secesjonista

W kwestii formalnej: Wg Kodeksu cywilnego z 1964 r. z późniejszymi nowelizacjami, firmą jest imię i nazwisko osoby fizycznej Ten kodeks to z III Rzeszy? Na tej podstawie - to i ja jestem firmą, i każda niedochodowa organizacja również. Profity z przedsiębiorstw śmierci i niewolnictwa miało państwo i firmy prywatne, tudzież państwowe. SS nie była firmą, przedsiębiorstwem, a organizacją paramilitarną i polityczną, a że jako składnik struktur III Rzeszy również była beneficjentem ekonomicznych zysków - to i owszem. Czy są jakieś liczby, które by wskazały na prawdziwość słów kolegi FSO: Majątek Żydów konfiskowany w rozmaity sposób był podstawą do egzystencji ekonomicznej Rzeszy Dla mnie to nadto daleko idący wniosek, że przynosił profity to i owszem, ale że był podstawą trudno w to uwierzyć. O tym, ile znaczyło getto przynoszące ekonomiczny zysk w czystej postaci, które było sprawną fabryką To kolega FSO sam sobie przeczy. W wielu innych postach uporczywie dowodził, że praca przymusowa i niewolnicza jest zupełnie nieefektywna (wtedy dotyczyło to np. obozów pracy dla Niemców na Śląsku). Za to kiedy idzie o tenże sam mechanizm, ale tyczący się wykorzystania Żydów - to nagle pojawia się czysty zysk. Dla kolegi FSO czysty zysk zależy więc jedynie od tego jaką nację się wykorzystuje? ad margines spoleczny: Filmy i książki wykładają nam prawdę na stół, ale ekonomia to słowo, które nie pasuje do matrynologii Holocaustu. Zło byłoby wtedy zbyt banalne, zbyt proste, zbyt oczywiste. A natura człowieka, natura zbrodni, taka właśnie jest. Banalna, prosta, dostajemy ją dosłownie na twarz, ale nie dostrzegamy Dostrzegamy, od czasu opublikowania "Eichmann w Jerozolimie: rzecz o banalności zła" Hannah Arendt trudno by było nie dostrzec takiego aspektu. Dla pojedynczego Niemca czynnik ekonomiczny podsycający, bądź wzbudzający w nim antysemityzm oczywiście miał znaczenie. Dla niego to była kwestia skali - pożytków. Dla państwa nie miało to już, aż takiego znaczenia, to był tylko jeden z czynników.

Uff - oczywiście. Na marginesie: Edda Göring przegrała ostatecznie swój spór z władzami Kolonii o obraz, o ironio jednym z kontrargumentów wobec niej była ustawa finansowa z czasów Göringa (15 XII 1933 r.) pilnie nakazująca przestrzegać "staropruskich zasad oszczędności". W twoje ręce.

FSO, obejrzyj sobie film dokumentalny: "Czarodzieje wielkiej polityki". A po co tak daleko szukać, wystarczy obejrzeć "Solidarni 2010". Nie zauważyłeś marginalnego udziału opozycji pozaparlamentarnej w programach publicystycznych? Ja na przykład zauważyłem, ach ten Pospieszalski... Dziennikarze wchodzą do lokalu VIP-u. Kamerzysta zamiast filmować rozmówcę, filmuje kosz na śmieci Może jego zawartość była znacznie bardziej interesująca od wypowiedzi tegoż VIP-a? Co i rusz ktoś zawłaszcza TVP, a to z jednej strony, a to z drugiej - w sumie taka medialna demokracja.

Obraz został podarowany Eddzie na urodziny, w transakcji uczestniczył lucerneński antykwariusz Rudolf Fischer - właściciel obrazu (prócz korzyści materialnych wytargował w zamian obraz van Gogha "Młodzieniec w czarnym kapeluszu"), podarek zaś wręczył nadburmistrz Kolonii dr Karl Georg-Schmidt. Obraz przedstawia postać w łagodnych zakolach rzeki, zaś rozległość doliny podkreślają gór zwieńczone zamkiem. Włosy postaci spadają w lokach układając się na podobieństwo płaszcza. Na kunsztownie marszczonej i zaopatrzonej w dwa chwasty aksamitnej poduszce spoczywa...

Słyszał ktoś może o czymś takim jak "Mad Minute"? Słyszał, słyszał - koncentracja ognia z jak największą liczbą celowanych strzałów w jak najkrótszym okresie czasu. Początkowo odnoszono do brytyjskiej piechoty morskiej JKM, która potrafiła dokonać 15 takich strzałów, a niektórzy nawet 30.

Nie ma podobieństwa: w Niemczech nie ma możliwości by zapadł podobny wyrok jak w sprawie José Ernesto Medellina, gdzie Sąd Najwyższy stwierdził w tej sprawie o wyższości prawa stanowego Teksasu nad prawami federalnymi wynikającymi z podpisanych przez USA traktatów międzynarodowych. A sama konstytucja Teksasu nie jest zgodna z prawodawstwem federalnym wystarczy zajrzeć do: Article 1: "Bill of Rights" i Section 4, że nie wspomnę że Teksas ma prawo wypowiedzieć uczestnictwo w USA. Wot i wszystko.

jak dla mnie sprawa świetna - tylko istnieje mały problem. Dobrze by było aby monarchia była dziedziczna Jaki tam mały problem - to ogromny problem. Ogromny dlatego, że kolega kolejny raz pisze o czymś co nie istnieje. Ja poproszę o wskazanie źródeł wiedzy kolegi FSO, że rodzaj mechanizmów wyboru władcy wpływa na stan jego skarbca. Tylko powtórzę - źródła, a nie dywagacje oparte wyłącznie na osobistych przemyśleniach kolegi. Ja nie znam żadnej pozycji tyczącej się tego okresu wskazującej na takie zależności, widać kolega FSO - zna, więc pewnie z chęcią się z nami podzieli taką wiedzą. Może tak małe zestawienie: dochody królów elekcyjnych i wcześniejszych w oparciu o księgi podskarbińskie i tego typu materiały. Na wszelki wypadek przypomnę, że pomimo swej niezwykłej wartości i ciągłego stosowania, prace Pawińskiego i Jabłonowskiego powszechnie uznawane są za obarczone nadto dużymi błędami i środowisko historyczne wciąż postuluje przeredagowanie zawartej w nich wiedzy. Może coś bardziej współczesnego: Andrzej Wyczański, Mykoła Krykuna, Andrzej Wyrobisz, Jacek Matuszewski, Franciszek Sikora, Anna Sucheni-Grabowska, Cezary Kuklo. Co do błędów: - brak odpowiedniej reformy fiskalnej, a zwłaszcza podatkowej - rozdawnictwo domeny królewskiej - nieuregulowana kwestia kozacka - niewytworzenie warstwy dworsko-urzędniczej - zmarginalizowanie roli mieszczaństwa - zakaz prowadzania handlu przez szlachtę (z oczywistymi wyjątkami)

Zasada praw nabytych nie ma nic do ciągłości państwa. W wykładni prawa zasada ochrony praw nabytych nie ma charakteru absolutnego i to wie każdy. Esbecja, ubecja - czyli służby zajmujące się bezpieczeństwem wewnętrznym istnieją dokładnie w każdym kraju, Istnieją, a zarazem różnią się metodami praktykowanymi. Stąd oficer UB, który na polecenie swego radzieckiego konsultanta przygotowywał rozżarzony pręt celem udoskonalenia metod przesłuchania, nie zasługuje na swe profity. To jest oczywiste dla większości ludzi, niezależnie jak często kolega będzie opowiadał o tym, że to była normalna służba jak w każdym innym kraju.

Nie nie kończy... Nie widzę dowodów na brak podstawowych umiejętności z zakresu ekonomii. Miał kłopoty z wydawaniem reszty? Miał kłopoty z odróżnieniem sald? Nie wiedział co do jest budżet? Ale dyskusję zakończę, bo kolega należy do nieprzekonywalnych. Jak rozumiem Piłsudski rządził, de facto, czy zakulisowo, ale nie potrafił dobierać współpracowników w zakresie ekonomii - to teza kolegi FSO. Wypowiedź jest wewnętrznie sprzeczna wobec wcześniejszych postów, co tym bardziej przekonuje mnie do niekontynuowania dyskusji.

Ja nie widzę tu kary za niepohamowany apetyt i przekraczanie wszelkich miar. Jakieś źródła mówią o takiej motywacji decyzji Stalina? Dowcip z próbą usunięcia polegał na tym, że inni bali się, iż po nim przyjdzie kolej na następnych Ja tego dowcipu nie pojmuję. Z logiki zdania wynika, że nie został usunięty bo jego następcy bali się być również odsuniętymi, bądź bali się, że jak on zostanie odsunięty to zrobią to z nimi. Tyle, że kolega zawsze dowodził, że to Stalin podejmował decyzję i w tym zakresie inni to ani "mru, mru". Wynika (znów z logiki), że Stalin nie odsunął go albowiem bał się... że to jego też usuną. Co brzmi całkiem irracjonalnie, czyli gdzieś pogubił kolega logikę.

Bądź po prostu niezbyt wielu ludzi na nich głosowała. Skoro społeczeństwo chciało do UE, to trzeba się stosować do wymogów prawnych. Można się też pokusić o nowe referendum, w sprawie wystąpienia z UE - do roboty kolego intervojager, pokażcie swą siłę.

Małpi Gaj...

Forum czy kolokwium - warto podać źródła swej wiedzy, a pisząc o podobieństwie demograficznym poprzeć to liczbami, w pewnych kręgach nazywa się to rzeczową argumentacją.

Spektakl "święty eksperyment" (premiera 03.10.1983) Autor: Fritz Hochwalder Przekład: Jacek Fruhling Reżyseria: Andrzej Chrzanowski Realizacja telewizyjna: Barbara Borys-Damięcka Scenografia: Andrzej Przybył Muzyka: Ryszard Szeremeta ... a Fronczewski grał w nim Pedro de Miura - wysłannika korony Hiszpańskiej i przyjaciela Ojca Prowincjała, granego przez Eugeniusza Kamińskiego.

Ależ drogi Spinie po cóż się tak spinać? Gdzie tu emocjonalne wyżycie? Udowodniłem na przykładach, że kolega nie ma racji pisząc o powszechności milczenia względem przewin kościoła, zarówno na przykładzie stron internetowych, jak na indywidualnych postawach użytkowników forum. Aby wyrazić swą dobrą wolę mogę wskazać; tu i teraz; negatywne działania: oto Kolumban Starszy znacząco przyczynił się do zahamowania rozwoju budownictwa z drewna na wyspie Iona: "Chociaż tkwi we mnie lęk przed śmiercią i piekłem, bardziej obawiam się odgłosów siekiery w Doire" Taką postać można zarazem uznać za będącą protoplastą takiego typu postaw, jaką prezentuje Al Gore, a kto czytał posty florka-xxx, zdaje sobie sprawę jak ciężkie zarzuty postawiłem właśnie misjonarzowi z Gartan.

Ciekawe, co byśmy z tym Madagaskarem robili. i Nie Polska, tylko oszołomy, A to pytanie trzeba by skierować do oszołoma mjr. Mieczysława Lepeckiego i oszołomskiej rządowej Komisji Studiów by dowiedzieć się jakie mieli zamiary podczas swej wyprawy, oraz całkiem pokaźnej rzeszy polskich kolonistów. a w pewnym momencie nawet- mimo wszystko bądźmy poważni- ogłosił się cesarzem. I po co pisać nieprawdę? Ogłosił się Ampanascabe - czyli królem. "Mauritius Augustus Dei gratia ampanascabe de Madagscar"

Tak ciągnąc wątek logiki, jak kolega wyobraża sobie stosowanie zarówno procedury wojskowej, jak i cywilnej - jednocześnie?

Brakuje tu kilku istotnych informacji: stopień czy wspominano nazwiska innych kolegów służących razem z pradziadkiem i najistotniejsze: czy przeżył wojnę jeśli tak czy był członkiem jakiejś organizacji kombatanckiej czy miał jakieś odznaczenia Poczytać można o samej Dywizji, ale to nie pozwoli Tobie ustalić czy był żołnierzem. List całościowych nie ma, choćby dlatego że wiele dokumentów zaginęło bądź zostało zniszczone. Poszukiwania można rozpocząć od kontaktów z odpowiednią organizacją kombatancką co często daje efekty. Prawdziwe poszukiwania to już duże samozaparcie - czyli archiwum CAW. A to jest 10 zespołów archiwalnych z 2 250 aktami archiwalnymi, z czego 1 Warszawska Dywizja im. Tadeusza Kościuszki to 722 j.a. co gorsza nie były poddane one selekcji aby zachować stan poprzedni. Dla ciebie istotniejsze mogą być (uporządkowane) zespoły archiwalne dowództw piechoty, a zwłaszcza ich akta spraw personalnych (kary, odznaczenia, nominacje, sytuacje wyjątkowe, stany osobowe, straty bezpowrotne, ranni, polegli - zwłaszcza dla 3, 6 i 8 DP itp.) czyli 320 j.a. Dla 4 i 10 DP praktycznie brak tego typu akt. Skoro Sielce to w grę wchodzą generalnie; tu niech się wypowiedzą specjaliści; 1, 2 i 3 DP? Akta personalne w CAW to zasadniczo: zespoły III-7-165, 290, 303, III-23-83, 142 do 146, III-75-57 Przed podbojem CAW warto się zapoznać z dwiema publikacji, by wiedzieć jak to jest zorganizowane, jak się w tym poruszać i gdzie szukać: J. Malczewski "O zawartości zasobu aktowego ludowego Wojska Polskiego" Inwentarz akt ludowego Wojska Polskiego. Jednostki bojowe.

Liczba Żydów w w powojennej Polsce w stosunku do liczebności tej narodowości w II RP nie ma tu nic do rzeczy. Sama sytuacja Żydów w Polsce powodowała, że nie działali w strukturach partyjnych a starali się uciec z kraju Tak jak kolega kk89 pisze oczywiste nieprawdy powołując się na nieistniejące źródła swej wiedzy, tak samo kolega FSO mija z faktami. Kolega czytał mój post i liczby tam zawarte? Działać działali. Dodatkowo kolega się myli co do meritum, albowiem to że chcieli uciec, czy wyemigrować z kraju nie implikuje wprost zmniejszenia się odsetku Żydów (spośród całej populacji) zapisanych do partii. Wprost przeciwnie... pomimo, że w połowie 1949 r. spośród ok. 250 tys. uratowanych pozostało w kraju 70-80 tys, a w drugiej połowie lat sześćdziesiątych 25-30 tys. - to rósł odsetek członków partii wśród tych co zostali. Gwoli ciekawości - najsłynniejszym chyba Żydem, był wówczas Urban Gwoli ścisłości co niby znaczy wówczas? Skoro w temacie mowa jest o całym PRL-u? Ja tam znam równie słynnych...

ad Spin: Kolega pisze na forum było nie było internetowym, a zasoby sieci jakby dla niego niedostępne. Pozwolę więc sobie spróbować otworzyć oczy koledze na rzeczywistość: http://www.faktyimity.pl/Default.aspx http://www.antyklerykalizm.yoyo.pl/ http://www.racjonalista.pl/ http://www.racja.org.pl/ I to tylko w 0,18 sekundy, a kolega tych głosów jakoś nie zauważa... zadziwiające. jego niebywałą niszczycielską siłę pomija się skrzętnie, aż żal, że kolega nie czyta archiwalnych postów na naszym forum, warto się zapoznać z wypowiedziami FSO czy nieodżałowanego Robin Hooda. Porozmawiamy czy jak zwykle pomilczymy? W sumie, to...: Tá sé níos fearr chun fanacht ciúin ná chun labhairt foolishly

kolego temat u KRUS-ie to w innym dziale, a ja cierpliwie powtórzę pytania: Mussolini spełnił wszystkie swoje obietnice wyborcze Poproszę by kolega wskazał te wszystkie obietnice, tak w punktach, by było łatwiej analizować i wskazał jak je zrealizował. Bo nie zrealizował... Zlikwidował bezrobocie. Poproszę o dane statystyczne, bo będzie to ewenement - w tym okresie to jedyny kraj, który nie miał bezrobocia. Co ja mówię, ewenement na skalę światową. To tak konkretnie - poziom bezrobocia przez kolejne lata rządów pana M. - kolego kk89 Kolega wiedzę czerpie z jakichś źródeł, czy to takie własne przemyślenia, bo wciąż proszę o poparcie wiedzy danymi liczbowymi i wskazaniem opracowań... i tu się robi ze strony kolegi głucho.

Kolega może wskazać źródło w sprawie tej umowy o ONZ i zapisach w tejże o sprawach Polski. Jakiś cytat? kraje Europy Zachodniej nie dają Emerytur formacją które służyły Hitlerowi i urzędnikom . Kolega się myli... to już kolejny raz. Urzędnicy Gestapo otrzymywali w RFN normalne emerytury za lata przepracowane w tej instytucji, lekarze (nawet Ci którzy odsiedzieli wyroki za zbrodnicze eksperymenty medyczne) i powrócili do praktyki lekarskiej dostawali normalne emerytury, obszernie pisano się o tym w cyklicznych publikacjach Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce, przykłady Herthy Oberhauser, Eugena Haagena, Otto Bickenbacha, Johanna Kremera, Heinza Baumkottera, Aloisa Geberle są tu symptomatyczne. UB składało się głownie Żydów i Rosjan To poproszę wskazać na której stronie pisze o tym K. Szwagrzyk w "Aparat bezpieczeństwa w Polsce. kadra kierownicza", czy w artykule w Biuletynie z 2005 roku pt. "Żydzi w kierownictwie UB. Stereotyp czy rzeczywistość?", bo jak rozumiem kolega czytał te podstawowe głosy pracownika IPN w tym temacie? Kolego to jest forum historyczne, a nie pudelek.pl Poproszę o wymienienie owych książek IPN-u w zakresie tego tematu (udział Żydów w strukturach bezpieczeństwa) które kolega czytał i wskazanie linków do stron. Ja twierdzę, że kolega nie przeczytał żadnej pozycji IPN w tym zakresie, ani w Biuletynie, ani w "Pamięć i Sprawiedliwość", ani żadnej innej monografii, czy publikacji z Konferencji. Większość Komunistów Polsce to Żydzi. To poproszę o wskazanie IPN-wskiej pozycji mówiącej o tym. Gdyby kolega czytał pozycje tegoż Instytutu, a nie zbierał opowieści po necie to zajrzałby do pozycji Konferencja IPN-u "Społeczność żydowska w PRL przed kampanią antysemicką lat 1967-1968" i zapoznał się z danymi ze studium tam zawartego: Jaff Schatz "Świat mentalności i świadomości komunistów polsko-żydowskich" i niepomiernie się by wtedy zdziwił podanymi tam zestawieniami liczbowymi nijak nie pasującymi to tez stawianych przez kolegę. Kolega się myli co do swych generalizacji, w wyborach do sejmu 1928 roku oddano na listy różnych organizacji komunistycznych 266 528 głosy, z czego 2/5 od żydowskich wyborców. Prosta matematyka mówi więc nam, że sympatię dla komunistów wyraziło najwyżej 5% Żydów. W kwestii liczebności Żydów i ich sympatii proponuję jednak sięgnąć do lepszych źródeł, choćby: H. Cimek, L. Kieszczyński "Komunistyczna Partia Polski 1918-1939" A. Czabiński "Komunistyczna Partia Polski (1918-1938)" A. Kochański, T. Rawski, Z. Szczygielski "100 lat polskiego ruchu robotniczego" Co do liczebności w partii po II wojnie światowej to proponuję zajrzeć do rozdziału autorstwa B.D. Weinryb "Poland" (w: P. Meyer "The Jews in Soviet Satellites"), czy G. Berendt, A. Grabski, A. Stankowski "Studia z historii Żydów w Polsce po 1945". Czy wreszcie J. Schatz "The Generation. The Rise and Fall of the Jewish Communists of Poland", J. Marcus "Social and Political History of the Jews of Poland" Jak kolega porówna podane tam szacunki z ogólną liczbą Żydów w PRL w poszczególnych latach, to zauważy że nie jest prawdą, że większość komunistów to Żydzi, koniec lat 40-tych to około 10 tys. członków pochodzenia żydowskiego i w miarę się ta liczba utrzymywała do lat 60-tych, jeśli kolega dane te porówna z dynamiką wzrostu liczebności partii (ok. 2 mln w 1967), to sam stwierdzi, że następowała znacząca marginalizacja odsetka Żydów w PZPR (PPR). Pozwolę sobie zacytować prawdziwą publikację IPN-u: "Czy tworzyli oni (:tj. Żydzi) zasadniczą część rządzącej powojenną Polską partii komunistycznej? Zdecydowanie nie. (:pogrubienia moje) (...) Na tym tle - nawet jeśli nie będziemy rozważać nacjonalistyczno-komunistycznej wersji pytania "kto jest Żydem" ani brać pod uwagę postępującej degradacji tzw. starych towarzyszy w strukturze władzy i wpływów - wydaje się oczywiste, że znaczenie członków partii pochodzenia żydowskiego było coraz bardziej marginalne, a w latach sześćdziesiątych niemal żadne[/i]" /Konferencje IPN red. Grzegorz Berendta, tom 37, Warszawa 2009, str. 44/ Z ciekawością oczekuję na uściślenie tych kolegi źródeł swej wiedzy w zakresie publikacji IPN-u.

Co do powstania wielkopolskiego, to rzeczywiście materiałów (zwłaszcza filmowych) jest niezbyt dużo. Literatura piękna, wspomnieniowa wraz poezją: Literatura: Stanisław Cielichowski "Wspomnienia uczestnika" Gerard Górnicki "Bitwa szalała do wieczora. Opowieść o Powstaniu Wielkopolskim w siedemnastu obrazach" Daniel Kęszycki "Z dni powstania wielkopolskiego. Wspomnienia 1918-1920" Józef Ratajczak "Krople wrzącej krwi: Powstanie Wielkopolskie w poezji i pieśniach. Antologia". Wojciech Jedlina Jacobson "Z ludem wielkopolskim przeciw zaborcom. Wspomnienia" Eugeniusz Wachowiak "Powstańczy polem wiedzie świat. O zbrojnym czynie ludu wielkopolskiego 1918-1919 mową wiązaną a gdzie trzeba prozą"" Eugeniusz Wachowiak "Płonąca stanica" "Wspomnienia. Wspomnienia powstańców wielkopolskich" oprac. Lesław Tokarski, Jerzy Ziołek Tadeusz Becela "Świt nad Wartą. Opowieść z czasów Powstania Wielkopolskiego" Danecki Ryszard "Witaj jasności. Wiersze" Witold Jakóbczyk "W poznańskim Bazarze 1838-1939" Powstanie Wielkopolskie 1918/1919. Wspomnienia ks. M. Skoniecznego - proboszcza w Baszkowie Zygmunt Wieliczka "Szkice i fragmenty z powstania wielkopolskiego" Temat Powstania Wielkopolskiego 1918/1919 roku w artystycznych i literackich formach twórczości / Marian Olszewski // Kronika Wielkopolski. - 1978, nr 4 "Wspomnienia. Wspomnienia z Powstania Wielkopolskiego" wybór i oprac. Janusz Karwat Włodzimierz Łęcki "500 zagadek o Poznaniu i Wielkopolsce" "Powstanie Wielkopolskie 1918-1919. Katalog źródeł i materiałów" red. Stanisław Sierpowski "Powstanie Wielkopolskie 1918-1919. Wybór źródeł oprac. Antoni Czubiński, Bogusław Polak Roman Wilkanowicz "Bezimienni Bohaterowie Powstania Wielkopolskiego" "Pieśni Powstania Wielkopolskiego 1918-1919" - Kubera Sylwester, Sobczak Joanna, Sobczak Jerzy A. Rzepecki "Powstanie grudniowe w Wielkopolsce. 27 XII 1918" "Literackie wizje Powstania Wielkopolskiego 1918 - 1919" Bogusław Polak, "Nurt", 1984, nr 12 "Pisarze o Powstaniu Wielkopolskim " Aldona Narkiewicz, "Ziemia Nadnotecka" 1976, nr 12 Stanisław Świderski "Moje wspomnienia z I w.św. i powstania wlkp. 1914-1919r". Zygmunt Wieliczka "Od Prosny po Rawicz. Wspomnienia z powstania wielkopolskiego 1918-1919" Adam Ulrich "W marszu i w bitwie 1914-1919" Stanisław Rybka "Zerwane pęta. Wspomnienia z dni rewolucji niemieckiej i powstania polskiego 1918-1919" Warto pod kątem bibliografii przejrzeć roczniki "Wielkopolskiego Powstańca" wydawane przez ZG Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego Więcej pozycji: http://www.powstaniewlkp.fora.pl/pamiatki,...9-wybor,73.html Filmy: Wypada pewnie zacząć na kanwie: "Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy" reż. Jerzy Sztwiertnia "Męskie sprawy" reż. Jan Kidawa-Błoński "Republika nadziei" reż. Zbigniew Kuźmiński, Karol Chadura (na bazie serialu "Republika Ostrowiecka") "Odrodzona Polska" z 1924, reż. Zygmunt Wesołowski "Chwała zwycięzcom" autor Bogusław Wołoszański, reż. Adek Drabiński "Zapomniane powstanie" Krzysztof Magowski "Powstanie wielkopolskie" reż. Robert Stando "Spadkobiercy Powstania Wielkopolskiego" reż Zbysław Kaczmarek "Powstanie wielkopolskie" reż. Krystyna Dobrowolska "Polonia Restituta" reż Bohdan Poręba Malarstwo: Leon Prauziński (jego ilustracje również w książce Adama Ulricha): M.Milewski: Leon Wróblewski, Nałęcz-Małachowski, Edwarda Gąsiora: Przekroczenie Noteci przez patrol powstańczy, tryptyk: Pomnik, Pogrzeb Powstańca, Armata pod drzewem, J. Podgórski Z mniej znanych filmów o powstaniach śląskich: "Gdy nad Anną gorzało niego lub III powstanie śląskie" reż. Romuald Dobrzyński "Nie rzucim ziemi skąd nasz ród" reż Władysław Lenczewski z 1920 roku

A niby czemu miałoby to nastąpić?

A jaka kara spotkała go za przekroczenie owych norm?