas transportowania na pola bitew ekwipunku. Posiadały podobna zbroję jak w przypadku koni.

Aleksy II Komnen postapił z krzyżowcami w sposób tradycyjny dla polityki całego Cesarstwa Bizantyjskiego. Z poczatku chciał shołdowac przybyszów z Europy a następnie nadać im w posiadanie zdobyte przez nich lenna... Wieści o rozbiciu krzyżowców przez Kurbughe rozprzestrzenił dezerterujący spod Antiochii Staefan z Blois podczas pobytu u basileusa. Komnen zamierzał iść z pomocą gdyby nie opowieści uciekinierów, którzy nie orientowali sie w sytuacji pod murami Antiochii.

Potzrbuje w języku angielskim Fulchera z Chartres. Fragmenty sa oczywiście dostepne na stronie fordham i leeds ale może ma ktoś całość?

Posiada może ktoś ksiażki dotyczace wypraw krzyzowych lub zródła do tego okresu w jezyku angielskim? Np kronike Fulchera z Chartres? Proszę o odpowiedz

Nie było lepszych, ani gorszych zakonów rycerskich. Każdy z istniejacych zakonów rycerskich w swoich działaniach kierował sie własna racja stanu podejmując działania. W wielu przypadkach obecnosc zakonów rycerskich ratowała istnienie np Królestwa Jerozolimskiego. Zaś w innych były one siłą zgoła destrukcyjną.

Bez udziału zakonów rycerskich, a zwłaszcza Templariuszy i Joannitów chrzescijanie nie utrzymaliby sie dwa wieki na Wschodzie. Stanowili regularna armie niejako gotowa stanąć do walki w kazdej chwili w odróznieniu do rycerstwa i baronów w Ziemi Swietej. Ponadto dysponowali zasobami finansowymi i wspierali wiele działan królewskich.