secesjonista

Ja nie tyle prosiłem o podawanie pozycji typu "tygrysy" co zaprezentowanie zawartych tam informacji, to wreszcie kolega odsyłał do opracowań zatem je pewnie zna. Ja czeskiego nie znam, a artykuł w "GW" to trochę mało. Poddało się to chyba to samo co zostało wziętych do niewoli? I tak... i - nie. Można kogoś wziąć do niewoli po długiej walce, można też znaleźć kapitulantów czekających na moment poddania. Zatem ilu Niemców pojmano w Pradze przed wejściem Armii Czerwonej? A ilu się wycofało licząc od momentu rozpoczęcia walk pod stacją, a do wejścia AC.

Sami chętni pomocnicy...

A jakiego formatu i rozszerzenia plik? Proszę o informacje na PW - by nie zaśmiecać tematu, może pomogę.

Faktycznie rozpędziłem się ze Staruchem. Mea culpa... A co z lubelskim Groszkiem i sklepikiem jego żony... na stadionie? Władze stadionu nie zauważają plucia na osoby zatrudnione przez klub (kobieta), czy atakowanie innych ochroniarzy? Władze miasta (właściciel) też nie widzą problemu? Albinosie to jest norma na stadionach i w klubach, a nie ewenementy.

A masz informację Wolfie jaka była obsada niemiecka Pragi, zatem ile było tam oddziałów różnych formacji i o jakiej liczebności. Ile: 1. się poddało 2. zostało wziętych do niewoli 3. wycofało swe jednostki Wtedy będziemy znali skalę stopnia waleczności bojowników czeskich. Tak prosiłbym punkt po punkcie bo kolega pisał o opracowaniach co do tego tematu (ale zapomniał je wymienić), i jeszcze mam taką prośbę - by coś pisząc wskazywał skąd czerpie wiedzę... jeśli to nie jest problemem. Bo kolega ani razu w tym temacie nie odwołał się do żadnego materiału źródłowego...

Przy okazji małe pytanie: kiedy Kwiatkowski zaczął działać w kraju, a kiedy odszedł na emeryturę, wystarczy by kolega FSO podał lata...

Decyzja LPP o wycofaniu się z litewskiego reality show - pełna mojego podziwu, zwłaszcza że Reserved to jedna z moich ulubionych firm odzieżowych. Decyzja godna szacunku, czasem ekonomiczny zysk nie jest priorytetem.

Nie stosowano podobnych metod - proszę wskazać kiedy w Berezie stosowano jakiś rodzaj oślepiania światłem czy wieszaniu na hakach. Jeden przykład? I wciąż czekam na odpowiedź: a co w tych linkach mówią o faktach opisywanych w literaturze z okresu PRL-u, które zakwestionowałem - bo nie pojmuję.

Czyli zdaniem kolegi FSO zasadniczo kadra nie powinna odbywać żadnych spotkań sparringowych, tak wynika z logiki jego wypowiedzi. Kolega spojrzał na to co napisał?

A kolega zna sprawę bo podejrzewam, że nie wie o czym mówi. Zatem: jakie powody były do wystawienia dyscyplinarki - tylko konkretnie.

Ależ kolega wnika; tak mi się zdaje; przecież sam napisał: "tak naprawdę socjaliści hiszpańscy jakiś pomysł na rządzenie mają, jakieś poglądy mają" Jak rozumiem kolega wie jaki pomysł mają hiszpańscy socjaliści na rządzenie, zatem co koledze podoba się w polityce ekonomicznej partii Zapatero, bo jak mniemam kwestiami światopoglądowymi nie da się zwiększyć PKB. Słowo "związek partnerski", "homoseksualizm", "aborcja" [etc] na twarzach wielu działaczy wywołuje pąs Których? Ja odniosłem inne wrażenie - SLD z wielką swadą (co nie znaczy, że z rozumem) wypowiada się w tych obszarach... zwłaszcza w okresie kampanii wyborczej. Zatem kto z SLD objawia się z tym pąsem? Pewne sprawy podnoszone są li tylko przed wyborami, a ludzi mają tak wiele że wrócono do wody która przepłynęła [znowu nie wnikam słusznie czy nie... ale jednak]. Tak wiele - czego? Żeby nasze SLD miało choć takie pomysły jak Zapatero i spółka... Ech... Czyli konkretnie jakie? Bo nie śmiem myśleć, że kolega FSO wspomina o warsztatach z masturbacji...

A skąd ambiwalencja? Zależy co będzie w przekazie, jeśli fotografie, krótki zarys działań itp. to czemu nie? Niczym się to nie różni od wrzucania fotek z PW na forum... nieprawdaż. Mnie tam bardziej zastanawia ile mój syn będzie musiał dźwigać różnych elementów przy kolejnych pracach w MPW. Mam nadzieję, że dział PR muzeum nie wpadnie na pomysł typu balon co ucieka...

Nie bardzo pojmuję o jakich powiązaniach ekonomicznych kolega FSO pisze, zatem można jaśniej - jakim pod względem ważności partnerem Chin są Indie? No to sobie zakupili niedokończony rosyjski lotniskowiec i właśnie go kończą budować...

Jako że nie znam tematu czy: w tych spopularyzowanych filmach jest informacja jak Czesi zdobywali gmach podległy pewnemu doktorowi co to pisał w 1933 r. swą rozprawę na Uniwersytecie kilońskim o prawach obywatelskich?

Łoczywistą łoczywistością jest, że chodziło o Sikorskiego, który został odwołany wtedy z funkcji dowódcy VI Okręgu Korpusu we Lwowie. Ktoś pogrzebał w zapomnienie quiz... Przydałaby się reaktywacja na: edycję 2011.

Niemiecka Kolej Rzeszy przechodziła wiele zmian organizacyjnych w zakresie swej struktury, jednakże zachowała swą zasadę organizacyjną. W zasadzie zmiany dotyczyły rozrostu komórek organizacyjnych niższego rzędu co rzutowało ns niektóre komórki wyższego rzędu. Jak należy zaznaczyć wciąż zachodziło nakładanie się funkcji pomiędzy dyrektorem DB i ministrem Komunikacji Rzeszy*. Na poziomie komórek wyższego rzędu organizacja ustabilizowała się w czerwcu 1942 r. i w zasadzie przetrwała do końca wojny. Deutsche Reichbahn posiadała trzy Generalne Kierownictwa Eksploatacji (Ruchu) czyli Generalbetriebsleitungen z siedzibami w Berlinie, Essen i Monachium. Następnie było 31 okręgowych Dyrekcji Kolei Rzeszy (Reichsbahndirektionen), z których niektóre pełniły funkcje: - 10 Naczelnych Dyrekcji Warsztatów Naprawczych (Geschäftsführende Reichsbahndirektion für das Werkstättenwesen) - 2 Dyrekcje Budowlane Kolei Rzeszy (Reichsbahnbaudirektion) z siedzibami w Berlinie i Monachium - 3 Urzędy Centralne Kolei Rzeszy (Reichsbahn-Zentralämter) z których dwa miały siedzibę w Berlinie i jeden w Monachium, do ich kompetencji należały sprawy personalne, socjalne i badania techniczne - Wyższe Kierownictwo Eksploatacji Trakcji Elektrycznej (Elektrische Oberbetriebsleitung) z siedzibą w Insbrucku - Najwyższe Kierownictwo Budowlane (Oberste Bauleitung) z siedzibą w Wiedniu - 2 Najwyższe Kierownictwa Elektryfikacji (Oberste Bauleitung für Elektriesierung) z siedzibami w Lipsku i Salzburgu - Urząd Werbunkowy (Werbeamt) w Berlinie. Były jeszcze 33 Urzędy Kontroli (Prüfungsämter) podległe Głównemu Urzędowi Kontroli (Hauptprüfungsamt) przy Ministerstwie Komunikacji Rzeszy. Należy się zastanowić jak zdobycze wojenne i zabór terytorialny zmienił, czy raczej poszerzył ilość komórek organizacyjnych niemieckiej kolei? A to symbol imperium J.H. Dorpmüllera: * - trzeba mieć na uwadze, że pomimo oddzielenia się przedsiębiorstwa "Autostrady Rzeszy" (Unternehmen "Reichsautobahnen) z dniem 1 stycznia 1941 r. od Deutsche Reichsbahn, to nadal minister jako dyrektor generalny kolei pełnił nad przedsiębiorstwem władzę zwierzchnią. Innymi słowy dyrektor kolei był zwierzchnikiem szefa autostrad Karla Rudolphi (od 1938 r.)... zresztą wysokiego urzędnika Deutsche Reichsbahn...

Dla uściślenia: siedzibą; po powołaniu Okręgu Wojskowego GG w 1942 r.; wciąż pozostawała Spała. Faktycznie jednak Kraków stał się kwaterą dowództwa WKGG, ale dopiero od 15 sierpnia 1943 r. W związku z tym 226 OFK przesunięto do Tarnowa (17 października 1943 r.), zaś w Krakowie utworzono odrębną komendanturę miasta, na czele której stanął początkowo gen. por K. Oppenländer. Jak zostało wspomniane poligony były strukturą istniejącą niezależnie od Nadkomendantur Polowych. Według stanu na 15 czerwca 1942 r. MiG miało do swej dyspozycji obozy ćwiczeń, które posiadały komendy etatowe: - "Środek" gen. mjr E. Stammer w dystrykcie Radom, z miejscem postoju w Radomiu - "Południe" często nazywany też "Dęba-Mielec" gen. mjr F. Salliter, a od 1 kwietnia 1943 r. gen. mjr F. Rexillus w dystrykcie Kraków, z miejscem postoju w Dęba - "Galicja" gen. mjr H. Besch w dystrykcie Lwów, z miejscem postoju w Żółkwi - "Rembertów" (dowódca:?) w dystrykcie Warszawa, z miejscem postoju w Rembertowie /szerzej: W. Keilig "Das deutsche Heer 1939-1945"/ Zadania postawione w tym okresie przed MiG (a zatem w zasadzie i przed OFK) określała dyrektywa OKW z 30 października 1940 r. w sprawie kompetencji rozkazodawczych w GG: - reprezentowanie wobec rządu GG i podległych mu instytucji ogólnych interesów wojsk lądowych i miejscowych jednostek - ochrona interesów wojsk lądowych w zakresie rozbudowy, konserwacji i utrzymania w dobrym stanie dróg - stawianie dezyderatów dotyczących rozbudowy i eksploatacji sieci łączności na potrzemy armii - ochrona wschodniej i południowej granicy GG przy udziale granicznej straży celnej - działania w celu tłumienia lokalnych rozruchów wewnętrznych - ochrona obiektów i urządzeń wojskowych - ochrona ważnych obiektów i urządzeń drogowych, kolejowych, wodnych oraz zakładów przemysłu wojennego - zakwaterowanie i zaopatrywanie jednostek i instytucji wojskowych na terenie GG - regulowanie i kontrola przemarszów i przewozów wojskowych - ogólny nadzór nad przestrzeganiem dyscypliny wojskowej, zwłaszcza na dworcach i w ruchu samochodowym - pobór do wojska i uzupełnianie stanu jednostek - kierowanie szkoleniem podległych jednostek - rekwirowanie koni i taboru samochodowego na potrzeby Wehrmachtu - kierowanie majątkami pozostającymi w administracji wojska - wojskowy kontrwywiad - gospodarka wojenna - służba garnizonowa - propaganda wojskowa Należy mieć jednak na uwadze, że istniały na terenie Generalnego Gubernatorstwa różnorakie jednostki wchodzące w skład Wehrmachtu, ale nie podlegające dowództwu MiG (mowa o okresie przed zmianami wywołanymi powołaniem WKGG): - Inspektorat Przemysłu Zbrojeniowego w GG (Rüstungsinpsektion im GG; Rü In), istniejący wcześniej od października 1939 r. jako inspektorat gospodarki wojennej Oberost (Wehrwirtschaftsinspektion) - Sztab uzbrojenia z siedzibą w Łodzi podlegający bezpośrednio szefowi uzbrojenia i dowódcy armii zapasowej wojsk lądowych (Chief der Heeresrüstung und Befehlshaber des Ersatzheeres) - Wojskowe przewozy kolejowe w GG podlegające kompetencyjnie kierownictwu transportu Wehrmachtu "Wisła" z siedzibą w Warszawie oraz kierownictwa transportu Wehrmachtu "Południowy Wschód" z siedzibą we Lwowie - Jednostki transportu samochodowego, które podlegały kierownictwu transportu kołowego "Ost" (Strassentransportleitung Ost; Stralo) z siedzibą w Warszawie - Wojska lotnicze w GG miały organizację niezależną od MiG nawet pod względem terytorialnym (w odróżnieniu od wymienionych wcześniej jednostek). Podlegały one dwom dowództwom okręgów lotniczych (luftgaukommando) podporządkowanych bezpośrednio OKL.

Rozumiem, zatem straty w ilości 1000 osób tyczą się twoim zdaniem Pragi? Zaś "tysiące" wystąpień w całym Protektoracie? Bo z twoich postów jasno to nie wynika, za każdym razem piszesz tylko: "powstanie". A 2,5-3 tys. to zatem tyczy się samej Pragi czy wystąpień w całym Protektoracie?

Innymi słowy - tam gdzie Niemcy przejawiali jeszcze wolę walki czeskie wystąpienia były pacyfikowane, tam gdzie Niemcom nie chciało się walczyć - Czesi osiągali sukces. Generalnie to powinieneś się wreszcie Wolfie zdecydować, albowiem w innym wątku stwierdzasz: Zatem...?

To proszę wskazać podstawę prawną wskazującą na zakaz uczestniczenia w wiecach politycznych przez pracowników skarbówki.

Ja znam, i to po 1945 r. - duchowni greckokatoliccy. Wracając do meritum, taki szkicowy opis działań czeskiego Rewolucyjnego Komitetu Narodowego (Revolučni narodni vybor; RNV) w pewnym, ówcześnie powiatowym mieście na Vysočinie. Miasto od 6 maja znalazło się pod kontrolą RNV, na wieści o powstaniu praskim i rozpadzie Niemiec, z inicjacji miejscowych komunistów postanowiono przejąć kontrolę. Sytuacja w mieście była w zasadzie korzystna. Miasto jest czysto czeskie, miejscowych Niemców można zliczyć na palcach jednej ręki. Spośród organów niemieckich w miejscowości tej pozostało lokalne dowództwo wojskowe, kilka jednostek tyłowych, których zadaniem było pilnowanie magazynów wojskowych, jednostka żandarmerii wojskowej i powstała w 1944 r. jako wysunięty posterunek placówka gestapo, wzmocniona 9w kwietniu 1945 r.) funkcjonariuszami z Brna. Nie były to zatem jakieś silne jednostki, dodatkowo w głównej mierze złożone ze starszych roczników bez jakiejś większej (już) ochoty do kontynuowania walk. Jeszcze przed południem 6 maja dochodziło do rozbrajania pojedynczych Niemców, padały sporadyczne strzały, padali ranni i zabici. W zaistniałej sytuacji lokalny dowódca wojskowy mjr M.* i szef gestapo komisarz kryminalny Sch. rozpoczęli negocjacje, wieczorem 6 maja doszło do porozumienia. Obie strony miały się powstrzymywać od akcji zaczepnych, niemieccy żołnierze, policjanci i funkcjonariusze gestapo mieli zgromadzić się w jednym z budynków. Niemcy nie mieli wzywać posiłków i do miasta nie miały już przybywać nowe niemieckie oddziały. Ze swej strony RNV zobowiązało się odblokować zabarykadowaną szosę, zapewnić porządek w mieście i straż przed istotniejszymi obiektami oraz zapewnić Niemcom zaopatrzenie. Zatem Niemcy zgromadzili się w szkole gospodarstwa domowego, Czesi zaś rozlokowali się częściowo w ratuszu i budynkach szkoły i internatu, czyli w dwu różnych miejscach. W sumie, w kwaterze głównej w ratuszu zgromadził się tam nieomal cały skład RNV pod przewodnictwem komunisty Jindřicha N., 15 osobowy oddział ochronny pod dowództwem kpt. V. - który był jedynym uzbrojonym oddziałem, a także 50 mężczyzn zarówno tych co oddali się do dyspozycji Komitetu, jak i zwykłych gapiów. A teraz rys ogólny. Obie strony lokalnego porozumienia nie uwzględniały znaczenia miasta dla jednostek frontowych zajmujących pozycje na wschód. Zatem szosa biegnąca przez miasteczko była główną arterią; na linii Brno-Jihlava; umożliwiającą odwrót dywizji pancernej gen. Rudolfa von Waldenfelsa. W mieście panuje spokój. Komisarz Sch. telefonicznie informuje swego kolegę szefa gestapo z sąsiedniego miasta powiatowego o zaistniałej sytuacji i prosi o poinformowanie jednostki nadrzędnej w Jihlavie. Pomimo zaistniałej sytuacji przez miasto co jakiś czas przejeżdżają drobne grupy niemieckich żołnierzy. Z jedną takich grup rozmawiał niemiecki mjr M. Zapewne to wskutek jego informacji wieści o stanie rzeczy dotarły do dowództwa 6. dywizji pancernej. Tam podjęto decyzję o podjęciu działań celem przywrócenia porządku, zadanie przydzielono por. Walterowi Ostendorfowi. Jego jednostka kwaterowała w miejscowości Velká Biteš i miała właśnie za zadanie dopilnować ochrony jedynego szlaku komunikacyjnego. Dysponował on niepełną kompanią (około dwa plutony) z kilkoma transporterami opancerzonymi. Ten przybywa około 22.00 do miasta wraz ze swym oddziałem. Oddział pozostawia na obrzeżach, a sam wyrusza jednym samochodem na rekonesans, nie jest zatrzymywany, ani przepytywany. Ostendorf szuka lokalnego dowódcy, w trakcie natyka się na burmistrza Antoniego J., który wskazuje mu miejsce przebywania majora M., porucznik zabiera ze sobą burmistrza (nie ustalono czy pod przymusem) i udaje się na rozmowę z majorem. Pomimo niższej rangi Ostendorf nie przyjmuje wyjaśnień majora co do zawartego układu oznajmiając mu, że jego rozkazy są jasne: - ma zdusić powstanie - rozstrzelać wszystkich powstańców Od Niemców (część mieszkańców podejrzewało, że od burmistrza) Ostendorf dowiaduje się gdzie mieszczą się główne siły Komitetu. Wraca do swego oddziału i wydaje rozkaz ataku na ratusz. Bez strat (z obu stron) Ostendorf pojmuje całkowicie zaskoczonych: niemal wszystkich członków RNV, oddział ochrony, zgromadzonych tam mężczyzn - w sumie około 70 jeńców. Jego oddziały opanowują przedmieścia, przyprowadzając do ratusza każdą napotkaną na ulicy osobę. Tymczasem wieść o złamaniu zasad rozejmu dociera do drugiej grupy czeskich bojowników, rozlokowanych na drugim skraju miasta. Ci wysyłają pluton, który z dwu stron atakuje ratusz. Tym razem żołnierze Ostendorfa są całkowicie zaskoczeni, rodzi się zamieszanie. Część Niemców samochodami i transporterami zaczyna uciekać z miasta, inni zabarykadowali się w ratuszu. Sytuacja staje się patowa, z pewną przewagą po stronie Czechów. Niemcy postanawiają użyć negocjatora w osobie przetrzymywanego jako jeńca, dowódcę ochrony RNV kpt. V., ten miał wyjść przed ratusz i podjąć rozmowy, w zamieszaniu jednak kapitanowi udaje się zbiec swym strażnikom. I tu następuje zaskakujący obrót sytuacji. Kapitan V. wydaje rozkaz plutonowemu przerwania oblężenia ratusza. Jeszcze w nocy wszystkie uzbrojone czeskie oddziały całkowicie opuściły miasto. Epilog tych wydarzeń nie jest już zaskakujący. W konsekwencji: - 56 jeńców z ratusza zostało rozstrzelanych - jeden zmarł w trakcie zarządzonego przez gestapo przesłuchania - przewodniczący RNV został powieszony na latarni w rynku miasta - ostatnie trzy rozstrzelane osoby, zatrzymane w okolicach miasta i uznane za partyzantów zginęły 8 maja * - zachowano anonimowość uczestników jak w dokumentach śledztwa prokuratorskiego

Ja bym napisał, że podatnych na zniemczenie określano na 40-60%, takie szacunki zaprezentował na początku 1942 r. Heydrich. /L. Šima "Ležuky", Praha 1947, s. 28-34/ Co do przewijającego się wątku powstania czeskiego, to pozwoliłem sobie zrelacjonować jak wyglądało to w innych, mniejszych miejscowościach w stosowniejszym wątku: Ruch oporu we Francji i Czechach

O wyzwoleniu jakiego więzienia przez KBW kolega FSO pisze - można konkretnie z nazwy miejscowości?

Mnie się zdaje, że raczej trudno zakazać kontuzji, ale może się nie znam.

To może teraz również coś z pierwszej ręki, z tym że wojskowego, fragment z raportu gen. Wilhelma Ulexa napisany 6 lutego 1940 r. w Spale, a skierowany do naczelnego dowódcy armii lądowej "Wschód": "Pogląd, że naród polski można przerazić terrorem i przydusić do ziemi, okaże się na pewno fałszywy. Pod tym względem zbyt wielka jest odporność tego narodu na cierpienia (...)"