secesjonista

Aby pomóc: "Purpurą róże, czarnym borówki..."

Kolega zapomniał o domieszkach... choćby języków murzyńskich, jak - bantu.

... by potrafili pisać językiem mniej hermetycznym podręczniki, jak i ksiązki populanro-naukowe?

Wąsko pojęta specjalizacja na wczesnym etapie nauki może przynieść nieoczekiwane skutki: "Nie mogę wysłać tej depeszy! Nie ma takiego miasta - Londyn! Jest Lądek..." A na poważnie: na cóż humanistom zaawansowana matematyka? To proponuję pogadać ze studiującymi socjologię, którzy są zaskoczeni stopniem skomplikowania zagadnień ze statystki, a słowo probabilistyka wzbudza popłoch. Współczesna filozofia coraz częściej ociera się o fizykę...

Można spróbować przejrzeć: J. Starzyński "O romantycznej syntezie sztuk. Delacroix, Chopin, Baudelaire" J. Starzyński "Romantyzm i narodziny nowoczesności. Stendhal, Delacroix, Baudelaire" W. Friedlander "Od Dawida do Delacroix" H. Morawska "Francuscy pisarze i krytycy o malarstwie 1820-1876" t. 1-3 http://www.histoire-image.org/site/oeuvre/analyse.php?i=234

Na zamku Montalo istniały pisuary w formie kamiennego baseniku ("un orinatorio per uomini, construito da una vaschetta in pietra"), zaś Eugene Coucy Violett-le-Duc opisywał urynał na zamku Coucy. Problem w tym, że trudno określić przeznaczenie odnajdywanych rynien (jak choćby opisana przez Janusza Bachmińskiego w wieży folwarku książęcego w Rakowicach Wielkich), równie dobrze mogły pełnić funkcję pisuaru, piscyny czy lavabo. Co do higieny: na zamku w Bolkowie był drewniany wykusz latrynowy, który od strony mieszkania miał wnękę na lavabo i kamienny rzygulec do odprowadzania brudnej wody.

Tu kilka przykładów: Rewolucja Francuska: jej obraz w sztuce i kulturze A. Thibaudet "Historia literatury francuskiej. Od Rewolucji Francuskiej do lat trzydziestych XX wieku" R. Bochenek-Franczakowa "Powieść francuska w dobie rewolucji", "Życie Literackie" 1989 nr 28 taż, "Powieść francuska w okresie rewolucji", "Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego" 1995 nr 970 http://www.scribd.com/doc/50897588/A%C5%82patow-Micha%C5%82-HISTORIA-SZTUKI-t4

Dokładnie to się nie da... http://americanhistory.about.com/od/industrialrev/a/indrevoverview.htm

Nikt nie wspomniał takiej ciekawostki, że przez swych żołnierzy "dziadkiem" był zwany.

Doktor Hippius (jako docent z Uniwersytetu Berlińskiego) przeprowadził badania na Uniwersytecie Poznańskim w Deutsche Gesellschaft für Wehrpolitik und Wehrwissenschaft, na oddziale psychologii narodu. Jego analiza charakteru Polaków często była przytaczana i komentowana w polskiej prasie. Wedle niego Polacy mieliby być: rzutcy, zdolni, pełni fantazji, podstępni. Z natury spokojni, popędliwość ujawniać mieliśmy w warunkach specjalnych, a wtedy zdolni byliśmy do dużego poświęcenia. Pośród Polaków niewielu miało być zdegenerowanymi, wyróżniać mieliśmy się wybitna inteligencją i łatwością odtwarzania warstwy inteligencji. Społeczeństwo polskie miało być pozbawione wewnętrznej dyscypliny, wreszcie konkludował: "Polacy giną nie dlatego, że są narodem niższym. Muszą ginąć właśnie dlatego, że w porównaniu z Niemcami są wyżej rozwinięci, a więc dla Niemców bardziej groźni". /"Dlaczego nie udało się zniszczyć Polaków", "Kraj" Agencja Informacyjna JP, nr 3, 1 VIII 1943/

Raczej nie... Salomon Jaszuński związany był z Łodzią, a sam Józef Mazel z robotniczą Wolą (warszawską), prawdopodobnie chodzi o przyzwyczajenia językowe. W środowiskach robotników zaangażowanych w działalność partyjną bujnie pleniły się nowotwory, zwłaszcza derywaty z przyrostkiem -ak: peowiak, esdesiak, socjallitwak, centralniak, beliniak, bereziak... Na obszarze Mazowsza taki przyrostek niósł wartość ekspresywną i był; w różnych funkcjach; niezwykle powszechny (wystarczy wspomnieć Wiecha). /vide: S. Wasylewski "Na końcu języka"; S. Jaszuński "Prace językoznawcze"; "Lud Słowiański" t. III, 1933, z. I A/ Mogła być to próba uniknięcia rusycyzmu: ochrańszczyk (agent Ochrany), piszczyk (pogardliwie na kancelistę), deńszczyk (ordynans).

Kontynuując... czekolada - bomba lotnicza stonoga - eksperymentalna V-3 ślepograt - rakieta V-1 Z okolic Bydgoszczy: Balkondeutscher - przekręcone miano niemieckich kolonistów z krajów bałtyckich: Baltendutscher Treuhändler - przekształcenie w handlarz: Niemiec, który przejął administrację po Polaku sklep, warsztat rzemieślniczy, zakład pracy, czyli Treuhänder Młotki - określenie Niemców na Pomorzu, zwano ich tam również Szkiebrami

Ano... tylko że takie wskazanie pochodzenia nazwy koncerza ni wytrzymuje krytyki, w żadnym romańskim języku nie odnotowano przejścia contus (drąg, tyka, dzida, włócznia) do nazewnictwa broni. A przejście do pałasza faktycznie; jak się zdaje; wiązało się z mniejszą uniwersalnością koncerza. Przyjmuje się, że pałasz służył zazwyczaj do cięć, rzadziej do kłucia, gdy koncerz - wyłącznie do kłucia. Wskazuje na to m.in. etymologia koncerza: we francuskim zwano go estoc*, rozumiejąc pod tym broń o długiej, ostrej głowni służącą wyłącznie do klucia z konia, a troczoną do siodła. Wyraz zachował swe pierwotne znaczenie: arme d'estoc (broń kolna), samą nazwę francuską wywodzono od niemieckiego stok, włoskiego stocco, bądź holenderskiego stoken (kłuć). Broń, wskazując na sposób troczenia, zwano również - épée d'arçon (arçcon - łęk u siodła). * - terminem tym określano również zakończenie głowni przeciwne do rękojeści (sztych)

Ot taki drobiazg będący ciekawostką... Powszechnym; i uznanym przez słowniki; terminem jest: "Dąbrowszczacy" co obecnie jakoś nas nie razi. A przecież tradycyjnie w Polsce (już od XVI w.) nazwy żołnierzy tworzone od nazwiska dowódcy konstruowano przez formant -czyk. Mamy zatem: dowborczyk, działyńczyk (10 regiment piechoty gen. I. Działyńskiego), lisowczyk, piłsudczyk, a tu jednak: dąbrowszczak. Prawidłową formą winno być: dąbrowczyk. I faktycznie pierwsze numery, wydawanego w 1936 r., pisemka frontowego; którego redaktorem naczelnym był Józef Mazel "Suliński"; wydawanego przez kierownictwo Batalionu Dąbrowskiego nosiło tytuł "Dąbrowszczyk",jednakże na kolegium redakcyjnym (1937 r.) postanowiono to zmienić: "Po dłuższych dyskusjach zamiast niezręcznej nazwy Dąbrowszczyk wyłonił się Dąbrowszczak, który zyskał sobie powszechne prawo obywatelstwa jako określenie żołnierza Batalionu, a później Brygady Dąbrowskiego, co przypieczętowane być miało w nagłówku nowej <prawdziwej> gazety polskiej w Hiszpanii". /Z. Szleyn "Dąbrowszczyk - Dąbrowszczak - Ochotnik Wolności", "Dąbrowszczak" nr 82, październik 1956; podkreślenie - moje/ I nasunęło mi się tu pytanie, czy użyte powyżej wyrażenie o nowej i prawdziwej gazecie związane jest jedynie z formą, jakimiś zmianami w szacie graficznej itp., czy też miało to zasygnalizować jakieś zwroty w orientacji politycznej? Jedna z formacji nosiła miano: Palafoksa (José Palafox), której "ojcem chrzestnym" był Gustaw Rajcher "Rwal" a inspirację zaczerpnął z "Popiołów" Żeromskiego. Żołnierzy tych zwano palafoksami, co obecnie brzmi dość niefortunnie.

Czy zna ktoś obszerniej kwestię tajnej mennicy; na pograniczu węgierskim; gdzie bito tzw. brylówki?

Generalnie zgadzam się z powyższymi wnioskami, mam jednak taką nadzieję, że niezależnie od tego jaki profil obierze uczeń, po skończeniu liceum wiedzieć będzie, że Ziemia nie jest okrągła i że nasza planeta niekoniecznie krąży wokół Słońca.

Ciekawa próba interpretacji: http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=17967&dirids=1 /S. Rospond "Mileniowe badania onomasty. Dagome - tajemnicze imię lub imiona pierwszego władcy polskiego", "Język Polski" R. XL, 1960, nr 1 styczeń-luty. s. 17/

I co dalej? Jakaś zaczyn do dyskusji poza wyliczeniem nazwisk.

Taki casus... Nie ma żadnego trwałego przełożenia wpływu żydowskich przedstawicieli neokonserwatystów na działania rządu USA. Pomimo posiadania opiniotwórczych mediów. Raz im się udawało, innym razem - nie. Jak skończył N. Podhoretz?

To może całkiem prosta zagadka, rzecz o obyczajach szlachty w początkach XVII w. Rzekł szlachcic do swego syna: Do boju na rumaka o maści brunatnej siadać nie lza Innym towarzyszom ze śmiechu; w oku; zakręci się łza A dlaczego?

Cóż, krotochwile często prawi pan P. znajdując czasem nieistniejące tropy.

Skoro tak, to... Trochę sie pogubiłem. Prawo wymaga minimum średniego - Ty zaś masz podstawowe. Czyli jesteś "bezprawnym przewodnikiem"? Wobec powyższego pełna zgoda, ale trzeba być konsekwentnym, zatem poniższe uwagi są zupełnie niepotrzebne. i

Zatem możliwym jest, że za jakiś czas ktoś napisze książkę rozprawiając się z licznymi przeklamaniami łączącymi Ewangelię sw. Jana z ośrodkiem aleksndryjskim.

W jaki sposób cenzus kodeksu pracy ogranicza dostęp? Z tym podstawowym to pewna przesada, a tak konkretniej: gdzie się takie przypadki odnotowuje?

A to nie działa w obie strony? Zatem: oto jak UE wspiera czytelnictwo w Niemczech, Francji... Raptem 20 mln. Tyle wydano na kampanię promującą matematykę, czy też o tyle wystąpił pewien poseł by dofinansować z budżetu państwa stadionu w mieście X, tyle wydaliśmy na pewną świątynię.