Skocz do zawartości

secesjonista

Administrator
 Zobacz profil  Zobacz aktywność

  • Zawartość

    26,675

  • Rejestracja

  • Ostatnia wizyta

Posty dodane przez secesjonista

  1. Napisano · Zgłoś odpowiedź

    Radzimiński A., Wokół początków diecezji chełmińskiej ZAPISKI HISTORYCZNE t. 61 z. 2-3 Toruń, 1996

    H. Boockmann, Zakon Krzyżacki.Dwanaście rozdziałów jego historii

    Diecezja Chełmińska, zarys historyczno-statystyczny, Pelplin 1928

    S. Zachorowski, Rozwój i ustrój kapituł polskich w średniowieczu

    Jóźwiak S., Przeobrażenia centralnej władzy administracyjnej zakonu krzyżackiego w ziemi chełmińskiej w latach 1285-1410 ZAPISKI HISTORYCZNEt. 64 z. 2 Toruń, 1999

    Anna Wiśniewska Henryk - Heidenryk pierwszy biskup chełmiński

    Biskup Marian, Dzieje diecezji chełmińskiej (1243-1992).w Diecezja toruńska historia i teraźniejszość, t. 1. Pr. zbiorowa pod red.: ks. Stanisława Kardasza.

    Biskup Marian, Porębska Krystyna, Grzegorz Maksymilian, Słownik historyczno-geograficzny ziemi chełmińskiej w średniowieczu

    Historia Kościoła w Polsce. red. B. Kumor, Z. Obertyński

    M.Banaszak, Historia Kościoła Katolickiego

    Antoni Liedtke, Zarys dziejów diecezji chełmińskiej do 1945

    Andrzej Radzimiński, Udział Zakonu Krzyżackiego w procesie ewangelizacji Prus. Uwagi na podstawie ustawodawstwa synodalnego, Zapiski Historyczne, t.70(2005), z.1

    Andrzej Radzimiński, Organizacja wewnętrzna diecezji w państwie zakonu krzyżackiego w Prusach, [w:] Drogą historii. Studia ofiarowane prof. J.Szymańskiemu

    Andrzej Radzimiński, Początki organizacji kościelnej w Prusach krzyżackich. Przełomowy wiek XIII, [w:] Przełomy w historii. Pamiętnik XVI Zjazdu Historyków Polskich, Wrocław 1999 r., T.2, cz.1, Toruń 2000

    Andrzej Radzimiński, Z dziejów kształtowania i organizacji kapituł krzyżackich. Inkorporacje pruskich kapituł katedralnych do zakonu krzyżackiego, [w:] Zakon krzyżacki a społeczeństwo państwa pruskiego, red. Z.H.Nowaka, Toruń 1995

    Andrzej Radzimiński, Fundacja i inkorporacja kapituły katedralnej w Chełmży oraz załamanie się misji dominikańskiej w Prusach w poł. XIIIw., Zapiski Historyczne, t.56 (1991)

    Można przejrzeć:

    Andrzej Radzimiński, Katalog dokumentów i listów krzyżackich Archiwum Państwowego w Toruniu, t.1(1251-1454), Warszawa 1994 wspólnie z J.Tandeckim.

    http://kpbc.umk.pl/dlibra/doccontent?id=1012&dirids=1

    Biskupi:

    1245 - 1263 Heidenryk

    1264 - 1274 Fryderyk von Hausen

    1275 - 1291 Werner

    1292 - 1301 Henryk

    1303 - 1311 Herman

    1319 - 1323 Mikołaj Afri

    1323 - 1349 Otton

    1349 - 1359 Jakub

    1360 - 1363 Jan Schadland

    1363 - 1385 Wikbold Dobilstein

    1385 - 1390 Reinhard von Sayn

    1390 - 1398 Mikołaj Schieffenburg

    1398 - 1402 Jan Kropidło

    1402 - 1416 Arnold Stapil

    1416 - 1457 Jan Marienau

  7. Napisano · Edytowane przez secesjonista · Zgłoś odpowiedź

    "zdobycie 5 maja 1945 r. obozu koncentracyjnego Holyszew

    To nie był obóz koncentracyjny"

    Czyżby było to zgrupowanie kondycyjne czeskich sportowców?

    Będziemy się kłócić o terminologię, czy sam fakt zdobycia obozu nie pasuje do teorii?

    "Jak wspominała więźniarka nr 50 579 Eugenia Dziarnowska z Warszawy: "Nawet w najgłębszych snach nie marzyłyśmy o wyzwoleniu obozu przez polskich żołnierzy. 5 maja - radość, niespodzianka, duma".

    The major sub-camps of Flossenbürg were:

    "Altenhammer, Ansbach, Bayreuth, Bruex, Chemnitz, Drezno, Eisenberg, Floeha, Freiberg, Ganacker, Gieblstadt, Grafenreuth, Graslitz, Gundelsdorf, Hainchen, Heidenau, Helmbrechts, Hersbruck, Hertine, Hohenstein, Holleischen, Holýšov, Hradischko, Janowitz, Johanngeorgenstadt, Kirschham, Königstein, Krondorf, Leitmeritz, Lengenfeld, Mehltheuer, Miśnia, Mittweida, Mockethal, Moschendorf, Mulsen, Neu-Rohlau, Nossen, Nurnburg, Obertraubling, Oederan, Plattling, Plauen, Porschdorf, Poschetzau, Pottenstein, Rabstein, Regensburg, Rochlitz, Saal, St Georgenthal Schlackenwerth, Schoenheide, Seifhennersdorf, Siegmar, Stein-Schoenau, Stulln, Teichwolframsdorf, Venusberg, Willischthal, Wolkenburg, Würzburg, Zschachwitz, Zschopau, Zwickau i Zwodau"

    Rozumiem, że ten podobóz nie był częścią obozu konrentracyjnego?

    Mozna i tak...

  8. Napisano · Zgłoś odpowiedź

    Link - http://pl.wikipedia.org/wiki/Narodowe_Si%C5%82y_Zbrojne

    Czytając można praktycznie dojść do wniosku że NSZ walczył z wyłacznie z partyzantka komunistyczna . Współpraca z okupantem hitlerowskim to nie walka o Polske. Mordowanie oddziałów GL , pomimo że były te oddziały wspierane przez sowietów to też nie walka o Polske. Nigdy nie doszło do scalenia NSZ z AK, czyli NZS prowadził walke o władze w przyszłym wolnym kraju. To ja sie pytam , czy NSZ walczył o wolność ?

    Czytając mozna praktycznie dojść do wniosku... no ja dochodze do innych:

    Bitwa Brygady Św. z Niemcami pod Raszkowem 23 sierpnia 1944 r.

    Starcie z Niemcami pod Zagnańskiem 28 sierpnia 1944

    Bitwa Z Niemcami pod Cacowem 20 wrzesnia 1944 r.

    Akcja bojowa pod wsią Krępa 12 listopada 1944r.

    Bitwa Brygady z Niemcami pod wsią Pogwizdów 14 stycznia 1945

    bitwa z Niemcami w lipcu 1944 r. pod Olesznem w pow. Włoszczowa

    Walki pod Radoszycami

    akcją na generała Kurta Rennera na Kielecczyźnie w sierpniu 1943 r.

    Akcja na więzienie w Siedlcach w marcu 1944 r.

    zdobycie 5 maja 1945 r. obozu koncentracyjnego Holyszew

    Czy to są działania przeciw GL/AL?

  9. Napisano · Zgłoś odpowiedź

    madhouse:

    Czy aresztowano wszystkich członków AK? Ilu konkretnie członków AK rozstrzelano? Ilu wróciło do domu?

    I dlaczego zwolennik NSZ tak troszczy się o członków w sumie wrogiej organizacji? Która do tego była w czasie wojny reprezentacją w kraju polskiego rządu. Oczywiście AK a nie NSZ.

    A to już trochę nadmiar erystyki.

    Czy to, że nie rozstrzelano wszystkich członków AK ma świadczyć o spolegliwosci ówczesnego systemu? Czy o czymś innym, próbujesz postawić tezę, że ówczesne struktury bezpieczeństwa były nastawione pokojowo do członków AK?

    Rozumiem, że zesłanie gen. Kazimierza Tumidajskiego i 60 000 innych akowców (nie będę się kłócił o szczegółowe wyliczenia) to nieistotny szczegół działalności nowych władz?

    "Opowiadał mi "Kmita," że w marcu 1945, kiedy robił rozpoznanie obozu, widział wyprowadzanych Akowców kolumnami na bocznicę kolejową. Na bluzach lub płaszczach mieli namalowane pędzlem "SS." Ludzie odmawiali im chleba i wody, obrzucali obelgami a nawet rzucali w nich kamieniami. Prowadzeni kolumnami Akowcy krzyczeli - "Ludzie, my nie SS, my Polacy, my AK!" rozumiem, że walka z zaplutymi karłami reakcji uwiarygodniała wszelkie metody?

    "I dlaczego zwolennik NSZ tak troszczy się o członków w sumie wrogiej organizacji" bo to jest wygodne w dyskusji na emocje, a nie argumenty? Wreszcie FSO stwierdził, że struktury komunistyczne skoro walczyły z Niemcami, winny być traktowane jako sojusznicy... skoro AK powołało NIE...

  11. Napisano · Zgłoś odpowiedź

    Pomimo wzięcia kredytów 30% społeczeństwa żyło poniżej progu ubóstwa, czyli mniej więcej co teraz...

    Kredyty poszły na sensowne inwestycje, jak i całkiem bezsensowne. Z tych pierwszych mozna wymienić Centralną Magistralę Kolejową, hotel Forum, wspomniane drogi, Port Płn. czy Rafinerię Nafty w Gdańsku.

    Niestety koncepcja samospłaty kredytów - szwankowała.

    Licencja Massey Fergusona - była mocno nietrafiona, takoż było z nadmiernie delikatnym Berlietem (a tą ostatnią licencję kupilismy ponieważ w Berliecie udziały mieli francuscy komuniści).

    Koncepcja wzmozonego importu, który miał spłacać kredyty szybko upadła, tylko 40% przedsiębiorstw w ramach samospłaty realizowała swe zobowiązania.

    Moczar jako szef NIK-u wskazywał, że wiele inwestycji jest nietrafionych... w niedokończonych inwestycjach pozostawiono prawie bilion złotych. Wartość nieprzekazanych do uzytku inwestycji w 1980 oszacowano na 70% wartości kosztorysowej.

  12. Napisano · Zgłoś odpowiedź

    Zatem, np. prof. A. Friszke podaje wątpliwe dane. A Ty zapewne masz lepsze, bardziej wiarygodne. Ze strony internetowej wielbicieli NSZ, zapewne? Bez dalszego komentarza.

    Dekret Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 30 października 1944 r. o ochronie Państwa (Dz.U. 1944 r. nr 10, poz. 50) w art. 6 mówił o nabywaniu, przechowywaniu, wyrabianiu aparatów radiowych nadawczych i odbiorczych w czasie wojny bez zezwolenia władzy. Stanowiło to typową regulację nadzwyczajną, ale przejściową. Zresztą i w krajach demokratycznych stan wojenny, czy wyjątkowy implikować może konieczność uzyskiwania odpowiednich zezwoleń. Na różne rzeczy. Np. w kwestii cenzury, czy emisji sygnałów uniemożliwiających odbiór programów radiowych i telewizyjnych, oddawania do depozytu radiowych i telewizyjnych urządzeń nadawczych i nadawczo-odbiorczych - polecam m.in. lekturę art. 21 i 24 dziś w III RP obowiązującej ustawy o stanie wojennym.

    W tym samym czasie - 22 listopada 1944 r. PKWN przyjął dekret o utworzeniu Przedsiębiorstwa Państwowego "Polskie Radio" (Dz.U. z 1944 r. nr 13, poz. 69). Zgodnie z jego art. 3 lit. c - celem przedsiębiorstwa był rozwój radiofonizacji kraju, a art. 4 mówił, że przedsiębiorstwo zobowiązane jest m.in. nadawać wszelkie obwieszczenia i komunikaty urzędowe. Zatem nie za bardzo nowej władzy chodziło o długotrwałe pozbawienie ludu prawa do radiofonii. Było to zresztą wbrew interesom owej władzy, która wiedziała jaka siła propagandowa leży w środkach masowego przekazu.

    Zgadzając się z madhousem co do meritum, a nie zgadzając się z nim co do używanej argumentacji i stylu polemiki, muszę się wtrącić...

    Nie wiem jak w świetle rozwoju radiofonizacji kraju, wygląda sprawa wyroku z 27 IV 1945 na Stanisławie M.???

    Wyrok wykonano 1 V 1945 roku.

    Rzeczywiście w okolicach Poznania toczyła się wtedy wojna?

  17. Napisano · Edytowane przez secesjonista · Zgłoś odpowiedź

    WItam

    herbe.jpg

    Chciałbym się dowiedzieć czegoś o tym herbie.

    Jest to herb własny i nie mogę ustalić jakiego jest pochodzenia :

    Ruskiego , Tatarskiego czy Polskiego.

    Sprawa jest o tyle ciężka ,że strzała jest motywem dość częstym więc zapewne oznacza jakieś zasługi wojenne.

    Jakieś sugestie?

    Stawiam jednak na tatarski, bądź jakiś wschodni... poszukam

  18. Napisano · Zgłoś odpowiedź

    Witam;

    dolożę swoje trzy grosze [mogą być praskie]:

    1. Do '41 r. w zasadzie partyzantki komunistycznej nie bylo, bo jak ktoś pisal - po co. ZSRR i Niemcy pozostawaly formalnie w sojuszu, co oznaczalo, że nawet w gettcie Żydzi - komuniści cieszyli się z upadku Francji.

    2. Przecież naszych cichociemnych także nikt z polskich wladz nie szkolil, robiono to w specjalnych angielskich ośrodkach, pod okiem angielskich trenerów, zdając angielskie egzaminy, a językiem w jakim rozmawiono - wykladowym byl angielski. Niestety tylko Ci którzy takie obozy mieli w Moskwie są źli.

    3. Komórka dezinformacyjna miala dokladnie takie same zadania jak kontrwywiad. Przecież każda organizacja podziemna chciala, ba musiala wprowadzać w bląd wroga co do swoich celów, zadań, czy konkretnych dzialań. Przecież nie mogla iść do salonu i kupic używanegą cięzarówkę m-ki Opel Blitz i ją zarejesterować na numery inne niż WH albo SS...

    4. [grosze pozostale] Wspólpraca między organizacjami byla taka czy inna, to warunki konkretnego miejsca i czasu ją wymuszaly [albo nie]. Zupelnie osobną sprawą jest jednolite dowodzenie kilkoma tysiącami ludzi, a czym innym "manie" czterech oddzialów po 800... Osobną sprawą pozostaje także fakt że po '41 r. dla Stalina naziści faszyści byli wrogami do potęgi, z tego powodu, że to z nimi wspólpracowal do '41 r. Gorliwość neofity i realne zyski poliyczne. Przy okazji w opisach lub braku wspólpracy nie ma nigdzie NSZ-tu. Na koniec: różnica pomiędzy Londynem a krajem byla taka, że w Londynie sanacja byla ignorowana, a w kraju stanowila gros sil wojskowych walczących przeciwko Niemcom...

    pozdr

    Coś mnie zastanawia?

    Polscy komuniści nie stworzyli partyzantki wobec Niemców, do czasu póki Niemcy nie zaatakowali ZSRR.

    To jakiego kraju byli patriotami i kogo chcieli bronić?

    Żydowscy komuniści równie mocno cieszyli się kiedy wojska krajów kapitalistycznych wyzwalały ich z obozów, ciekawe że nie wspomina się o pewnej dychotomii takiego myślenia.

  19. Napisano · Zgłoś odpowiedź

    Witam;

    Stan wojenny - w polityce nie ma dobra ani zla, zwykle jest racja stanu danego kraju, przynosząca jednemu krajowi zysk a drugiemu - różnie, zysk, stratę, albo zgola nic. Czy stan wojenny w ówczesnych warunkch przyniósl zysk - tak przynajmniej dlatego, że uspokoil sytuację w kraju, odsunąl zagrożenia w naijistotniejszych kwestiach, o czym piszę gdzie indziej.

    Ogólnie jest to osoba, którą być może ocenia, nawet nie - na pewno oceni, historia, która spojrzy z nieco dalszej perspektywy, nie jako bieżącą grę mniej lub bardziej polityczną, lecz jako obiektywne dzialania w warunkach na które przynajmniej w części nie mial wplywu.

    pozdr

    Politycy winni się kierować racją stanu... to oczywiste.

    Nie ma dobra, ani zła?

    To poproszę o ocenę istnienia Auschwitz, czy zabójstwo Przemyka?

  20. Napisano · Zgłoś odpowiedź

    A. Zahorski, Napoleon

    Krotoska Tekla, Stosunek Talleyrand`a do sprawy polskiej w dobie I Cesarstwa i Kongresu Wiedeńskiego 1806 - 1814

    Kukiel Marian, Dzieje polityczne Europy od rewolucji francuskiej 1789-1921

    Senkowska-Gluck Monika, Donacje napoleońskie w Księstwie Warszawskim

    Z. Załuski, Siedem polskich grzechów głównych i inne polemiki

    Tulard Jean, Napoleon - mit zbawcy

    oreyko Józef, Dwadzieścia lat bohaterstwa i zawiedzionych nadziei 1795-1815.

    Denter Zygmunt, Książe Józef Poniatowski a sprawa polska na przełomie XVIII i XIX

    Goclon Jacek Arkadiusz, Polska na królu pruskim zdobyta - ustrój, administracja i sądownictwo doby Komisji Rządzącej w 1807 roku

    Kipa Emil, Austria a sprawa polska w r. 1809

    Skowronek Jerzy, Antynapoleońskie koncepcje Czartoryskiego

    Skałkowski Adam Mieczysław, Korespondencya księcia Poniatowskiego z Francyą

    Rose, John Holland, The Life of Napoleon I: Including New Materials from the British Official Records

    Kagan, Frederick W., The End of the Old Order: Napoleon And Europe, 1801-180

    Orieux Jean, Talleyrand, czyli niezrozumiany sfinks

    Tarle Eugeniusz, Talleyrand

    Bignon Edward, Polska w r. 1811 i 1813. Wspomnienia dyplomaty

    Bolesławicki Lutomir [bolesław Lutomirski], Wobec wznowienia kwestyi polskiej Kraków : Druk. "Czasu" Fr. Kluczyckiego i Sp., 1899

    Czartoryski Adam Jerzy, Pamiętniki i korespondencja z cesarzem Aleksandrem I

    Czartoryski Adam Jerzy, Pamiętniki i memoriały polityczne 1776-1809

    Napoleon, Mowy i rozkazy Warszawa, 2002

    Talleyrand Charles, Pamiętniki (1754-1815)

    Europa i świat w epoce napoleońskiej praca zbiorowa

    Askenazy Szymon, Napoleon a Polska

    Zahorski Andrzej, Z dziejów legendy napoleońskiej w Polsce

    Handelsman Marceli, Instrukcje i depesze rezydentów francujskich w Warszawie 1807-1813

    Skowronek Jerzy, Aleksander Sapieha : z magnackiego gniazda do napoleońskiego wywiadu

    Francja-Polska XVIII-XIX w. Studia z dziejów kultury i polityki poświęcone Profesorowi Andrzejowi Zahorskiemu w sześćdziesiątą rocznicę urodzin

    Englund, Steven., Napoleon: A Political Life

    Kagan, Frederick W. The End of the Old Order: Napoleon And Europe, 1801-180

    Grab, Alexander., Napoleon and the Transformation of Europe

    Zahorski Andrzej, Spór o Napoleona we Francji i w Polsce

    Askenazy Szymon, Ministerstwo Wielhorskieg

    Grochulska Barbara, Małe państwo wielkich nadziei

    Handelsman Marceli, Napoleon a Polska

    Handelsman Marceli, Rezydenci napoleońscy w Warszawie 1807-1813

    Nieuwazny, Andrzej, Napoleon and Polish identity." History Today , May 1998 v48 n5

    Schroeder, Paul., The Transformation of European Politics, 1763-1848.

  21. Napisano · Zgłoś odpowiedź

    1. Jeśli ktoś w ogóle broni inkwizycji i neguje jej zło, to w mojej opinii jest skończonym ignorantem albo zakłamanym oszołomem! Wiadomo, że jak wszędzie, ludzie są dobrzy i źli. Tak samo pewnie było z inkwizytorami.

    2. Chodzi jednak o to, że mając taki urząd czy stanowisko, trzeba było się "wykazać". "Nadgorliwość jest gorsza od faszyzmu", dawno temu usłyszałem to zdanie, ale myślę, że wielu inkwizytorów było właśnie nadgorliwych. Torquemada jest jednym z takich przykładów.

    Poza tym... ludzie potrafią być straszni, okrutni i potrafią czerpać radość czy zadowolenie z widoku czyjegoś cierpienia. Ale tacy właśnie są ludzie, tacy jesteśmy, nie wszyscy na całe szczęście. Chodzi mi jednak o to, żeby mówić i pisać prawdę. Ludzie popełniali błędy, robią je teraz i będą popełniać w przyszłości. Błędem była inkwizycja. Nawet Jan Paweł II przeprosił za nią. Nic to jednak... znajdą się ludzie, którzy będą twierdzić, że inkwizycja nie była niczym złym. I teraz nie wiem, czy są tak zakłamani, czy po prostu głęboko w to wierzą?

    Ogólnie to wyraziłeś swoją opinię co do charakteru ludzkiego i masz prawo co do takiego osądu. Tyle, że z tego wynika, że inkwizycja była całkiem normalną instytucją. Jak sam twierdzisz ludzie potrafią być straszni.

    ad1. W jakim istotnym elemencie inkwizycja różni się od ówczesnego wymiaru sprawiedliwości?

    ad2. A skąd wniosek o konieczności wykazywania się? Czyli policja produkuje przestępców, a sądy osadzonych?

    Może jednak zabierając głos podasz jakieś fakty? Co do których można by rozwinąć dyskusję?

    Twoja opinia co do obrońców inkwizycji, jest taka sama jak moja.... co do tych co nie używają argumentów, a jedynie emocjonalnych opinii.

  22. Napisano · Zgłoś odpowiedź

    http://docs.google.com/viewer?a=v&q=ca...N7uCyT0xA0BW0vQ

    Tadeusz Żenczykowski "Dwa komitety 1920 - 1944. Polska w planach Lenina i Stalina"

    Eryk Krasucki Międzynarodowy komunista. Jerzy Borejsza - biografia polityczna

    Stanisław Gucwa, Od "Wici" do marszałka sejmu

    Edwarda Orłowska, Pamiętam jak dziś

    G. Szymanowski, Dwanaście lat - wspomnienia z lat 1927-1939

    Wanda Wasilewska we wspomnieniach (wybór, wstęp i oprac. Eleonora Syzdek)

    F. Zbiniewicz Geneza ZPP w ZSRR i 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki WPH nr 1, 1963 oraz "Nowe Widnokręgi" nr 12 z 20.06.1943

    Krystyna Kersten Narodziny systemu władzy Polski 1943 – 1949

    Maria Turlejska Prawdy i fikcje, wrzesień 1939 – grudzień1941

    Związek Patriotów Polskich w Szwecji w Pamięć i Sprawiedliwość, 1 (7) / 2005

  24. Napisano · Edytowane przez secesjonista · Zgłoś odpowiedź

    to po co jest te forum ?

    skasujcie cala strone i przy starcie " google"

    zalosne forum i wy chcecie miec duzo uzytkownikow ?

    Używaj polskich znaków diakrytycznych, no i formy: "to forum", te forum to już nawet na Kiercelaku nie ma.

×

Powiadomienie o plikach cookie

Przed wyrażeniem zgody na Warunki użytkowania forum koniecznie zapoznaj się z naszą Polityka prywatności. Jej akceptacja jest dobrowolna, ale niezbędna do dalszego korzystania z forum.

  Akceptuję