secesjonista

Ryzyko handlarza.

Kurdę... czuję się jak dziewięćdziesięcioośmioletni starzec w sytuacji nader intymnej.

Nie wiem. Moim zdaniem rzecz związana jest z naprowadzaniem bombowców na cel. W tym kontekście zmiana koloru chmur nad celem, była postrzegana jako zmiana ich gęstości. Toteż nie znam odpowiedzi i niech inni się wypowiedzą...

Prawo było nie tyle surowe, co "mgliste", a to ze względu na odrzucenie zasady (zdało by się kardynalnej) konieczności stwierdzenia winy wynikającej z subiektywnego działania czy też zaniechania jako podstawowego warunku karania. Wprowadzono zaś do praktyki karnej kryterium kategorii winy obiektywnej. By wykonać karę śmierci potrzebny jest: kat. Pierwsze istotniejsze uregulowanie co do pracy katów nastąpiło rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z 28 sierpnia 1937 r., tymże dokumentem wyznaczono 3 katów wo do wykonywania wyroków na terenie Rzeszy, byli to: Ernst Reindel z Gommern Friedrich Hehr z Hannoweru Johann Reichhart z Monachium Jako że każdy kat musiał przeprowadzić egzekucję wraz z trzema pomocnikami, zdarzało się że kat nie był w stanie wykonać przypisanych mu egzekucji. Wtedy do przeprowadzenia należało zamówić innego kata według schematu: Okręg I - poprzez Nadprokuraturę w Magdeburgu Okręg II - poprzez Nadprokuraturę przy Sądzie Krajowym w Monachium I Okręg III - poprzez Nadprokuraturę w Hanowerze. A jak wyglądała sama egzekucja, co z ciałem, jakie prawa miała rodzina? Zapraszam do podzielenia się swą wiedzą.

A jak zatem wyglądały przemiany demograficzne w tym okresie?

Tylko po co wojownicy na pokładzie łodzi handlowej?

Zastosowań było wiele... chodzi radar H2S?

A ów Rybicki to gdzie to wyczytał, potrafi kolega wskazać? A kłamczuszek Rybicki zapomniał podać ile osób przypada na te apartamenty.

Zasadne jest zapytać czy każdy kto trafiał do więzień w II RP a był komunistą z definicji dla naszego kolegi był szykanowany i prześladowany? Jeśli zatem tak jest, to logiczny wniosek jest taki, że pośród polskich komunistów to w zasadzie twardych rewolucjonistów nie było. Takie niemrawe towarzystwo co to tylko ulotki rozwieszało, klasę robotniczą uświadamiało, ale żeby do władzy chcieć dojść siłą to - już nie. Du**** woł****, a nie rewolucjoniści, zatem. Wciąż nie wiem przez kogo Dąbal był prześladowany, i czy kolega Samuel jest w stanie udowodnić, że ów pan nigdy nie dążył do obalenia ustroju. Podawanie nazwisk kolejnych działaczy komunistycznych mija się z celem, skoro kolega nie potrafi nam wskazać na czym polegało prześladowanie konkretnej osoby.

To w sumie jakie tu prześladowanie, jeśli nie liczyć tych stalinowskich.

Samuelu spójrz najpierw na pytanie...

Pozwolę sobie to ująć inaczej. Trybunał Narodowy (Volksgerichsthof; Vgh), w naszej literaturze częściej operuje się nazwą Trybunał Ludowy; zajmował się sprawami co do zdrady głównej i przestępstwami przeciw państwu, a ramy jego działań zostały określone ustawą z 24 kwietnia 1934 r. A na przykład na terenie Protektoratu Czech i Moraw w sprawie zwalczania aktów sabotażu z 26 sierpnia 1939 r. (z uzupełnieniami z 16 lutego 1942 r.) określało właśnie właściwości w tych sprawach dla Sądów Specjalnych, Sądu Wojennego Rzeszy i Trybunału Ludowego. Inną sprawą, że powstało tak wiele dekretów i ustaw określających tak duży katalog zachowań, które uznawano za skierowane przeciw państwu, że rzeczywiście wiele w jego tryby można było wrzucić. Sąd ten składał się z sześciu senatorów, orzekał w składzie pięciu członków, a wyrok wydawał w składzie trzech. Przewodniczący i jeden z członków musieli być sędziami zawodowymi, pozostali mogli pochodzić s nominacji ministra sprawiedliwości. Od wyroku przysługiwało jedynie ułaskawienie (brak było możliwości odwołania się), które rozpatrywano we wspomnianym ministerstwie. /szerzej: J. Prosicki "Organizacja hitlerowskiego aparatu wymiaru sprawiedliwości na Pomorzu Zachodnim w latach 1939-1945", "Przegląd Zachodniopomorski" 1972, t. 16, z. 3, H.W. Koch "Volksgerichtshof. Politische Justiz im 3. Reich"/

W tym czasie, czyli wydawania rozporządzeń i dekretów skierowanych przeciw ludności żydowskiej; proszę choćby spojrzeć na daty przytoczonych przez kolegę ak_2107 aktów; Reichstag niczego nie zatwierdzał, jako że jego prace zawieszono na mocy użycia Ermächtigungsgesetz. Jeśli nie liczyć niektórych samodzielnych akcji podjętych przez nadgorliwe władze samorządowe, to raczej nie zdarzało się by władza stosowała jakieś rygory bez umocowania prawnego.

Nie mieści się to już w zakreślonych granicach czasowych, ale z różnych względów można zajrzeć: "Kolędy polskie. Średniowiecze i wiek XVI" red. J. Nowak-Dłużewski B. Bartkowski "Repertuar śpiewów procesji palmowej w polskich zakonnych rękopisach liturgiczno-muzycznych (XIII-XVIII w.)", "Studia Theologica Varsaviensia" 1973, nr 11 I. Skierska "Obowiązek mszalny w średniowiecznej Polsce" J. Kopeć "Kalwarie i cykle Drogi Krzyżowej w kulturze polskiej oraz ich związki z topografią Jerozolimy", w: "Jerozolima w kulturze europejskiej" red. P. Paszkowicz, T. Zadroży "Przestrzeń i sacrum. Geografia kultury religijnej w Polsce i jej przemiany w okresie od XVII do XX w. na przykładzie ośrodków kultu i migracji pielgrzymkowych" red A. Jackowski i in. "Liturgiczne łacińskie dramatyzacje Wielkiego Tygodnia XI-XVI w." oprac. J. Lewański "Polskie pieśni katolickie od najdawniejszych czasów do końca XVI wieku" wyd. M. Bobowski "Muzyka religijna w Polsce. Materiały i studia" red. J. Pikulik J Delumeau "Grzech i strach. poczucie winy w kulturze Zachodu XIII-XVIII w." K. Górski "Zarys dziejów duchowości w Polsce" Trzeba pamiętać, że w wieku XVII w Polsce następuje szczególny rozkwit religijności maryjnej, a więc i bractw maryjnych. W tym też czasie wzrasta ilość kalwarii, co pośrednio związane jest z tym, że papież nadał stacyjnym nabożeństwom Męki Pańskiej odpust Ziemi Świętej poza Jerozolimą.

Co wcale a wcale nie doprowadziło mnie do poznania opinii kolegi FSO w jakim kontekście uważa to za proces polityczny.

Może za: Ribbentrop participated in a meeting of 6th June, 1944 , at which it was agreed to start a programme under which Allied aviators carrying out machine gun attacks on the civilian population should be lynched.

Nie bardzo rozumiem co ten przykład ma do mojej wypowiedzi? Ja przyrównywałem Berezę nie do ciężkiego więzienia (podpunkt a)) tylko zakładu zabezpieczającego (podpunkt b)). Czy Bereza była straszniejsza? Możliwe, atoli aby mnie przekonać w tym zakresie, to musiałby kolega FSO zarazem udowodnić, że ma jakąś wiedzę na temat warunków i rygorów w więziennictwie niemieckim. Samo osobiste przekonanie kolegi FSO, w tym zakresie, jakoś na mnie nie działa. Co chciałem udowodnić, jak mi się zdaje udowodniłem.

To jakiś taki chwiejny był w swych zapatrywaniach, w okresie 40 lat zmieniały mu się poglądy trzykrotnie.

W kwestii oceny zbójów zgoda, ja jednak gdybym był zmuszony wybierać, wolę spotkać małego zbója niż dużego... taki jakiś strachliwy jestem.

A Białorusinów jakoś nie wysiedlali.

Nie oceniając całości wypowiedzi... to pisząc, że Polacy poprzez Berezę wyprzedzali Niemców kolega FSO znacząco się myli. Podstawą funkcjonowania więzień w państwie pruskim była ordynacja więzienna z 21 września 1898 r., co było rozwinięciem dyspozycji z 15 maja 1871 r. określonych w niemieckim k.k. z 13 maja 1871 r. Kodeks wszedł w życie w całych Niemczech od 1 stycznia 1872 roku. W systemie więziennictwa wyróżniano trzy grupy wiezień, jedną z nich tworzyły m.in. samodzielne zakłady egzekucyjne (selbständige Vollzugsanstalen), pośród nich zaś wyróżniano: a) Zuchthaus - więzienia ciężkie b) Strafgefängnis - więzienia karne c) Strafanstalt - zakłady karne (w przypadku łączenia różnych rodzajów kar np. więzienie, areszt, więzienie ciężkie) d) Gefängnis - więzienia e) Untersuchungsgefängnis - więzienia śledcze f) Arbeitshaus - zakłady pracy przymusowej g) Sicherungsanstalt - zakłady zabezpieczające, służące do bezterminowego izolowania więźniów Jak kolega spojrzy na podpunkt g), a potem sprawdzi podane daty, to zobaczy, że to jednak Niemcy znacząco nas (w kontekście Berezy) wyprzedzili. I tyle.

ad Capricornus: chodziło o to, że na fotografiach są prominentni piłsudczycy. Ot taka ciekawostka, nie ściśle o nauczaniu historii, ale o nauczaniu w pokrewnej dziedzinie. Obok lekcji historii i "Nauki o Polsce i Świecie Współczesnym" (od jesieni 1946 r.) był jeszcze jeden mniej znany przedmiot. Wprowadzony do liceów, po uchwaleniu konstytucji w 1952 r., była to: "Nauka o Konstytucji" na którą w ciągu roku przeznaczono 33 godziny lekcyjne. Program przewidywał szczegółowe omówienie wszystkich zapisów nowej konstytucji. Pośród tematów lekcyjnych znajdowały się m.in.: nauka o bazie i nadbudowie, konstytucje burżuazyjne i socjalistyczne, kierownicza rola partii, podstawowe prawa obywateli, obowiązki obywatelskie. Co ciekawe, ilość godzin (w ciągu roku szkolnego) przeznaczonych na: obowiązki obywatelskie - 5 godzin lekcyjnych podstawowe prawa obywateli - 1 godzina lekcyjna.

W PRL było znacznie lepiej, zwłaszcza w okresie rozkwitu stalinizmu (1949-1951). Młodzież w szkołach mogły się zapoznawać z różnymi aspektami "militarnymi", poszerzając swą wiedzę i umiejętności, jak i zachowania społeczne, a to poprzez istnienie "brygad lekkiej kawalerii" w niektórych szkołach.

W jednym z tomów wydawnictwa Zakonu Ojców Paulinów można znaleźć artykuł Stanisława Herbsta "Znaczenie militarne twierdzy jasnogórskiej" - "Studia Claramontana", 1981, t. I, s. 252-256, oraz Zygmunta Łakocińskiego"Oblężenie klasztoru na Jasnej Górze w tradycji i historiografii szwedzkiej", tamże s. 257-270. Nie czytałem, atoli odnotowuję z kronikarskiego obowiązku.

i To tak lekko O.T.-ując... Musiał mieć zatem Doncew mocno mieszane odczucia w grudniu 1946 r. w Londynie. Korzystając z opieki kpt. Stanleya Williama Frolicka, który z ramienia Central Ukrainian Relief Bureau (CURB) zajmował się odnajdywaniem i udzielaniem pomocy osobom z kręgów ukraińskiej elity intelektualnej, mieszkał praktycznie pół darmo w budynku CURB. Było o tyle istotne, że Doncew borykał się z dużymi kłopotami materialnymi. Kiedy kierownictwo nad CURB przejął Bohdan Panchuk (Panczuk), a Doncew był mocno skłócony z różnymi środowiskami, jak i uważany za osobę kompromitującą i niewygodną, jego sytuacja się diametralnie pogorszyła. Panchuk oficjalnie wypowiedział lokale wszystkim, którzy nie byli pracownikami CURB. Jako pierwsi w obronie Doncowa stanęli... duchowni parafii greckokatolickiej i prawosławnej z Toronto, parafia ewangelicka w Oshawie, parafie ewangelicka i prawosławna w Montrealu, działacze z Komitetu Ukraińców Kanady z Montrealu i Oshawy. Daleko znacznie później odezwali się działacze ZOOUN. Ot, ironia...